The fiesta was ended peacefully.
Pagkatapos akong ipakilala sa mga kakilala ni Daddy sa negosyo at politika. Bumalik agad ako sa aking kwarto ngunit wala na si Sep dito. Hindi agad ako nakabalik kasi nagkukwentuhan pa kami ng mga bisita ni Daddy.
Ang dami nilang tanong tungkol sa 'kin, tulad ng kung ano raw ba ang kukunin ko sa college. Kaya natagalan ako makabalik sa aking kwarto.
Nag-inat ako dahil kababangon ko lang sa aking kama. Ang tagal kong nakatulog kagabi dahil iniisip ko 'yung sasabihin sana ni Sep sa 'kin. Ano kaya 'yun?
Talagang sinundan niya pa ako rito para lang may sasabihin.
"Solaire, gising kana ba?!" Sigaw ni Mama A mula sa labas ng aking kwarto habang kumakatok sa pintuan.
"Opo!" Binuksan ko agad ang pinto. "Good morning po, Mama A." I greeted at her.
"Mabuti naman gising ka na, maligo at mag-ayos ka na riyan para bumaba at kumain na, pagkatapos ay pumunta ka sa office ng daddy mo."
I shocked. "Ha? Bakit naman po?" I directly asked.
"Hay naku, hindi ko rin alam. Kaya bilisan mo na riyan!" sabi niya.
I nodded. "Okay po." I said.
Umalis na si Mama Ana kaya kumilos na ako para maligo. Pagkatapos kong maligo, ay nagbihis na ako para bumaba. Nagsuot lang ako ng simpleng dress, color white. Mahilig kasi ako mag-dress, ayoko ng maong o pantalon, madali akong mainitan.
Naabutan kong kumakain ang pinsan ko sa kusina. So I greeted him.
"Good morning!"
He looked at me. Uminom muna siya ng tubig habang nakatingin sa akin na nakataas ang kanyang kilay. Umupo naman ako sa kanyang harap para kumain na.
"Oh! Mukang masayang-masaya ka ngayon, a!" he said.
I squinted my eyes on him.
"Ha? Bakit? Bawal ba maging masaya?" Tanong ko habang sinubo ang pagkain sa bibig ko.
"Paanong ba sinabi ni Sep iyon?" he asked.
Oo nga pala. May alam siya sa pagsunod ni Sep sa kwarto ko kasi tinulungan niya ito. Tumigil ako sa pagkain at binitiwan ko muna ang mga hawak kong kubyertos sa plato. Naniningkit ang mga mata kong nakatingin sa kanya.
"Ano bang dapat sasabihin ni Sep at pinapapasok mo pa siya sa kwarto ko?" I asked in curiosity.
I saw how his brows met. "Ha? Hindi niya pa nasabi sa 'yo?" Nagtataka n'yang tanong.
"Ano ba kasi 'yon?" I said.
"Kung gano'n hindi n'ya pala sinabi sa yo..." He trailed off. Tumayo na siya sa kanyang kinauupuan at nilagay ang ginamit nyang pinggan sa lababo. "Hindi ko rin alam ang sasabihin niya,“ he said.
"Chastin!" I warned.
"Ah eh. Mas mabuti pang puntahan mo si Sep sa bahay nila at doon mo siya tanungin." he said.
"Chas-"
"Sige, insan! Alis na ako, may gig pa kasi akong pupuntahan." Pag-iiwas niya sa usapan. "Bye!"
"Chastin!" Tawag ko sa kanya nang nagmamadali siyang lumabas ng kusina. Nakakainis! Mas lalo tuloy akong na-curious!
Tinapos ko na lamang ang aking pagkain para pumunta sa opisina ni Daddy. Muntikan ko na makalimutan na pinapapunta pala ako roon. Bakit kaya?
Noon kasi, 'pag pinapapunta ako sa office niya ay laging may kasalanan ako o nag-aaway kami ni Megan at doon kami pinapagalitan. Hmmm— baka may sasabihin siguro si Daddy o di kaya'y may ipagawa siya sa 'kin.
I knocked third times before I entered the room.
"Good morning, dad!" Bati ko nang makapasok na 'ko.
May tinitingnan siyang mga papeles sa kanyang table. Tiningnan niya muna ako saglit.
"Umupo ka muna roon." Sabay turo sa sala rito sa kanyang opisina.
Sinunod ko naman ang sinabi niya. Nagpunta ako sa sala na kung saan nandoon din sina Tita Magnolia at Megan.
"Mommy, ano bang sasabihin ni Tito sa atin?" Rinig kong tanong ni Megan sa kanyang ina.
"I don't know, ikaw ba, ija? Alam mo ba ang sasabihin ng ama mo ngayon?" Tanong ni Tita sa akin nang makaupo ako rito sa couch.
"Hindi ko rin po alam, e," I said.
"Hon!"
Tumayo si Tita sa kanyang kinauupuan para lapitan si Daddy na kapapasok lang dito sa sala. Kumapit agad siya sa braso ni Daddy habang papalapit sila sa amin.
