SA LUMIPAS na mga araw, palagi silang pumupunta sa tabing ilog para tumambay kapag sobrang init ng panahon o kaya naman ay trip lang nila. Palagi siyang sinasama ni Mitch sa tuwing may lakad ito kasama ang mga kaibigan nito. Magaan silang kasama at pawang hindi nauubusan ng kuwento at biro. Katulad ng hapon na iyon habang nilalantakan niya ang nilutong camote cue ni Pelita ay nakikinig siya sa kuwento ng mga ito noong pagkabata.
"Bakla! Remember mo pa noong hinimatay ka habang tinutuli?" Biglang tanong ni Ching. Nagtawanan ang mga ito siya naman ay natigilan.
Siniko ni Kaloy ang bakla na namula ang mukha sa topic na hinalungkat ni Ching.
"Kasama ko 'to noon. Alam nyo ba, sinubukan pa nitong landiin iyong nurse? Nagpapaka-macho. Bali naman!" Kuwento ni Kaloy.
"Heh! Ang sakit kaya. Ang yabang mo, ikaw nga itong umiihi sa salawal sa tuwing nakikinood ka sa amin ng horror movie." Sikmat ni Shonak.
Habang nakikinig siya sa mga ito ay nalaman niya na magkamag-anak pala si Shonak at Kaloy. Si Pelita naman ang pinakamalapit sa bahay nila Mitch. At si Ching naman ay naging kaklesa ng matalik niyang kaibigan mula elementary hanggang high school.
"Wait. Paano nga ulit kayo nagkakilala ni Ion, Kaloy?" Tanong ni Pelita sa lalaki na tumikhim muna bago tumingin sa kaibigan.
"Well. Ganito kasi 'yan." Pagsisimula nito. "Naging school mate ko si Ion noon sa high school. Siya ang campus heart throb namin at sikat. May pagkasiga ako noon kaya niyaya ko siyang makipagsuntukan sa akin sa gitna ng oval. Hindi niya ako pinansin kasi may hinahabol-habol din siya na babae. Nakalimutan ko na ang pangalan nong babae pero naging sila. Tama?" Sinuntok nito ang braso ni Ion na kiming tumango lang.
"Syempre, nasaktan ang pride ko. Nag-isip ako ng paraan para mangyari ang gusto ko." Ngumisi ito.
"Anong ginawa mo?" Tanong dito ni Mitch.
"Hinalikan ko iyong nililigawan niya. Hindi ko naman alam na sila na pala. Sinuntok niya ako sa mukha at nawalan ako ng malay." Nagtawanan ang mga ito. "Na-guilty naman siya sa ginawa niya. Binuhat niya ako papunta sa clinic. Galante rin pala si Tsong, binili niya ako ng maraming pagkain. Simula non palagi na akong nagpapalibre sa kanya."
"Buraot ka talaga." Komento ni Ching.
"Hep! Ako kaya ang dumamay sa kanya noong maghiwalay sila ni Ms. D. Hindi ko siya iniwan sa first heart break niya." May pagmamayabang na sabi nito.
Hindi umimik si Ion bagkus ay kumamot lang ito sa noo. Tumingin ito sa dereksyon niya at nagkasalubong ang kanilang mga mata. Ito na rin ang unang nag-iwas ng tingin sa kanya.
"Ang init na!" Sigaw ni Mitch. "Ligo na tayo mga panget." Tumayo na ito mula sa pagkakaupo sa mahabang bangko na gawa sa kawayan.
"Andy. Maliligo ka rin ba?" Tanong sa kanya ni Shonak na kanina pang nilalaro at inaamoy ang buhok niya. "Ano ang gamit mong shampoo?" Usisa nito. Hindi na siya naka-sagot dahil hinila na ito patayo ni Mitch habang hawak ang buhok nito. "Aray ko, bakla!"
"Halika na, Andy." Tawag sa kanya ni Mitch. Pinatirik nito ang mga mata nang umiling siya. "Bahala ka! Masarap kayang maligo sa ilog. Parang swimming pool lang din, mas fresh nga lang." Sabi pa nito.
"Hindi na yon fresh kapag nahaluan na ng libag ni Bakla." Nagtitili si Ching habang tumatakbo palayo kay Shonak na napikon na rito. Naghabulan ang dalawa.
Napa-iling na lang siya sa mga ito.
Naiwan siya sa open cottage. Nang mainip siya ay naisipan niyang maglakad-lakad. Nakasalubong naman niya si Ion.
