Hindi pa man ako nakakapasok ng gate eh rinig na rinig ko na ang sigaw ni Trixia.  Bigla akong kinabahan dahil baka kung ano na ang nangyari sa kanya.  Dali-dali akong pumasok ng bahay habang sumisigaw.
"Trixia, bakit?! Ano'ng nangyayari sa'yo?"
"Ate! Nakita ko sya!" Namimilog ang mata nyang sabi sakin habang papalapit ako sa kanya.
Napakalma naman ako nang mapansin kong walang kakaiba sa loob ng bahay at okay naman sya.  Naguluhan ako sa sinabi nya.
"Ano ka ba naman bunso?! Muntik na akong atakehin sa puso sayo ha.  Sino ba kasing nakita mo?"
"Si kuya Red, ate!  Nasa TV sya kanina.  Sikat na singer na pala sya ngayon.  At mas gumwapo sya ngayon ate!" Nakatiling sagot nya sakin at feeling ko eh konti na lang bibigay na ang eardrums ko.
So tama nga ang hula ko kanina sa kwento ni Mae.  Si Red talaga ang tinutukoy nya.  Akalain mo nga naman.  Natutuwa ako at natupad rin ang pangarap ni Red na maging singer.  At hindi lang basta singer, isa na itong international sensation. 
Nakaka-proud naman.  For sure, ganun din ang mararamdaman ng ama nito pati na ang parents ko.
Bigla tuloy akong nasabik na makita syang muli.  Kaso, naaalala nya pa kaya kami? Nawalan na kasi kami ng communication mula nang umalis ito ng bansa.  Siguro nga hindi pa nito alam na patay na ang parents namin.  Hindi na kasi ako nagkaroon ng chance na maibalita sa kanya yun.  Sobrang down ng pakiramdam ko nung araw na yun.  Wala na akong ibang inisip nun kundi ang parents ko at si Trixia.
"Ate, sabi sa balita uuwi sya dito sa Pilipinas.  Puntahan natin sya ate ha."
"Bunso, hindi ko alam kung malalapitan pa natin sya.  Sikat na sya ngayon, diba? Baka nga hindi na nya tayo maalala."
"Hindi ganun si kuya Red, ate.  Alam ko gugustuhin rin nya na makita tayo ulit."
"Paano mo naman nasabi yan? Hindi nya nga tayo kinontak noon eh." Kahit kailan talaga super fan ni Red tong kapatid ko.
Hindi ko rin maiwasan na magtampo kay Red.  Sana man lang, gumawa sya ng paraan para makontak kami.  Pero wala, tapos after three years, mababalitaan na lang namin na sikat na singer na sya. 
"Sige na ate.  Miss na miss ko na kasi si kuya Red.  At saka ang dami kong gustong ikwento sa kanya.  Please.  Please.  Please." Nagpapaawang sabi sakin ni Trixia.
Napabuntong-hininga naman ako.  Matitiis ko ba naman tong makulit na to? For sure, from this day on, hindi na yan titigil sa pangungulit sakin tungkol sa bagay na yan.
"Sige, I'll try what I can do bunso...but don't expect too much, okay?"
Syempre, paano naman ako makakakuha ng chance na makausap si Red? Baka nga kahit masulyapan lamang sya eh hindi ko magawa dahil paniguradong pagkakaguluhan sya, ang lapitan pa kaya? 
Teka nga, mukhang kailangan ko syang ma-search sa Google mamaya.  Para naman malaman ko kung ano na ba ang latest sa kanya.  Baka sakaling may makuha akong contact info nya.
...
Bago matulog eh kinuha ko ang lumang laptop ni mommy.  Buti na lang at gumagana pa to.  Itinype ko sa search box ang name ni Red.  Kung hindi lang dahil kay Trixia, hindi mawawala ang tampo ko kay Red.  Alam kong sobrang matutuwa ang kapatid ko kapag nakita nya muli si Red.  Na-miss ko rin naman ang lokong yun eh.  Naging parang kuya namin sya ni Trixia dati.  Parang anak na rin ito kung ituring nina daddy.
Naalala ko nga, pinagseselosan sya dati ni Mike.  Kahit alam nya na wala akong nararamdaman kay Red, talagang hindi nya mapigilan na magselos dito lalo na at samin ito nakatira. 
Hay naku, Gail! Si Mike na naman. 
Ipinilig ko ang ulo ko at ibinalik ang atensyon ko sa nire-research ko.  Tumambad sakin ang maraming mukha ni Red.  Nag-iba na nga talaga ang itsura nya ngayon.  At tama si Trixia, mas lalong gumwapo ito.  Siguradong maraming babae ang naloloka ngayon kay Red.
Red Rolland ang ginagamit nitong pangalan.  Ayon sa nabasa ko eh apelyido ng mama nito yun. 
Nagkita na pala sila ulit.
Nakapag-asawa pala ng foreigner ang mama nya.  Mabuti naman at naging maayos ang buhay ni Red doon.  May isang picture na may kasama itong babae.  Ayon sa caption eh rumored girlfriend nito.  Though wala namang confirmation galing kay Red.  Hindi ko na binasa ang iba pang mga nakasulat dun.  Mas gusto ko kasing malaman mula kay Red ang mga nangyari sa kanya sa loob ng tatlong taon.  At sana eh makausap ko sya pagbalik nya dito sa Pilipinas.
