Kila Hershey pala ang pinaka malaking record label sa buong pilipinas. Nanghihinayang ako na hindi nila tinanggap 'yung offer pero at the same time ay natutuwa, I know ang sama ko sa part na 'yan kasi mas inisip ko pa ang nararamdaman ko. Pero inisip ko lang din naman ang mararamdaman ni James, ayaw ko na syang mas masaktan pa ni Hershey sa pamamagitan non.
Ang performance nila sa Wish ay sa isang araw pa. Halos madaling araw na kaming naka uwi kagabi dahil hinihintay namin ang pag-uwi ng Timeless Band. Si James lang naman ang inaalala ko, muntik pa akong makipag away dahil sa babaeng malandi na lapit ng lapit sa kanya.
Pati sila Ate Mim at Ate Jackie ay naiinis na kagabi dahil ang kulit kulit. Noong umalis sya sa pwesto ng band ay pinuntahan ko 'yung babae at kinausap, pinagsabihan ko lang naman, kaso nagmatigas eh. E’ di 'yon, muntik ko na masapak.
Umawat lang sila Trisha, kung hindi ay natuluyan sa akin 'yon. Nakita man ako ni James na ganon ay muka pa rin naman syang walang pakialam, ni hindi naki-usyoso.
Nandito kaming lahat sa covered court ng South State University para ganapin ang laban ng basketball between other school and our school. We're from SSU and the other one’s from Sword University which is SU. They are public, while us are private.
Wala naman akong problema sa ganon, in fact mas gusto ko pa nga na sa public na lang mag-aral, kaso 'yung parents ko ay masyadong nega. Ayaw nila ako doong pag-aralin dahil baka daw marami roong gago, baka pagtripan daw ako and whatsoever. Masyado silang protective sa akin dahil ako lang naman ang nag-iisang babae at bunso pa.
I have two brother at ganoon din sila sa akin, kasama ko 'yung isa ritong nag-aaral, the second one. Kuya Keith, he’s in fourth year college, he‘s from engineering department. The first born is Kuya Cliffer, nakapagtapos na and kasama na sya ng parents namin sa pagmamanage ng company which is paggawa ng perfume, the Elixir Scent.
Nangunguna sa ranking ang Elixir Scent as the best perfume and most saleable sa buong pilipinas, and even sa ibang bansa.
“Irish, mag-skip ba tayo ulit ng klase mamaya?” tanong ni Alexa.
“Nope, wala tayong schedule ng klase para mamaya,” I answered, at tumingin na ulit sa court.
Kahit ayaw kong nanonood ng basketball ay nagpunta pa rin ako para suportahan ang schoolmates namin. Freshmen are here, third, fourth and also us, sophomore. Kasali sa team ng Tigers ang ilan sa classmates namin, si Kuya Keith ang Team Captain nila. Kaya need talaga naming pumunta at sumuporta.
Habang nag-uumpisa pa lang ay malakas na ang tilian sa magkabilang panig. Halos pantay lang ang kanilang boses sa amin. They are wearing Blue which represents Eagels, while us are Red which represents as Tigers.
“Go Eagles!”
“Go Tigers!”
Ayaw kong maki sigaw dahil naka reserve na ang boses ko para sa performance nila James mamaya.
Sila Alexa at Trisha ay todo sigaw pero sa kabilang panig sila nagchi-cheer, dahil marami doong pogi. Nagsasawa na daw kasi sila sa muka ng mga taga SSU.
“Oh my gosh, Irish look! Do you still remember his handsome face?” Ibinaling ko ang tingin kung saan nakaturo ang kamay ni Alexa.
Kumunot ang noo ko nang mamukhaan ang lalaking iyon. So he's   from SU, and he’s their Team Captain also. Okay, hindi ko naman maitatangging mala goddess nga ang itsura nya pero mas lamang pa rin syempre si James.
Etong mga babae sa line namin ay titig na titig din doon sa lalaki. Imbes na icheer din ang school namin ay sa kabila rin sila naka panig.
“Umabot na ang chismis dito, his name is Ark Xavier Alvarez. Sheyt! Pangalan pa lang, ang gwapo na. And according to my taga-sagap ng balita ay 4th year college na sya, engineering ang course,” patiling sabi ni Alexa.
“Kaso, bulong bulungan din sa higher level na may girlfriend sya, tignan mo ‘yung cheer leader nung SU. ‘Yun daw ang gf ni Ark, si Steffanie,” chismis din ni Trisha.
“Ang galing nyo ah? Alam agad lahat.” I laughed.
“Papicture tayo mamaya,” si Alexa.
“Ayaw ko nga, baka makita ni James ‘yung picture, magselos pa ‘yun.”
“Ay wow! Pinapansin ka beb?” Tinawanan nila ako na ikina-irap ko.
Nang magsecond quarter ay uminit na ang laban, dahil lamang ang Eagels. Nung una kasi ay ini-enjoy lang ng Tigers kaya nalusutan sila o sadyang magaling lang talaga ang Team ng kabila?
“Go Alvarez!” Alexa and Trisha shouted.
“Lagot kayo kay Kuya mamaya, susumbong ko kayo,” pananakot ko sa dalawa.
“As if namang pagagalitan kami nyan? Eh mala anghel ugali non kaysa sa 'yo,” biro ni Trisha. Umirap na lang ako ng pabiro.
Sa inip ko ay nagscroll na lang ako sa facebook, lilipat na sana ako sa instagram nang makita ko ang post ng isang kakilala. 5 mins pa lang ang nakakalipas nang ipost nya ito.
