NAKA-UPO kami ngayon sala nang may tumawag kay Alfie kaya nagpaalam ito sa amin ni Margo.
“Ang suwerte mo naman sa boyfriend mo?” sabi ko kay Margo, kinikilig naman ito ng humarap sa akin.
Kaya nga akala ko noong una badboy siya, pero ng makilala ko ang bait niya kahit anak mayaman siya ay napadown to earth niya, friend.” pagmamalaki naman nito, ngumiti lang ako sa sinabi niya.
Sa totoo lang nakakaingit siya dahil may maganda na siyang trabaho, at may kasintahan pa siya na sobrang bait.
Nagpatuloy lang kami sa pagkuwentuhan ng umupo na ulit si Alfie, pero mukhang sambakol ang mukha nito.
“What wrong love, any problem?” tanong naman ni Margo sa kanya.
“Kilala mo naman siguro si Kurt ang may-ari nang Agoncillo Corp. 'di ba Hon?” sagot naman nito kay Margo, tumango naman ang huli.
“Oo, bakit Hon?” tanong ni Margo kay Alfie.
“Naghahanap siya ngayon Personal Assistant, at ako ang kinukulit ng isang iyon. Ayaw ko nga dahil alam naman natin ang ugali ng malayong pinsan ko na iyon, 'di ba?
Pero mapilit pa rin ito at kapag 'di raw ako nakahanap alam mo na ang mangyayari sa akin.” malungkot na sagot ni Alfie kay Margo.
“Parang pamilyar sa akin ang kompanyang iyon.” saad ko sa kanila na ikinalingon naman nila sa akin. Mataman naman akong pinagmasdan ni Alfie na para bang inaarok nito ang pagkatao ko.
“Ano bang natapos mo Frans?” tanong nito sa akin na pinagtaka namin ni Margo.
“Highschool lang e,” nahihiya kong amin dito.
“'Wag mo sabihin, Hon, na balak mong e-apply si Francine sa taong iyon.” gulat na tanong nito sa kasintahan. Tumango naman ito, at tumingin ulit sa akin at nag salita.
“300.000 amount, kasama na lahat ng benefits na kakailanganin mo at may allowance ka pang matatanggap doon Fran, kaysa nagtitiis ka sa tatlo-tatlo mong work. Bakit hindi ka na lang sa AC mag-apply.” Napasinghap naman kami ni Margo sa narinig namin.
NANDITO na ako sa tapat ng AC Building at papasok na ako sa loob nito, kinakabahan ako dahil first time ko magtatrabaho sa isang taong ni sa panaginip ay hindi ko pa nakikita. Kahit maraming possitive issue's tungkol sa kanya ay hindi pa rin nawawala ang mga negatibong issues na basa ko. Mag-i-isang linggo na ang nakakaraan ng dumalaw ako kina Margo. Bukas na ulit ang balik nito sa Japan kasama ang kasintahan nitong si Alfie.
Kinabukasan lang noon ng magresign ako sa aking dalawang trabaho sa Bar lang ang itinira ko, encase na hindi ako matagap ay may babalikan akong isa pang trabaho.
Pumasok na ako sa lobby, namangha ako sa sobrang ganda ng ayos nang loob. Napakilinis din ng paligid kahit ang dumi ay matatakot makapasok.
Tinanong ko ang guard kung saan akong building pupunta kung patungong opisina ni Nigel Kurt Agoncillo ako tutungo. Tinanong naman ako ng guard kung may appointment ako sa kanilang boss. Tumango naman agad ako, umiling-iling lang ito at itinuro ang isang elevator sa may kanan ko at sinabi niya din ang numero ng building napupuntahan ko.
Nagpasalamat na ako rito at naglakad na ako patungong elevator. Pinidot ko ang open button at saka pumasok na sa loob, wala akong makakasabay. First time kong makakasakay doon. Kaya okay lang at baka kung anong katangahan lang ang magawa ko atleast walang makakakita sa akin, pinindot ko na ang numero kong saang palapag ako tutungo.
Dahil nakatungo ako ay 'di ko namalayan na may sumakay pala at may narinig akong may pumindot kaya umangat ang  tingin ko. Nakita kong pinindot rin niya ang number na pinindot ko kanina.
Isang lalaki matangkad at matipuno ang pangagatawan at kahit pa nababalot ito ng pang office attire na kulay asul ay kapansin-pansin iyon. Tumingin ito sa akin at tinginan ako mula ulo hanggang paa.
Sa isip ko na ito na siguro ang CEO na nagmamay-ari ng company na'to. Pero baka naman nagkakamali lang ako. Tumayo ako ng ayos at dumeritso ang tingin sa may pintuan ng elevator at 'di na lamang inintindi ang nasa unahan ko, na binawi rin naman ang tingin sa akin.
Tiningnan ko ang aking sarili sa isang dingding ng elevator para kasi itong salamin, dahil nakikita ko aking sarili rito at kung okay lang ang ayos ko.
