This is a work of fiction. Names, characters, places, and incidents either are the product of the author's imagination or are used fictitiously, and any resemblance to actual persons, living or dead, business establishments, events, or locales is entirely coincidental.
Alright Reserved
©2021
One
Jandelle
Mataas na ang sikat ng araw pagkalabas namin sa mall. Panay ang tawanan ng dalawa kong kaibigan nang papunta kami sa parking lot. Hindi ko mapigilang ngumiti sa mga sinasabi nila. They're talking about the movie we had watched a while ago. johnny English. We the trio bestfriend since we were 9 years old love Rowan Atkinson. Bakit? He's so funny especially his movie Mr. Bean that we watch always every afternoon.
"Saan nga tayo pupunta, Delle?" tanong ni Lalaine sa akin. Simula bata ay Delle na ang tawag ni Lalaine sa akin samantalang si Celestia ay Jan ang tawag sa akin. So nice! Very nice, when they call me afar, everyone thinks they're calling a male version of me. As life goes on, I used to it.
Gumalaw ang deep brown eyes ni Lalaine na mukhang may tinitingnan sa likuran ko. Lumingon ako at nakita ko si Kevin Hovesa, kaklase namin sa Vaganova, isang ballerino. Kasama ni Kevin ang isang babae na sa tantiya ko ay girlfriend nito. I'm so sorry for Lalaine infatuation that breaks into tiny pieces. She had this huge, very massive crush to Kevin who is a Russian. Gwapo si Kevin, maganda ang katawan at matangkad. Wala akong masabi na ikakasaway ko sa itsura nito maliban sa bagay na hindi nito napapansin na may gusto ang kaibigan ko, parang bulag. O sadyag wala talagang interest si Kevin sa kaibigan ko.
Tiningnan ko si Lalaine na malungkot ang mukha na nasasaktan. She look like a child now that any minute will cry like a baby. She sniff and sniff trying her best to stop the tears from falling her white oval face with her cute cheeks.
"Kalimutan mo na ang nararamdaman mo sa lalaking iyon, Lalaine. There's a lot of guy there that is worth for your feelings," pampagaang loob na sabi ni Celestia habang marahang tinapik ang balikat ni Lalaine.
"Celestia is right, Lalaine. Tayo na, hayaan mo na si Kevin." I cup her face. Gamit ang hinlalaki ko ay pinorma ko ang ngiti sa labi niya.
"You're beautiful when you smile!" sabay sabi ko at ni Celestia.
"Tama kayo, thank you, Sissies!" tuwang sabi ni Lalaine at binigyan kami ng mahigpit na yakap. She's fine and it feels better when she's happy than worrying over her shattered infatuation.
Pumasok na kami sa loob ng kotse. Ako ang nasa driver seat. Ang dalawa ay nasa backseat. Pinaandar ko na ang makina ng sasakyan at umalis na kami sa lugar.
"I'm excited! Ano kaya meron sa museum na pupuntahan natin?" tanong ni Celestia na nakataas ang dalawang mga braso sa eri. Tumugtug ako ng music ni Taylor Swift, Lover.
"Mga eggs," ngisi ko.
Ikinataas ng kilay ni Celestia ang sinabi ko. Tahimik lang si Lalaine habang inaayos ang mukha sa harap ng handy mirror.
"Anong eggs? Bakit may eggs?" tanong niya na bakas talaga sa mukha ang katakhan.
"Mamaya malalaman mo." Kindat ko sa kanya sa front mirror ng sasakyan.
"That's unfair, Jan. That's unfair!" Umiling siya.
"Tingnan mo kasi mamaya, exciting iyon. Let your curiosity works to enjoy thw rest of our trip in the Fabergé Museum." Malaking ngiti ko sa mukha.
"Ok fine," aniya na kinumpas ang kamay sa eri.
Nasulyapan ko si Lalaine na kinuha ang phone at may tinype. Binalik ko ang atensiyon sa daan.
"The museum's collection contains more than 4,000 works of decorative applied and fine arts, including gold and silver items, paintings, porcelain and bronze. A highlight of the museum's collection is the group of nine Imperial Easter eggs created by Fabergé for the last two Russian Tsars. According to wikipedia," basa ni Lalaine sa phone.
Nawala ang saya sa mukha ko dahil sa ginawa ni Lalaine. "You are kill joy, Lalaine. You shouldn't do that," angal kong sabi.
