Maaga kaming nagising ni Rix dahil papasyalan muna namin ang pamilihan malapit lang dito sa bahay. Napakatagal na noong huling punta namin doon pero ang sabi ni Mang Noli ay buhay na buhay pa ang maliit na pamilihan na iyon.
Matapos mag-ayos ay lumabas na kami ni Rix at sa labas na lang daw kami kakain ng umagahan. We went on that small market near at the house and I still amazed.
Walang nagbago sa pamilihan. Ang mga tiange sa gilid ay mas lalo pang dumami ang nagtitinda. Marami-rami na rin ang mga taong namimili, 'di tulad noon na kakaunti lang at nabibilang lang din.
Namili kami ng mga nagustuhan namin. May nabili akong keychain na dalawahan—para sa couple. Is a split heart keychain at may isa pang tag sa tabi nito na may petsa ng aming anniversary.
01.01.13
Iyong inilagay naming petsa dahil anniversary namin. At may nakasulat pang pangalan namin sa piraso ng puso.
" 'Wag mong iwawala iyan ah, " ani Rix.
"Oo naman, " tugon ko.
Naglibot pa kami sa pamilihan at may binili pang ilang nagustuhan hanggang sa magtanghali. Pumasok kami sa isang karinderya dito lang din at hindi pa rin ito nagbabago.
"Aling Melanie kumusta ho kayo? " ani ko sa nagtitinda.
"Aureate? Sebastian? Naku kayo nga! " nagagalak n'yang salubong saamin.
"Buti naman at nakadalaw kayo rito. Kumusta na kayo? " tanong ni Aling Melanie
"Mabuti naman ho, kayo po ba? " si Rix.
"Ay mabuti lang din naman, hali na kayo, iyon bang lagi ninyong inoorder ang lulutuin ko? " ani Aling Melanie
"Opo, miss na namin 'yun Nay. " Nay ang tawag namin kay Aling Melanie dahil noong narito palang kami ay sa kan'ya kami laging kumakain. Mabait si Nay Melanie dahil marami na siyang naitulong hindi lang saamin, pati na rin sa iba.
Kumain na kami ni Whrix ng handa ni Nay Melanie na menudo at sinigang. Naging paborito naming dalawa ito ni Rix dahil kay Nay Melanie.
"Kumusta naman po kayo dito Nay? " tanong ni Rix kay Nay Melanie
"Mabuti naman, kayo ba ano na ang ginagawa niyo ngayon? "
"Namamasyal lang po Nay, aalis na po kasi si Cerise, " ani Rix. Kita ko ang gulat sa mata ni Nay Melanie.
"Aalis? Bakit saan ba ang punta mo? "
"Nay pupunta po akong ibang bansa, tutuparin ko po iyong pangarap kong maging singer. " aniko.
Ngumiti si Nay Melanie sa akin atsaka niyakap. Niyakap ko pabalik at nakita kong paiyak na siya.
"Hala Nay bakit paiyak na kayo? " takang tanong ko. Narinig kong tumawa ng mahina si Rix kay Nay Melanie. Ako naman ay kinakabahan bakit umiiyak na siya.
"Nay bakit? " nilapitan ko siya dahil nagpupunas na s'ya ng luha niya.
"Wala lang anak, masaya lang ako dahil matutupad na ang pangarap mo. Sobrang saya ko para sa sa'yo. " aniya. I smiled. Nakakagaan ng puso.
"Salamat Nay, " aniko.
"Mag-iingat ka roon ah, " aniya sabay bigay pa saamin ng ulam.
"Opo Nay. "
Mami-miss ko dito. Aalis na ako mamayang madaling araw. Mamaya ay magpapaalam na ako sa mga kaibigan ko at kay Mama at Papa. At siyempre mami-miss ko ng sobra ang taong nasa tabi ko.
Mami-miss ko ng sobra si Rix. Ngayon lang kami magkakalayo. Para naman sa pangarap ko.
Gustong-gustong ko talaga ang maipakita ang talento ko sa lahat ng tao. Gustong gusto ko ang maging sikat na singer balang araw.
