Gamit ang kaniyang kapangyarihan, mabilis na nakarating sa tahanan ng mga Celestial Beast ang mag-lolo. Nang maramdaman naman ng mga dambuhalang nilalang ang kanilang pagdating at mapansin ang isang di pamilyar na presensya ay agad silang naglasibasan sa kweba upang alamin kung kanino ang presensiyang iyon.
Lahat ay nasa kanilang maliit na anyo. Nakaaaliw pagmasdan habang nagliliparan palabas sa bunganga ng kweba galing sa iba't-ibang direksiyon na tila mga naglalakihang mga bubuyog dahil sa kanilang mga matitingkad na kulay na dilaw. Si Night na ang tumatayong lider ng mga nilalang na ito. Kaya nang siya na ang palabas ay nagbigay agad sila ng daan para sa kanilang butihing pinuno.
Lumipad siya palapit kina Eros habang matamang nakatingin sa batang buhat ng kaniyang kaibigan.
"Kumusta Night?" masayang bati ni Eros sa kaniya nang makalapit na siya nang tuluyan. Ang ngiti niya ay nabura dahil hindi siya nito sinagot gaya nang madalas nitong gawin. Uungol nang mahina, dadapo sa kaniyang balikat at ikukuskos ang kaniyang mabalahibong ulo sa parteng leeg ni Eros o di kaya'y sa mismong mukha nito na parang pusa.
Nakuha kasi ng batang kasama ni Eros ang kaniyang atensyon. Hindi niya kilala at babago niya lamang makita, ngunit ang presensiyang mayroon ito ay pamilyar sa kaniya.
Si Rio ay tila kuminang ang mga mata. Para kasing nakakita siya ng mga buhay na stuffed toys na lumilipad pa. Nangangati ang kaniyang kamay na damputin at yakapin sila, ngunit mas malapit si Night kaya sa kaniya siya nakatitig habang tuwang-tuwa.
"Ito na ang anak nina Raven at Camilla, Night. Ito si Rio. Rio, siya naman si Night," pagpapakilala ni Eros sa dalawa nang may sigla.
Hindi man kayang makapagsasalita ng mga Celestial beast, nababasa naman ni Eros ang nais nilang ipahiwag base sa kilos nila't nililikhang mga tunog. Ungol man o mga kakaibang ingay na kanilang nililikha, lahat ay may ibig sabihin.
Umungol ito nang mahina upang ipaalam na nagagalak siyang makilala ang bata.
"Hi!" bulalas naman ni Rio na animo'y naintindihan ang nilalang na kaniyang kaharap. Ngunit hindi iyon ang mas ikinagulat ni Eros. Alam niya kasi ay hindi pa nakapagsasalita ang bata.
Napakamot na lamang siya ng ulo. Inisip na baka may mga kaya naman na itong mabigkas na salita sa edad nito. Bahagya siyang naguluhan at habang inaalala kung may nabanggit ba ang mga magulang ng bata sa kaniya noon ay nagunlantang na lamang siya sa sunod na nangyari.
Bigla kasing hinila ni Rio si Night na kasalukuyang lumilipad pantay sa karga niyang bata. Ilalayo na sana niya si Night, ngunit niyakap siya ni Rio nang mahigpit at kitang-kita ang napipisang lider ng mga Celestial Beast. Hindi naman ito pumalag, kaya hinayaan na muna niya si Rio na mayakap ang buhay na stuffed toy ng kaniyang apo sa pamangking hilaw.
Nagpipigil ng tawa habang pinagmamasdan ang eksena. Halos lumuwa kasi ang mga mata nito sa pagkakayapos sa kaniya. Tuwang-tuwa naman si Rio sa ginagawa.
Ilang segundo lamang naman iyon nagtagal. Pinakawalan din siya nito agad at nang masiguro ni Eros na ayos lang si Night ay pumasok na sila sa kweba upang puntahan ang dahilan ng kaniyang paroroon.
Madilim sa loob, ngunit sa mga Celestial Beast na kayang makakita sa dilim ay walang problema iyon. Si Eros na may kakayahan maanipula ng apoy ay ginamit ang kaniyang kapangyarihan upang bigyan ng liwanag ang kanilang tinatahak na daan.
Nagpalutang siya ng isang bulang apoy at sumusunod sa kanilang paglalakad hanggang sa marating nila ang pugad mismo nina Night. Kasalukuyang naglilimlim ang kapares ni Night na inaabot ng limang taon bago nasundan ang unang supling ng magkapares.
