''Ikaw!" Malakas kong singhal sa kanya.
"It's you again!" Mahinahon niyang saad.
Pagkatapos kong sumigaw kanina? Lumabas agad ang nagmamay-ari nitong sasakyan. Bumungad sakin iyong antipatikong gwapo sana masama ang ugali. Nakilala ko nitong nakaraan. Kaya pala e. Antipatiko talaga!
Masama ang timpla ang mukha nito habang tinitignan ang kabuuan ko.
"Nakakainsulto ka! Malawak naman tong daan? Bakit sa tapat ko pa!" Sasabog na talaga ako sa inis.
Nakapamulsa siya at pacool-cool pang humarap sa akin.
He grinned. Ang sarap suntukin ng labi niya. Tsk. Para bagay naman sa kanya! Hindi naman.
"Unusual. It's your fault. Bakit kung saan saan ka kasi dumadaan." Aniya.
Tinignan ko siya gamit ang seryoso kong mukha. Ikinuyom ko ang aking mga palad.
"Kasing kapal ng libro iyan pagmumukha mo! Bakit sayo ba itong daan?" Maangas kong tanong.
Ngumisi siya na animo'y walang nangyari!
"Harsh, Baby." Sambit niya.
Naglakad siya palapit sa akin. Napalunok ako at bahagyang lumayo-layo.
"May utang ka pa sa akin, right?" Aniya.
Umiling ako.
"Wala! Wala akong utang sayo!" Asik ko.
He pulled me closer. Hawak nito ang dalawang balikat ko habang mataman na nakatitig saking mukha. Napasinghap ako ng malanghap ko ang mabango niyang hininga.
Napaka-manly naman niya kasing tignan. Napalunok ako ng ilang beses ng laway.
"Well, did you forget?" He gritted his teeth.
Yumuko ako ng bahagya. Pakiramdam ko nanghihina na ang mga tuhod ko sa kanyang presensya.
"I--." Tinakpan nito ang labi ko gamit ang kanyang hinlalaking daliri.
"Instead, na sumigaw ka? Can you please minimize your voice! Ang sakit sa tainga." Wika niya.
Malakas kong kinabig ang daliri niya at saka sinipa ng malakas ang paa niya.
"Sh*t! You f*cking b*tch! How dare you do that!" Galit na sigaw nito na halos lumabas ang ugat sa kanyang leeg.
Sinipa ko ulit siya at saka agad na tumakbo paalis.
"Assh*le!" Sigaw kong pabalik habang malalaking hakbang ang aking ginawa.
Malalim akong napahinga ng malayo siya sa akin. Hindi ko na siya matanaw. Huminto ako sa tapat ng malaking poste.
"Bwiset ang lalaking yon! Walang modo!" Bulong ko.
Lumingon muli ako sa likuran ko at nakita ang sasakyan niyang humaharurot patungo sa akin.
Halos lumabas ang eyeball's ko sa nakita. Nagmadali akong tumakbo sa may guard house.
"Hmmm, manong pwedeng pasilong po dito?" Sabi ko kay Manong na abalang nagsusulat.
Tumingin siya sa akin at saka tumango.
"Anytime po, Ma'am. Maupo na po kayo diyan." Sambit niya.
Bumuntong hinga ako at saka sumilip sa kalsada. Natanaw ko na muli ang kanyang sasakyan na direktong papunta dito.
Napahawak ako sa dibdib ko na halos itigil ang paghinga. Thracia, huwag ka matakot, m-makibaka.
Napalunok ako at pumuwesto sa likod ng pinto.
"Enriquez!" Halos tumalon ako sa gulat.
Naramdaman ko ang pag-uga ng upuan ni Manong guard.
"Sir Gascon? Magandang hapon po. Ano pong maipaglilingkod ko sa inyo?" Magalang na sambit niya.
Pinunasan ko ang maliit na butil ng pawis na pumapatak na sa noo ko. Silence is safer than speech.
Gascon pala ang pangalan niya ha? Ang masamang lalaki na to! Ay pasalamat siya at umurong ako! Kundi nagkaroon na ng galos ang makinis niyang mukha!
Tinanong nito si manong. Napahawak ako sa dibdib ng hindi napansin ni manong ang suot ko kanina.
"She came here. I know." Aniya.
"Sir, wala ho talaga akong nakita e. Pasensya na po. Ano po bang nangyari?" Pag-uusisa ni Manong.
"Another species. She ruined my day." Maikling sagot nito.
"Okay then, I'll go ahead!" Sambit nito at narinig ko ang mga yapak niya palayo. Tumunog ang sasakyan nito at saka kinabig agad.
Napabuga ako ng malakas na hangin. Salamat, Lord. Salamat talaga.
"Where have you been? Bakit basang-basa ka, Thracia?" Bungad sakin ni Ate pagkatapos niya akong pagbuksan ng pinto.
Mas sumimangot ako. Pagkatapos ko kasi taguan ang mokong na iyon? Isang oras pa akong nanatili sa guard house.
