Encounter (2) Knowing it’s you
Madali lang ni Troy natagpuan ang Hacienda Laviste.
Kilalang kilala pala ito ng mga tao roon.
Don Enrique Laviste.
May ari ng pinakamalawak na hacienda sa bayan na iyon.
“Nako mister,ay ika’y pasasamahan ko na dini sa anak ko. Nang makarating ka agad at hindi maligaw sa pagmamaneho. Masyadong malawak ang hacienda Laviste ey.” Saad nito.
“Salamat ho aling?” hindi pa niya alam ang pangalan nito.
“Selda. Tawagin mo na laang akong selda.” Sabi pa nito . “Pasensya kana at ika’y napalaban kay esto kanina. Pinatawag ko na nga si Mari ng tumigil na sa panggugulo ang hukluban na iyon. Nauna ka laang ng kaunti sa kanya.” Nakangisi nitong sabi.
“M-mari ? Sinong Mari aling selda?” Pamilyar sa kanya ang pangalan iyon.
“Ala ey, yong babaeng nagsabi sa iyo na bitawan mo na si esto at pilipit na ang braso!.” Sagot nito.
Dahil sa sinabi ng kausap na ngalan ng babaeng iyon ay Dali dali niyang kinuha ang cellphone para kompirmahin ang pangalan na ibinigay sa kanya ng taong inutusan niya tungkol sa impormasyon ng ampon ng lolo Enrique niya.
Mari. Tama! Mari nga ang pangalan ng babaeng yon.
Kung sinuswerte ka nga naman. Sa isip ni Troy
Nagtagpo agad ang kanilang landas. Tsss.
Not bad…..
Maganda ang babaeng inampon ng kanyang lolo.
Ampon ba talaga o ginawang sugar daddy ang kanyang abuelo?
Napangisi siya..
“Big fish nga naman ang matanda.” Sabi niya sa sarili.
Bago siya umalis sa tindahan ng prutas ay nabanggit niya kay aling selda kung anong kaugnayan niya kay Don Enrique Laviste.
Noong una ay nagulat ito.
Kung bakit ay hindi na niya naitanong pa.
Marahil ay alam rin ng mga taga roon ang kwento ng matanda at ng kanyang ina.
Habang nakasakay sa kotse patungo sa Mansion ng Laviste ay panay ang isip niya kung anong una niyang sasabihin sa matanda.
“Mister? Kaano ano po ba kayo ni Don Enrique?” tanong ng batang lalake na siguro ay nasa sampong taong gulang.
“Apo niya ako.” Tipid niyang sagot.
“Kakaliwa ho tayo ng daan señorito...” Iniliko niya ang sasakyan sa tinuro ng bata.
Naisip niyang tanungin ang bata.
“Bata, anong pagkakakilala mo sa lolo ko?”
“Nako’y napakayaman ho ng inyong lolo at napakabait pa!“ Parang proud na proud pa nitong sabihin sa kanya kung anong klase ng tao ang matandang Don.
“Ganoon ba?. Paano mo naman nasabi e bata kapa?” Tanong pa ulit niya dito.
“Sabi po ng magulang ko ey sa lahat ng may hacienda dito sa aming lugar ay ang lolo nyo ang may pinakamagandang partihan ng kita sa sakahan. Sabi pa ho ng nanay ko ay nag papa aral pa ho si Don Enrique ng mga batang gustong gustong mag aral na walang kakayahan ang mga magulang na mapag aral ang mga anak.” Talaga lang ha?! isip niya. “ Sabi ko nga po sa Inay ay sabihin rin ho kay Don Enrique na pag aralin din ho ako. “ dugtong pa sa kwento ng batang kausap.
Napakunot noo siya sa narinig.Tss
Mabait sa iba pero sa sariling laman at dugo ay napakasama ng ugali!
Maya maya pa ay itinuro na ng batang kasama sa sasakyan ang Mansion ng Laviste.
Napakalaki nito….
Napakalawak ng sakop ng gate ng Mansion.
“Iyan na ho señorito ang mansion ng lolo nyo!.“ Pagkasabi nito ay pinatigil na niya ang sasakyan.
“Pumasok na po kayo sa loob!.” Sabi ng bata.
“Paano ang pag uwi mo totoy?” Tanong niya dito malayo layo rin ang tinakbo ng sasakyan mula sa kabayanan.
“Nako’y señorito sanay ho akong mag lakad ng malalayo. Kayo na hong tumuloy sa mansion.” Pagkasabi noon ay tumalikod na sa kanya nag bata.
“Saglit lang totoy!. “ tawag niya rito. Inabutan niya ng pera ang bata. “Salamat sa paghatid.” Sabi pa niya
Ayaw pa nitong tanggapin ang perang ibinibigay niya bilang bayad sa pagturo at paghatid sa kanya sa mansion pero napilit niya ito.
“Napakabait nyo rin ho pala. Nagmana ho siguro kayo kay Don Enrique.!” Pahabol pa nitong sabi at muling nagpaalam sa kanya.
