" Anak napaano yang tuhod mo?" Tanong ni mama habang tinutulungan ko siyang mag hain ng hapunan sa hapag.
Naka short lang kasi ako kaya napansin niya
" Nadapa lang po ako kanina ma. "
" Napaka gaslaw mo talagang bata ka. Nagamot mo nabayan?" Bigla kong napa hinto sa pagkuha ng mg plato dahil sa tanong niya. Naalala ko yung lalaki kanina at yung muka niya habang ginagamot niya yung sugat ko. Ipinilig ko nalang yung ulo ko. Ni hindi ko nga alam yung pangalan nun eh.
" Ang bango naman, nakaka gutom.." sabi ni kuya na kabababa lang at naka bihis na ng pambahay na damit.
" Kuya upo kana.. masarap ulam natin ngayon. Ginataang tulingan!" Natawa naman si kuya
" Sarap nga.. ikaw yung umupo na. Ako na diyan, ang bagal mo eh.." sabi niya sabay gulo sa may buhok ko.
Lumipas ang ilang linggo ay normal parin yung mga pangyayari sa buhay ko. Hindi ko narin nakita yung lalaking yun.
Pero alam kong dito din siya nag aaral dahil sa suot niyang uniform noon.
Siguro ay college student na yun.
Gumaling narin yung sugat ko at naging peklat nalang. Pinapahiran ko nalang ng Kung ano ano para mawala dahil pangit tignan. Hindi nanga ako long legs tapos may peklat pa? 
" Kumusta na pala si arjhay?" Tanong ko Kay Athara. Nasa hospital nanaman Kasi yung nakababatang kapatid niya dahil may sakit ito sa puso.
" Okay na siya. Pero bukas pa siya pwedeng maka labas. " Naka ngiti siya pero kita ko yung lungkot sa mga mata niya.
Wala pa yung subject teacher namin kaya may kanya kanyang bilog yung mga upuan. At maiingay yung iba naming kaklase. May taga bantay pa sa hallway Kung sakaling parating na si ma'am.
dahil kaming dalawa lang naman ni Athara ang close ang isat isa ay kami lang ang magka kwentuhan.
" Wag kanang malungkot.. may ibibigay ako sayo.." kinuha ko yung envelope sa bag ko at inabot sakanya.
" Ano to?" Tinignan niya yung laman nun at nagulat siya. Binalik niya sakin yung envelope.
" Jia naman.. bat moko bibigyan ng pera? "
" Alam ko yung pinagdadaanan mo. Tsaka tulong ko para sainyo ni arjhay. Ayokong makita kang malungkot. Gusto Kong maka tulong kahit konti." Sabi ko at tumulo agad ang mga luha sa mga mata niya.
" Jia... Hindi mo naman kailangang gawin to eh. O-okay lang naman a-ako. K-kaya ko pa n-naman..." Tahimik lang siyang umiiyak. Nasasaktan ako kapag umiiyak siya. Apat na taon na kaming magkaibigan at wala kaming tinatago sa isa't-isa.
" P-pinag ipunan mo to eh.. a-ayokong maging pabigat s-sayo.."
" Hindi naman kita bubuhatin. Pano ka magiging pabigat? Dadaganan mo ba ako?"  Pagbibiro ko kaya natawa na siya.
" Tanggapin mo nayan.. maliit na tulong lang yan. At mas kailangan mo yan kaysa saakin. "
" Salamat jia.. promise babayaran ko ito pag nagka pera na ako." Sabi niya sabay yakap sakin. Tumango nalang ako dahil parang may bumara sa lalamunan ko.
Sa sumunod na araw ay nasa court kami dahil P.E subject na.
Gustong gusto ko pag P.E dahil nakakapag unat ako ng mga buto. Sa bahay Kasi tamad ako mag exercise. Tamad akong mag jogging at tumakbo takbo. Pero pag P.E na nawawala yung katamaran ko.
" Okay class listen.. our dance club are now open for audition.whoever is interested in joining. make sure you know how to dance. kaya Kung alam niyong may talent kayo sa pag sasayaw. Wag kayong mahiyang mag audition." Sabi ni ma'am kaya napatingin ako Kay Athara na nakikinig lang.
" Athara.. sasali ka?" Tanong ko sakanya
" Ha? Bat naman ako sasali? Ikaw nalang kaya.."
" naku kung may talent lang ako talaga! Kaso sa bahay at banyo lang ako nagiging dancer pag walang nakaka Kita." Sabi ko at sabay kaming natawa.
" Sali kana.. alam kong gusto mo. Ang galing galing mo kaya sumayaw. Ayaw mo lang ipakita. "
" Ang laki naman ng tiwala mo sakin. Tsaka di ako matatanggap diyan. Maraming magagaling tsaka magaganda dun. Di ako bagay." Sabi niya kaya hinila ko yung buhok niya.
" Aray naman! " Reklamo niya pero natatawa.