At kapag naabot ko na 'yon, siguradong sobrang sarap sa pakiramdam nun, lalo na't ang taong sumosuporta sa'yo ay nariyan lagi sa tabi mo.
"Talaga bang aalis ka na? " madramang ani Yerin.
"Oo eh para sa pangarap. "
"Good luck ah, wag mo kaming kalimutan, " ani Keilla. Natawa naman ako roon. Paano ko kakalimutan iyong mga taong laging nandyan para sakin.
"Ano ka ba? Pupunta lang ng ibang bansa, babalik pa 'yan uy! " ani Yerin.
"Pero 2 years 'yon, " si Keilla na yumakap na saakin ng mahigpit.
"Ingat ka roon ah, tawagan mo kami, " ani Sai.
"Salamat, ingat din kayo ah, " aniko sabay yakap sa kanila.
Oh my God. I will miss them.
Hindi bale. 2 Years lang, kaya 'to.
"Kami na bahala kay Rix, wag kang mag-alala, " ani Keilla.
Niyakap ko na sila ng mahigpit at nagpaalam na.
The café' bell ring when I entered. Hinanap ng mata ko ang isang taong espesyal din saakin. Nakita ko siya sa isang table sa bandang dulo. Kumaway ako sa kan'ya at ngumiti siya.
Noong birthday ko pa ang last naming pagkikita at heto kami ngayon mag-uusap.
"How are you? " tanong niya pagka upo ko.
"Ayos naman, ikaw kumusta ang trabaho? " tanong ko. Sakto namang naglapag na ang waiter ng kape.
"The struggle is real, but I enjoying it, " aniya at ngumiti.
She's so beautiful. No wonder isa siyang model. Ang mahaba niyang buhok na bagay na bagay sa kanya, ang maputi niyang kulay, ang maganda niyang mukha. Napaka ganda talaga niya.
She's Elisa Acosta. A runaway model.
Sobrang hanga ako sa kaibigan kong ito. Napaka sipag niyang tao, at matalino.
"Aalis ka na? " tanong niya.
"Oo, mamaya na ang alis ko, " aniko.
Lumapit siya saakin at niyakap ako.
"Mami-miss kita best friend, " aniya.
"Mami-miss din kita, " aniko.
"Gaano ka katagal doon? "
"2 years ako roon, " aniko.
"Huhuhu... bakit kasi kailangan umalis. Pero mag iingat ka ah, " aniya.
"Oo naman noh, mag iingat ako, "
Hapon na nang maka-uwi ako sa bahay namin. Naabutan ko si Rix na nasa kusina at may ginagawa. Lumapit ako sa kaniya at niyakap siya sa likod.
"Hmm... Oh umuwi ka na pala. Bakit 'di mo sinabi sa'kin, nasundo sana kita, " aniya habang nagpupunas ng kamay.
Nang matapos siyang magpunas ay niyakap niya ako ng mahigpit. May kung ano akong naramdaman nang yakapin niya ako.
Nalulungkot ako.
"Love, I will miss you. "
Doon na tumulo ang luha ko. Oh God mami-miss ko ang lalaking ito ng sobra sobra.
"I will miss you too, 2 years love, just 2 years. Wait for me okay? "
"I will. "
"I love you, " I said.
"I love you too, " He said ang he kissed me on my lips.
As he kissed me, tumulo ang luha ko sa mata. Siguradong mangungulila ako sa kaniya, pero kakayanin ko.
Ang mga halik niya ay magaan lang kanina ngunit naging malalim na ito ngayon. Unti-unti nang natutuyo ang luha sa mga mata ko dahil sa halik niya. Sa halik niyang nakakabaliw.
Kahit ang halik niya ay mami-miss ko rin.
Tumigil siya sa paghalik sa akin at niyakap ako ng mahigpit. Mahigpit ko rin siyang niyakap dahilan para bumalik na naman ang lungkot.
Hayyss ano ba naman 'to. Gusto ko ito eh pero bakit parang malungkot.
Whrix wait for me love.