“Magkaiba kami. Hinding Hindi ko gagawin ang ginawa niyang pagtakwil sa sarili niyang anak!.” Sabi niya habang nakatingin sa malaking Mansion ng Laviste.
Maya maya pa ay may lumapit sa kanyang lalake.
“Ano hong kailangan nyo?” tanong sa kanya.
“Anjan ba si Don Enrique Laviste?” Deretso niyang tanong sa lalakeng lumapit sa kanya.
“Ay Nandini ho. Sino po ba sila?” Muling tanong nito. Baka isa sa katiwala ng Mansion.
“Pakisabi sa amo niyo na andito ang apo niyang si Troy Laviste Ocampo.” Pagkasabi niyang iyon ay dali daling umalis ang lalake at pumasok na sa mansion.
Maya maya pa ay may dumating na babae kasambahay. Nasa kwarenta pataas siguro ang edad. Nagbow pa ito bago magsalita.
“Tuloy ho kayo señorito pinasasabi po ni Don Enrique.” Sabi ng babaeng kasambahay.
Wala na siyang sinabi pa at dumiretso na sa loob ng Mansion.
“Maupo muna po kayo señorito at tatawagin ko ho si Don Enrique.” Sabi sa kanya ng sumunod na katulong.
Napakalaki ng Mansion na kahit ilang pamilya ay kakasya rito.
Ganoon ba ito kasama para ipagtabuyan ang sariling anak? Tsss.
Wala siyang nararamdaman kaba man lang sa paghaharap nilang mag lolo. Nasa isip niya ang kasalanan nito sa kanyang magulang at kung paano nito pinagkaitan ng pagmamahal.
Nakita niya ang isang matandang lalake na lumabas sa isang silid.
Nakatungkod ito ng kahoy na makinis..
Matamang nakatingin siya habang papalapit ito kung nasan siya nakaupo.
Tinulungan itong makaupo ng katulong Kaninang nagpapasok sa kanya.
Tumingin ang matanda sa kanya at ngumiti ngunit parang mamasa masa ang gilid ng mata.
Matanda na nga ito at hindi na mapigilan labasan ng tubig sa mata. Akala mo’y luhang pinipigilang pumatak.
“I-iho? Mabuti naman at nakapasyal ka rito?” Umpisang tanong nito sa kanya.
“Tsss.. pasyal ba kamo? huh! I’m not here para mamasyal lang Don Laviste.?” Sarkastiko ang pagkakasabi niya sa matanda.
Nakatingin lang ang matanda sa kanya. Kinausap nito ang katulong.
“Lisa, ihanda mo ang kwartong tutuluyan ng señorito nyo.” hah! mabuti naman at kinikilala siya nitong Apo.
“Kung hindi pagbabakasyon ang ipinunta mo dito, siguro ay pinapunta ka ni Emily and Ramil.” Nakangiti parin ito habang nakatingin sa kanya. Nakikita niya ang kasiyahan nito sa mga mata.
“Well, hindi nila alam na nandirito ako ngayon.” Sagot niya dito.
“Nakausap ko ang Mama mo noong nakaraang linggo iho, kaya akala ko ay surpresa niya sa akin ang pagpunta mo rito..” Huh?
Paanong? Ibig sabihin may koneksyon na ang magulang niya sa matanda Don? Naguguluhan siya.
Meron bang nililihim sa kanya ang magulang niya?
“W-what do you mean na nag usap kayo last week ni mommy? “ Matagal na bang may komunikasyon ang kanyang ina sa kanyang lolo? Pero bakit hindi nito sinasabi sa kanya?
“Yes apo...” Ngumiti ito ng bahagya at akmang tatayo para lumapit sa inuupuan niya. Hindi sana niya tutulungan pero nakakaawa itong tingnan.
Tinulungan niya itong makaupo sa mahabang sofa na kanyang inuupuan.
“Nais niyang pumunta rito kasama ka at ang daddy Ramil mo, pero nasabi niya sa akin na hindi pa raw niya nasasabi sayo ang tungkol sa pag uusap namin.”
What? so tama ako na matagal ng nag uusap ang mag ama.
Pero ano itong narinig niya sa kanyang ina? Akala niya ay may itinatagong galit ang mommy niya sa matandang ito?
Gulong gulo ang isipan niya ng sandaling yon.
Ibig sabihin ba nito ay wrong move ang ginawa niya?
kelan pa balak sabihin sa kanya ng mommy nya ang balak na pagbisita sa Hacienda Laviste?
Maya maya pa ay dumating ang katulong na may dalang makakain at maiinom.
“Magmeryenda ka muna Apo, maya maya ay parating na si Mari,ang ampon ko. Ipakikilala kita sa kanya.”
Pagkasabi iyon ng matanda ay bakas sa mukha nito ang excitement?
Excitement para saan naman??
kailangan niyang makausap ang magulang niya.
Paano na ang balak niyang paghiganti sa matanda kung maayos na pala sila ng mga ito?
Masyado atang mabait ang mga magulang niya para lang basta magpatawad!
Ano pala ang ginagawa niya sa hacienda? tss.
This is insane!