"Jane, wag kang masyadong lalapit sa James na yun." ani yaya Medeng ng magkasama sila ni Jane sa silid ng mga katulong.
"Bakit po? Mukhang mabait naman po si daddy James." Aniya.
"Anak, ikaw na rin ang may sabing magkasama sila sa kwarto ni Tanya at kapwa hubad, hindi gawain ng walang relasyon ang ganon hindi ba? Alam mo yun."mainahon at malungkot ang mukhang pagpapaliwanag nito sa kanya.
"Opo."malungkot na sagot nya at naalala ang nakita nya nga pala
"Kung ganon layuan mo sya anak, masama ang kutob ko sa lalaking yun, huwag kang magtitiwala agad sa kahit na kanino, baka mapahamak ka, baka mamaya nakikipaglapit lang yun sayo dahil sa may ibang motibo." ani Medeng ng maalala kung paano ni James tingnan si Jane.
Tila ito gutom na gutom na nakakita ng pagkaing nakahaing nasa mesa pero hindi nito matikman tikman.
"Opo." pagsang ayon nya.
Nalungkot man naisip nya ring tama nga naman ito. Hindi sya dapat nakikipaglapit sa mga taong ngayon pa lamang nya nakilala at hindi nya pa lubusang alam ang pagkatao.
At hindi sila dapat magkaroon ng closeness ng taong nanloloko sa tito Andrew nya.
"Anak na ang turing ko sayo Jane, dahil mahal na mahal ko ang mga magulang mo, at para ko na rin silang ka dugo, kaya ayaw kong mapahamak ka, maging si Andrew, kaya sana sundin mo ang mga ibinibilin ko sayo anak."
Tumango naman sya sa yaya.
"Goodnight po yaya Medeng." aniya bago nagpasyang matulog.
* * *
"Goodmorning sunshine." bati ni Jane sa harap ng papalabas na araw at sa mga bulaklak sa kanyang harapan na dati nya ng nakagawian.
"Goodmorning too, sunshine."
"Ay palakang lumukso sa buwan, Sino ka?" gulat na gulat at kinabahang tanong nya na kumuha pa ng kung panangga sa kung sino man yun. Humagalpak naman ng tawa ang kung sinuman na gumulo sa magandang mood ng gising nya.
"Partner ako to, grabe ka naman, hindi mo na natatandaan ang boses ko?" ani Jim.
"Paano ko pa maiisip na boses mo yun? kung nagulat ako!" naiinis nyang saad.
"Ito naman, sorry." hinging paumanhin nito
.
"Anung ginagawa mo dito?" tanong nya.
"Tutulong ulit magtrabaho kay nanay." anito.
"Alam mo, nagtataka ako sa inyo nina yaya Medeng."
"Bakit naman?"
"Kasi si Yaya Medeng, bakit hindi umuuwi at dito pa natutulog, gayong pwedeng pwede naman na tuwing hapon sya umuwi at kinaumagahan na lamang bumalik kasi malapit lang naman ang bahay nyo, pero kayo ng tatay mo nananatilin andoon sa bahay nyo natutulog." puna nya.
"Sabi kasi ni inay may napangakuan sya noon, na hindi sya aalis sa paraiso kung sakaling maiwanang nandoon ang isa sa pinakamahalagang kayamanan ng napangakuan nya, babantayan nya daw araw at gabi, at saka umuuwi naman si inay tuwing sabado at linggo eh, kaya okay na sa amin ni itay yun, hindi nya naman kami pinabayaan kahit kailan." anito.
"Anung pinakamahalagang kayamanan yung kailangang bantayan ni yaya Medeng at saka saan ba yung paraiso?"
"Yung naiwang mahalagang kayamanan na sinasabi ng inay, hindi ko alam kung nasaan, hindi nya nabanggit yun sa amin, At saka yung paraiso, ang sabi nya itong mansyon, paraiso ang tawag nila dito noon kasi walang makikitang gulo, masaya ang lahat at pamilya ang turingan, pantay pantay ang tinginan nila, kasi yung mga magulang mo na dati nilang amo, mababait, kagaya din ni sir Andrew pag nandito sya, at saka hindi iba ang turing sa mga trabahador nila. Saka tingnan mo kaya sa labas ang lapad ng area yung paligid puro bulaklak sa likod ng mansion mga puno, yung papasok dito pati mukhang paraiso kaya ang bahay nyo" kibit ang balikat na sagot nito.