"Pwede ba tayong pumunta roon?" Tanong niya.
Ngumiti ito at tumango. "Oo naman."
Alam na nito kung ano ang tinutukoy niya. Nagpati-una ito sa paglalakad. Hindi katulad dati na nasa likod lang siya at sumunod dito, ngayon ay magkaagapay na sila sa paglalakad.
Mabilis nilang narating ang hanging bridge. Hindi katulad noong una, hindi na siya kinabahan ng tumapak na siya sa gitna ng tulay. Nilanghap niya ang sariwang hangin bago tumabi kay Ion na naka-upo sa gilid ng kulay. Kumapit siya sa lubid na nagsilbing harang nila para hindi sila mahulog.
"I never felt this kind of peace before."  She said while staring at the sun. "Ang ganda dito."
Tumikhim si Ion kaya nilingon niya ito. "Oo nga."
Binalik niya ang kanyang atensyon sa palubog na araw. Tahimik lang sila hanggang sa natagpuan nalang niya ang kanyang sarili na nagsasalita.
"Dati naiinis ako sa sikat ng araw. Masakit siya sa mata kapag tinitingala at mainit pa sa balat. Ngayon," huminto siya para tingnan saglit ang katabi niya. "Gusto ko ulit mainis. Bakit kailangan niyang lumubog at pagbigyan ang gabi?"
Sumilay ang magaan na ngiti sa mga labi nito. "They say, sunset means goodbye. Pero iba ang narinig ko noon sa nanay ko. She said, sunset means finally coming home. Kasi uuwi na si Tatay galing trabaho at makokompleto na ulit kami para sabay-sabay na kumain ng hapunan. Dahil doon kaya naging paborito ko ang oras ng takipsilim."
Parang may tumusok sa dibdib niya nang marinig ang sinabi nito. Ang suwerte pala nito hindi katulad niya.
She hold back the tears that windowed in her eyes then smiled wryly. "Lucky you. Mayroon kang pamilyang uuwian. Ako kasi... Wala akong sariling matatawag na tahanan where I can be with my family and finally be at peace with them when I came from work. I hate sunset dahil ibig sabihin niyon ay oras na naman ng dilim. Matutulog ako, magigising sa umaga, susubukang maka-survive buong araw, and so on. My life sucks."
Nagpakawala siya ng malalim na hininga saka hinuli ang buhok niya na nililipad ng hangin.
"Pero maganda naman, 'di ba?" Bumaling siya kay Ion. Inudyukan siya nito na tumingin sa harap.
Tama ito. There was a warm orange tinge on the sky created by the slanting rays of the sunset. It was indeed beautiful.
She scoffed then smiled bitterly. "Yeah... I cannot argue with that."
Gumalaw ang hanging bridge dahil sa biglang pag-ihip ng malakas na hangin. Nagulat siya at hindi na namalayan na napakapit siya sa kamay ni Ion. Agad din niya iyong binitawan nang kumalma na ang pakiramdam niya.
"Gusto mo na bang bumalik?" Tanong nito sa kanya.
Umiling siya. "Let's stay here for awhile. Gusto ko munang enjoy-in ang lahat."
Hindi na ito sumagot at hinayaang lukubin sila ng katahimikan. Magaan sa pakiramdam ang katahimikang iyon kaya lumandas ang banayad na ngiti sa mga labi niya.
NIYAKAP ni Andy ang kanyang sarili nang umihip ang malamig na hanging gabi. Nanatili siya sa ganoong posisyon hanggang sa matanawan na nila si Pelita at Shonak na nag-uunahan palapit sa kanila nina Mitch at Ching.
"Bakit ang tagal ninyo?" Tanong sa mga ito ng huli.
"Ito kasing si Shonak, pinaandar na naman ang kabaklaan." Sagot ni Pelita na tumabi sa kanya at umagapay sa paglalakad. "Ang lamig ngayong gabi." Niyakap nito ang sarili at bahagya pang nanginig.
Bumuntong hininga siya habang dinadala ang dalawang kamay sa loob ng bulsa ng suot niyang hoddie jacket.
"Saan ba tayo pupunta?" Tanong niya.
Nagyaya kasi si Ching na lumabas sila ng gabing iyon. Ayaw niya sanang sumama kaso sinumbong siya ni Mitch kay Nanay Angge at pinilit siyang lumabas. Pinaunlakan naman niya ang mga ito.
"Sa peryahan. Nandoon ngayon si Kaloy. Rumaraket." Sagot ni Ching.
