อาการครุ่นคิด เลื่อนลอยเป็นบางหนบนหอจันทร์กระจ่างของเผิงเซิ่งอี้ยังอยู่ในสายตาเฝ้ามองของฉงอวี้หลิง หญิงสาวมักจะหาโอกาสออกมาร่วมชมจันทร์เป็นเพื่อนเขา โดยอาศัยข้ออ้างเรื่องยาบำรุงตัวใหม่ที่นางถังจิ่วหยินกำชับให้ดูแลจัดแจงเพื่อเขาโดยเฉพาะ
“หากท่านไม่รีบกิน ยาจะเย็นหมดนะ” หญิงสาวยื่นส่งถ้วยยาบำรุงให้เขา
จริงอยู่ที่เผิงเซิ่งอี้มีความเอ็นดูฉงอวี้หลิงดั่งน้องสาว แต่เมื่อเขาต้องพบหน้าน้องสาวอยู่บ่อยครั้งเวลาที่รั้งกายอยู่ในจวน ไม่ว่าจะเป็นเวลาอาหารเช้า กลางวัน มื้อค่ำ เวลาของว่างยามบ่ายที่มารดาเรียกให้ไปร่วมโต๊ะ กระทั่งยามเขาไปขลุกอยู่กับท่านย่า หญิงสาวก็ติดตามไปถึงเรือนประจิมได้ในทันทีที่เขาทิ้งตัวลงนั่ง การตามติดแจของนางทำให้เขาเกิดความรำคาญ แต่น้ำท่วมปากมิอาจเอ่ยว่า เพราะยังเห็นแก่หน้ามารดาที่แสดงความสมอกสมใจออกนอกหน้า
เมื่อคืนวานนี้เองที่มารดาของเขาเรียกไปพบ แล้วเอ่ยถึงเรื่องแต่งงานระหว่างเขากับฉงอวี้หลิงอีกครั้ง หรือเขาไม่เคยบอกกับมารดาว่าเขาไม่ได้รักนาง
บอก...เขาได้บอกมารดาแล้ว แต่นางกลับไม่สนใจความรู้สึกของเขามากเท่าความต้องการจะเห็นทายาทระหว่างสายเลือดสกุลเผิงกับสายเลือดของเพื่อนรักผู้ล่วงลับ
‘เจ้าไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธอวี้เอ๋อร์ นางรอเจ้ามาหลายปีแล้ว และแม่ไม่ยินยอมให้นางรอเจ้ามากไปกว่านี้ เพราะแม่ได้บอกปฏิเสธแม่สื่อที่ส่งเทียบมาทาบทามนางไปหมดแล้วด้วย เจ้ากับอวี้เอ๋อร์จะต้องแต่งงานกันภายในสิ้นปีนี้ อีกสองวันแม่จะเรียกหวังเซียนเสิ่ง มาดูฤกษ์ยามที่เหมาะสม นานแล้วที่จวนของเราไม่มีงานมงคลเกิดขึ้น’
‘ข้าไม่พร้อม’
‘ไม่พร้อม...ไม่พร้อม เจ้าก็ดีแต่กล่าวประโยคนี้ หรือเจ้ามีเมียแอบซ่อนไว้ ถ้าหากมี ก็ไปพานางมาพบแม่เสียเดี๋ยวนี้เลย’
‘ข้า...ข้ายังไม่มีผู้ใด เพียงแต่นาง...’ เขาไม่รู้ว่านางในฝันคนนั้นเกี่ยวข้องฐานะใดกับเขา
‘นาง...นางที่ใดกัน’
‘ข้าไม่รู้’
‘ไม่รู้ ก็แสดงว่าไม่มี เจ้าแต่งกับอวี้เอ๋อร์เหมาะสมที่สุดแล้ว แม่เลี้ยงและอบรมนางมากับมือ รูปโฉมนางงดงามไม่เป็นสองรองใคร และไม่ใช่คนไร้ความคิดอ่าน เท่าไรแล้วที่แม่ปฏิเสธผู้ชายตระกูลสูงที่ส่งแม่สื่อมาสู่ขอนาง เจ้ารู้หรือไม่ มุกเม็ดขาวไร้มลทินที่แม่เลือกสรรให้ ไยเจ้าไม่ยินดีทะนุถนอม’
เมื่อมารดาไม่ยอมอ่อนข้อ เขาจึงจำเพียงขอเวลาท่านทบทวน
‘เจ้าคิดได้แต่เพียงว่ายินดีแต่งอวี้เอ๋อร์เป็นหลวงหรือไม่ หากเจ้ามีตัวเลือกที่ดีกว่านาง แม่ยินยอมให้เจ้าแต่งอวี้เอ๋อร์เป็นรอง’
คำของนางถังจิ่วหยินดั่งประกาศิต ฉงอวี้หลิงสำหรับเผิงเซิ่งอี้นั้นมีอยู่สองสถานะ ไม่เป็นฟูเหรินใหญ่ก็ต้องแต่งเป็นฟูเหรินอันดับสอง แต่ไม่ว่าหญิงสาวจะอยู่สถานะใด หัวใจของเผิงเซิ่งอี้ก็ไม่อาจยอมรับหญิงสาวเชิง ชู้สาวร่วมเตียงได้อยู่ดี
คิมหันต์ บรรยากาศกระจ่างแจ้ง บนท้องนภาอาบด้วยแสงแดดระยิบระยับ
ฤดูร้อนเดินทางมาพร้อมกับความร้อนใจของเผิงเซิ่งอี้ เขาถูกมารดากดดันเรื่องแต่งงานกับฉงอวี้หลิงไม่พอ ชายหนุ่มยังถูกกดดันจากคนบนราชบัลลังก์ทอง
สมรสพระราชทาน!
