“CASH!”
Nagmemeryenda si Cash sa school cafeteria kasama ang best friend niyang si Irani nang lapitan siya ng kaklaseng si Nico.
“Nico, hi.” Binigyan niya ng tipid na ngiti ang binata.
“Cash, para sa 'yo nga pala.” Inilapag nito sa mesang inuokupa nila ng kaibigan ang isang basket ng sariwang strawberries.
“Ang dami namang strawberries nito, Nico,” nabiglang wika niya sa lalaki.
Ngumiti sa kanya ang binata. “Galing ako sa Baguio kahapon. Pasalubong ko sa 'yo iyan.”
Kinagat niya ang ibabang labi habang nakatingin sa mapupulang strawberries. Bukod sa pancakes at Japanese foods, isa pa ang strawberry sa mga paborito niyang kainin.
Subalit sa kabila niyon ay hindi niya kayang tanggapin basket na ibinibigay ni Nico.
Alanganing nag-angat siya ng tingin sa lalaki. “Nico, pasensiya na...pero hindi ko matatanggap itong pasalubong mo.”
Matagal nang ipinahayag sa kanya ni Nico na gusto siya nito. Niligawan din siya ng lalaki. Subalit bago pa man umabot ng isang linggo ang panliligaw nito ay binasted na niya ang lalaki.
Diretso niyang inamin sa lalaki na wala siyang nararamdaman dito kundi pagtinging kaibigan lang. Tumigil man sa panliligaw ang lalaki, hindi naman ito huminto sa pagbibigay ng kung ano-ano sa kanya, na lagi rin naman niyang tinanggihan.
“Cash, don't worry. Walang gayuma itong strawberries,” pagbibiro ni Nico. “Kaya tanggapin mo na.”
Bahagya siyang natawa sa sinabi ng kaharap. Subalit agad ring bumalik sa pag-aalinlangan ang mukha niya. “Nico, kasi...ano...” Nag-aalala siya na baka umasa ito sa kanya kapag tumanggap siya ng anumang bagay mula rito.
“Nico, sa'kin mo na lang ibigay,” pagbibiro ni Irani. Binalingan siya ng kaibigan. “Tanggapin mo na, Cash. Masamang tumanggi sa grasya.”
Ibinalik niya ang tingin sa umaasang mga mata ni Nico.
Binigyan niya ng ngiti ang lalaki. “Sige na nga. Salamat dito sa strawberries.”
“Tinanggap mo na?” Lumapad ang ngiti sa mga labi nito.
She nodded in response. “Thank you uli, Nico.”
“You're always welcome, Cash,” masayang sagot ni Nico. “Basta ikaw.”
“Grabe iyang si Nico, ah,” wika sa kanya ni Irani habang sinusundan ng tingin ang papalayong lalaki. “Binasted mo na pero talagang ayaw pa ring tumigil. Go pa rin ng go!” Bumaling sa kanya si Irani. “Imposible mo na ba talagang magustuhan iyong si Nico? Guwapo rin naman iyong tao, matangkad, mayaman, matalino pa.”
Totoo ang mga katangiang binanggit ni Irani tungkol kay Nico.
Pagdating sa kaguwapuhan ay hindi magpapahuli si Nico sa mga campus heartthrob ng Montello University. Bukod sa guwapo, matalino at responsableng estudyante rin ang lalaki. First year college pa lang ito subalit miyembro na ito ng student council.
Bumuntong-hininga siya habang nakatingin sa basket ng strawberries sa harap niya. “Wala, eh. I just don't feel anything for him.”
Siguro, kung hindi niya crush na crush si Grey, maaari niyang magustuhan si Nico. Pero wala, eh. Naunahan na ni Grey si Nico sa puso niya.
Ngumisi sa kanya ang kaibigan. “Masyado ka talagang loyal kay Abo.”
'Abo' ang tawag ni Irani kay Grey sa tuwing pinag-uusapan nila ng kaibigan ang lalaki.
Personal na kilala ni Irani si Grey at ang buong Flying Colors dahil madalas nitong naaabutan ang buong banda kapag dinadalaw siya ng kaibigan sa bahay.
