logo text
Tambahkan
logo
logo-text

Unduh buku ini di dalam aplikasi

What's the reason for kidnapping me?!

Napaawang ang aking mga labi habang naka tingin sa lalaking malamig na naka tingin sa akin.
Nanginginig ang katawan ko habang nakatitig sa pula niyang mata. Nakatingin ito sa akin na walang kahit anong emosyon sa mukha.
Ang malamig nitong mata ay tila nakakapang-hina. Naka de-kwatro ito habang nakaupo na parang hari.
Ang kanang kamay nito ay nasa kanyang baba naka suporta sa kanyang mukha. Napalunok ako at pinasadahan siya ng tingin.
Maputi ito at malaki ang katawan. Makapal ang kilay at matangos ang ilong. Mapula ang mga labi at perpekto ang pagkaka kurba ng kanyang bagang.
Napalunok ulit ako. Diyos ba itong nasa harap ko? Ang gwapo gwapo nito. Mas gwapo pa ata to sa mga Hollywood stars.
Napatigil ako sa pagmamasid sa kanya ng bigla nalang umangat ang kanyang kamay.
"Ah!" Napa igik ako ng may tumulak sa akin kaya napa-upo ako.
Tinignan ko ng masama ang dalawang lalaking tumulak sa akin pero nag-iwas lang sila ng tingin.
Tanginang mga to, hindi man lang ako tinulak ng marahan. Marahas talaga?! Mga hayup na 'to.
Masama ko parin silang tinignan. Kahit na gwapo ang mga ito, hinding hindi ko mga 'to papatawarin! Amp.
"Look at me." Tumaas ang mga balahibo ko sa katawan sa malamig niyang tinig at pinilit ang sarili na lingonin siya.
English ulit. Ngayon ko lang napansin hindi ata sila nagsasalita ng Tagalog. Mga dayuhan ba mga 'to?
Or di lang talaga sila nakakapag salita ng tagalog? Pero naiintindan naman ako ng tatlo ng magsalita ako kanina sa kanila ng Tagalog.
Tumaas ang mga kilay nito at tinignan ako na parang walang kwentang nilalang.
"She's so small. She might even break if I hugged her." Walang ka emo-emosyong saad nito. Parang tumigil sa pag-galaw ang paligid dahil sa kanyang sinabi.
Napa-awang ang aking baba at hindi maka paniwalang tinignan ang lalaking na sa harap ko.
Nang-iinsulto ba ang hayup na ito?, Uminit ang ulo ko at nag english.
"What the hell did you just say?" Hindi maka-paniwalang tanong ko. Naramdaman kong natigilan ang lahat sa sinabi ko.
Hay, napa english tuloy ako. Hindi naman talaga ako nag eenglish pero dahil mukhang hindi nakakaintindi ng tagalog 'tong nasa harap ko, wala akong choice. Putek na yan.
"Hoh.." Nagtaasan ang balahibo saking batok at nanginig ang aking kamay ng mala demonyo siyang ngumisi. Tila aliw na aliw.
Napaurong ang aking katapangan. Sure ako na sa paningin ng hayup na 'to ay para lang akong langgam na kaya kaya niyang patayin kahit anong oras.
Ang mga tauhan niya sa luob ng silid ay may mga armas na dala. At base sa design nito, ito yung mga armas na mamahalin at hindi mo basta bastang makikita.
Naramdaman ko din ang panginginig ng mga taong nasa loob ng silid. Napalunok ako. Nakakatakot ang awra ng lalaking to, parang si kamatayan ay nasa likod nito.
Sino ba ang hayup na'to?
Natatakot ako sa kanya syempre. Pero mas wala ng makakatakot pa kung mamatay ka mang hindi lumalaban.
Sa kunting oras o minuto na nandito ako ay napagtanto ko na itong lalaking ito ang pinaka leader ng lahat.
Sa pag trato palang sa kanya, aakalain mong ito ay isang emperor ng isang makapangyarihang empire.
At ang tatlong lalaking nasa likod ko ay parang mga tauhan niya na mamalakas. Pwe, ang clichy naman nitong iniisip ko.
Ano mala mafia stories lang? Ang cringe ah.
Atsaka, ang gwapong leader naman ng lalaking ito. Kung ito ang leader ko, hindi talaga ako magdadalawang isip.
Sinubukan kong buksan ang aking mga labi at itanong ang gusto kong malaman kanina pa.
Inipon ko lahat na natitirang lakas ng loob na nasa katawan ko at ibinuka ang labi.
"W-why did you kidnapped me?." Nangingig ang aking boses habang tinatanong ko siya. Naramdaman kong natigilan ang iba dahil sa akin.
Napalunok ako at umiiyak na at nagsisigaw sa aking isipan.
Syempre alam ko ang mga iniisip ng mga ito!
'Hindi ba takot ang batang ito na mamatay?'
Sure ako yan ang nasa isipan nila, pero shet kating kati na baba ko mag tanong.
Tinignan ko siya sa mata ng matapang. Kahit mamatay man ako pagkatapos nito, at least nagkatitigan kami for how many seconds. Okay nako doon.
Puta ang gwapo talaga ng lalaking ito. Ang swerte siguro ng mapapangasawa nito. Mapapa sana all ka nalang talaga. Donate ka naman ng genes diyan boss
Napalunok ako ng gumalaw ito. He looked at me like I was just some kind of bug.
My face became paler as I can feel shivers run down my body as his lips formed into an evil smirk. His eyes looked at me dangerously.
