“WHAT are we doing here?” Seryoso siyang tiningnan ni Gunner nang pumasok sila ng bar.
Pumupunta sila ng mga kaibigan niya rito minsan.
“Let’s go home,” dagdag pa nito.
“Gunner?” Sumama ang pagkakatitig niya rito. “Pinasama kita rito hindi para pagalitan at pauwiin ako, but to have a company.”
“Okay, fine, just promise me na hindi ka maglalasing,” nag-aalala nitong sabi kaya napangiti naman si Severina.
Naglakad na sila sa loob. Maraming mga tao rito ngayon, some were dancing on the dance floor habang ang iba ay tahimik na umiinom sa kani-kanilang mga mesa.
“Any order, ma’am?” Nilapitan agad sila ng isang waiter nang umupo sila sa bakanteng mesa.
“Two Chardonnay wine, please.”
“Right away, ma’am!”
Napangiti siya saka tiningnan si Gunner. Kita niya ang inis sa mukha nito kaya bahagya siyang natawa. “Just calm down,” wika ni Severina rito para hindi ito mag-alala. Ang OA pala ng taong ito.
Madilim sa loob ng bar na pinasukan nila. Nakabibingi rin ang tugtog galing sa DJ. Nakakarinig din si Severina ng mga tawanan ng mga magbabarkada. Doon, bahagya siyang napasulyap sa tabi niya kung saan nakaupo si Gunner. Gaya ng dati, ganoon pa rin ang suot nitong damit. Isang black dining suit. Hindi ba ito naiinitan sa suot na ‘yon?
“Here’s your order, ma’am.” Napansin niya naman ang waiter na kumuha ng order nila na may dalang tray kung saan nakalagay iyong in-order nilang wine.
“Hi, miss?”
Napatingin si Severina sa gilid niya nang may lumapit na lalaki. Kumindat pa ito sa kaniya na bigla niya namang ikinainis. “Want some company?” tanong nito. “Company? Sorry, I have my boyfriend,” pagsisinungaling niya sabay tingin kay Gunner.
“I see,” sabi naman ng lalaki saka tuluyan nang umalis sa tabi niya.
“Gagong ‘yun,” sabi ni Severina sabay inom ng wine. “That’s why I don’t want you to come here. Maraming bastos dito,” narinig niyang wika ni Gunner.
“Kaya nga isinama kita rito, ’di ba? To protect me.”
Tumango si Gunner.
LATE siyang nagising kinaumagahan. Medyo masakit din ang ulo niya, maybe because of what happened last night. Actually, naglasing si Severina para makalimutan ang problema niya at sa nangyari sa daddy niya. Pero nang makauwi sila kagabi ni Gunner, ni hindi siya nakatulog nang maayos. Her mind kept flying, iniisip niya ang mga nangyari.
Nakarinig siya ng katok sa pinto kaya mabilis siyang napabangon.
“Miss?”
“Yes?”
“Your uncle’s here, nasa baba po siya kasama po ang pinsan n’yo.”
Nanlaki ang mga mata ni Severina roon. At ano naman ang gagawin ng Tito Franco niya at ni Diana rito sa bahay?
Dali-dali siyang lumabas ng kwarto kahit hindi pa siya nakakapag-ayos. “Tito? Diana!” kaagad niyang bati sa mga ito habang pabababa siya ng hagdan.
“Nagising ka ba namin, Severina?”
Mabilis siyang umiling-iling. “No, kagigising ko lang po.”
Inanyayahan niya ang dalawa na maupo sa sofa saka tinanong kung ano ang ginagawa ng mga ito rito. Napansin niya rin kasing may dalang gamit ang mga ito.
“Nandito kami para samahan ka. Rito muna kami titira ng pinsan mo. I know it’s hard for you to accept na wala na si Robert, but—”
“Thanks for the concern, Tito, but you don’t need to do this,” sabi ni Severina. ”I’m fine, I have my maids to take care of me. Nandito rin si Gunner for my security.”
“But, Severina, mas maayos pa rin talagang may kasama ka rito.”
“Thank you, Tito, but—”
“Ayaw mo ba sa amin, Severina?”
Nagulat si Severina sa mga tinuran ng Tito Franco niya dahilan para matahimik siya. “No, it’s not like that. I mean, ayos lang naman ako rito. But if you insist, why not? Para naman maka-bonding ko rin si Diana,” sabi niya sabay ngiti. It was a fake smile, of course.
“Really, ’Cuz?” Masayang sabi ni Diana.
Ngumiti si Severina saka tumango.
“By the way, where’s Gunner? ‘Yung hot mong bodyguard?”
“Oh, maybe he’s in the garage or something,” sagot niya sa malandi niyang pinsan. Kung hindi niya lang ‘to pinsan matagal na niya itong sinapak, naiinis kasi siya pag nagtatanong ito patungkol kay Gunner.
“By the way, kumain na po ba kayo?” tanong niya sa mga ito. Hindi niya na sila hinintay na makasagot pa. “Samahan n’yo po ako.” Mabilis niyang sabi.
Dinala niya ang mga ito sa dining room saka sila kumain. Marami silang pinag-usapan ng Tito niya, mostly tungkol sa daddy niya at sa kompanya.
“So, you’ll run the business left by your father, right?”
Kaagad siyang umiling. “No, I don’t like businesses. Nakatatanda ‘yun,” natatawa niyang sagot.
“Then, sino ang magpapatakbo?”
“Kayo po, Tito?”
“Me? Are you serious, Severina?”
Tumango si Severina. “Yeah, why?”
Ngumiti si Franco saka ininom ang juice nito. Dahan-dahan rin nitong pinunasan ng panyo ang bibig niya saka nagsalita. “Sure, kung ‘yan ang gusto mo. Actually, kahit hindi mo sabihin, I’ll volunteer myself. Alam kong hindi kami talaga nagkabati ng kapatid ko, but I’ll try my best.” Napangiti si Severina matapos marinig ang mga sinabi ng tito niya. “Thank you, Tito.”
Nang gabing iyon ay tumawag ang attorney ng daddy niya. Sabi nito ay pupunta raw ito rito sa bahay bukas to discuss about some stuff, at lalo na rin sa naiwan na last will and testament ng daddy niya.