High school pa lang sila ni Irani ay magkaibigan na sila. Sinasabi ng iba na maraming pagkakaibigan na nabubuo noong high school ang nabubuwag pagtuntong ng kolehiyo. Subalit hindi iyon nangyari sa kanila ni Irani. Sa halip na mabuwag ay lalo pang tumibay ang samahan nila.
Bago pa kasi maka-graduate ng high school ay napag-usapan na nila na pareho sila ng unibersidad na papasukan. Pareho silang mahilig sa literature ng kaibigan kaya parehas din sila ng kursong kinuha, English Lit.
“Cash, si Abo, oh!”
Mabilis na ibinaling ni Cash ang ulo sa direksiyong itinuro ng kaibigan. “Ha? Wala naman, ah.” Nakasimangot na bumaling siya kay Irani.
Ngumisi naman ang kaibigan. “Binibiro lang kita. Grabe, ang bilis mo talagang mag-react basta pagdating kay Abo.” Pumalatak ito. “Simula nang makilala mo si Grey, hanggang ngayon, ni hindi ka nagkainteres sa ibang lalaki. Puro na lang si Grey...” Seryoso siyang tiningnan ng kaibigan. “Baka naman hindi na lang simpleng crush iyang nararamdaman mo para kay Abo?”
“Ha?” naguguluhang tanong niya. “Ano'ng ibig mong sabihin?”
Kinuha nito ang cell phone sa bag nito. “May nabasa kasi akong article sa internet, i-s-in-ave ko iyon dito sa phone ko.” Sandali itong nagkalikot sa cell phone bago nagpatuloy. “Heto, oh. According to this article, If your infatuation to someone last over a year and more, it was not infatuation anymore. There's a bigger chance that you are in love with that person already and you just don’t know it yet.
Ibinaba nito ang cell phone at ibinalik ang tingin sa kanya. “Mahigit isang taon na iyang lihim na pagsinta mo kay Abo. Kung totoo nga iyong binasa ko, ibig sabihin, in love ka na kay Abo?” Nanlaki ang mga mata nito.
“In love?” hindi makapaniwalang gagad niya. “I don't think so, Irani...”
Aminado siya, sa edad niya ngayon, hindi pa niya alam kung ano ang pagkakaiba ng matinding paghanga sa pagmamahal. Subalit, pakiramdam niya, hindi pa naman pagmamahal ang nararamdaman niya kay Grey. “It was just a deep infatution, Irani. Nothing more.”
“Very deep for that matter,” sagot nito. “Hindi ka rin naman kasi kita masisisi kung bakit ang lakas ng tama mo kay Abo. Talaga naman kasing pinagpala sa kaguwapuhan ang apat na lalaking iyon.”
Isa taon pa lang simula nang mabuo ang Flying Colors subalit sikat na sikat sa buong Montello University ang naturang banda. Sa tuwing nagpe-perform sa kanilang eskuwelahan ang Flying Colors, kalahati yata ng mga babaeng populasyon ang nagkakagulo.
“Pero para sa 'kin, pinakaguwapo at pinakahot si Red.”
Muntik na siyang masamid sa pagkabigla sa narinig. “Eew? Si Kuya Red, pinakaguwapo?” Nagtaas siya ng kilay. “Teka, teka, bakit mo nga pala pinupuri si Kuya Red, 'di ba galit ka sa kanya?”
Tuwing magkikita ang pinsan niya at si Irani, madalas na asarin ng una ang huli kaya naman inis na inis ang kaibigan sa pinsan.
“Kahit naman galit ako sa pinsan mong presidente yata ng samahan ng mga bully, hindi ko pa rin maitanggi na guwapo, hot, talented at malakas talaga ang dating niya.”
Nanunukso siyang ngumiti. “Baka naman crush mo na si Kuya Red.”
“Ano'ng crush? Hindi 'no!” mariing tanggi nito. “Ayoko sa mga musikero. Gusto ko, athletic.”
“Basketball player din naman si Kuya Red, ah?”
Umingos ito. “Ah, basta. Ayoko pa rin sa kanya.”
Maya-maya pa ay nilisan na nila ang cafeteria. Dahil dalawang oras pa ang hihintayin nila bago ang susunod nilang klase, nagkasundo silang pumunta sa library para doon tumambay.