Puta, mamamatay na ba ako? Kukunin na ba ako ni lord? Juice me, may utang pa si Tisay sa akin! Hindi pa iyon nakakapag bayad!
"Don't you know who I am?" His voice were dangerous. My body begun to trembled but I force my self to speak.
"O-of course I do! You're the one who ordered them to kidnapped me!" I raised my trembling voice. The place became quite.
Ha lord, help me. Sure ako na matatanggal na itong ulo ko ilang minuto from now.
Sana naman patayin nila ako na walang dugo na dumadanak. Sayang naman ang tiles. Ang linis pa naman nito na pwede kang tumingin sa mukha mo para e check ito.
"Ha." He covered his face with his hand.
"HAHAHA." My body froze like someone just throw a bucket of water with ice to my body.
His laugh echoed around the quite place. I almost puke because of the shivers repeatedly running down my spine.
He's laughing yet you can't sense any happiness in it. It was empty and dangerous.
His dangerous laughing was beautiful. His appearance is handsome even though he laughed without any humor on his voice.
I gulped and clenched my fist harder. Should I pray now?, I'm sure he's going to kill me.
It seems like this man in front of me is a very powerful man. Just by looking at how they showed respect to him, you could conclude he's not someone you can just mess with.
And all the people in this massive mansion are not normal. They maybe act like how a person act, but you can still feel something off around them.
They gave this dangerous feeling. Luke, Owen and Felix gave that kind of feeling too. But this guy in front, he's on different level.
The feeling of death around him is overflowing.
Baka si kamatayan tong gwapong to ah? Nagpapanggap lang na tao.
Gusto kong matawa sa corny kong joke para kahit naman mamatay ako, nakatawa pa ako sa corny kong joke.
Tumigil ito sa pag tawa at tinignan ako. His face expression returned to his original expression.
I gulped when he stand up. Nanlaki ang mga mata ko ng magsimula siyang maglakad pa punta sa direction ko.
Hoy yawa. Ba't lumalapit ang demonyong ito sa akin? Papatayin na ba ako nito?
Napalunok ako. At least, yung pumatay sa akin pogi, pero tangina ayoko pa mamatay! Hayup na Luke, Owen at Felix. Ba't ako?!!! Mga yawa mo!!!
The people around us bowed their heads. I looked at the three men behind me and they do the same.
He stopped in front of me. He's so tall. I gulped. When he said that I was so small that he could even kill me with just a hug, he wasn't kidding.
He kneeled his one knee. Napapikit ako ng magtama ang mga mata namin.
Now that I saw him closer, I feel like he's physical appearance is close to those greeks gods.
His red eyes are so red just like a ruby. It's shining and feels so dangerous.
I turn my head to the side to avoid his gaze when I feel like I'll suffocate any minute from now.
My heart is beating so hard as I can feel his dangerous presence around me.
Napaigik ako ng hawakan nito ang baba ko at marahas na ipinaharap ang mukha ko.
Sumalubong sa akin ang pula nitong mata. His eyes scanned my face.
Napapikit ako ng biglang lumapit ang kanyang mukha sa akin.
"Don't you know? I'm the most dangerous mafia boss alive.." I froze.
His voice is whispering at me softly but I can still feel how dangerous his voice is.
My eyes widen while looking at his face. My face paled as my body begun to trembled.
His hand cupped my cheek.
"You're really something.." He whispered so lowly that I think I was the only one who's able to heard it aside from the three men who's bowing behind me.
"You're the only girl who can looked at me straight in the eyes..." I gulped.
My heart is beating so loud. Why? Why did I end up with situation?
My eyes watered as I looked at his eyes. His eyes focused on my unshed tears.
"W-why? Why m-me?" I asked stuttering. I can feel like there's something on my throat that's preventing me from speaking without stuttering.
His face darken as his face move closer to mine. I can't help but close my eyes as tear fall down from my cheek.
"I don't know too.." His face smirk. Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa sagot nito. yawaaaaaa!!!

Komentar Buku (2110)

  • avatar
    Salmah Bantuas Batara

    hehehe

    1d

      0
  • avatar
    Merry Claire Ramos

    goods

    2d

      0
  • avatar
    DacutananEric

    It's great

    4d

      0
  • Lihat Semua

Bab-bab Terkait

Bab Terbaru