The coldness of the morning says that the winter season is near. Thymmze changed his clothes upang bumalik sa Hollandaisy para maki-fiesta kagaya ng sabi niya kay Captain Lincoln Lake.
Nakakita ng lawa sa hindi kalayuan si Justina. "Anak pakihinto sa lawa." Siya ay naghilamos sandali habang hinihintay siya ng kaniyang anak.
Nauuhaw naman si Thymmze kaya nilibot nito ang kaniyang paningin. "May poso pala doon, kukuha lamang ako ng maiina, Ma."
Nang matapos si Justina ay bumalik ito sa truck upang maghanap ng pamunas. Tinatanaw niya ang anak hanggang sa maglakad ito pabalik dala ang jar na kanilang magiging inumin.
"Salamat anak."
Tumango si Thymmze at muling nagmaneho. Nakakita naman siya ng mga nakasakay sa kabayo. Marami sila kaya ibinigya niya ang daan sa mga ito. Tila' hari ang nangunguna kaya na-agaw ang atensyon ni Justina.
"Sexton Perils."
Nang madinig ni Thymmze ang pangalan na sinambit ng ina ay napakunot-noo ito. "Pamilyar ang kaniyang ngalan, Sexton Perils ng kabilang bayan."
"Siya ang tumapos sa iyong ama."
Kaya pinagmasdan mabuti ni Thymmze ang mukha na iyon. "Ngunit-" hinawakan ni Justina ang kamay ng anak.
"Alam ko ho ang dapat kong gawin. Ang hindi gumanti sa iba kahit buhay ang kanilang kinuha." Natahimik na lamang si Justina. Ang pangaral ng ama nito ay isinasapuso ng binata. Ang nakakaawang binata ay mayroong butihang ina na kayang tiisin ang sakit maingatan lamang ang dangal ng anak.
Subalit huminto ang lider, bumaba sa kaniyang kabayo. "May problema ba?" Nang itanong niya iyon ay halos himatayin si Justina.
"Wala ho, aming ginagalang ang inyong pagdaan," magalang na saad ng binata.
Tumango si Sexton ngunit may napagtanto ito. "Ikaw ba ang asawa ni Mr. Thimmy?" Tumango ito sa kaniyang tanong. "Kung gayon, my condolences."
She subtly smiled.
Thymmze thinking about it while he is driving. "Walang katarungan..." he hissed.
"Anak."
"Walang katarungan. Kung pwede palang idaan sa magandang usapan, bakit namatay si ama?"
Nais na ng kaniyang mga mata na lumuha ngunit nanaig ang hinanakit ni Thymmze. "Ang turo niyo sa'kin ay maging magalang at mabuting bata. Upang walang gulo maihatid sa mundo kung sakali mang ako na ang susunod na mamumuno."
Sinubukang pakalmahin ni Justina ang anak. Thymmze trying to remember every lesson they taught to him. "I was naive lad who willing to reach the triumph."
"Magkakaroon din ng katarungan ang iyong ama."
Umiling si Thymmze, hindi iyon ang ibig niyang iparating. "Tumuloy na tayo sa fiesta at matapos nito ay uuwi na tayo sa Hartville upang mamili ng bagong pinunong mas matapang sa aking ama."
Realization hit Thymmze because of Mr. Sexton. The man who killed his father is the truth that what his father told him about life is different from what he witnessing.
He baffled about it.
Masayang nakikipagbatian si Captain Lake sa iba't-ibang tao sa kanilang bayan. "Maligayang fiesta sa atin!"
When he saw Thymmze walking around. "Bata, buti nakarating kayo. Mrs. Justina."
Katulad nang nakita nila kahapon ay mas dumami pa ang mga bulaklak sa Hollandaisy. Iba't ibang uri ng mga rosas, lalo na ang gumamela ay hindi nawawala.
"The Incarnadine family is here!" the soldier announced.
Napalingon si Thymmze. Unang nakita ng kaniyang mga maya ay si Rose Incarnadine. She's wearing the most glamorous dress like a Queen.
"Fabulous!" Justina was amazed.
"She's stunning," even Thymmze was stunned when Rose smiling at him.
Malayo pa ang distansya nila sa isa't-isa ngunit malinaw na malinaw sa paningin ng binata ang mukhan nito. Hindi sila nagmamadali na maglakad upang malapitan ang isa't-isa.
But Thymmze was stopped by a husky so that he lay on the ground. The husky landed so he was very surprised by it. Tumawa naman si Rose na napatakbo.
"He likes you, Thymmze." Rose helped him to stand up.
"Mukha ikaw ang nais niyang maging amo," saad ni Emmanuel na biglang lumitaw sa kanilang kikuran ni Rose.
Emmanuel bowed at him. "Whose husky is that?"
"Siya ay alaga ng iyong ama ngunit hinfi niya nauuwi sa Hartville." Bumaba si Levy sa kaniyang kabayo at binigay ito sa isang tao upang dalhin sa ligtas na lugar. Si Levy na walang kabilib-bilib kay Thymmze ngunit tinuturing parin na dahil ito ang anak ng dating pinuno ay sanay ito sa pag-aaral lamang sa tahanan at hindi sa gawain sa labas.
Thymmze was surprised. "Naimbitahan ka dito, Mr. Thymmze. Nais ko sanang makipag-usap sainyo patungkol sa biglaang paglisan. Hindi namin inaasahan iyon," Emmanuel gazed upon him.
"Emmanuel, nais lamang namin ng katahimikan dahil sa hindi inasahang paglisan ng aking ama. Sadyang nahihirapan akong tanggapin ito sa kasalukuyan," pahayag ni Thymmze. Ang husky naman ay ayaw lumayo sa tabi niya.