“Cash, si Abo, oh!”
Bulong sa kanya ni Irani habang naglalakad sila sa malawak na pathway ng campus.
Sa halip na tumingin sa direksiyong itinuro ng kaibigan ay inismiran niya ito. “Hindi mo na ako maloloko, Irani...”
“Hindi, seryoso ito, Cash.” Suka't sa sinabi ng kaibigan, mabilis pa sa kidlat na ibinaling niya ang tingin sa harapan.
Hindi nga nagloloko si Irani. Naglalakad pasalungat sa direksiyon nila si Grey. Kasama nito ang pinsan niyang si Red.
“Ang guwapo niya talaga. Grabe,” bulong niya sa sarili.
Malayo pa lang ay tanaw na tanaw na niya ang kaguwapuhan ni Grey. Lalo pang nagpatingkad sa kakisigan nito ang suot nitong itim na V-neck at maong na pantalon na may hati sa tapat ng tuhod. Ang bahagyang magulong buhok ng binata ay higit pang nakadadagdag sa umaapaw na appeal nito.
Tila nag-slow motion ang buong paligid ni Cash nang magsalubong ang mga mata nila ni Grey. Gumuhit ang ngiti sa mga labi ng lalaki.
Mabilis na nagwala ang puso niya.
“Cash...” bati sa kanya ni Grey nang magkalapit sila.
Heart, kalma ka lang diyan, ha? Kalma lang. “Hi, Kuya Grey,” pasimpleng ngumiti siya sa lalaki. Subalit sa loob niya ay sumisirko-sirko na ang puso niya.
Bumaling din ito kay Irani para batiin ang kaibigan.
“Saan nga pala kayo pupunta?” tanong ni Grey.
“Sa library,” sagot niya. “Ikaw, Kuya Grey?”
“Sa Com Lab. May klase ako roon ng alas dos, eh.” Ibinaba nito ang mga mata sa hawak niyang basket. “Ang dami mo namang dalang strawberries. Sa 'yo ba lahat iyan?”
Bago pa siya makasagot ay naunahan na siya ni Irani. “Galing iyan sa manliligaw ni Cash.”
Nagtatakang ibinaling niya ang tingin sa kaibigan. Anong manliligaw ang sinasabi nito?
“May nanliligaw sa 'yo, Cash?”
Ibinalik niya ang tingin kay Grey. Napansin niya ang biglaang pagseryoso ng mukha ng binata. Bahagya ring nangunot ang noo nito.
“Sino'ng nanliligaw sa 'yo, Cash? Alam ba iyon ng Kuya mo?”
“Ha? Walang nanliligaw sa'kin, Kuya Grey,” tanggi niya. “Nagbibiro lang itong si Irani.” Ibinaba niya ang tingin sa basket ng strawberry bago ibinalik sa binata. “Kaibigan ko lang ang nagbigay nito…”
“Ganoon ba?” Bumalik ang ngiti sa mga labi nito.
“Sige, Grey, nagmamadali kasi kami ni Cash,” wika ni Irani bago siya hilahin palayo kay Grey. Hindi na siya nakapagpaalam sa lalaki.
“Masyado kang obvious, eh...” Pumapalatak na wika ni Irani pagdating nila sa library. “Hindi ko alam kung hindi ba talaga nahahalata ni Abo na kinababaliwan mo siya. Kunsabagay, manhid nga pala ang mga lalaki.”
“Kinababaliwan talaga?”
“O, eh, ano'ng tawag mo roon? Hindi ba't natutulala ka na parang baliw tuwing nakakaharap mo si Abo.”
Sa halip na sumagot ay napanguso na lang siya. Ano ba ang isasagot niya, eh, tama naman ang kaibigan.
“Cash?” kapagkuwa’y baling sa kanya ni Irani.
Inihinto niya ang paghahanap ng libro sa shelf. “Oh?”
Bumaling ito sa kanya. “Paano kung... may gusto pala si Grey sa 'yo?”
“Si Kuya Grey, may gusto sa'kin? Imposible. Tigilan mo nga ako, Irani.”