"Thank you, Lalaine, I'm so pleased." Pumalahaw ng tawa si Celestia. Ok, she wins because Lalaine help her. They're not fun!
"Vsegda dobro pozhalovat' moy dorogoy," maligayang ani ni Lalaine. I wrinkled my nose of what she said. (Always welcome my dear)
"Kahit naiinis ako sa inyo, I still ya lyublyu vas," sambit ko. (I love you)
"Oh, we ya tozhe tebya lyublyu, Jan/Delle," sabi ng dalawa. I smile, I'm so lucky to have them. (I love you too)
Marami rin kaming natutunan na Russian words dahil may class kami na nagtututo ng salita nila.
Panay ang kwentohan namin sa loob ng sasakyan at ano ang gagawin namin pagkauwi bukas sa Pilipinas. Kaka-graduate lang namin kahapon sa Vaganova Ballet Academy. Dapat ngayon kami uuwi kasama ang magulang namin ngunit nagpilit kami na manatili rito ng isang araw. Marami kaming pupuntahan ngayon at bibilhin. Inihinto ko ang sasakyan sa parking lot ng museum, nag-schedule ako ng appointment kahapon sa museum. Pinatay ko ang makina ng sasakyan, nauna ng lumabas ang dalawa. Binuksan ko ang pinto at umibis sa sinasakyan. Marahan ko iyong sinirado.
"Tara na, I'm so excited to see those Imperial easter eggs and how they look like," namimilog at kumikislap ang mata ni Celestia sobrang kasabikan.
"Too much excitement Celestia will kill you," pabirong sabi ni Lalaine.
"It's too much love, Sissy," pagtatama ko. Nauna sa amin si Celestia, malalaki ang hakbang niya at mabibilis. Halata talagang gusto na niyang makita ang loob ng museum.
"Anong masama kong iniba ko, it's sounds really cool!" palakpak ni Lalaine. "Really cool."
"Support na lang ako," ngisi ko.
Paliko na kami sa dinadaanan nang may bumangga sa aming dalawa ni Lalaine. Knocking us down. Sino hindi matutumba kung may lalaki na sa harapan namin na mukhang may tinatakbuhan. Nadapa rin ito at ginawa kaming kutson. Mabilis na tumayo ang lalaki na lumingon-lingon, takot na takot at tumakbo. How ungentlemen this Russian guy. Tinulungan kaagad kami ni Celestia na ilang segundong natulos sa kinatatayuan.
"Ok lang ba kayo?" tanong niya nang makatayo na kami.
Pinagpag ko ang jeans at ang damit ko sa likuran. Inayos ko ang nakalugay kong itim na buhok. Iyon rin ang unang ginawa ni Lalaine.
"Sino ang lalaking iyon, parang sira kung makatakbo parang may halimaw na humahabol sa kanya. Ang weird," nasabi ni Celestia.
"Kita ko nga ang takot sa mukha ng lalaki. Iyong takot na para bang may papatay sa kanya," sang-ayong sabi ko.
"Kahit ganoon, he must said sorry lf what he did. See?" Nguso ni Lalaine sa namumula niyang siko. "It hurts."
Kinuha ko ang sling bag na nahulog sa pagkakasabit sa shoulder ko. Huminto ako sa pagpulot nang makita ang isang itim na tela na lalagyan. Ano kaya ito? Kinuha ko iyon bago ang sling bag ko. Pinakita ko sa dalawa ang hawak ko.
"Ano iyan?" takang tanong ni Lalaine na hinihimas ang siko.
Nagtatakang kinuha ni Celestia sa akin ang bagay. "Mukhang sa lalaking iyon. Baka pera niya ito. Isauli natin!" suhistiyon ni Celestia.
"Paano?" tanong ko. Mukhang malayo na ang lalaki sa bilis ba naman ng takbo nito.
"Lumiko siya sa may eskinita, baka andoon ito. Kawawa naman ito baka ito lang ang perang natira niya," naawang ani ni Lalaine.
Ilang segundo kaming nag-usap kung hahabulin ba namin ang lalaki o hindi. But we ended up doing the other one, isauli iyon sa lalaki. Sinundan namin ang dinaanan ng lalaki at sa eskinitang nilikuan nito. May kadiliman iyon dahil napagitan ito ng dalawang malaking building. Isang metro ang lawak ng eskinita. Pumasok kami sa loob, gaano kahaba kaya ang eskinita na ito?