Nagkasakit kasi karamihan sa kanila noong taglamig at wala silang maayos na masisilungan para maproteksyunan ang mga sarili sa lamig ng panahon. Salamat na lamang sa mga angkan ng Green. Nagawa nilang mapalaki ang kwebang ngayo'y tahanan na ng mga Celestial Beast. May malinis na tubig na umaagos sa loob na pwede nilang mainom at may mga tanim ng mga gulay at prutas sa paligid ng lugar na hitik sa mga bunga na siyang pangunahing pagkain ng mga nilalang na ito.
Makapal din ang kwebang tinitirhan nila at mainit sa loob, sapat para sa pangangailangan ng kanilang katawan lalo pa sa panahon ng taglamig at sa pagpaparami ng kanilang uri.
Nasa kaniyang malaking anyo ang kapares ni Night habang naglilimlim ng nalaking itlog. Naroon din nakabantay ang panganay ni Night na agad lumapit kay Eros at kiniskis ang ulo sa binti nito.
Nagpababa si Rio mula sa pagkakabuhat sa kaniya. Nagulat si Eros nang lapitan niya ang malaking itlog na nililimliman ng kapares ni Night.
Matagal tinitigan ni Rio ang itlog na parang nakikita ang nilalang na nasa loob.
"Ano 'yon Rio?" nagtatakang tanong ni Eros sa bata.
Nilingon lamang siya nito at muling bumalik sa pagtitig sa itlog. Hinipo niya ito at sa hindi inaasahan ay bigla na lamang gumalaw ang itlog at sa takot na baka matumba ito sa bata ay mabilis niyang hinablot si Rio at inilayo.
Gumalaw lamang naman iyon. Lumipad palapit si Night sa kanyang kapares. Maya-maya'y nagpalit na sila. Si Knight naman ang naglimlim matapos naging malaki at ang babaeng Celestial Beast naman ang lumiit.
"H'wag mo ulit gagawin iyon ha. Mamaya mapisa ka ng itlog na 'yan. Malalagot ako sa mga magulang mo," malumanay na sermon ni Eros sa bata. Medyo kinabahan siya roon. Kapag napahamak kasi ang bata habang kasama niya ay tiyak na magagalit si Raven sa kaniya. Sa pagkakakilala niya, iba pa naman din 'yon kapag nagalit.
"Tinawag niya po ako e—" sagot ni Rio.
Hindi alam ni Eros kung saan magugulat. Sa pagsasalita nitong muli na diretso na o sa sinabi nitong tinawag siya ng itlog.
"Pa—Paanong tininawag?" nautal tanong ni Eros sa bata.
"Ganito po!" masigla niyang sabi at sumenyas kung paano siya tinawag ng nilalang na nasa loob.
"Imposible—" hindi makapaniwalang bulong ni Eros. Ayon sa talaan niya ay malapit nang mapisa ang itlog. Kung hindi bukas ay sa makalawa.
Ginawa na lamang ni Eros ang trabaho kahit pa napakalaking palaisipan sa kan'ya ang nangyari. Sumusunod lang si Rio gaya nang bilin niya rito. Bukod sa bata ay nakabuntot din si Uno na panganay na anak ni Night at nakikipaglaro kay sa bata habang lumilipad paikot-ikot sa ulunan nito.
Nang matapos silang maglibot sa kweba at masigurong walang Celestial beast na may sakit ay lumabas na sila.
"Tara na." yaya niya sa bata, ngunit parang ayaw pa nitong umalis.
"Saan po tayo tayo pupunta, lolo?" diretsong tanong ng bata.
Napailing na lang si Eros. Mukhang diretso na rin kasi ang dila nito at hindi na bulol gaya ng ibang batang kaedad nito.
"Sa bahay ko naman. Mangunguha lang tayo ng mga pampalasa at uuwi na sa inyo," Sagot niya sa bata at pilit na inalis ang pagkalito.
"Okay po!" sagot niya bigla. Akala kasi ni Rio ay uuwi na sila agad. Gusto niya pa kasing mamasyal.
Kinarga niya uli ito at nag-umpisa na silang maglakad pero panay naman ang tanong ng bata sa kan'ya. Kahit na mga simpleng bagay. Mabuti na lang at mapasensiya si Eros at natutuwa na rin siya sa biglaang pagiging madaldal ni Rio.