Naka-dress ako na puti na may mga paru-parong design na lampas hanggang tuhod at itim na doll shoes sa taas naman ay pinatungan ko ng blazer na itim. Nakapuyod ang buhok ko patalikod.
Tumingin ako sa labas dahil purong glass ang dingding nitong elevator kaya kitang kita ko ang bawat madaan namin, habang pa-akyat ng pa-akyat ang andar ng elevator.
Nakakamangha na meron pala kompanya ang ganito, rito sa Pilipinas akala ko sa ibang bansa lang makikita ang mga ganitong uri ng isang building tunay ngang napakayaman ng may-ari nito.
Sa wakas ay bumukas ang pinto ng elevator at naglakad na ako papalabas at naiwan doon ang lalaki na nakasama ko.
Sa wakas natagpuan ko ang opisina nito. Wala namang ibang malaking kuwarto dito sa fifteen floor at iisa lang at buong lobby na makikita mo. Saka iisang espasyo lang ang nandito tulad ng sa pangcasher na nasa mall na pinagtatrabahoan ko, pero mas malaki ito kaysa doon, ito siguro ang puwesto ng secretary nito.
Saka sa lahat ng lugar ay ito lang ang tahimik at walang katao-tao maliban sa isang may edad na nababae na nakaupo doon.
Inayos ko ang mahabang buhok ko at lumapit doon sa babae, kinausap ko ito kong nasa loob ng opisina nito si Mr. Agoncillo at pinasasabi ko na ako iyong inirekominda ng pinsan nitong si Alfie para mag-apply na Personal assistant nito.
Tumango naman ito at may tinawagan sa entercom. Pagkatapos niyang kausapin ang tinawagan niya ay sinabi nitong puwede na raw ako kumatok dahil hinihintay na raw ako sa loob. Tumango naman ako at nagpasalamat dito bago ako lumakad at kumatok sa pintuan na naroon.
I was nervous going into his office when that door opened. I slowly entered and saw a man covered with a large laptop. Naka-yuko ito at tutok na tutok sa monitor. Binati ko ito ng "Good morning Sir." Kaya umangat ang mukha nito at umayos sa pagkakaupo.
So hindi nga iyong nakasabayan ko sa elevator ang Mr. Agoncillo, sino kaya iyon?
“Come in, and take a set.” saad nito sa lalaking lalaking boses. Sabay turo ng isang upuan na nakalagay sa tabi ng mesa nito, dalawa ito isa sa kanan at isa sa kaliwa. Lumapit ako at pinili kong upuan ang nasa kaliwa.
Kung maganda sa labas ng opisina nito ay mas maganda ang loob ng opisina, dahil sa likod nito ay purong salamin ang dingding kaya kitang kita ang tanawin sa labas.
Ang matataas na gusali at maliliit na establisyemento ang makikita mo doon. Feeling ko ay para akong nasa kalawakan at kaysarap pagmasdan ang kagandahan ng buong mundo.
Siguro mas maganda ito kong sa gabi ako tatanaw dito.
“What can I do for you miss?” narinig kong tanong nito na nagpapukaw sa kakaisip ko. Tumingin ako ng deritso sa kanyang mga mata at nagsalita.
“Ahm, My name is Francine Alcantara, ako po iyong nirekominda ni Alfie Casino na pinsan mo po.” malumanay kong saad dito, ngunit binawi ko rin ang mga titig ko sa guwapo nitong mukha dahil walang ibang mababakas na emosyon doon.
“Your credentials Miss Alcantara?” sabi niya at mabilis ko namang iniabot sa kanya ang mga files na hawak ko.
Habang abala ito sa pagsusuri ng mga requerments ko ay 'di ko na pigilang sulyapan ito habang may pagkakataon.
Magandang lalaki nga ito may kulot na buhok na medyo mahaba at hindi naka-ayos pero bagay naman sa kanya may kunting balbas at bigote na ito pero hindi naman kakapalan.
“Hmmn, highschool graduate ka at ulila ka na?” tanong nito sa akin kaya tumango ako. Kaya hindi ka nakapag ng collage ay walang magpapaaral sa iyo, kaya maaga ka ng nagtrabaho.” Tumango ulit ako.
“Anong dahilan mo kung bakit dapat kitang bigyan ng pagkakataon para tanggapin kita bilang Personal Assistant ko, kung secondary lang ang natapos mo? Bigyan mo ako ng magandang rason para ibigay ko sa iyo ang tiwala ko Miss Alcantara?” maawtoridad na tanong nito sa akin.
“Alam kong wala akong karanasan pa sa ganitong trabaho, dahil pagwawalis at paglilinis lang sa isang mall ang kaya ko.  Pero kahit mababa mang trabaho iyon ay marangal naman.
