Hindi naging madali sa akin tapusin ang mga papeles na pinapagawa sa akin ni Gail.
Minsan ay inuumaga na ako para makatulog. Parating puyat at hindi nakakain ng mabuti. Kailangan ko itong tapusin sa araw na sinabi niya upang wala na akong problema.
Lumipas ang limang araw ay ipinasa ko na ang mga papeles na pinapagawa niya sakin. Lakad takbo ang mga bawat kilos ko, tuwing gusto akong kausapin ng head mistress at dean.
Naupo ako sa couch sa loob ng conference room at ininom ang dalang tubig. Sumunod na pumasok sa akin si Gail at saka narin naupo.
"I'm done." Anang ko.
Pumuslit ang maliit niyang ngiti at saka iniabot sa akin ang leave slip.
"Pirmahan mo na yan. Three weeks ang sinabi kong leave mo! At sana naman sa tatlong linggo inalaan ko matapos mo yong portrait." Wika niya.
Tumango ako at saka kinuha iyong papel na hawak. Isinulat ko ang dapat isulat bago ibinalik sa kanya.
"Very good. You may leave now. Tapusin ang dapat tapusin." Sambit niya.
Binigyan ko siya ng malawak na ngiti bago lumabas. Masigla kong ikinawit ang aking backpack sa kanang bahagi ng aking braso at saka taimtim na naglakad.
Tumingin ako sa gawi ng cafeteria at huminto. Gutom na rin ako! Kailangan ko muna kumain bago simulan ang araw.
"Mas maganda ka pa sa umaga, Manang Luz." Nakangiting bati ko sa kanya.
Kumuha ako ng tray para ibigay sa kanya.
"Thracia, ikaw pala? Oh. Anong satin?" Panimula niya.
Dating gawi. Sumilip muna ako sa food stall niya at saka tinignan ang mga putaheng naroon.
"Isang sisig at pinakbet. Dalawang kanin po." Magalang na sagot ko.
Tumango si Manang at saka sinabi sa mga tauhan niya.
Naglakad ako patungo sa paborito kong lamesa pagkatapos naupo.
Sakto naman kaonti palang ang tao dito sa cafeteria kaya't makakain ako ng mabuti. Magiging craving satisfied success mission.
Ilang minuto ang lumipas ay inabot na sakin ni Ate girl ang mainit-init na pagkain.
Nagpasalamat muna ako sa kanya bago sinunggaban ang pagkain na nasa harapan.
Mabilis ko itong inubos pagkatapos uminom ng tubig.
Tumayo akong hawak hawak ang tiyan. Ang sarap talaga.
Kinuha ko ang wallet sa bag ko at saka nagbayad. Pag-alis ko sa cafeteria? Pumunta agad ako sa comfort room para magpalit ng damit.
Ngayong araw ko na sisimulan ang trabaho ko. Pumasok ako sa isa mga cubicle doon at agad na nagbihis.
Nakasuot ako ng crop top na blouse na ipinares ko sa high waist pants ko. Sakto naman ang rubber shoes na suot ko sa tema ko ngayon. Ipinuyod ko into messy bun ang aking buhok at naglagay ng kaonting lip gloss sa labi.
Dapat maging presentable ako sa harapan ni Mr. Escarez at sa mapapangasawa nito.
Lumabas ako sa loob ng cubicle at saka tumingin sa malapad na salamin sa labas.
"Babe, not here. Baka may makakita sa atin?" Narinig kong halinghing ng babae sa kaliwang cubicle. I flipped my hair and rolled my eyes.
"May motel naman? Bakit dito pa kayo naglalandian! Tag-hirap ata!" Gigil na sabi ko at mabilis na tumakbo.
Narinig ko pa ang tili ng babae. Malakas akong tumawa at napailing na lamang sa kalokohan kong nagawa.
Nakamaang akong nakatingin sa apat na sulok na bahagi ng malawak na bahay na aking pinasukan ngayon. Pagkatapos sakin sabihin ni Geovan ang subdivision na kanyang tinitirahan ay agad akong tumungo.
Kinuha ko rin ang numero ng bahay niya para sigurado.
"Ma'am, maupo muna kayo rito. Tatawagin ko lang si Sir Geovan." Magalang na ani sakin ng mayordoma nila.
Binigyan ko siya ng malaking ngiti at tumango.
Hawak ang canvass na dala ko. Naupo ako ng maayos sa mahabang sofa nila at inilipag ang mga dala ko.
Hindi pa rin ako nakuntento sa pagsusuri ng may tumikhim sa akin.
Tumingin ang gawi ko kay Geovan na naka-longsleeve ngayon. Nakatupi ang dalawang manggas nito sa may siko.
Slow motion siyang naglakad sa kumikinang nilang hagdan.
Napaawang ang labi ko ng makita kong muli ang babaeng mapapangasawa nito. Ang chinita nitong mga mata. Manipis na mapulang labi. Saktong estrakturang ilong. Matangkad rin ito. Mala, Miss Universe ang ganda.
Nilunok ko ang laway ko at nagmadaling tumayo.
"Good morning." Nakangiting bati ko.
Lumapit sa akin si Geovan at saka ako kinamayan.
"Good morning too, Thracia." Maaliwalas niyang bati pabalik sa akin.
Binigyan ako ng maliit ngiti ng babaeng katabi niya.
"She's my soon to be wife. Sahara Vila Bautista." Pakilala sa akin ni Geovan.
"Nice to meet you, Ms. Sahara Vila Bautista? I'm Thracia Ellice Fumar." Magalang kong sabi.
Inilahad ko ang aking kamay sa kanyang harapan. Taos puso nitong tinanggap ang kamay ko.
"Nice to see you again, Thracia.'' Anang niya.
Tumango ako.