พระดำรัสนี้คล้ายดั่งคมกระบี่อาญาสิทธิ์บั่นคอชายหนุ่มให้ด่าวดิ้น เขาไม่ได้มีใจปฏิพัทธ์ต่อองค์หญิงหงหญ่าสักเพียงนิด และไม่เคยพยายามเอาตัวเข้าไปพัวพันกับคนในกำแพงสูง นอกเสียจากเสวี่ยอ๋อง จนเคยเกิดเสียงเล่าลือถึงความสัมพันธ์ลึกซึ้งระหว่างสองบุรุษเรืองนามสะท้านแผ่นดินมาแล้ว
‘เจ้ากับเสวี่ยอ๋อง คงมิได้เป็นอย่างที่คนเล่าลือกระมัง’
ทรงดักคอเขาในเรื่องชวนขบขัน ที่รู้ดีว่ามันไม่มีทางเป็นเรื่องจริง เมื่อเขาปฏิเสธ นั่นแล้วยิ่งทำให้มั่นพระทัยว่าเขาพร้อมกับสมรสพระราชทาน และพร้อมที่จะถูกดึงมาจากความเป็นคนของเสวี่ยอ๋อง!
เขารู้จักบ่าวสาวซึ่งเป็นผลมาจากสมรสพระราชทานหลายคู่ มิคาดคิดตัวเองจะต้องมีชะตากรรมเช่นนั้น เพราะอาการอ้ำอึ้ง เมื่อองค์จักรพรรดิทรงถามเรื่องคู่หมาย ผิดที่เขาคิดว่าจะบอกปฏิเสธได้ จึงไม่เอ่ยถึงฉงอวี้หลิงเพราะเกรงจะผูกมัดตัวเองเช่นกัน มาถึงตอนนี้ได้แต่นึกเสียใจและละอายใจอยู่ไม่น้อย ที่แวบหนึ่งคิดดึงหญิงสาวมาบังหน้าเพื่อหลบเลี่ยงสมรสพระราชทาน
ใช่เพียงเผิงเซิ่งอี้ที่ทุกข์ร้อนกับเรื่องมงคลกะทันหัน มารดาของเขาก็แทบนั่งไม่ติดเก้าอี้ ใจหนึ่งก็ดีใจที่บุตรชายจะได้เกี่ยวดองกับราชวงศ์ แต่อีกใจก็เห็นแก่ฉงอวี้หลิงที่รับอุปการะมานานวันจะเสียใจ
ทางด้านผู้ถูกวางตัวเป็นสะใภ้นั้น
ใช่...นางเสียใจ และในเวลานี้นางเกลียดชังองค์หญิงสูงศักดิ์เป็นที่สุด!
เกลียดชังหญิงแพศยานางนั้นที่ใช้อำนาจมาบีบบังคับเพื่อจะแต่งงานกับชายที่นางรัก!
ฉงอวี้หลิงได้แต่คิดแค้นเคือง นางขว้างปาข้าวของภายในห้องไม่เก็บอารมณ์โกรธกรุ่นระคนน้อยเนื้อต่ำใจในชาติกำเนิดของตน เสียชายหนุ่มให้คนที่เขารักและเฝ้ารอ ยังรู้สึกเจ็บปวดน้อยกว่าต้องเสียเขาให้ผู้หญิงที่ใช้บารมีเหนือหัวของพี่ชายมาบังคับฝืนใจเขา
ฝืนใจ...นางมั่นใจว่าเขาต้องรู้สึกฝืนใจมากแน่ๆ กี่ครั้งกันเชียวที่ชายหนุ่มได้เคยพบหน้าองค์หญิงผู้อยู่แต่ในตำหนักในนั่น หรือหากเขาปักใจรักนางแต่แรกพบ สีหน้าคงไม่เครียดคล้ำ เรียวคิ้วขมวดดั่งปมเชือกแน่
นางมาก่อนองค์หญิงหงหญ่า กำลังจะได้แต่งงานกับเขาแล้วเชียว แต่กลับต้องเสียเขาไปให้หญิงอื่น!