" Sumali kana Kasi. Pag natanggap ka hindi nako mangongopya sayo hanggang matapos yung buong school year."
" Edi wow! Baka scam yan ha?"
" Totoo promise! Next school year nalang ulit"
Dahil sa pamimilit ko ay pumayag narin si Athara. Papunta na kami ngayon sa dance club para sa audition niya.
" Jia kinakabahan ako.. kasalanan mo to eh" reklamo niya sabay sabunot sakin kaya natawa ako.
" Relax kalang.. kaya mo yan. Maniwala ka sa number one fan mo."
Naghaharutan kami hanggang sa makarating kami.
" Ang ganda talaga ni sachi no? Mukang manika" bulong sakin ni Athara.
Totoong napaka ganda ni sachi. Grade 11 siya at siya ang president ng dance club. Pala ngiti siya at hindi suplada. Sikat siya sa buong school dahil maganda at talented pa.
" Lalo akong kinakabahan!"
" Pasok kana. Dito nalang Kita hintayin sa labas. Kaya mo yan! Ikaw paba? Pakitaan mo lang sila ng pamatay mong dimple habang sumasayaw siguradong tanggap kana."
" Ewan ko sayo jia. Dito kalang ah?  Pagdasal moko habang nasa loob."
" Oo na! Go! Fighting!!"
Pumasok na siya sa loob at agad akong nagdasal. Sigurado akong matatanggap siya. Totoong magaling siyang sumayaw at maganda pa. Medyo suplada lang yung muka niya pero napaka bait at matapang na tao.
Tamang hintay lang ako sa labas ng biglang tumunog yung cellphone ko at tumatawag si kuya.
" Nasan ka?" Bungad niya pagka sagot ko ng tawag.
" Dito sa dance club. Bakit?"
" Anong ginagawa mo diyan? Sasali ka? Kailan kapa naging dancer?" Tanong niya sabay halakhak.
" Hindi ako sasali. Sinamahan ko lang si Athara. Nag audition Kasi siya. "
" Okay.. pupuntahan Kita diyan. Wait for me" sabi niya at pinatay na yung tawag.
Mga ilang minuto lang ang lumipas at natatanaw ko na si kuya na naglalakad palapit sakin.
" Akala ko dancerist kanarin" pang aasar niya at inakbayan ako.
" Sinamahan ko ngalang si Athara. Uwian niyo naba?"
" Yup.. sabay na tayo umuwi. " Sabi niya at nasa may gilid lang kami habang naka akbay parin siya sakin.
Naka tutok ang pansin ni kuya sa may cellphone niya.
" Late na daw makaka uwi si mama. Tayo nalang daw magluto ng hapunan. Anong gusto mong ulam?"  Tanong Niya sakin.
" Kahit ano.." simpleng sagot ko.
" Captain.." napa angat ang tingin ko ng may tumawag kay kuya.
Nagulat ako ng makita ko yung lalaki ilang linggo na ang nakaka lipas.
Mukang nagulat din siya ng makita ako.
Dumapo ang mga maya niya sa braso ni kuya na naka akbay sa balikat ko.
Nagsalubong ang mga kilay niya sabay tingin Kay kuya.
" What do you need Valderama?" Malamig na tanong ni kuya sakanya.
" What do you need Valderama?"  Malamig na tanong ni kuya sakanya.
Tinignan niya muna ako gamit Ang walang ekspresyon na mga mata bago Kay kuya.
" Wala naman cap. Sasabihin ko lang sanang ang galing mo sa practice kanina."
Sabi niya na may maliit na ngiti sa labi.
" nasabi mo nayan kanina bago ako umalis kanina." Nagtatakang sabi ni kuya.
" Ay oo nga pala. Ano palang ginagawa mo dito cap?" 
" May hinihintay lang kami ng kapatid ko. Ikaw? Bat nandito kapa? Umuwi kana."
" Kapatid? May kapatid ka pala?" Ang chismoso naman ng lalaking ito.
" Yes. Ito oh, bulag ka ba?" Turo sakin ni kuya.
" Magkapatid kayo?" Parang Di parin makapa niwala na sabi niya.
Grabe siya. Porket ba gwapo si kuya at angat di na siya pwedeng magka roon ng kapatid na hindi pinag pala?
" JIA!!!" Naalis yung tingin ko sakanya ng marinig ko yung boses ni Athara.
agad ko silang iniwang dalawa at kumapit sa kaibigan para yakapin.
" Anong resulta? " Tanong ko sakanya ng bumitaw kami sa yakap.
Ngumiti siya at sunod sunod na tumango.
" Naka pasok ako!!!!"  Sabi niya at nagsisisigaw na kami dun.
" Sabi ko naman sayo eh!  Pano ba yan? Tuloy parin yung pangongopya ko ha?"
" Puro ka biro! Sya nga pala, alam mo ba. Pinuri ako ni sachi kanina! Tuwang tuwa siya sakin! Akalain mo yun diba?!"