"Akala ko ba may sariling talyer silang dalawa ni Ion?" Nang mabanggit ni Mitch ang pangalan ng huli ay napatingin siya rito. Bigla ay nagkaroon siya ng interes sa usapan.
"Trip niya yon. Kilala mo naman si Kaloy. Masyadong maraket. At bihira lang maglagi sa talyer nila si Ion dahil alam mo na... Busy."
"Ang pogi talaga ni Fafa Ion." Kinikilig na sambit ni Shonak kaya napabaling silang lahat dito. "Yummy!"
"Kadiri ka talaga, bakla!" Hinampas ito si Ching sa puwetan. "Tigil-tigilan mo na yang kabaklaan mo."
"Tse! Tumahimik ka dyan. Bruha ka."
Napikon dito si Ching kaya bigla nalang itong sinabunutan. "Ano ba, bakla? Nakakasakit ka na."
"Suntukan nalang kayong dalawa. Gusto kong makakita ng boxing match na live." Panggagatong pa ni Mitch sa dalawa na matalim na ang tingin sa isa't isa.
"Hmp. Para talagang mga bata." Narinig niyang bulong ni Pelita. Tumingin ito sa kanya saka ngumisi. "Ganyan talaga ang mga iyan kahit noon pa. Parang aso't pusa si Ching at Shonak. Bangaw naman si Mitch."
Natawa siya sa sinabi nito.
Naghahabulan na ang tatlo at iniwan silang dalawa na iiling-iling na lang sa mga nakikita.
Pagdating nila sa peryahan ay sumalubong agad sa kanila ang ingay at napakaraming tao. Marami ang mga bata at matatanda pero mas marami ang magkasing-irog na holding-hands pa habang naglalakad.
Nahagip naman ng napakalaking ferris wheel na naroon ang atensyon niya. Umiikot na iyon at walang tigil ang tilian at sigaw ng mga taong sakay niyon.
"Si Kaloy." Turo ni Pelita sa lalaki na naglalakad palapit sa kanila. Nasa likuran nito si Ion na tinanguan naman sila bilang pagbati.
"Fafa Ion, my labs!" Lumingkis dito si Shonak at wala sanang balak bumitaw kung hindi lang ito hinila palayo ni Ching.
"Kadarating nyo lang?" Tanong ni Kaloy.
"Hindi ba obvious?" Sarkastikong sagot dito ni Mitch. Nilingon niya ang matalik na kaibigan at nakita itong umirap. "Akala ko hindi kasama si Ion dahil busy." Nginitian nito si Ion.
Tumawa si Kaloy at inakbayan sa balikat si Ion na kanya nakatingin. "Maghahanap daw siya ng maiuuwing chicks." Ginulo pa nito ang buhok ng kaibigan. Siniko lang ito ng huli sa tagiliran at tumawa.
"Ako na lang kaya ang iuwi mo, Fafa—" hindi na natuloy si Shonak dahil tinampal na ni Ching ang bibig nito.
"Tara na sa rides." Yaya ni Ching na nagpatiuna na sa paglalakad. Sumunod naman dito si Pelita at Shonak.
"Tara, babe!" Lumapit si Kaloy kay Mitch at ito naman ang inakbayan. "Tara sa wedding booth — Aray!" Daing nito nang hilain ni Mitch ang buhok nito.
Natira sila ni Ion na hindi man lang natinag sa kinatatayuan. Hindi rin magkasalubong ang mga mata nila dahil umiiwas ito. Sa huli ay kumamot ito sa noo at nilapitan siya.
"Saan mo gustong pumunta?" Tanong nito.
Kumibit-balikat siya bilang sagot. Hindi naman niya alam ang lugar na iyon.
INIKOT ni Mitch ang kaniyang paningin sa buong paligid para hagilapin si Andy na nawala nalang bigla. Ang akala niya ay sumunod ito sa kanila. Maraming tao kaya nahirapan siyang mahanap ito, dumagdag pa ang height niya na nakakainis.
"Nadoon sila."
Sinundan niya ng tingin ang tinuro ng daliri ni Kaloy at nakita na sa wakas ang hinahanap niya. Kasama ni Andy si Ion na patuloy lang sa pagsasalita at nakikinig lang ito. Panaka-naka rin itong tumatango na senyales ng pagsang-ayon nito sa sinasabi ng kasama.
"Doon tayo." Hindi na siya nag-protesta ng hawakan ni Kaloy ang isa niyang kamay at hinila siya sa lugar na natipuhan nito.