"Bakit mo kami pinatawag, hon?" Tita Magnolia asked.
"Oo nga, tito? What is that ba? Coz, I'm meeting my friends, today. We are going to the mall to shopping." Maarteng sabi ni Megan.
Mag-ina nga sila, parehas hindi makapaghintay.
Daddy took a deep breath. "Okay, ito na..." He trailed off. Umupo muna silang dalawa ni Tita Magnolia sa couch. "May binili akong lupa at gusto kong patayuan ng bahay iyon..." he stopped for a moment.
"Talaga, hon? Saan naman 'yun? Halina't tignan na natin 'yung lugar para makapag plano kung gaano ba kalaki at anong desenyo ang gagawin nating bahay!" Excited na excited na sabi ni Tita Magnolia. "Naku! Salamat naman makakalipat na tayo sa bagong bahay at makakaalis na rin tayo sa lumang bahay na 'to, ano!" Tita Magnolia said thankfully.
"Talaga, tito?!" Megan yelled.
Nag-apir pa ang mag-ina sa sobrang saya nila sa binalita ni Daddy.
Hindi makapaniwalang tiningnan ni Daddy sila Tita Magnolia dahil sa mga sinasabi nito. His forehead was furrowed as he looked at Tita Magnolia and Megan.
Dad let out a faked laughed. "No, hon! Hindi para sa atin ang bahay na iyon." Dad said.
Nawala na parang bula ang ngiti ni Tita Magnolia, nakakunot na ang kanyang noo habang nagtatanong ang kanyang mga mata kay Daddy. Dahan-dahan naman akong tinignan ni Daddy.
He smiled at me. "It's for my daughter, for Solaire's eighteen birthday," he subtly said.
My eyes widened. Para sa 'kin ang binili na lupa at ipapatayong bahay? Gusto kong matuwa kasi magkakaroon na ako ng sarili kong bahay, ngunit masyado pa akong bata para magkaroon non. At wala pa akong sariling trabaho.
Kitang-kita ko kung paano lumuwag pgkakapit ni Tita Magnolia sa braso ni Daddy. Halatang-halata sa kanyang mukha ang pagkadismaya niya sa sinabi ni daddy.
She smiled bitterly. "Para kay Solaire... lang?" She said in a hanging question.
Dad nodded. "Yeah, para kay Solaire lang. Actually, matagal ko na 'tong pinag-isipan. Sa katunayan, nagdadalawang isip pa ako kung ano bang ireregalo ko sa kanya, kotse ba o bahay. Pero napag isip-isip ko ring mas importante ang bahay kaysa sa kotse." Dad said with a smile.
Sa totoo lang may punto naman si Daddy roon kaso hindi talaga ako makapaniwala sa gustong iregalo ni Daddy sa 'kin. Para bang gusto niya na akong paalisin dito at tumira na mag-isa sa isang bahay.
Sa daming pwedeng iregalo ay bahay at sasakyan pa, para na akong nanalo sa lotto nito.
Magsasalita pa sana si Tita Magnolia nang naunahan ko siya.
"Dad! Sobra-sobra naman yata 'yun!" I said.
"Nak, hindi sobra 'yun, gusto ko lang bumawi sa 'yo. Sa mga birthdays mo noon, hindi ako nakabigay ng regalo sa 'yo, kaya hayaan mo na lamang ako bumawi sa 'yo ngayon, Solaire."
I nodded and smiled at him. Naalala ko 'yung mga birthdays ko noon. Simula nung tumuntong ako ng highschool, sa Manila na ako nagsi-celebrate ng birthdays ko. Hindi naman sa nagbibilang ako. I did not receive any gifts from him, even a text or call to greet me in the most important and special day.
Hindi niya magawa dahil busy siya pagkokompanya sa politiko at sa pagpapalago ng negosyo namin dito.
Nagtatampo ako nung una pero nung sunod-sunod na ito ay nawala na ang pagtatampo ko kasi nasanay na ako. Naiintindihan ko ang pagiging busy niya sa negosyo at politiko ngunit pilit ko pa ring iniintindi ang pagkakaroon n'yang bagong pamilya.
Alam kong matagal nang wala si Mommy, at alam ko gusto rin ni Mommy na may mag-aalaga na kay Daddy. Pero bakit parang ayaw kong magkakaroon ng bagong pamilya si Daddy?
Siguro'y may kinakatakutan lang akong mangyari.
Natatakot akong ipagtabuyan at makalimutan niya dahil may bago na siyang pamilya.
Lumabas na ako sa opisina ni Daddy nang sinabi ko sa kanya na pag-iisipan ko muna ang regalo niya para sa 'kin. Hindi naman sa nag-iinarte ako. Pero hindi pa talaga akong handa umalis sa bahay na 'to. Kung pwede sana itong bahay na lang ang iregalo niya sa akin.

"Insan!" Chastin called me.
I squinted my eyes on him. Nasa sala siya kasama ang mga kabanda niya. Nagigitara habang may sinasaulo na kanta.
I walked towards them. Naiilang ako sa mga matang nakatingin sa 'kin, pero pilit ko pa rin pinapakalma ang sarili ko.
