Menace POV
Dahil sa krimen kahapon hindi ako makatulog ng maayos. Paulit-ulit nagpa-flash back sa isip ko ang nakita ko kahapon.
Hindi maganda ang kutob ko. Pakiramdam ko may susunod pa, may mangyayari pang higit pa sa na saksihan ko kahapon.
Nababahala rin ako dahil wala kaming clue sa suspect. Oo may bakas ng kamay sa wrists ng babae pero hindi sapat na ebidensiya 'yon. Kasi hindi natin alam kung kaninong kamay 'yon.
Kahit naman obvious na ang dahilan ng pagkamatay ng biktima pina-autopsy pa rin namin bago diniretso sa Morgue. At ayon sa resulta nagkasugat nga raw sa private part ng babae at may naputol na ugat sa leeg ang biktima.
"Ang lalim yata ng iniisip mo." Napatingin ako sa gilid ko.
"May gumugulo lang sa isipan ko." Sagot ko kay Alley.
"Si Detective Dell ba?" Ngumisi pa ito sa akin.
I rolled my eyes at her.
"Tigilan mo 'ko kaka Dell mo Alley. Walang namamagitan sa amin." Sabi ko sa kaniya.
"Malay mo naman HAHAHA."
"Whatever."
-
"Menace, kamusta pala ang crime scene kahapon?" Tanong ni Malleya.
Andito kasi kami ngayon sa isang restaurant nila Malleya, Alley at Aubrey. Malapit lang naman ito sa agency kaya wala pang sampong minuto makakabalik kaagad kami doon kapag kailangan kami.
"Nakakalungkot ang pangyayari Malleya. Hindi ko alam kung paano magri-react sa nangyari. Naaawa ako sa pamilya ng babae." Sabi ko na lang.
"Ganiyan din ako noong una kong krimen na inimbestigahan nalulungkot ako pero sa paglipas ng panahon nasasanay na rin ako."
Tumango ako sa sinabi niya. Siguro nga sa paglipas ng panahon masasanay na rin ako sa mga ganito.
"Nga pala, darating ngayon ang Detective Chief Inspector natin na si Ronald Dela Cruz. He wants to meet you raw guys." Saad ni Malleya.
Sabay naman kaming tumango nila Alley at Aubrey. Si Malleya talaga ang tiga sabi sa amin kapag kaylangan kami ni ganito, pinapatawag ako ni ganiyan chuchu. Buti na lang at naging kaibigan namin ang bruhang ito HAHAHA. Oo bruha na rin siya gaya nila Alley at Aubrey.
"Pang old na ang name huh." Puna ni Alley sa pangalan ng Detective Chief Inspector namin.
"Old na kasi 'yon. Close 'yon kay Detective Corpuz at Detective Smith." Pagku-kwento ni Malleya. "Mabait 'yon siya girls, I'm pretty sure na makakasundo niyo rin 'yon. Wala kasi 'yon anak at asawa." Dagdag niya pa.
"Wow! Ba't daw hindi nag-asawa?" Tanong ko.
"Ay, marites yarn?"
"Ewan, halos lahat ng kalalakihan sa CID masyadong mysterious ang pagkatao."
"Talaga?"
"Yes, kahit ako hindi ko mahanap ang mga ibang information nila."
"Kung mysterious sila dapat tayo rin." Sabi ni Alley.
"G*ga, 'wag ka ngang feeling diyan." Sabat naman ni Aubrey.
"Malay natin ayaw lang nila ipaalam sa iba ang ibang detalye ng buhay nila. Respeto sa private life ika nga." Sabi ko na lang para hindi na magbangayan ang dalawang na sa tabi ko.
"Para kayong aso't pusa. Nakakahiya sa mga tao." Sabi ni Malleya.
"Wow! Si Malleya may hiya." Sabay sabay naming sabi nila Alley at Aubrey dahilan para tingnan kami ng masama ni Malleya na ikinatawa lang namin.
"Tara na nga baka na sa main office na si tito Ronald." Tumayo na siya at gano'n din ang ginawa namin. Tapos naman na kaming kumain at nakapagbayad na rin ako.