Ngunit nangangako akong gawin ko ang aking makakaya kung bibigyan mo lang po ako ng pagkakataon upang mapatunayan ang aking sarili sa  trabahong ito kung saka-sakaling tatangapin n'yo po ako ay hindi kayo magsisi, Sir!” deri-deristo kong sagot dito at mataman ko siyang tiningnan na may determinasyon sa aking mga mata.
“Fine Miss Alcantara, bibigyan kita ng dalawang linggo, upang mapabilib mo ako at upang mapatunayan na magaling ka at mapagkakatiwalaan. Hindi dahil ine-rekominda ka sa akin ng aking pinsan ay magiging maganda agad ang aking pakikitungo sa iyo. Kaya dapat handa ka kung anuman ang kalalabasan nitong pagtatrabaho mo sa akin. Understand Miss Alcantara.” Seryosong saad nito.
“Salamat sir. Makakaasa kayo!” sagot ko dito.
Kinuha niya ang kanyang telepono at may tinawagan at pinapapasok. Maya lang ay bumukas ang pintuan at pumasok ang babaeng kaninang kausap ko at lumapit sa amin ni Mr. Agoncillo.
“Mrs. Malco, here is my new Personal Assistan. Now tell her everything she needs to know my do's and don'ts regulations. Siguraduhin mong magagawa niya ng tama ang lahat.” anito sa kanyang secretary bago ito bumalik sa pagtitipa sa laptop.
“Yes, Sir, I will.” sagot naman nitong si Mrs. Malco sabay yuko. Ginaya ko rin ang pagbow ni Mrs. Malco, bago kami naglakad palabas ay wala na kaming natanggap na sulyap mula kay Mr. Agoncillo.
Lumabas na kami ni Mrs. Malco palabas ng opisina ni Mr. Agoncillo, hanggang ngayon ay nakaukit pa rin sa isip ko ang guwapong mukha nito at ang mga mata nitong walang mababakas na emosyon, pero kahit ganoon ay maganda pa rin ang mga mata nito.
Ipinilig ko ang aking ulo at inalis ko sa isip ko ang mukha nito. Ang pinunta ko dito ay trabaho at suweldo hindi para sa magiging amo ko. Kaya dapat ialis ko ang mga bagay na makaka-apekto sa bago kong trabaho. “Be professional francine. 'Wag kang a-anga-anga, 'wag mo ipahiya ang sarili mo.” Kastigo ko sa sarili ko at nagpatuloy na ako sa pagsunod kay Mrs. Malco.
“Miss. Francine Alcantara right?” tanong ng ginang at tumango ako matapos kaming maupo sa kanyang area.
“Tawagin mo na lang po akong  Francine, or Frans for short Ma'am.” sagot ko dito na ikinatango naman nito.
“Fine Frans, my name is Carol Malco, pero tawagin mo na lang din akong Miss. Carol.” malumanay na sabi niya sa akin akala ko ay suplada siya hindi naman pala.
“Okay Frans, ito ang mga dapat mong gawin. He hates lateness. Kaya dapat 'di ka na lalat, pagpapasok ka sa oras ng work mo. Kaya kailangan nandito ka bago siya dumating."  si Miss Carol.
“Pangalawa kailangan mong gawan siya ng kape tuwing umaga na black coffee ang gusto niya 'wag na 'wag mong lalagyan ng cream. Dahil allergic siya doon." si Miss Carol ulit.
“Pangatlo. Lilinisin mo ang kanyang office at 'wag na 'wag mong iibahin ang makikita mo doon. Dahil ayaw niyang naghahanap pa kung saan niya iniwanan ang isang bagay, dapat nandoon ulit ito at hindi iba ang ayos.” Mahabang sabi nito sa ikatlong bilin nito.
“Ika-apat. Bibili ka ng pagkain sa kanya araw-araw mula sa restawant na nasa ikalawang palapag. Tiyakin mong ang kanyang pagkain ay hindi kailanman maging malamig, kaya dapat laging mainit bago mo ito dalhin sa kanya. Maliwanag?" tumango naman ako at inililista ko ang bawat sabihin niya.
“At ang huli, kailangan nasa kanyang tabi ka lagi, para hindi mo na kailangang lumaabas, masok sa kanyang opisina. Dahil ayaw na ayaw niyang nakakarinig kahit kunting ingay lalo na kapag busing busy siya. Maliwanag, at para kapag may i-u-utos sa iyo ay madali mo na lang magawa, at isa pang bagay Frans. Bukas sa pag-umpisa mo dito. Magsuot ka naman ng desinte 'wag lang masyadong daring at baka isipin naman ni Sir. Kurt e, inaakit mo siya. Pero 'wag namang balot na balot, dapat presentable kang tingnan at magmake-up ka ng kunti dahil ang putla mong tingnan." mahabang sabi pa nito na ikinagiti ko.
“Wow, pati pala look ko dapat naka-ayos din." sa isip ko, madami pa siyang sinabi at binilin bago niya ako pina-uwi.