"Nakakatakot naman dito, baka mayroong magnanakaw sa eskinita na ito?" Ayan na naman ang negative thinking ni Celestia.
"Wala naman tayong nakikita na may tao, baka wala na dito ang lalaki," sabi ko. Masama ang kutob ko sa ginagawa namin. It's empty, may mga boxes na nakalagay ilang metro ang layo sa amin.
"Let's try, baka sa dulo andoon pala ang bahay niya," positive na sabi ni Lalaine.
Malamig ang lugar at mapanghi iyon. Napahinto kami kaagad nang makarinig kami ng putok sa may unahan. Nagkatinginan kaming tatlo.
"It's gun sound right?" tanong ni Celestia na nasa tono ang takot.
"Ano pa ba," nanginginig na boses ni Lalaine.
"Dapat na tayo tumakbo kung gusto pa natin mabuhay," I said freakingly and run away.
Sumunod ang dalawa sa akin na para bang may humahabol sa amin na aso.
"Sabi ko na kanina na huwag na. Ayan tuloy nangyari!" pagsisisi ko sa dalawa.
"We are being a good samaritan," rason ni Celestia.
Tumakbo pa rin kami hanggang makalabas sa lugar patungo sa sasakyan namin.
"Don't look back, baka andoon ang mamaril at makita ang face natin," takot na sabi ni Lalaine.
Nagsisihan kami ni Celestia habang tumatakbo. Halos mapigti ang hininga ko pagkarating sa sasakyan namin. Sumandig ako sa pintuan niyon. Mauubusan yata ako ng hangin. Ang sakit ng mga paa ko, sana hindi ako nag-three inches heels. Tinanggal ko ang sout kong sandal at kaginhawan na naka-apak ako sa flat surface ng sementadong parking lot. Yumakap ang malamig na sahig ng parking lot sa sumasakit kong paa. Nakita ko si Lalaine na umupo sa harap ng sasakyan samantalang nakahiga ang kalahati ng katawan ni Celestia katabi ni Lalaine.
"Iyon ang peligrosong desisyon na ginawa natin, and I don't like it!" naiinis kong sabi.
"We're not perfect, we all make mistake, Delle," ani Lalaine na tumayo sa pagkaka-upo.
"Dalhin niyo ako sa bol'nitsa (hospital) ,ya umirayu!(I'm dying)" parang mamamatay na sabi ni Celestia.
"Hindi ka umirayushchiy, Celestia. You need to take rest, breath in," sabi ko.
Celestia scream.
****
Ginagamot ko ang sugat sa siko ni Lalaine. She's biting her lips because of the pain she feels while I'm gently cleaning it using a cotton and a white liquid. Hindi ko mabasa iyon dahil nakasulat sa Russian na mga salita.
"Ngayon lang ako nakasugat," salita ni Lalaine na humigigop ng hangin sa bibig. Alam kong masakit na iyon kasi namumula na. Hindi kaagad kami naka-uwi sa apartment dahil sa takot na baka naka-sunod iyong bumaril sa amin.
Dellei na ng naka-uwi kami. Sa isang bar kami tumambay habang umiinom ng kunting alak maliban kay Jecyi na lasing na lasing sa kama ngayon. Uumungol siya sa sakit ng ulo.
"Sissy, nabiyak ba ang ulo ko? Bakit ang sakit?" lasing niyang salita na nakapikit.
"Matulog ka na Celestia, bukas magiging ok ka na," ani Lalaine.
Binalik ko ang medkit sa lalagyan niyon sa may kusina. Napansin kong binuksan ni Lalaine ang television at umupo ng pang-indian sa couch. Narinig ko ang balita, kahit papaano ay naintindihan ko iyon. Tungkol sa isang bangkay na natagpuan sa 21, Fontanka River Embankment, Saint Petersburg. Nanigas ako sa kinatatayuan at nagmamadaling pumunta sa sala.
Nabitawan ni Lalaine ang remote sa kamay niya na nakatingin sa malaking tv ng screen. Tiningnan ko iyon at halos mahulog ang panga ko sa nakita. Ang larawan ng lalaking binaril ay ang lalaking bumangga sa amin.
Nagkatinginan kami ni Lalaine na bakas sa mukha ang takot.
----