"KUYA. Bilhan mo naman ng bulaklak ang maganda mong kasama."
Binawi ni Ion ang paningin niya mula kay Andy at ibinaling iyon sa mga bata na nagbebenta ng bulaklak na rosas. Tumingin ulit siya sa katabi at nakitang nakangiti ito sa mga bata na lumapit sa kanila.
"Sege." Dinukot niya ang pitaka sa bulsa ng suot niyang pantalon at kumuha roon ng pambayad sa bulaklak. "Bigyan ninyo ako ng isa."
"Wala po kaming panukli niyan." Turo ng pinakamatanda sa inaabot niyang isang daan.
"Akin na ang bulaklak ko. Kahit huwag nyo na akong suklian." Sagot niya.
Nasisiyahang inabot nito sa kanya ang isang tangkay ng pulang rosas at umalis na ang mga ito.
Lumipas ang sandaling nakatitig lang siya sa hawak na bulaklak. Kumamot siya sa noo bago bumaling kay Andy at binigay dito ang bulaklak. "P-para sa'yo."
Nautal ba siya? Tumitig lang ito sa kanya kaya umiwas siya ng tingin dito. Bakit ba siya nagkakaganoon?
"Salamat." Tinanggap nito ang rosas at pinaikot iyon sa pagitan ng daliri nito. "Those kids are nice." Komento nito.
Tumango siya at tumawa ng marahan. Para siyang tanga na umiiwas sa tingin nito. Dumako ang isa niyang kamay sa kanyang batok papunta sa kanyang dibdib. Bigla kasing bumilis ang tibok ng puso niya nang makita itong ngumiti kahit tabingi at pilit.
"Gusto ko ng umuwi." Narinig niyang bulong nito. Inikot nito ang paningin sa paligid marahil para hanapin si Mitch.
Natanawan naman niya sila Shonak, Pelita at Ching na saktong patungo sa dereksyon nila.
"Bakit nandyan kayo?" Tanong sa kanila ni Pelita. Nasa gilid lang kasi sila ni Andy at nanonood ng mga taong dumaraan.
"Uhm... Antok na ako." Sabi niya. Humikab siya at umunat ng katawan. Tiningnan siya ng mga ito samantalang tumingin naman siya kay Andy na tahimik lang sa tabi niya. "Pagod na rin si Andy kakaikot. 'Di ba?" Tiningnan siya nito ng may pagtataka ngunit agad din iyong nabura nang tumango ito.
"Okay ka lang ba, Andy?" Tanong dito ni Ching.
"Pagod na nga raw siya, bakla." Sabi naman ni Shonak. "Puwede na kayong gomora. Sasabihin nalang namin kay Mitch."
Hindi na siya sumagot. Binalingan niya si Andy at niyaya na itong umuwi. Ihahatid na rin niya ito.
Habang naglalakad sila ay pinapanood niya ito sa gilid ng kanyang mga mata.
"Paano mo nalaman na gusto ko ng umuwi?" Tanong nito sa kanya.
"Narinig kita."
Tumango ito at tumingala dahilan para matanggal ang ilang hibla ng buhok nito na tumabing sa mukha nito. And she was beautiful. Hindi niya iyon napansin noong una silang magkita dahil nakatuon lang ang pansin niya sa malamig nitong mga mata. Pero nang gabing iyon ay inamin na niya sa kanyang sarili na maganda nga ito katulad ng sinabi sa kanya ni Kaloy at sa mga narinig niya sa mga taong nakakita rito.
May mahaba itong buhok na makintab at itim na itim. Mahahaba rin ang pilik mata nito. Matangos ang ilong, prominente ang panga at magandang mga labi na natural na mamula-mula katulad ng pisngi nito. Her skin was velvet soft looking porcelain. And he could remember perfectly the color of her eyes. A beautiful pair of golden brown.
"Salamat sa paghatid mo sa akin." Pukaw nito sa kanya.
Bumuka ang bibig niya pero walang salita na lumabas doon. Tumingin siya sa bahay nila Mitch at nakita ang pagbukas ng ilaw sa porch niyon.
"Walang  anuman." Sagot niya nang buksan na nito ang mababang trangkahan at pumasok doon. "Good night, Andy."
" 'Night." Sinubukan nitong ngumiti bago siya tinalikuran at maglakad patungo sa bahay na kasalukuyan nitong tinitirhan.
He sighed. Hinintay niya muna ito na tuluyang mawala sa piningin niya bago siya naglakad palayo.