"Anong dapat nating gawin?" tanong ni Stefano.
"Kailangan natin siyang dalhin sa Magic Kingdom. Alam ni ina ang lunas sa sumpa ng ilusyon sa kapatid niyo." sabi ni Mireille.
"Ano pang hinihintay natin?" tanong pa ni Stefano.
"Kumuha ako ng karwahe kaya ako nawala kanina." sabi ni Athan at tinuro ang isang karwahe di kalayuan. Napanganga ako sa ganda ng karwahe. Unang beses kong makakita ng totoong karwahe, puro sa mga movies at fairytales lang ako nakakakita nito.
Agad kaming naglakad palapit sa karwahe at pinasan ni Stefano si Kieran.
"Ayos ka lang? Baka mabigat si Kieran?" tanong ko kay Stefano, narinig ko ang mahinang pagtawa ni Draven.
"Lyra, don't worry about him. Parang papel lang sa kanya si Kieran. He's strong." tumango na lang ako. Earth Manipulator nga pala siya.
Pagdating sa kinaroroonan ng karwahe ay agad itong binuksan ni Elwin at nagulat kami nang bumungad ang maraming pagkain.
"Bumili na rin ako ng pagkain na makakain natin sa paglalakbay." sabi ni Athan. Kumain muna kami bago magsimula sa paglalakbay.
Nasa loob ako ng karwahe kasama sila Stefano, Kieran na tulog pa rin at si Mireille. Si Silvyr at Elwin ang nasa labas para magmameho ng karwahe samantalang si Draven at Athan naman ay nakahiwalay dahil kumuha rin daw ng dalawang kabayo si Athan.
Sumilip ako sa bintana ng karwahe at nakita sa side ko si Athan, sa kabilang side naman ng karwahe ay si Draven. Diretso lang ang tingin ni Athan at di man lang lumilingon.
"Psst." tawag ko sa kanya pero hindi man lang siya lumingon kundi kumunot pa ang noo niya. Nakanguso akong bumalik sa pwesto ko. Nakita ko namang tumawa si Stefano.
"Hindi ka pinansin nang masungit na si Athan diba?" natatawang tanong niya kaya inirapan ko siya at nilingon si Mireille na nakatingin sa side niya kung saan nandoon si Draven. Ni hindi man lang din lumilingon ang isa.
"Kawawa ang dalawang ladies sa mga kapatid kong masusungit." naiiling na sabi pa ni Stefano kaya pareho namin siyang tiningnan ng masama. Bigla niyang tinaas ang dalawang kamay.
Tahimik na ulit kaming tatlo nang biglang huminto ang karwahe. Nilabas ko ang ulo at sinilip si Athan.
"Anong nangyayari?" tanong ko sa kanya.
"Kahit anong mangyari, huwag kayong lalabas. Stefano, wag mo silang palalabasin." seryoso at di nakatingin sa gawi naming sabi ni Athan. Sumaludo na lang si Stefano.
"Ano kayang nangyayari?" tanong ko pero nagkibit balikat lang ang Earth Prince.
Nang hindi na sila nakatingin sa akin ay dahan dahan akong lumabas ng karwahe. Nanlaki ang mata ko nang makitang nakahiga sa sahig si Athan at may malaking halimaw sa harap niya. Malaki ito at may isa lang ang mata, nakakatakot ang itsura niya.
"Athan!!" sigaw ko nang akma nang titirahin ng parang laser niya sa mata si Athan. Lumingon sila sa akin at sa unang pagkakataon ay nakakita ako ng ibang emosyon kay Athan. Tinitigan ko siya pero nanlalaki ang mata niya at nababasa ko ang takot doon.
"Lyra, pumasok ka nang karwahe." pero imbes na sumunod sa kanya ay agad akong nalakad palapit sa kanya. Narinig ko pa ang pagtawag ni Stefano at Mireille sa akin mula sa loob.
Nang makalapit ako ay nanlaki ang mata ko nang ako ang balingan ng halimaw. Nakita kong pilit na tumatayo si Athan, sa kabilang banda ay wala nang malay si Draven, Elwin at Silvyr kaya kumuyom ang kamao ko.
"Anong kailangan mo?" tanong ko sa halimaw pero imbes na sumagot ay bigla siyang sumugod sa akin. Malapit na sana siya nang itaas ko ang palad ko sa harap niya kaya napahinto siya sa akmang pagsugod.
Nakita kong napanganga si Athan at paglingon ko sa likod ko ganun din si Stefano at Mireille na lumabas na ng karwahe. Agad pinuntahan ni Mireille si Draven na walang malay.
Nagulat ako nang lumuhod ang halimaw sa akin. Nilingon ko si Athan pero maging siya ay nagulat sa biglang pag-amo ng kanina lang ay gusto siyang patayin. Umungol ang halimaw nang tatlong beses bago siya nagsalita.