Todo ngiti siya habang nag ke kwento sakin.
" Todo ayaw kapa kanina ah! Ayaw mo Kasi maniwala sakin eh. "
" Oo na. Thank you. Ang swerte ko talaga sayo.." sabi niya at niyakap ako ng mahigpit.
" Let's go? " Napalingon kami kay kuya na nasa gilid na namin. Iniwan Niya na dun sa pwesto namin kanina yung Valderama.
Nang magka tinginan kami ay nginitian ko siya at tinanguan. Tinaasan niya lang ako ng kilay niyang may ahit. 
" Kuya ang galing ng kaibigan ko no? Tuwang tuwa sakanya si sachi. Hindi ba may pagka choosy yun tapos pagdating Kay Athara natuwa siya. Ang galing diba?"
Pagbibida ko Kay kuya habang nagluluto kami ng hapunan.
" Sachi? " Tanong niya sakin.
" Oo si sachi. Yung kapatid ni archie na lagi mong kaaway. Ang ganda ganda nun eh. Muka siyang manika. "
" Mas maganda ka pa dun"  sabi ni niya kaya umakto akong nasusuka.
" It's true jia. I'm not kidding. Mas maganda kapa kaysa sa babaeng yun."
Dagdag pa niya kaya hinampas ko siya sa braso.
" Grabe ka naman kuya. Alam mo ang pogi mo nga. Ang pangit naman ng ugali mo. Buti natitiis ka ni ate nari."
" Of course, she loves me. Maiintindihan niya talaga ako."  Pagyayabang pa niya.
" Pag yun nauntog habang nag t-training kabahan kana." Pagbabanta ko sakanya.
Criminology Kasi yung kurso ni ate nari na girlfriend niya. Sa ibang school siya nag aaral kaya bihira nalang sila magkita ni kuya.
" Hindi mangyayari yun." Confident pa na sabi niya.
Nag hapunan kami ng kaming dalawa lang dahil Ginabi na talaga ng uwi si mama.
Mag isa lang ako ngayon dahil busy si Athara sa dance club. May program Kasi next week at may dance performance sila kasama siya. Na eexcite ako dahil gusto ko siyang makitang sumasayaw sa stage at sa harap ng maraming tao.
Break time na namin at wala akong kasamang mag recess kaya dito nalang ako malapit sa may garden kumakain mag isa.
Nakaka hiya Kasi maki salamuha sa mga kaklase ko. Mga rich kid Kasi yung mga yun. Tapos mga english speaking pa, nagpaparamihan pa sila ng mga followers sa instagram kaya diko talaga kayang maki salamuha sakanila.
" Hi..." Nagulat ako ng biglang nakatayo na sa harapan ko si Valderama.
" Hi. Anong ginagawa mo dito? Sa kabila yung college building ah." Tanong ko sakanya.
" Napadaan lang. Pwedeng pa-upo?" Turo niya sa may bakanteng space sa tabi ko.
" Oo naman. Di naman akin to eh. Upo kana." Nilagay ko nalang yung ibang pagkain ko sa may kandungan ko.
" Sure kang napadaan kalang? Eh Ang layo ng building niyo dito ah.."
" Ang galing mo namang kumilatis.
Actually may tinignan lang akong kakilala na high school." 
" Ah... Kain tayo. Gusto mo?" Inabot ko sakanya yung isang chichirya. Tinanggap niya Naman agad kahit mukang nag aalangan pa siya.
" Salamat.. bat dito ka kumakain? At mag isa ka pa. "
" May practice Kasi yung kaibigan ko."
" Siya lang ba yung lagi mong kasama?
" Oo eh. Siya lang yung kasundo ko. "
" I see... Anyway, kapatid mo pala si captain Cornelius?"  Tukoy niya Kay kuya.
" Ah oo. Kuya ko siya. Hindi kami magka muka no?" Mahina akong natawa.
" Oo pero hindi ibig sabihin nun hindi kana maganda."
" Totoo naman eh. Magka iba Kasi kami ng tatay. "
" So hindi Cornelius apelyido mo?"
" Hindi. Advincula apelyido ko. Jillian anne advincula. "  Ramdam ko ang lagkit ng tingin niya saakin kaya  nag focus nalang ako sa pagkain ko
" Ang ganda ng pangalan mo. Bagay sayo." Nakangiting sabi niya kaya natawa ako.
" Ikaw? Anong pangalan mo?" Tanong ko naman sakanya habang ngumunguya.
" Aaron luke Valderama."
" Wow!!! Ampogi naman! Bagay din sayo parang pangalan ng mabait na tao"
" Muka ba Kong masama?"
" Hindi naman.. yung muka mo Kasi parang---" Hindi natuloy yung sasabihin ko ng marinig ko yung bell. Agad akong napa tayo.
" Kailangan ko ng bumalik.. next time nalang ulit. Bye...." Tumakbo na agad ako palayo at hindi na lumingon.
....