‘ไยเจ้าไม่บอกเรื่องหมั้นหมายกับอวี้เอ๋อร์ไปเล่า’ ท่านป้าได้เอ่ยถามบุตรชายซึ่งยืนอยู่ตรงหน้านางในตอนนั้น ทว่าชายหนุ่มอ้ำอึ้ง สุดท้ายก็ไม่ตอบความกระไร
การเลือกไม่ตอบคำถามของเขา ทำให้นางเข้าใจแล้วว่าเขาเลือกองค์หญิงหงหญ่ามากกว่าที่จะเลือกนาง!
เมื่อแค้นเคืองแต่ทำอะไรไม่ได้ ฉงอวี้หลิงจึงเอาแต่ร้องไห้คร่ำครวญ ข้าวปลาอาหารไม่ยอมกิน
เพราะเกรงจะผิดต่อเพื่อนสนิทที่ตายจาก ความทุกข์ร้อนของลูกสาวเพื่อนรักจึงทำให้นางถังจิ่วหยินตั้งใจจะให้ฉงอวี้หลิงเป็นนางบำเรอของบุตรชายก่อนเข้าพิธีสมรสพระราชทาน
ชายหนุ่มเกือบทุกบ้านล้วนมีนางบำเรอคอยปรนนิบัติ บุตรชายของนางจะมีบ้างไม่ได้หรือไร
เมื่อนำความคิดนี้บอกให้ฉงอวี้หลิงรู้ หญิงสาวก็ยินดียอมรับฐานะนางบำเรอ ยอมไม่จัดพิธีแต่งเป็นฟูเหริน ยอมที่จะเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับภายในครอบครัว อย่างไรเสียทางวังหลวงก็ยังไม่ได้ประกาศเรื่องสมรสพระราชทานให้รู้กันทั่ว ก็สมอ้างไปเลยว่านางอยู่ในฐานะนางบำเรอ ควบคู่กับลูกสาวบุญธรรมของฟูเหรินแม่ทัพเผิงฉานตันมาชั่วระยะเวลาหนึ่งแล้ว วันที่ชายหนุ่มแต่งงาน องค์หญิงหงหญ่าก็ไม่มีสิทธิ์ไล่นางออกจากจวน เพราะนางไม่ได้เป็นภรรยาเทียมหน้า หากนางตั้งครรภ์มีบุตรชายให้เผิงเซิ่งอี้ก่อน ใครก็ไม่มีสิทธิ์ขับไล่หรือทำอันตรายนางกับลูกได้
แม้นฉงอวี้หลิงจะตกลง แต่เผิงเซิ่งอี้กลับไม่เห็นด้วยกับความคิดนี้ หลอกลวงเบื้องสูง เล่นแง่กลกับองค์จักรพรรดิเขาไม่ปริวิตกเท่าหลอกลวงความรู้สึกของตัวเอง แต่สุดท้ายแล้วชายหนุ่มก็ต้องพ่ายแพ้กับน้ำตาและอาการตีอกชกตัวของมารดาที่ตัดพ้อดั่งเขาเป็นลูกอกตัญญู เขาเป็นเพียงทายาทคนเดียวของสกุลเผิง กลับไม่ทำเรื่องให้บิดามารดาสบายใจ จนป่านนี้ก็ยังไม่มีทายาทไว้สืบสกุล บ่ายเบี่ยงสตรีเพียบพร้อมที่มารดาจัดหาให้ เรื่องนี้แม้ท่านย่าของเขาก็ต้านทานความคิดของสะใภ้ไม่ได้ บิดาก็ไม่อยากหมางใจกับคู่ชีวิต คนกลางอย่างเผิงเซิ่งอี้จึงจำใจรับฉงอวี้หลิงในที่สุด
คนมีความสุขที่สุดยามนี้จึงเป็นฉงอวี้หลิง แม้ชายหนุ่มเย็นชา ใบหน้าเรียบเฉย แต่นางก็ไม่ปริปากตัดพ้อเขาพิรี้พิไร หญิงสาวย้ายไปอยู่เรือนพักปีกซ้ายในเขตเรือนบูรพาของเผิงเซิ่งอี้ โอกาสของนางมาถึงแล้ว สักวันเขาต้องใจอ่อนเมื่อเห็นถึงความรักและการดูแลปรนนิบัติที่นางทุ่มเทให้ อย่างไรเสียก่อนวันสมรสพระราชทานจะมาถึง หลังวันเริ่มต้นฤดูใบไม้ผลิปีหน้า นางจะต้องตั้งท้องมีลูกชายให้ได้!
ในคืนยกน้ำชารับนางบำเรอ ราตรีมืดมิด จันทร์เสี้ยวดั่งเคียวเล่มบางใกล้ลับทิวยอดไม้ เผิงเซิ่งอี้จึงผลักบานประตูเข้าไปในห้องนอนของฉงอวี้หลิง