CHAPTER 7: HELP
              LAYLA
              Katatapos lang ng klase ko at tinawagan ko na si trevor para ihatid ako pero hindi niya sinasagot phone niya kaya tinext ko na lang na sa hospital na lang kami magkita, pumara na ako ng taxi.
              Pagdating ko na hospital ay gising na si papa, ngayon ko siya balak kausapin tungkol saamin dahil dala ko din ung birth certificate ko, kumatok muna ako bago pumasok.
              “ Iha meron kana pala” nginitian ko siya at ipinatong ko na din ung binili sa baba.
              “ Kamusta po kayo?” kung noon hindi siya ngumingiti ngayon naman ay marunong na siyang ngumitng
              “ Maayos naman ang pakiramdam ko” tumango ako at iniabot sakanya ang pagkain niya.
              “ Pwede po ba magtanong?” tumango siya.
              “ May anak po ba kayo?” umpisa ko, nalungkot siya.
              “ Meron akong anak pero hindi ko na alam kung nasaa, hindi ko alam kung buhay o patay dahil ibinenta siya ng asawa ko dahil sa kahirapan ng buhay namin” hindi ko inaasahan na ibinenta ako dahil sa kahirapan.
              “ May sakit ako kaya hindi ko matulungan ang asawa ko sa paghahanap ng pera para may mapakain saamin pero hindi ko inaasahan na maisip niyang ibenta ang anak namin para lang sa pera, doon nag simula na magka labuan na kami hanggang iniwan niya ako para daw maghanap ng pera pang pagamot saakin” paliwanag niya.
              “ Sabihin mo saakin, hindi siya nag padala sayo tama?” tumangi ako at ngumiti ito ng mapait.
              “ Kung ganun sino ka at tinulungan mo ako?” tanong niya uli, binuksan ko ang bag ko at kinuha ko ung birth certificate ko saka inabot sakanya to.
              “ Ano to?” binuksan niya at binasa niya, gulat ito habang binabasa niya ung ibinigay ko sakanya.
              “ Ikaw ang anak ko?” ngumiti ako sakanya, tumulo naman ang luha niya kaya lumapit ako at niyakap siya saka kumalas din ako.
              “ Sa totoo lang po hindi ko po yan malalaman kung hindi po ako nag linis ng bahay ko”
              “ Pasensya na anak at hindi ko nagawang hanapin ka dahil na din sa iniinda kung sakit pero kahit ganun salamat at hinanap mo kami nong nalaman mo ang totoo” naka tingin lang ako sakanya.
              “ Kamusta hindi ka ba sinasaktan ng kumopkop sayo?” umiling ako.
              “ Mabait po sila saakin pero namatay po sila dahil sa sunog at ako lang ang nakaligtas” malungkot kung sabi.
              “ Bata ka pa ba nong namatay sila?” tumango ako.
              “ Minor pa ako non kaya kinupkop ako ng kamag anak nila pero naging hindi maganda ang pananatili ko doon kaya hinintay kong mag 18 ako at umalis ako poder nila saka ako nag sarili sa buhay at pinag aral ang sarili”
              “ Pasensya na talaga at naging hindi maganda ang buhay mo, wag kang mag alala magaling na ako at kaya ko ng mag trabaho para sayo anak? Nag aaral ka pa ba?”
              “ Opo at isang taon na lang ay mag tatapos na po ako pero wag po kayong mag alala dahil kaya ko pa naman po, mag pagaling po muna kayo at mag palakas. Sa bahay ko na din po kayo titira dahil ung tinitirhan niyo po ay hindi ligtas lalo na po pag bumabagyo” bakas sa mukha niya ang saya.
              “ Salamat anak, salamat at dumating ka. Kahit ganun ang ginawa ng mama po ay hindi ka nag dalawang isip na tulungan parin ako” ngumiti ako.
              “ Ginawa lang po ni mama ang nakaka buti saakin kaya naisip niyang ibenta ako dahil hindi niya maibigay ang pangangailangan ko pero alam niyo po ba kung nasaan ang si mama?” huminga to ng malalim.
              “ Matagal na itong hindi bumabalik at hindi ko na alam kung nasaan siya, siguro ay iniwan na ako dahil wala akong pakinabang sakanya kaya pinabayaan na niya ako” malungkot ako sa naririnig ko.
              “ Wag po kayo mag alala, hahanapin ko po siya at babalitaan ko po kayo pero sa ngayon ay mag pagaling muna po para maka labas na tayo sa hospital” tumango siya at pinag patuloy ang pagkain.
              Nakatulog na si papa at busy naman ako gumagawa ng project ko pero bigla ko naisip si trevor, nasaan na pala iyon? Wala din siyang text o tawag. Paano ko siya mamahalin kung hindi siya nag papakita pero teka paano ko ba siya mamahalin?
              Kinuha ko ung phone ko at nag google ako pero walang sagot si google, may sagot kung ano ang love pero sa direkatang tanong ko ay wala. Sabagay paano nga ba naman iyon kasi? Binili niya ung pagmamahal ko so paano? Anong gagawin ko?
              Ako ang mag fi-first move ganun? Sabi niya iparamdam ko na mahal ko siya pero kasi pag mahal mo ang tao may mga kasama din yan, hindi lang pag mamahal. So mag kukunwari akong mahal ko? Basta maramdaman niyang mahal ko siya? Iyon ang objective na dapat kong gawin.
              Kinuha ko ung phone ko at tinawagan ko siya pero hindi parin sumasagot, busy siya? Tinawagan ko uli pero hindi parin sumasagot. Paulit ulit kong tinatawagan hanggang nag off ung phone ko, na lowbat kaya chinarge ko muna.
              Mamaya ko na uli tawagan pag na charge na ang phone ko at pinag patuloy ko ung ginagawa ko, natapos ko na ung ginagawa ko at doon ko lang naramdman na gutom ako kaya bumaba ako para bumili ng pagkain.
              Binilhan ko na din si papa ng pagkain para pag nagutom ay may kakainin siya paggising, kinapa ko ung phone ko sa bulsa ko pero naalala ko nag cha-charge pala. Nag lalakad na ako pabalik ng maka salubong ko si klifford.
              “ Kliff, anong ginagawa mo dito?” ngumiti siya.
              “ Baby! I miss you!” lumapit siya at niyakap ako na ikina kunot ng noo ko.
              “ Dinalaw ko lang ung kaibigan ko pero ikaw anong ginagawa mo dito?”
              “ Ahh andito sa hospital si papa” sagot ko.
              “ Pero okay na siya” dugtong ko.
              “ Hindi kana ba babalik sa circle? Minamalas ako pag wala ka don” napangiti ako.
              “ Babalik ako don’t worry” lumawak ang ngiti na naka tingin saakin.