"So, mag-umpisa na tayo?" Saad ni Geovan.
Tumango ako. Kinuha ko ang dala ko at saka naglakad.
Inilibot ako ni Geovan sa malawak nilang hardin habang hawak hawak ang kamay ng kanyang kasintahan.
"What do you think?" Tanong sa akin ni Geovan pagkatapos namin huminto. May dalawang swing ang malayang nakasabit sa gilid ng makapal na bakal na napalilibutan ng mga hanging plants.
"Maganda naman ang parteng to." Sagot ko. Kanina pa kasi niya ako tinanong kong saan parte dapat akong iguhit silang dalawa.
Masarap ang hangin at maganda ang ambiance. Maraming rosas na nakapalibot.
"You may take your seats. Mag-umpisa na tayo!" Anunsyo ko.
Ibinigay sa akin ng kasamabahay na kasama ko ang canvass at mga gamit na kakailanganin.
Hawak kamay silang dalawa naupo sa may swing.
I smiled.
"Geovan, maari ka bang tumingin kay Sahara?" Sambit ko.
Tumango siya.
Tumingin si Geovan sa kasintahan nito habang may ngiti sa labi.
Itinutok ko ang aking paningin sa kanilang dalawa at inumpisahan na ang pagpipinta.
Naupo ako at saka kinuha ang paint brush at pinaghalo ang pintang gagamitin.
Bumuntong hinga ako pagkatapos gumuhit na.
Nakahawak si Sahara sa kanyang labi habang nahihiyang nakatitig kay Geovan. Samantalang ang lalaki naman ay nabuka ang labi dahil sa lubos nitong tuwa.
Ngumiti ako at iginuhit ang mukha ni Sahara. Narinig ko ang mahinang halinhing ni Geovan habang inaasar si Sahara. Sumimangot si Sahara kapagkuwan ay ngumiti na. Bigla kasing bumaliktad ang swing ni Geovan.
I chuckled. Para akong nanunuod ng isang pelikula. Inalalayan ni Sahara ang kasintahan ang bahagyang pinagpagan ang nadumihan na kasuotan nito.
Dalawang taong lubos na nagmamahal? Kahit anong unos ang kanilang napagdaan ay hindi sumuko ang bawat isa sa kanila. Now I understand? Kung bakit nahirapan si Papa palayin si Mama.
Mapait akong ngumiti at hindi inalintana ang maliit na butil na luhang tumulo sa pisngi ko.
Hindi ko man nakamit ang haplos at yakap ng isang ina? Masaya parin ako.
Ipinilig ko ang aking ulo. Ilang oras na rin ang lumipas ng mangawit ang aking kamay.
"Done for today!" Ani ko.
Tumingin sila sa akin at saka babagyang pumalakpak. Hindi ko pa man natapos ang lahat ng bahagi nila? Masaya pa rin ako ay may nasimulan.
"Thank you, Thracia." Hinawakan ni Sahara ang kamay ko.
Hapon na rin. Pagkatapos kasi namin magtanghalian ay agad kaming bumalik sa gawain.
Inilipag ng bagong dating na kasambahay ang isang tray na hawak nito.
"You're welcome." Nakangiting sabi ko.
Narito parin kami sa hardin. Sumilip ako sa langit. Ang mga ulap na tila nahihirapan na bigat ng kanilang dinadala. Madilim ang bawat sulok ng kalangitan. Tiyak akong kapag hindi ako agad makauwi ay maabutan na ako ng malakas na ulan.
"Maganda talaga ang pagkakadetalye ng kaliwang bahagi ng aking mukha. I like it. My expressions are well defined." Aniya.
Tumango ako at ibinaliktad ang canvass kong dala.
"Maari ko bang iwan ito?" Tanong ko.
"May bodega kami diyan sa gilid! Parati ko naman iyong pinapalinis. Kaya I really sure na walang kung anuman ang dadapo sa pinta mo." Nakangiti niyang sagot.
"That's great." Anang ko.
Kumagat ako sa donut na aking hawak at saka uminom ng orange juice.
"Nanay Lily, ilagay niyo nga po ito sa bodega. Paki-ingatan po." Wika nito.
Magalang na tumango ang kasambahay.
"Kayo lang ba ang nakatira dito?" Tanong ko.
Umiling siya.
"Family house ito nila Geovan. Nasa bakasyon ang mga magulang niya kaya kami ang nakatira dito, kasama ang kapatid niya." Anunsyo nito.
Kumunot ang noo ko.
"Kapatid?" I sheepishly said.
"Yes. He's not here, kaya hindi mo siya nakita ngayon. Mamayang gabi pa kanyang uwi." Maikling sagot niya.
Tumango ako at saka tumayo niya.
"Paano ba yan? Aalis na ako. Salamat." Sabi ko.
Nagbeso kami dalawa at saka niya ako hinatid sa may gate.
"Ayaw mo ba talagang ihatid ka ni Geovan?" Nag-aalang tanong niya.
Umiling ako. Ayaw kong makaabala.
"No, thanks. Mauna na ako." Paalam ko.
Ngumiti siya sa akin at isinara na ang pinto.
Huminga ako ng malalim at sumilip ulip sa kalangitan. Buti nalang at mayroon akong payong! Swerte mo, Thracia.
Nag-umpisa na akong maglakad palabas ng subdivision. Ako lamang mag-isa na narito sa daan.
Ilang minuto pa lang akong naglalakad ng bigla sumayad ang sintas ko. Yumuko ako at aayusin na sana ang sintas ng biglang akong nakarinig ng malakas na pagbusina.
Napatili ako ng malakas sa gulat.
Tumingin ako saking harapan, isang kulay asul na Lambhorgini na sasakyan ang nakahinto roon. Sinong hinayupak na mayabang ang nagmamay-ari nito?