Lalo itong napangiti kaya lalong nagwala ang puso niya. "How are you?"
"Okay lang naman. Sorry ha, mukhang napilit ka nina Barbara ha."
"Why are you apologizing?" Para itong napapantastikuhan sa kanya.
"Well, it was Barbara's idea. My family is in the province kaya parang siya ang nanay ko na abalang-abala sa paghahanap ng date ko." Hindi niya maintindihan kung bakit napakadaldal niya nang mga sandaling iyon. Kuwento siya nang kuwento tungkol sa bagong singing contest na ipapalabas sa telebisyon at parang tuwang-tuwa naman ito. "May request naman ako if okay lang."
"Hmm what is it?"
"Kapag may extra ka namang ticket sa laban ng Peregrino Beer, bigyan mo naman ako. Lagi na lang kasi akong nauubusan eh."
"Why?"
"Eh si, si..." Parang bigla siyang nahiya.
"Si?"
"Si George San Juan e," tukoy niya sa isa pang basketball heartthrob na crush na crush ni Doray. Gusto niya kasi i-treat ito dahil hindi niya lang basta house helper ito, naging kaibigan na rin niya ito.
"You're a fan girl," natatawang sabi nito.
"Ahh ehh hindi ako. Iyung kasama ko kasi sa bahay, si Doray, kaibigan ko na rin kasi iyon. Gusto ko sanang i-treat iyon. Naku crush na crush niya iyon si George."
"Si George talaga, bakit hindi ako?" Halata namang nagbibiro lang ito.
"Eh actually, pareho kayong crush nun. Ginagawa pa nga akong judge eh."
"And?"
"What?"
"Who do you think is the better guy?"
"Siyempre doon ako sa kaharap ko. Siya iyong kausap ko saka bibigyan ako nun ng ticket eh," nanlalaki ang matang sabi niya na parang proud na proud pa kaya napalakas ang tawa nito. Paglingon niya sa paligid ay nakita niyang nakangiti lang sa kanila sina Barbara at Jeric.
"Geez, if only people could see this side of yours. You're really something."
"Iyong ticket muna please."
"May bayad."
"Magkano?"
"Pag-iisipan ko muna."
"Sige, pero doon sa malapit sa puwesto nina George ha. "
"Ikaw yata may crush dun eh."
"Hindi ahh. Iba ang-" Napahinto siya dahil muntik na siyang madulas. Bumalik siya pagkain pero hindi siya mapakali dahil alam niyang mangungulit ito. Hindi nga siya nagkamali dahil nakangisi ito nang tingnan niya. "B-bakit?"
"Sino pala crush mo?"
"Ahh w-wala."
"Sabi mo iba crush mo eh."
"W-wala iyon. H-hindi naman iyon n-nag-ba-basketball eh."
"Weh?" Lalo itong ngumisi.
"O-oo nga."
"Talaga?" Lalo nitong inilapit ang mukha sa kanya at tinitigan siya. Halata namang pinagtitripan siya.
Susme, lumayo ka, Jaime, baka mahalikan kita nang wala sa oras at ma-headline pa tayo pareho. "Oo nga," aniya at tinampal ito sa noo.
Nagpatuloy sila sa masayang pagkain. That was the first time she enjoyed her date night. Jaime was so funny and that made him more adorable. Nang matapos sila ay sinabi nito kina Barbara na ito na ang maghahatid sa kanya. Tuluyan nang nabura ang inisyal na inis niya rito. Sa halip, lalong tumaas ang pogi points nito sa kanya. Feeling maganda tuloy siya dahil ka-date niya ang pinaka-gwapong basketball player sa buong Pilipinas. Hiningi nito ang number niya bago siya bumaba ng sasakyan. "Thanks for taking me home, Jaime. Nag-enjoy ako," nakangiting sabi niya.
"Me, too. Thanks for the wonderful night."
"Mag-ingat ka pauwi ha." Hindi niya mapigilan ang paglangkap ng lambing sa boses niya. Kaya humabol na lang siya ng joke. "Iyong ticket ha, huwag mong kalimutan parekoy," sabi niya at akmang lalabas na.
"Yeah," nakangiting sabi nito at inunahan na siya sa pag-alis ng seatbelt niya. Para bang nawalan ng lakas ang mga kalamnan niya nang maamoy ito. He really smelled like a prince. Napatingin ito sa kanya at huli na para itago ang ngiti niya. Napangiti rin ito pero bigla iyong nabura. Namalayan na lang niyang palapit na ang mukha nito sa kanya pero bigla rin itong natigilan at umatras.
"Sige," aniya at isinara na ang pinto ng kotse. Nanginginig pa rin ang tuhod niya hanggang makalabas. She was sure they would have kissed if Jaime did not stop. She felt giddy inside. Hinintay niya munang mawala sa paningin niya ang sasakyan nito bago siya nag-doorbell at pinagbuksan ng gate. Kilig na kilig pa rin siya hanggang sa mahiga siya at hilahin ng antok.
Kinabukasan ay excited na excited siyang bumangon at nag-almusal. Parang may pakpak ang mga paa niya habang naglalakad. Gulat na gulat pa si Doray nang makitang siya pa ang naghanda ng almusal at sumalo na ito. Pakanta-kanta pa siya ng Pretty Boy ng M2M. Napaghahalataan tuloy ang edad niyang malapit nang lumampas sa kalendaryo.