"Ano po 'yong pampalasa, lolo?"
"Iyong nilalagay sa pagkain para sumarap. Gaya ng bawang, sibuyas, kamatis, paminta at iba pang mga samo't saring dahon na pwede ring makagamot ng mga karamdaman," paliwanag niya sa bata.
"Kadiri naman po pala!"
Natawa na lamang si Eros sa kaniyabg reaksyon.
"Bakit nakadidiri? Nilalagyan naman ng mga pampapalasa ang lahat ng lutuin. Kapag nagluluto si Mama mo nilalagyan niya tiyak ako,"
Biglang natahimik ang bata at napaisip.
"Hindi ba masarap magluto ang iyong ina?" tanong ni Eros na dahilan para lingunin siy ng buhat niyang bata.
"Bawal po di kainin mapapalo po ako," mabilis niyang sagot na sinundan hagikgik nito.
Natawa na lang di si Eros dahil sa kapilyohan nito.
Nang makarating sila sa mababaw na ilog ay naisip niyang ibaba ito. Hinayaan niyang maglakad sa dumadaloy na tubig na hanggang sakong lang halos ang nababasa sa kanila. Iyon nga lang, hindi inaasahang mapaupo ito dahil sa natapakang lumot na nakakapit sa bato.
Hindi naman siya umiyak, bagkus ay tumawa pa dahil nakiliti ang tiyan niya sa malamig na tubig na bumasa sa kaniyang pwetan.
"Mukhang ayos ka naman," natatawang usal ni Eros. Tinulungan niyang tumayo at inalalayan na niya sa paglalakad hanggang makatawid sila sa ilog.
"Patuyuin muna natin damit mo," wika ni Eros at lumuhod sa harapan ng bata. Pinatuyo niya ang salawal nito gamit ang kapangyarihan niyang taglay at habang ginagawa ay biglang nasalita si Rio.
"Ano po 'yon?" kaniya tanong.
Nahinto si Eros sa ginawa dahil doon. Tila may narinig ang bata na hindi niya napansin.
"Alin?" tanong niya dahil wala naman siyang narinig.
"Iyon po, lolo!" aniya nang muli marinig.
Pilit pinakinggan ni Eros ang tunog o huni na naririnig ng kaniyang apo, ngunit wala naman. Nagulat na lamang siya nang bigla itong tumakbo sa isang direksyon kahit basa pa ang kan'yang salawal.
"Teka, Rio!" Tawag naman niya sa bata at kaniya nang hinabol.
Pumasok siya sa mataas na damuhan. Mabilis naman siyang sinundan ni Eros, ngunit bigla itong nawala.
"Lolo! Dito po!" sigaw ni Rio mula sa kung saan.
Mabilis na hinanap ni Eros kung saan naroroon ang bata. Hinawi ang matataas na dami sa kaniyang dadaanan.
"Lolo!?" muling sigaw ni Rio at sa pangalawang pagsigaw niyang iyon na mukhang tawag ng saklolo ay natunton na niya kung nasaan ito.
May natagpuan itong isang klaseng nilalang. Mukhang may matinding sugat sa katawan at nanghihina.
"Tulungan mo siya, lolo," may pagmamakaawa nitong usal na halos mangiyak-ngiyak na.
"Tutulungan ko siya kaya huwag ka nang umiyak," Pag-aalo naman niya sa bata.
Binuhat ni Eros ang nanghihinang nilalang na hindi naman kalakihan at kinarga na niya rin si Rio.
"Kawawa naman po siya." Pagtangis ng bata. Hindi na niya napigilan ang maiyak sa awa sa maliit na nilalang.
"Magiging maayos din siya, dadalhin natin siya sa Mama mo," ani Eros upang hindi na ito mabahala.
"Doktor po ba ang Mama?" tanong ni Rio habang nagpupunas ng luha sa mukha.
"Hindi,"
"E bakit po kay mama? Nurse po ba siya?"
"Hindi rin,"
"Eh ano po siya? Paano niya po mapapagaling ang puppy po, lolo?" Halatang naguguluhan na ito.
"Basta, mamaya makikita mo paano," aniya na lamang para matigil na sa katatanong.
Binalot na niya ang kanilang katawan sa pulang usok. Dumilim at sa pagbalik ng liwanag ay nasa ibang lugar na sila.