----
"Hon! What a surprise?! I was about to visit you later."
Masayang salubong sa kanya ni Penelope.  Pauwi na sana sya mula kay Dr. Lozano when his mother called him.  Ipinaalala nito ang pagpunta nya sa bahay nina Penelope.  Wala na sana syang balak puntahan pa ito dahil mas gusto pa nyang umuwi na ng bahay.  At may mas importanteng bagay pa syang dapat unahin.  But then, he can't say no to his mom.
"I just dropped by to give you this." Iniabot nya dito ang flowers na binili nya on the way.  Nakangiti nito yung tinanggap at humalik sa labi nya na kanyang ikinabigla. 
"Thank you, hon.  This is so sweet of you."
Tiningnan nya ito.  He has nothing against Penelope.  She was definitely a perfect catch from a normal man's point of view.  But then again, he is not normal.  Hindi nya lang talaga maramdaman ang spark na sinasabi nila. 
"Dito ka na mag-dinner, hon.  I want to spend more time with you." Nakayakap ang isang kamay nito sa beywang nya.  Hindi nya tuloy maiwasang mailang.  Nung nasa Amerika sya, madalas na dumalaw ito sa kanya.  At kahit hindi nya naaalala ito, lagi pa rin itong nakadikit sa kanya.
"I'm sorry but I can't Penelope.  I'm going to the office tomorrow and mom is expecting me to be home early today.  I'm sure you'll understand."
"Okay, then.  I'll just visit you there tomorrow."
Malungkot na sabi nito sa kanya.  Alam nyang hindi na nito ipipilit ang gusto.  She knows that his mom is very concerned towards his health.  One reason bakit yun ang sinabi nyang dahilan.
...
Lagi na lang sa panaginip ko
Tanging ikaw ang syang kasama ko
Sana naman ay mapagbigyan mo
Dahil walang ibang hangad
Ang makapiling kang muli at mahagkan
Gabi-gabi na lang aking hinihiling
Ang makayakap ka't muli kong malambing
Ngunit sadyang napakalayo mo
Dahil hanggang ngayon nag-iisa ako, oh
Kahit sandali lang naman
Baka pwede naman kitang mahawakan
Habang pinapakinggan ni Mike ang kanta, bigla na namang may nag-flashback na alaala nya.  Nakikita na naman nya ang babae. 
Pero kagaya noong una nya itong nakita sa panaginip nya, hindi pa rin malinaw sa kanya ang mukha nito.  May kausap itong isang lalaki.  Nasa harap sila ng isang magandang bahay at nakaupo sa  ilalim ng isang puno malapit sa garden. 
Hindi nya masyadong marinig ang mga boses nila.  Mukhang seryoso ang pinag-uusapan.  Hindi nya maintindihan ang nararamdaman nya ngayon, parang pinipiga ang puso nya.  At nakakaramdam sya ng galit sa kanyang nasasaksihan.  Parang natatakot na rin syang malaman kung ano ang pinag-uusapan ng mga to. 
Dahan-dahan syang lumapit.  Pinipilit nyang makita ng malinaw ang mga mukha nila.  Ngunit tumitindi rin ang sakit ng ulo nya at hindi na nya ito kinaya.  Sa isang iglap, naglaho ang eksenang yun sa isipan nya.  Mabilis nyang kinuha ang kanyang gamot at ininom ito. 
Nadagdagan na naman ang mga alalahanin nya.  Gusto nyang malaman kung sino ang mga taong yun sa buhay nya.  Ano ang koneksyon nila sa kanya? At bakit tila napakailap ng mga kasagutan sa kanya.  Hindi na nya namalayan na nakatulugan na nya ang isiping yun.
...
"Anak, are you ready?"
He just nodded.  Pupunta sila sa main office ngayon.  Sa De Silva Group of Companies. 
Ayon sa mommy nya, the company was built by his grandfather.  Pinalago at pinagyaman ito ng lolo nya.  Nag-iisang anak ang daddy nya kaya sa father nya naatang ang responsibility to continue the business.  Nag-venture daw ang lolo nya sa iba't-ibang field of businesses kaya from being a simple advertising company, dumami ang negosyo nito.  And because he was a shrewd businessman, nagawa nitong angkinin ang iba pang mas maliliit na kompanya na naiinvolved sa kanila. 
Utak at pagkasakim ang naging puhunan nito.  May bigla tuloy syang naalala.  He remembered when he was a kid before, he always told him to be strong.  At wag dapat magpa-api sa iba.  Dapat daw nyang ipaglaban at ingatan ang kung anong meron sya.  Kasabay nun ang pagpapaalala sa kanya kung gaano kayaman ang pamilya nila.  At sya ang susunod na mamamahala sa mga ito.
Sometimes it makes him wonder kung paano nya magagawa yun.  But his mother said na hindi sya dapat mag-alala dahil handa itong tulungan sya.  And she has faith in him.  Alam nitong hindi nya pababayaan ang negosyong itinatag at itinaguyod ng kanyang lolo at ama.  And now, he's starting to fulfill that job.  After this day, sya na ang tatayong bagong CEO ng De Silva Group of Companies.