Samantalang si Justina ay naglilibot kasama si Captain Lincoln Lake. Sila ay nagku-kwentuhan patungkol sa mga bulaklak hanggang sa pinahayag ni Captain Lincoln ang pag-i-imbita niya sa mga taga-Hartville.
"I'm so glad. Thank you for inviting them to be here."
The unexpected visitors were here. "Mr. Sexton Perilss." Nagyakapan ang magkaibigan. Captain Lincoln is grateful to see his friend or his childhood friend who win among his enemy.
"I want to give my fecilitations to you right now."
Malaking ngiti ang gumuhit sa kaniyang labi. Sexton doesn't agree to Captain Lincoln. "Thymmze will be sad to here this. I respect his father's death."
Lalo na kay Justina na bigkang nalungkot sa nadinig na usapan. "Lady, I wish for your recovery..." Tila' balewala lamang kay Sexton ang lahat at nagagawa pang ngitian ang asawa ng kaniya kinitilan ng buhay.
Thymmze watching them while he is with Rose. Naglilibot sila kasama ang husky. "Ano kaya ang pwedeng ipangalan sa kaniya?"
Rose have her own idea. "Tomtom!"
"Tomtom? Pakitong-kitong?" they both laughed to his joke. "Sige, siya na si Tomtom mula ngayon."
Ang lola ni Rose ay hindi natuwa sa kaniyang nakita. Ang pagkakamutihan ng dalaga ay isang hindi magandang pangitain sa kaniyang kaisipan. "Sana mali ang aking hula."
"Gumamela, bakit?" tanong ni auntie Leave na kasama ngayon ang pamilyang Incarnadine.
"Ms. Leave, ang iyong pamangkin ay magdudulot ng kamalasan sa aming pamilya. Kaya sana maintindihan mo na hindi sila maaaring magkatuluyan."
"Mas lumalim ata ang hula mo ngayon, Suzi Incarnadine."
Ang ina ni Rose, si Suzi, ay hinila siya upang umuwi. Si Thymmze ay nagtaka sa pakikitungo nito sa kaniya na noo'y mabuti. Hinawakan ni auntie Leave ang pamangkin. "Lahat ng tao ay nagbabago."
Ang pamilyang Incarnadine ay hindi siya binati. Dinaraanan lamang siya nito. "Kung gayon, malaki ang pagbabago ang hindi ko inasahan, auntie Leave."
"Mabuti kung umuwi na din tayo kasabay nila," saad ni Justina na nagpaalam na kay Captain Lake.
"Sige, Ma. Magpapaalam lamang ako kay Captain." Tumakbo si Thymmze. "Captain, maraming sa iyong imbitasyon."
Captain Lincoln tapped his head. "Bata, nagagalak din ako."
"I'm not kid anymore," he chuckled.
Ang husky ay kasunod niya pa din. "Tomtom, kahit saan nalang." Nang makauwi sila ay doon nadama ni Justina ang pagod sa paglalakbay.
"Ikaw ang may kagustuhan nito Justina, kaya magpahinga ka muna." Si auntie Leave ay inasikaso ang mag-ina. Nagtimpla ito ng kape at naghain ng makakain. "Nakakagutom talaga ang lumayo. Ngunit hindi lahat ng lumalayo ay gumagaling. Sapagkay ang puso ay hindi madaling lumimot."
Bumukas ang pinto na wala man lang katok. "Nasaan si Thymmze?" Jacklyn excitedly to see him.
"Tulog siya, hija. Bumalik ka na lamang ulit."
"Sayang naman..." Nakita niya si Tomtom na natutulog sa higaang inayos ni Thymmze. "Wow! May husky," nanggigil niya itong nilapitan.
Si Zion naman ay naatsan ang lahat na ipamigay ang mga nakuhang gulay at prutas sa lahat. Nais magreklamo sa pagiging iresponsable ng anak ng dating pinuno. Hindi ito sang-ayon sa pagbabalik nila.
"Emmanuel, lumaki sa luho ang batang iyan kaya walang paki sa nasasakupan. Kung siya ang pipiliin nating pinuno. Tiyak, iiwan tayo sa panahong tag-hirap," Zion complaint.
"Bata pa ito, ngunit naisip ko na sila ay nagluluksa parin. Masyado pa itong bata at walang karanasan kaya sana maintindihan mo, Zion."
Umiling si Zion. Nais pumili ng magiging pinuno. Subalit sa kaniyang isipan ay nais niyang maging isang pinuno pero ang simpatua ng tao ay wala sa kaniya. Alam niyang hindi siya mananalo sapagkat ni isang titulo ay wala siyang maipagmamalaki.
Levy witnessed it but he chooses to be silent. Also, Incarnadine told him about Thymmze Kalamity. "He... He will give us a tremendous calamity if he will be the next king." Levy bore it in his mind. Kaya naging sang-ayon siya kay Zion ngunit sa tahimik na paraan.
Sir Emmanuel declared that they need to build a huge house but he didn't te the reason. Para lamang iyon sa kaniya ngunit hindi niya masabi sa lahat. Lahat ng kabataan ay inutusan na maghukay at kumuha ng mga kahoy.
"Pero malapit na ang taglamig," saad ni Jackson ang kapatid ni Jacklyn.
"Kaya nga madami ang inuutusan ko na gumawa para sa mabilisang trabaho bata."
Levy don't encourage them but to follow Emmanuel rules. Dumating si Thymmze para kausapin si Levy. "He already declared that he is now our officially the highest leader in Hartville."
"Yes, sir Thymmze."
Dumating ang husky at inikutan si Emmanuel. "What was that?" pagtataka niya. Bumalik ang husky kay Thymmze.
"Goodluck sir Emmanuel!" pagsaludo pa ni Thymmze ngunit hindi parin sang-ayon sa pagiging pinuno nito.