Nanlaki ang mata ko dahil si James iyon. Oh my God! Nandito sya sa SSU. Napatalon talon ako at sumigaw, agad lumibot ang paningin ko sa buong covered court. Sa dami ng tao ay malabo ko syang makita dito.
“Beb!” Kinalabit ko sa kilig ang dalawa. Malaki ang ngiti ko nang ipakita sa kanila ang picture.
Parehas din nanlaki ang mata nila at napatalon sa excitement.
“Nasan sya? Bakit sya nandito?” takang tanong ni Alexa.
“Don't tell me, kaya sya nandito dahil nandito si Hershey?” Nagtaas ng kilay si Trisha.
“Malabo, tapos na sa pag-aaral si Hershey ‘di ba?” tutol ni Alexa.
“Eh bakit sya nandito? Hanapin natin si Annika, baka alam nya kung bakit nandito si Kuya James.” Sumang ayon ako sa gusto nilang mangyari.
“Excuse us.”
Nang makababa kami sa pinakababa ng bleachers ay lumabas kami sa gate niyon.
“Sa cafeteria muna tayo, nagugutom na ako,” si Alexa.
“Hanapin muna natin si James.” Pumadyak padyak ako na parang bata.
“Itigil mo nga ‘yan, kaya ka siguro hindi magustuhan ni James kasi isip bata ka,” pang aasar ni Trisha.
“Wow ah? Prangkahan.” Binatukan ko sya ng malakas.
“Baka nasa cafeteria si Annika,” hula ni Trisha.
“Huwag ka nang umarte dyan, magbaka sakali tayo.” Parehas nila akong hinila sa magkabilang kamay.
Ilang saglit bago kami makarating doon. Binuksan ni Alexa ang glass door, inilibot ko agad ang paningin para hanapin si Annika.
“There she is! I told you.” Ngumisi sila sa akin.
Tumakbo ako papunta kay Annika, halatang desperadang desperada.
“Hi, Annika!” I greeted first.
Nagulat pa sya sa biglaang pagpapakita namin.
“Hey,” bati nya pabalik habang nagtitingin sa mga pictures.
“Uhm, si James ng Timeless Band, nandito pa ba?” Hindi na ako nagpaligoy ligoy pa.
“Uhh, kaa-alis lang, sabi nya didiretso daw ng sya sa covered court.”
Nagtinginan kaming tatlo.
“Natanong mo ba kung bakit sya nandito?” I asked.
“Uhm, sabi lang nya panonoorin nya ‘yung laro.”
“Okay, thanks,” I tapped her back. Halos mag-unahan kaming tatlo sa paglabas ng cafeteria.
“Posible kayang may kaibigan sya dito?” Habang naglalakad kami ay pare-parehas kaming nagtatanong sa isa't isa.
“O sa SU?”
“Tanungin nyo sa mga ka-marites nyo, malamang sa malamang alam nila,” suhestiyon ko.
“San natin 'yun hahanapin? San uupo 'yun?“ sunod sunod kong tanong.
“Let's try sa SU,” suhestiyon ni Alexa.
Bale 'pag pumasok ka kasi sa court ay nahahati sa magkabilang grupo ang benches. Sa kaliwa ay ang SU, sa kanan ay SSU.
Kulang na lang ay maging isa akong kwago sa laki ng mata ko mahanap lang si James sa dami ng mga taga SU.
“Nakita nyo na ba?” tanong ko habang inililibot ang paningin.
“Hindi pa.”
Dumaan ako sa gitna para mas makita ko pa ang mga naka-upo sa sulok. Pinagtitinginan na kami ng taga SU pero hindi pa rin ako nagpatinag. Ibinaling ko na sa iba ang paningin ko pero nang may mapagtanto ay napalingon ulit ako sa dulo. Kumunot ang noo ko at nanliit ang mata para mas lalong makita ang pamilyar na tao.
“Si Hershey ba 'yon?” Bumagsak ang balikat ko sa itinanong ni Alexa.
“She's here? Why? Anong ginagawa nya dito?” naguguluhang ani Trisha.
So kaya nandito si James kasi alam nyang nandito si Hershey. Mas lalo akong nanlumo nang makita si James hindi kalayuan kay Hershey, nakatingin sya dito na puno ng paghanga.
“Let's go, beb. Palamig muna tayo,” naging jolly ang pagsasalita ni Alexa.
“Tara sa Carousel Creamery,” aya ni Trisha.
Iyon lang ang tambayan namin para magpalamig ng ulo o kaya naman, doon kami tumatambay para makapag isip-isip ng mabuti. Nawawala ang mga lungkot at problema namin sa tuwing nandon kami.
“A-ano, hintayin na lang siguro natin muna matapos 'yung game? And after that, tara na.” Habang sinasabi ko 'yan ay nakila James at Hershey lang ang tingin ko.
Kinagat ko ang pang ibabang labi nang gumawi ang tingin ni James sa akin. Kunot ang noo nya at malamig ang tingin. Sabi ko nga, tatalikod na ako 'di ba? Naglakad na ako paalis doon at walang lingon lingon na nagpunta ulit sa pwesto namin kanina. Tuluyan na akong nawalan ng gana, habang nandon kami sa pwesto namin ay malaya ko syang natitignan. Sinubukan nya pang lumapit kay Hershey, para siguro kausapin.
Kung gaano naman sya kapatay na patay kay Hershey, ganon naman ako sa kanya.