"Fairy Princess..." tawag sa akin ng halimaw kaya nanlaki ang mata ko. Lumapit siya sa akin at naging alisto si Athan at Stefano sa maari nitong gawin pero sumenyas ako sa dalawa kaya nanatili sila sa pwesto nila.
"Sino ka?" tanong ko dito.
"Ako si Glandor, kamahalan. Ang matalik na kaibigan ng iyong ama. Niligtas niya ako mula sa pagkontrol ng Dark King sa isip ko. Isa akong cyclops at ang iba kong kauri ay nasa ilalim ng kapangyarihan ni Haring Fakras. Tanging ang iyong ama ang nagligtas sa akin." nanlaki ang mata ko.
"Patawad kung wala ako nang panahon na nilusob ng masamang hari ang Fairy Kingdom. Inutusan ako ni Haring Axel na hanapin ang iyong legendary pet." kumunot ang noo ko sa dinagdag niya.
"Legendary pet?" tanong ko pero tumango siya.
"Katulad ng mga prinsipeng kasama mo ay may mga legendary creatures sila na nangangalaga at pumuprotekta sa kanila." sabi niya at lumingon kay Mireille. "Kahit pa ang prinsesang kasama ninyo." dagdag niya pa.
Nakita ko ang paglapit ni Athan sa akin at si Stefano kay Draven pumunta kung saan inaalalayan ni Mireille.
"Kung ganon, ano ang legendary creature na mangangalaga kay Lyra?" tanong ni Athan.
"Patawad pero hindi pa ito ang tamang panahon para muli kayong magkakilala, mahal na prinsesa. Pero nasisiguro kong darating siya sa oras na mangailangan ka ng tulong niya." sabi niya pa at nilingon ang mga kasama naming walang malay.
"Patawad sa nagawa ko sa mga kasama niyo. Kaya naman siyang gamutin ng Earth Prince. Sadyang natakot lang ako kaya bigla akong umatake dahil alam kong may pinadalang iba't ibang nilalang ang Dark King para patayin ako." yumuko pa si Glandor kay Athan kaya walang emosyon lang itong tumango.
"Papunta kayong Magic Kingdom para sa walang malay na prinsipe diba?" tumango ako sa sinabi niya.
"Kung ganon mag ingat kayo. Marami nang pinadalang nilalang ang Dark King para hulihin kayo. Maaring alam niya na nagbalik na sa Fantasy World ang last fairy." pagkasabi ni Glandor non ay bigla siyang tumakbo hanggang sa di na namin siya nakita.
Lumapit kami ni Athan sa mga kasama namin at nakitang maayos na si Draven. Nilingon ko si Mireille na malayo na kay Draven at si Silvyr ang inaalalayan. Pinagaling na silang lahat ni Stefano.
"Kamusta kayo?" tanong ni Athan na siyang namumuno sa paglalakbay na ito.
"Nasaan na ang cyclops?" tanong ni Draven. Nagkatinginan kami ni Athan bago ako ang unang umiwas kaya kumunot ang noo niya.
"Umalis na, kaibigan pala siya ni ama. Bakit di mo siya nakilala, Silvyr?" tanong ko dito bilang naging tagapaglingkod din siya ng Fairy Kingdom.
"Siya si Glandor?" nagulat na tanong ni Silvyr kaya tumango ako. "Lyra, magkakamukha ang mga cyclops kaya hindi ko alam na siya si Glandor na iniligtas dati ni Haring Axel lalo na at bigla siyang umatake sa amin." paliwanang pa niya.
"Pero hindi ka niya kilala?" tanong ko pa.
"Kilala niya ako bilang ibon na nagsasalita, hindi bilang anyong lalaki." sabi pa nito kaya tumango ako. "Bigla siyang nawala nang mismong lumusob ang mga kalaban sa Fairy Kingdom kaya hindi ko rin sigurado kung kakampi pa siya." dagdag niya.
"Pinaalis daw siya ni ama para hanapin ang legendary pet ko." sabi ko pa at nanlaki ang mata niya.
"Si Jewel?" tanong nito kaya kumunot ang noo ko.
"Kilala mo?" tumango siya.
"Ano ang legendary pet ni Lyra?" tanong ni Athan dito.
"Unicorn.." napasinghap ako sa sinabi niya.
"Unicorn?" di makapaniwalang tanong ko. Cool pati pala unicorn ay mayroon dito. Lumingon ako kay Athan.
"Kayo, anong legendary pet niyo?" sabay turo ko kay Athan pero nagkibit balikat lang siya at naglakad na palapit sa kabayo niya. Pinaningkitan ko ng mata ang likuran niya. Ang daya niya, alam niya na ang akin pero ayaw niyang sabihin ang kanya.