"Oh ano'ng drama natin diyan?" Nakataas ang kilay ni Doray na halatang naghihintay ng chika.
"Secret."
"Mukhang masaya talaga ang date kagabi ha. Ikuwento mo na kasi ate."
"Si Jaime Dizon ang ka-date ko kagabi."
"Joke ba iyan?"
"Loka, hindi. Doray, mas gwapo sa personal. Walang sinabi sina Henry Cavill at Tom Hardy," tukoy niya sa mga crush niyang British actors.
"Eh nakita mo na siya dati sa personal 'di ba?"
"Siyempre, habang tumatagal sa harap ko, mas gumagwapo. Mabait siya saka may sense of humor at hinatid pa ako pauwi."
"Suwerte mo talaga, ate! Sana ako din."
"Don't worry, Doray, I got you," nakangiting sabi niya.
"Totoo iyan ha."
"Oo naman, wala kang tiwala?"
"Sige na nga."
"Oh siya, mag-aayos na ako." Mabilis na siyang kumilos at nagpahatid na sa studio para sa meeting sa bago nilang show. Kasama niya sa mga coach ang isa pang singer na idol niya, isang theater singer-actress, at isang rock icon. Takang-taka sa kanya ang manager at PA niya dahil kakaiba raw ang sigla niya. Para raw siyang dumaldal nang sampung beses. Pero kung iisipin daw ay parang sa isang tipikal na tao raw kung magsalita na siya. Para daw kasing may presyo ang bawat salita niya. Ang ibang staff at mga coaches ay napapangiti sa kanya dahil nakakaganda raw ng ambiance ang vibrant mood niya. The recluse Dorothy Herrera has turned into the life of the party. Thanks to Barbara, Jeric, and of course, Jaime, her ultimate crush.
Bigla tuloy gusto niyang malaman kung nasaan ito at ano ang ginagawa nito. Na-curious siya lalo rito. Para bang biglang naging napakalapit nito sa kanya pero parang hindi pa rin maabot. Saka nakalimutan din niyang hingin ang cellphone number nito. Ayaw naman niyang itanong iyon kina Barbara at Jeric baka mag-usisa pa ang mga ito at tuksuhin siya. Malalaman pa ni Jaime na sobrang crush niya ito at bigla itong maasiwa sa kanya. Pero sana tumawag na ito sa kanya dahil gusto na niya ulit marinig ang boses nito.
Mukhang sinagot din agad ang kanyang panalangin. Kinagabihan ay tumawag sa kanya si Jaime. Totoo ngang para siyang teenager dahil mahina siyang tumatalun-talon sa kama habang kausap ito. Gusto niyang mapatili sa kilig pero todo ang pagpipigil niya. That was the first time she felt something like that towards a guy. And she could not help but feel jovial at that moment. "Napatawag ka, Jaime?"
"I would like to inform you that I have two complimentary tickets for the Peregrino Beer Warriors game.
"Yehey," parang batang sabi niya.
"Don't thank me yet. May bayad iyon."
"I know. Kakatingin ko nga lang kaninang pag-uwi ko, sold out agad ang tickets sa front seat at lower box. Gusto ko kasi sa bandang unahan para mag-enjoy si Doray."
"You're welcome. By the way, may game kami bukas din. First game kami. Okay lang ba kung doon mo na lang kunin iyung ticket?"
"Oo naman. P-pero..."
"Pero ano?"
"Pwede bang makinood din kami ni Doray?"
"Sure. May complimentary tickets din ako for two."
"Thanks, Jai," nakangiti niyang sabi.
"Jai?"
"Jai, short for Jaime, para tunog bagets pa rin," biro niya.
"Maganda naman iyung Jaime ahh?"
"Actually, pogi nga naman sa pandinig. Pero okay na iyung Jai din para mas bata pakinggan."
"Fine, fine," sumusukong sabi nito. Naiimagine niyang nakangiti ito at napapailing na lang.
"Thanks, Jai, ha. Oh sige na, baka naaabala na kita."
"Hindi naman, baka ako pa nga ang nakaabala ehh."
"H-hindi naman. Wala naman akong ginagawa." Iniipit niya pa sa isang tenga ang ilang hibla ng buhok niya sa sobrang kilig. Gusto siyang makausap nito. Mukha rin palang may chance ang mga pantasya niya. Muli pa silang nagkumustahan bago nauwi sa pag-uusap tungkol sa kung anu-ano. Inabot din sila nang lagpas isang oras bago natapos ang tawag. "Thank you very much ulit, Jai, ha. Goodnight," nakangiting sabi niya at tinapos ang tawag.
Kilig na kilig siyang nagpagulung-gulong sa kama. Hindi siya mabilis nakatulog dahil sa excitement at kaba. Makikita niya muli si Jaime. Hindi niya masabi kung kaya niyang pakiharapan ito nang kaswal. Kung sa simpleng tawagan sa cellphone ay parang maiihi siya paano pa kaya kung kaharap niya na ito. Naku basta bukas niya na iisipin iyon. Ang mahalaga, pareho silang mag-e-enjoy ni Doray bukas.