Napaisip naman sya, Oo nga no.
* * *
Samantala, tila naman kakaiba ang pakiramdam ni Andrew simula ng tumawag sya kay Tanya.
Palagi niya namang hindi nakakausap si Jane sa tuwing sinasabi nitong mamasyal sila pero ngayon lamang sya nakaramdam ng ganoong klaseng kaba at tila may pagdududa.
Dahil sa nararamdaman ay napagpasyahan nya ang umuwi ng hindi ipinapaalam kay Tanya ang desisyon.
* * *
Napagpasyahan ni yaya Medeng ang pa nakaw na tawagan sa telepono ng mansyon si Andrew dahil balak nya ng sabihin dito ang mga nangyayari sa mansyon.
Wala syang celphone kaya doon sya tumawag gamit ang numero ng celphone ng lalaki maging ang numero ng telepono nito sa kumpanya na iniwang sa kanya.
Balak nya na ring sabihin sa lalaki kung anung klaseng buhay ang mayroon si Jane kay Tanya at ang lahat lahat, dahil hindi nya na kayaang tiisin ang lahat ng panlolokong ginagawa nito sa totoong amo.
Ngunit kanina pa sya tumatawag ay hindi nya ma kontak si Andrew.
Sinubukan nya sa opisina nito ngunit wala din doon ang lalaki ang sabi ng secretarya nito.
"Sir Andrew nasaan ka ba? Kailangan na kitang makausap." anang isipan nya.
Wala sa sariling ibinaba nya ang telepono ng hindi nya talaga makausap si Andrew at bumalik sa trabaho.
"Aling Medeng, bakit mukhang balisa po kayo?" tanong ni Mila na kasama din nyang kasambahay ng mapansin ang pagiging aligaga nya.
"Ah, wala ito Mila, napagod lang sigoro ako, kaya sumasama ang pakiramdam ko." aniya.
"Magpahinga na po muna kayo, ako na po muna ang bahala dito."alok nito sa kanya.
"Ah, hindi kaya ko pa naman eh." tanggi nya.
"Baka po kung mapano kayo, maupo at magpahinga na po muna kayo dyan, balikan nyo na lang po yun mga ginagawa nyo kapag maayos na ang pakiramdam nyo." pagpupumilit ni Mila sa kanya.
"Salamat Mila." pagpapasalamat nya.
"Alam nyo aling Medeng, sumusobra na talaga yang si Mam Tanya anu?"
"Bakit mo naman nasabi?"
"Kasi hindi na masaya kagaya ng dati ang mansyon simula nong sya na ang namahala, bukod pa dun, nanlalaki at akala mo kung sino kung umasta, akala mo sya talaga ang may ari ng mansyon gayong sina sir Andrew at Jane naman ang totoong amo natin, inaalila pa nya si Jane at ginagawang katulong, sa tingin nyo po, buhay pa kaya sina Maam Cassandra at si Sir Nicolo sa kabila ng aksidenteng nangyari noon?" daldal ni Mila.
"Oo nga eh, hindi ko din alam, pero kung nabuhay si Jane, at hindi nakita ang bangkay nina mam Cassandra at ni sir Nicolo may posibilidad na buhay pa sila." aniya.
"Sa tingin nyo po, yung aksidente kaya, hindi talaga aksidente yun? Kasi ako sa tingin ko hindi eh, ilang beses na tayong isinama nina sir noon sa mga bakasyon nila, maingat naman si sir magmaneho, kaya napakaimposible talaga para sa akin ang nangyari sa kanila." anito.
"Yun din ang tingin ko, hindi aksidente ang nangyari, pero nagtataka ako, sino naman ang may motibo para gawin ang aksidenteng yun?" napapaisip na aniya.
"Sabagay, pero sana bumalik na sila anu? Para naman bumalik na ang dating makinang na kulay ng mansyon, yung dati kasing tingin natin ay paraiso, ngayon tila na nagiging empyerno, eh kung hindi lang nina sir Nicolo kapatid si sir Andrew, matagal na akong umalis dito eh, nakakapagod pakisamahan ang Tanyang yan!" malungkot na anito.
"Sana nga ay bumalik na sila, ipagdasal na lang natin na kung buhay sila ay nasa magandang kalagayan sana sila, at balikan nila agad si Jane, kawawa na ang bata, nabubuhay na sa pang aalila." aniya na lamang.
ITUTULOY...