At dahil malapit nga lang ang agency namin doon sa restaurant na kinainan namin nakarating agad kami sa building at dumeretso na kami sa department namin.
"Guys, andito na ba si Detective Chief Inspector Ronald Dela Cruz?" Tanong ni Alley sa mga kasamahan namin.
"Yes Malleya. Hinihintay na nga pala sila sa Main Office." Sagot ni Detective Luhen.
"Thank you Detective Luhen." Nginitian niya muna si Detective Luhen bago niya ibinaling ang tingin sa amin. "Pumunta na kayo roon sa Main Office, Menace naghihintay na raw si tito Ronald doon."
I just noded. "Ilalagay ko lang sa table ko ang bag ko." Agad na akong pumunta sa table ko, same rin naman ang dalawa at dumeretso na nga kami sa Main Office.
Pagkarating namin doon napansin ko agad ang isang lalaking may katandaan na rin. Nakaupo siya at kausap si Detective Dell at Detective Eric.
Umubo ng mahina si Alley para maagaw ang atensiyon nila. Napatingin nga sa amin sila Detective Dell, Detective Eric at Detective Chief Inspector. Siniko ko si Alley para siya na maunang bumati.
"Ahh, good morning everyone." Bati niya pa.
"Good morning din ladies. Come here join us." Sabi pa niya at nginitian niya kami.
Totoo ngang mabait siya, the way he speak malalaman mo na talagang mapa-pagkatiwalaan mo siya. Bakit kaya wala siyang asawa?
"Thank you po." Sabi ni Aubrey at ngumiti ito sa tatlong lalaki.
"Hello po, Detective Chief Inspector Ronaldo Dela Cruz. My name is Menace Era Walter the new employed detective in your agency." Sabi ko sa kaniya at saka siya nginitian. Laking gulat ko naman ng humagalpak ito ng tawa.
Pero agad ko namang nabawi ang pagkagulat ko at saka nag-salita ulit.
"By the way po, this is my friends, Detective Alley Leithecia Cosler and Detective Aubrey Ellise Soriano." Itinuro ko ang dalawa at ngumiti naman sila sa Detective Chief Inspector namin.
"Okay, welcome to TVSI girls. May bago pala akong ituturing na mga anak. Nice to meet you girls, especially you Detective Walter."
"Nice to meet you too, Detective Chief Inspector." Pagbati ko rin sa kaniya, infairness ang haba ng tawag sa kaniya.
"You can call me tito Ronaldo na lang ladies," he smiled.
"Opo, thank you."
After 1 hour of chitchating with our Detective Chief Inspector or Tito Ronald na lang para maikli lang bumalik na ako sa table ko dahil aasikasohin ko pa 'yong kaso kahapon.
Tama nga si Malleya napakabait ni Tito Ronaldo. Ang swerte ng magiging anak niya kung mag-asawa siya kaso matanda na si Tito Ronaldo baka imposible na 'yon. At saka parang wala naman siyang balak na mag-pamilya.
Buti na lang talaga at dito kami sa agency na 'to dinala ng mga paa namin noong naghahanap kami ng company na mapapasokan. At buti na lang ulit, tinanggap kami ng agency na 'to kasi kung hindi ewan ko na lang kung saan na kami napadpad ngayon.
Huminga ako ng malalim at saka pinagmasdan ang mga ka-trabaho ko na abala sa mga ginagawa nila. Ang cute nilang tignan at saka masisipag sila, ramdam mo talagang mahal nila ang trabaho nila kasi ginagawa nila sini-seryoso ang mga kaso.
Habang minamasdan ko ang mga tao sa paligid ko, napatingin naman ako sa pintuan at tamang-tama na tumigil doon si Detective Corpuz at tumingin sa akin. At shutangenabels mga mare nagkatitigan kami ng mga 5 seconds lang naman at inalis ko na ang tingin ko sa kaniya.
Naiilang talaga ako sa lalaking 'yon. Kahit noong unang kita ko pa lang. At mas lalo pa talaga akong naiilang kapag naalala ko 'yonh unang encounter namin. Ang kahihiyang ginawa ko sa harap nila dahil sa ka-pogian niya.