Si Manong kasi tinanong pa ako ng tinanong! Wala daw kasi siyang magawa? Maawain pa naman ako. So, ayon sinamahan ko muna siya.
Pumasok ako sa loob at isinandal ang hawak na payong sa rack.
Malakas kasi ang pandayog ng ulan at hangin kaya hindi kinaya okyupahin ang buong katawan ko ng panyong kaya't basang basa ako.
Tumungo si Ate sa kwarto niya. Nanatili akong nakatayo sa hamba ng pinto. Umangat ang paningin ko kay Ate na may dalang tuyong tuwalya.
Ibinigay niya sa akin to.
"Salamat." Ani ko pagkatapos tinanggap yon.
"Pumasok ka na sa loob at maligo. Kakain na tayo." Sambit niya.
Ngumiti ako sa kanya tapos naglakad na patungo saking kwarto. Hindi naman na ako masyadong basa dahil sa tuwalyang ibinigay sakin ni Ate, kaya kaonti lamang ang tumatagaktak sa sahig.
Binuksan ko ang ilaw at saka pumasok. Inilipag ko ang bag ko. Nagpunas ako ng kamay pagkatapos isinaksak ang electric fan na naroon upang mabigyan ng hangin ang basang bag ko.
Kumuha ako ng bago kong tuwalya sa closest ko at saka tumungo na sa banyo upang maligo.
Ilang minuto rin ang lumipas ay natapos na ako. Ipinulupot ko ang tuwalya sa buo kong katawan pagkatapos ay lumabas na. Kumuha na lamang ako ng sando at pajama sa closest ko pagkatapos nagbihis.
Panandalian lang ang inalaan kong oras sa pagsusuklay at saka bumaba na upang kumain.
Bumungad sa akin si Papa na nakasuot narin ng pamtulog.
"Pa." Ani ko at saka humalik sa kanyang pisngi.
Pumunta ako sa kusina upang kumuha ng plato, baso at kubyertos. Naabutan ko si Ate na nagsasandok ng mainit na sabaw ng bulalo. Magaling kasing magluto si Ate. Ako? Hindi naman masyado.
"Sarap." Ani ko.
Inilapag niya ang malapad na mangkok at itinuon sa akin ang paningin.
"Saan ka galing? Ala-syeta na, Thracia." Sambit nito.
Nagkibit balikat ako.
"Kay Mr. Escarez, may ginawa lang." Maikling sagot ko.
Tumikhim siya at nagsandok muli ng ulam.
Naglakad ako patungo sa lamesa bibit ang mga kinuha ko.
Naupo ako sa tabi ni Papa. Sumunod na rin si Ate dala ang mga pagkain.
"Kumain na tayo." Anunsyo ni Papa.
Tumango kami ni Ate. Naunang nagsandok si Papa, pangalawa si Ate at ako naman ang huli.
We ate silently. Pagkatapos namin kumain ay naglinis na ako ng kusina. Ang mga kawali at kaldero ay hinugasan ko. Ganito kasi kami sa bahay? May kanyang-kanya gawain.
Nang matapos ako sa paglilinis ng kusina ay isinunod ko naman ang banyo roon. Kalahating oras rin ay natapos na ako.
Naghugas ako ng kamay at nagpunas bago pumanhik sa kwarto. Nagwalis muna ako bago inayos ang kama. Naupo ako sa tabi ng bintana at saka tumitig sa kalangitan. Naglaho na rin ang ulan. Sumilip ang bilog na buwan na may kaakibat na kumikinang na liwanag.
Nasapo ko ang ulo ko at bumuntong hinga. Iyong nangyari kanina? Sana'y hindi na maulit. Natatakot kaya siya.
Sobra rin ang pinagod ko roon? Para akong runner sa olympics kaya.
Gascon? Hmm. Bagay sa kanya.
Sumilay ang maliit na ngiti sa akin labi. Hoy. Tumigil ka nga,Thracia. May pangiti-ngiti ka pang nalalaman!
Tinampal ko ang aking bibig. Wag kang ngingiti! Masamang lalaki yon! Masama!
Napasabunot ako sa buhok at nagpakawala ng hininga. Nanatili parin ang mga mata ko sa buwan. Nakaka-amaze lang talaga ang ginawa ng Diyos Ama natin. Hays.
Bumaba na ako at nagpasyang matulog na. Mahaba-haba ang araw na kailangan kong ilangan sa aking pag-guhit.
Nahiga na ako sa kama pagkatapos ay nagkumot.
She ruined my day. Bulong ng isip ko.
Bakit hindi niya makita na siya ang may kasalanan?
Naiinis na talaga ako. Siya nga ang bumiwsit sa araw ko. Sobrang yabang e. Hindi porket gwapo siya! Akala niya maakit niya na ang lahat ng babae? Ang kapal talaga ang mukha ng lalaking yon. I don't like him! Truth na truth, Thracia!