"Oh?" Tanong ko nang makalapit sa kanila.
He looked at me. Tapos itinabi niya muna ang kanyang gitara bago umayos nang upo.
"Sama ka sa amin." Anyaya niya.
I frowned. "Saan?" Umupo muna ako sa couch.
"Sa Villaszars' Bar. May gig kami roon," he said.
Hindi na muna ako nagsalita at nag-iisip kung sasama ba ako o hindi. Hindi ko gustong maging pabigat sa kanya, alam kong alam n'yang hindi ako sasama pag wala akong kakilala roon. Huminga ako ng malalim.
I nodded. "Sige, sasama ako." I said.
"'Yun oh! Wag kang mag-alala, hindi ka mabobored doon." He assured me.
Talaga lang, ha!
Nagsimula na silang mag-practice ng kanilang mga kakantahin mamaya, pero bago iyon ipinakilala muna niya sa akin ang mga kabanda niya. Mga mababait at palabiro naman sila kaya lagi akong nakatawa sa bawat biro nila.
Hindi naman kasi ito korny na katulad nang sinasabi ng iba. Masasabi ko talagang may sence of humor ang mga kaibigan niya.
Hinayaan nila akong manood ng practice nila at sumasabay sa bawat kantang kinakanta nila. Ngunit nang maisip kong mag-bake ng cookies ay iniwan ko muna sila sa sala.
"Ang galing mo naman mag-bake ng cookies, Solaire. Ang sarap!" Puri ni Timothy.
"Salamat." I thanked him.
Umalis muna saglit si Chastin para mag cr kaya ako at ang mga kabanda niya lang ang nandidito sa sala.
Narinig kong tumikhim si Wax. Parang nagpapahiwatig ito na may sasabihin siya kay Timothy. Nakita kong nagsisikuhan silang dalawa kung sino ba sa kanila ang unang magsasalita.
Nakakunot namang ang noo ko habang nakatingin sa kanila. Timothy cleared his throat, kaya naituon ko ang aking atensyon sa kanya.
"Ahh, Solaire... may boyfriend kana ba?" he asked.
I looked down. Kinuha ko 'yung pitchel at nagsalin ng juice sa baso bago ko sinagot ang kanyang tanong.
"Wala pa..." I trailed off. Sumimsim ako ng juice. "Actually, wala akong time mag-boyfriend." I continued.
"E, ngayon, may time ka na ba?" Wax asked directly.
I diverted my eyes on him. Hindi ako makasagot agad sa tanong niya kasi kahit ako hindi ko rin alam. Hindi ko kasi naiisip ang mga ganyan sa ngayon.
I shrugged my shoulders at them. "Maybe..." I said.
Tumayo si Timothy sa kanyang upuan at lumipat nang upo na mas malapit sa 'kin. He cleared his throat again.
I frowned while I looked at him. "Pwede ba akong manligaw sa 'yo?" he sofly asked.
Napanganga ako sa deretsahan n'yang pag-amin. Hindi ako makasagot kaagad. I diverted my eyes on him again, at napatingin sa mga baso sa lamesa. Ito ang unang may nagsabi sa akin ng ganito kaya hindi ko rin alam kung ano ang isasagot ko.
"Pareng Sep!" Chastin yelled.
I looked at him. Nakatingin siya sa pintuan ng mansion habang naglalakad papunta sa amin. Tumayo ako at tumingin sa main door. Nakita ko nandoon si Sep na nakatayo sa may pintuan habang hawak-hawak ang kanyang farmer hat. Lumakad siya papasok dito.
"Sep?“ I directly asked.
Tumingin lang siya kay Chastin. "Nar'yan ba si Gov?" he asked.
"Bakit?" Chastin and I said in chorus.
"May problema," he said directed to Chastin.
"Sige, ako na pupunta, insan! Nasa office ba si Tito?"
I nodded at him. "Oo, nandoon siya." I said.
Kaya nagmamadali naman pumunta sa office ni Daddy si Chastin. I looked at Sep habang nakatingala sa kisame.
I gulped. "Anong nangyari sa farm, Sep?" I asked curiosity.
"Ahh... may problema lang sa pagdideliver." Sagot niya nang hindi pa rin tumitingin sa akin. "Alam mo, Solaire, hindi mo na dapat poproblemahin ang ganitong bagay. Kami na bahala sa farm n'yo, kaya 'wag ka na magtanong pa. At atupagin mo muna ang mga manliligaw mo," dere-deretsong saad niya.
Nakakunot naman ang noo kong nakatingin sa kanya. Ano bang pinagsasabi nito? Anong mga manliligaw?
Magsasalita pa sana ako nang inunahan niya akong magsalita.
"Sige, sa labas na lang ako maghihintay sa daddy mo baka maisturbo ko pa kayo." Sabi niya tsaka lumabas ng mansion.
Mas lalong kumunot ang noo kong habang nakatingin sa kanya palabas ng main door. Ano bang pinagsasabi niya? Bakit siya gano'n ngayon?