"Dragons..." nagulat na lumingon ako kay Elwin na bumulong.
"Tara na, kailangan pa ni Kieran magamot." sabi ni Draven kaya naglakad na rin kami pabalik ng karwahe at sumakay na rin siya sa kabayo niya katulad ni Athan.
Pagkaupo ko pa lang sa karwahe ay di na naalis sa isip ko ang tungkol sa mga legendary pets. Tumingin ako kay Stefano na natutulog na. Nang lumingon naman ako kay Mireille ay nakatingin siya sa bintana.
"Mireille, may tanong ako." lumingon siya sa akin nang magsalita ako.
"Ano iyon?"
"Alam mo ang tungkol sa mga legendary pets?" tanong ko, tumango siya.
"Legendary pets? Lahat ng nasa maharlikang angkan ng bawat kaharian ay meron. Sila ang nagsisilbing tagapagligtas ng bawat maharlika. Malalakas ang mga legendary creature na ito at para silang natitirang alas sa labanan. Pero kapag ang pinangangalagaan nilang maharlika ay nanganib ang buhay o mamatay, matutulad din ang mga legendary pets nila. Para silang iisa lang, at kung sakaling may mangyari naman sa legendary pets ang maharlikang pinangangalagaan nito ay makakaramdam ng lubos na pangungulila." napatango ako sa sinabi niya.
"Ano ang legendary pet mo?" tanong ko dito.
"Makikilala mo rin siya kapag nakarating tayo sa kaharian namin." tumango na lang ako. Natahimik ako nang ilang minuto bago ulit naisipang magtanong.
"Hindi ba kayang magpagaling ng sugat at sakit si Stefano? Bakit di niya kayang gamutin si Kieran?" tanong ko kay Mireille. Lumingon siya sa akin at ngumiti.
"Tanging sugat at mababaw na karamdaman lang ang kayang gamutin ng Earth Prince pero hindi ng sumpang gawa ng wizards." sabi niya.
"Ikaw? Hindi mo siya kayang gamutin?" tanong ko pero umiling siya.
"Hindi parte nang kapangyarihan ko ang magtanggal ng sumpa. Ang kaya ko lang ay magbigay ng sumpa at makakita sa nakaraan at hinaharap." nagulat ako sa sinabi niya.
"Ibig sabihin..." di ko natuloy ang sasabihin nang tumango siya.
"Nakita kong darating kayo kaya nagpunta ako doon at nalaman kong mangangailangan kayo ng tulong. Alam ko ang propesiya tungkol sa iyo dahil kaya ko ring bumasa ng propesiya mula sa mga bituin." napatango ako at hindi maiwasang humanga.
"Si ina lang ang may kakayahang tanggalin ang sumpa ng ilusyon kay Kieran." dagdag pa niya.
"Pero bakit mo sinumpa ang kaibigan ni Draven dahilan kung bakit kayo naghiwalay? Halata namang may gusto ka pa sa kanya." bigla ko na lang nasabi bago ko pa mapigilan ang bibig ko. Narinig ko ang mahinang pagtawa ni Stefano kaya nilingon ko siya pero nakapikit pa rin siya habang tumatawa.
Malungkot na ngumiti si Mireille at muling tumingin sa labas kung saan si Draven.
"May nakita ako na mangyayari sa hinaharap kaya kinailangan kong gawin iyon kahit labag sa kalooban ko." sagot niya.
"Kahit ang kapalit ay ang relasyon ninyo?" tanong ko dito kaya tumango siya. "Pero naguguluhan ako, kung mahal mo siya dapat mas pipiliin mo ang pagmamahal mo sa kanya." dagdag ko.
"Lyra, sa mundong ito hindi mahalaga ang pagmamahal. Ang pinakamahalaga ang tungkulin. Kahit pa patayin mo mismo ang taong mahal mo kung iyon ang nakaatas sa iyong tungkulin ay gagawin mo." napatulala ako sa kanya.
"Hindi ko pa rin maintindihan. Sa mundong kinagisnan ko, mahalaga ang pagmamahalan. May mga pagmamahalan ngang tinututulan pero nalalagpasan nila dahil nananaig din ang pagmamahalan nila para sa isa't isa." sabi ko pero ngumiti siya nang alanganin sa akin.
"Mahalaga din para sa amin ang pag ibig, Lyra. Pero higit na mahalaga pa rin ay ang tungkulin lalo na sa isang dugong bughaw. Kaya naming isantabi ang pagmamahal para sa kaharian at sa mundo naming minamahal. Kapayapaan at pagtutulungan ang higit na mahalaga sa amin at ang mapigilan ang Dark Kingdom sa kasamaan nila." sabi pa ni Mireille kaya natahimik ako. Hindi ko na alam ang sasabihin ko sa narinig sa kanya.
