CHAPTER 3: CLOSED
               LAYLA
              Late ako nagising kaya kailangan kong bilisang gumalaw dahil malalate na ako sa klase, hindi na nga ako nag almusal dahil talagang malalate na ako.      
              “ Hayyy sasakyan dumating kana” hindi ako mapakali dahil punuan ang sasakan at walang taxi.
              “ Maglakad na lang ako” naglakad na ako, habang tumitingin kung may sasakyan na pwedeng pagsakyan, sayang ang oras sa pag hihintay kung wala namang masakyan kaya mas okay na mag lakad na lang ako.
              Mabilsi akong naglalakad, minsan patakbo pa pero hindi ko inaasahan na may sasakyang huminto sa harap.
              “ Ay ano ba!” sigaw ko, malalate na nga may haharang pang sasakyan.
              “ Sakay” huh? Hinitay ko ung bintana na bumaba at tinignan ko, ung lalaking masama ang tingin teka ano na pala pangalan niya.
              “ Sakay!” sigaw niya, mabilis akong sumakay at hindi ko alam kung bakit ako sumunod.
              Tahimik lang akong naka upo, hindi ko nga masabi kung saan siya hihinto. Nakaka ilang lunok na din ako habang nasa sasakyan.
              “ Kuya sa may montesory college po” naiilang kung sabi.
              “ Hindi mo ako kuya kaya wag mo akong tawaging kuya” ay ang sungit, kabaliktaran siya ng kapatid niya si lorna ang bait tapos to suplado.
              “ Mag bebenta ka ba uli mamaya?” tinignan ko siya, malumanay na siyang mag salita. Kaya naman niya palang mag salita ng hindi nag tataas ng boses, baka kaya niya ding hindi tumingin ng masama.
              “ Oo” sagot ko.
              “ Bibilhin ko na lahat ng benta mo, wag ka ng bumalik na mag benta” kumunot ung noo ko.
              “ Hindi pwede, may mga nag pa reserve na kaya kailangan ko silang bentahan” sagot ko.
              “ Ayaw mong ibenta saakin ang benta mo?” tanong niya.
              “ Hindi naman, ang concern ko lang ung naka pagsabi na bibili sila. Mahirap naman kung hindi ko ibibigay ang order nila, sayang din naman ang kita ko” biglang hinto ung sasakyan, ano ba problema nitni
              “ kung ayaw mo akong bentahan, ibenta mo ang puso mo” lumaki ang mata ko sa sinabi niya.
              “ Puso ko? Nasisiraan ka ba ng utak? Bakit ko ibebenta ang pups ko? Gusto ko pang mabuhay mister” parang wala pang kahirap hirap ung sinabi  niyang ibenta ko ang puso ko.
              “ You don’t want again? Then Sale your love to me” bumilis ang tibok ng puso ko sa sinabi niya, sale? Ibenta ko ang pagmamahal ko sakanya? Sira na nga utak niya. Hindi ko alam na nabebenta na pala ang pagmamahal.
              “ Walang nag mamahal saakin kaya bibilhin ko na lang ang pagmamahal mo, name your price” napa awang ung labi ko sa sinabi niya, napaka impossible niyang tao.
              “ Mister, hindi ko binebenta ang pagmamahal ko dahil hindi iyon nabebenta” sagot ko.
              Ibinukas ko ang pintuan ng sasakyan niya ay bumaba ako, kakaibang lalaki. Saan siya nakakita ng taong nagbebenta ng pagmamahal, hindi ko na problema kung walang nag mamahal sakanya no.
              Napahinto ako sa pag lalakad, walang nag mamahal sakanya? Walang nag mamahal sakanya kaya ba umabot siya sa ganito na kailangan niyang bilhin ang pagmamahal ng isang tao?
              Nakaabot ako sa klase ko pero ung utak ko lutang dahil sa lalaking masama ang tingin na iyon, natapos ang klase ko pero dumaan muna ako sa palengke para bumili ng ibebenta ko mamayang gabi tsaka mamalengke nadin para sa ulam ko ng isang linggo.
              Nakarating ako sa bahay at nilinga ko muna ang bahay ni lorna pero sarado ito, saan kaya siya pumunta? Hindi ba siya mag bebenta? Pumasok na ako sa bahay at inayos ang pinamili ko sa ref saka inilagay sa kahon ung paninda ko.
              Lumipas ang oras ay wala parin si lorna, nag aalala na ako sakanya na baka kung anong nangyari sakanya. Kinuha ko ung phone ko para tawagan siya pero nag ri-ring lang at hindi sinasagot.
              “ Kailangan ko ng mag ready para pumunta sa circle” nag palit na ako at pumunta sa circle pero nakakapag taka dahil sarado ang circle at madaming taong nag hihintay kaya nilapitan ko sila at nagtanong.
              “ Bakit po sarado?” tanong ko.
              “ Ipinasara ng mga balderama” hindi ko inaasahan ung balita, paano na niyan? Saan ako mag titinda ngayon?
              “ Layla” si klifford.
              “ Si lorna?” tanong niya.
              “ Kanina ko pa siya tinatawagan pero hindi niya sinasagot” sumeryoso ung mukha niya.
              “ Hindi maganda to, mukhang nakuha na siya ng magulang niya at pati itong circle nadamay pa” naawa ako kay lorna pero iniisip ko paano na ako, isang taon na lang ay makakapag tapos na ko.
              “ Sige klifford, uuwi na ako” tumalikod na ako.
              “ Teka bilhin ko na ung benta mo” hinrap niya ako at kumuha siya ng pera sa wallet niya
              “ Akin na lahat yan” kinuha niya sakin ung box saka inabot naman saakin ung pera.
              “ Salamat” tumalikod na ako pero hinawakan niya ko sa braso.
              “ Hatid na kita, gabi na din” tinignan ko siya, saglit ko lang siyang nakilala pero parang matagal ko na siyang kilala dahil di man lang ako nakaramdam ng ilang sakanya.
              “ Okay” sumakay na ako sa  sasakyan niya.
              Tahimik ako habang nasa sasakyan dahil iniisip ko kung paano na ako ngayon, itong semester pa lang ang naiipon ko pang bayad paano na ung next semester? Sayang naman kung titigil ako, kailangan kong mag hanap kung saan pwede mag benta o trabaho.
              Nakarating na kami sa bahay,tinignan ko si klifford na nililinga ung lugar. Bumaba na ako at bumaba na din siya.
              “ Salamat” sabi.
              “ No problem, balitaan kita pag may balita ako kay lorna” sabi niya.
              “ Heto number ko, paki tawagan na lang ako kasi nag aalala din ako sakanya” kinuha niya ung phone ko  at sinave ung number ko sa phone niya.
              “ Pasok na, aalis na din ako” tumango ako at pumasok na sa bahay, nakita ko na din itong umalis na.
              Pagkatapos ng klase ko bukas, mag hahanap ako ng trabaho ko. Kailangan kong maka pag tapos para narin sa sarili, kinaya kong mamuhay kaya kakayanin ko ito.