Masakit mang isipin pero alam kong yun ang dapat nilang gawin. Ako kaya? Ngayon na nalaman kong isa akong prinsesa at natitirang fairy sa mundong ito ay may mahalaga akong tungkulin na dapat gawin.
Kaya ko bang isantabi ang lahat para sa tungkulin? Kung sabagay nagawa ko na iyon, nang pinili kong sumama sa apat na prinsipe dito at iwan ang mga kinagisnan kong magulang. Pati mga kaibigan at ang lalaking minamahal ko iniwan ko.
Alam ko nang oras na nagdesisyon akong sumama dito sa mundong ito ay may mabigat na tungkulin ang naghihintay sa akin.
"Magiging magaling kang prinsesa." nilingon ko si Mireille at nakangiti siya sa akin. Hinawakan niya ang kamay ko kaya napangiti rin ako.
Nilingon namin si Athan na sumilip mula sa labas.
"Maayos lang kayo?" tanong niya kaya tumango kami.
"Bakit may problema ba?" tanong ko, umiling naman siya.
"Kailangan nating pakainin ang mga kabayo at pagpahingahin." sabi pa niya.
"Gaano katagal na ba tayong naglalakbay?" itinanong ko pa.
"Limang oras na rin siguro." nagulat ako sa sinabi niya, hindi ko man lang namalayan ang oras.
"Paano mo nalalaman ang oras? May relo kayo dito?" tanong ko pero kumunot ang noo niya.
"Relo? Mayroon kaming isang ibon na nagiingay sa tuwing isang oras at dahil limang beses ko nang narinig ang ibon ay malamang limang oras na rin." tumango ako.
"Mireille, malayo pa ba tayo sa kaharian niyo?" tanong ko.
"Medyo malapit na kaya mas maiging magpahinga na muna tayo at ang mga kabayo." sagot niya, nang huminto ang karwahe ay agad kaming bumaba.
Naginat ako nang katawan dahil nakakapagod din kapag ilang oras na nakaupo. Nagulat ako nang paglingon ko ay nakita ko si Athan na nakatingin sa akin. Tinaasan ko siya ng kilay kaya umiwas siya ng tingin. Napangiti ako sa di malamang dahilan.
Tumingin ako sa mga kabayo na kumakain ng damo. Lumapit si Stefano kay Athan.
"Athan, may pinadalang mensaherong ibon si ina. Pinapatanong niya kung kasama na raw ba natin si Lyra." sabi ni Stefano sabay lingon sa akin.
"Bakit di mo na sabihin na kasama na natin siya?" malamig na sabi ni Athan, kumamot ng ulo si Stefano.
"Pinapasabi ko na nga pero nagaalala ako kay Kieran kung dapat bang malaman ni ina ang tungkol sa nangyari sa kanya." sagot ni Stefano.
"Huwag mo nang ipasabi pa dahil baka magalala si ina. Sabihin mo na lang ang dapat niyang malaman." tumango si Stefano at umalis na. Lumapit ako kay Athan at kinalabit siya. Lumingon siya sa akin at tinaasan niya ko ng kilay.
"Anong klaseng nilalang kayo bukod sa may kakayahan kayong magmanipula ng apat na elemento? Tao rin ba kayo?" tanong ko pero imbes na sumagot ay muli siyang tumingin sa mga kasama naming kumakain na.
Umupo siya sa may puno at sumandal. Tumabi ako sa kanya at tumingala sa mga bituin, gabi na pala.
"Hindi kami tao, may mga kakaibang kakayahan lang na magmanipula nang elemento. Matagal na rin kaming nabubuhay sa mundo. Nabubuhay kami kasama ng mga bampira sa loob ng matagal na panahon. Hindi lang dito sa Fantasy World may mga katulad namin. Kahit sa mundo ninyo, may mga katulad namin na piniling manirahan sa mundo ng mga tao dahil sa takot sa Dark King." nagulat ako sa sinabi niya.
"Ibig mong sabihin, baka may nakaharap na kong katulad niyo?" tumango siya at pumikit na.
"Magpahinga ka na, Lyra. Bukas nang maaga ay aalis tayo patungo sa unang kahariang ating makakaharap." tumango na lang ako at hinayaan na siyang matulog. Tinitigan ko lang siya habang nakapikit, napangiti na naman ako.
Gwapo siya at makisig na prinsipe kaya di na ko magtataka kung sa kaharian nila ay maraming kababaihan ang gustong maging prinsesa niya. Nanlaki ang mata ko sa naisip at napailing bago tuluyang matulog.