Binilisan ko ang paglalakad. Napatingin ako sa wristwatch. May fifteen minutes pa naman ako para makarating sa kabilang building kung nasaan ang sunod na klase ko.
"Sandali, Cap. Ang bilis mo namang maglakad," habol nila sa lalaki.
"I have class. Get lost!" masungit na sabi ng lalaking kilala ko sa boses.
"Ay sungit. Tara na nga sibat na tayo, Gaboy."
"Sinong Gaboy?"
"Ikaw, Gabriel. Gaboy," sabay tawa niya ng malakas.
"Gago! Sparring tayo mamaya ha!" hamon niya.
"Sige call ako d'yan. Walang iiyak a!"
"Kapag natalo ka ligawan mo yung bakla sa Agriculture Department!" tarantadong sabi niya sa kaibigan.
"Tang'na mo!"
Nag - asaran pa sila sa likod ko hanggang sa wala na akong marinig pa. Lumiko na siguro sila sa ibang direksyon o pumunta sa club nila.
Habang naglalakad ay nakarinig ako ng mahinang tilian. Pakiramdam ko ay sa akin sila nakatingin. 'Saka ko lang naisip na nasa likod ko pa rin pala ang lalaki!
Kanina pa ba siya nakasunod? Akala ko umalis na siya kasama no'ng mga kaibigan niya.
Lakad takbo ang ginawa ko hanggang sa makarating sa assign room. Agad naman akong nakahanap ng magandang pwesto. Umupo ako roon at inilabas ko ang laptop at librong gagamitin ko.
Nag - ingay na sa loob ng kwarto kaya akala ko ay dumatingna si Prof. Galante.
"Ang panty ko nalalag, Bes!" tili ng isang babae.
Panty? Makalaglag panty na ba si Prof?
Pero iba ang inaasahan kong dumating. It was the guy behind me a while ago. The Taekwando Club's Captain.
Wala siyang pakialam sa mga babaeng nagkagulo at nagpapapansin sa harap niya. Nasa sahig lang ang tingin niya ng pumasok sa room. Bawat hakbamg niya ay may kasamanng tilian sa mga tagahanga niya. Nahigit ko ang hininga ng makitang sa pwesto ko siya mismo palapit.
Napahawak ako saglit sa dibdib. Pakiramdam ko kasi ay napagod ako dahil sa lakas ng tibok ng puso ko.
Pasimple akong pumikit ng mariin. Nagdasal pa ako na huwag siyang umupo sa tabi ko. Ayokong may katabing sikat tapos lahat ng tingin ay sa kinauupuan namin. Naku! baka hindi ako makapag-concentrate kung sakali.
Kaklase ko nga pala siya! Isang buwan na nakalipas pero ngayon ko lang nalaman.
Malamang na sa tabing upuan ko na lang ang bakante. Okupado na kasi ang lahat ng upuan.
Palihim kong hinila ang bagback sa likod at inilagay sa katabing upuan para isipin niyang may nakaupo roon.
Ngumisi ako. Napakasama ko para gawin iyon.
Ipinatong ko ang baba sa kamay. Kunwari ay nagbabasa ako ng libro.
Nabura ang lihim na ngiti ko ng makita sa gilid ng mata ko ang nakatayong bulto niya sa gilid ng upuan. Napanganga pa ako ng kunin niya ang bag ko at ilagay iyon mismo sa harap ng mesa ko. Wala siyang anumang sinabi at naupo sa tabi ko.
Napapahiyang kinuha ko ang bag at ibinalik sa likod ko. Nakakahiya!
Nakita kaya niya?
Kainis. Eto na yata yung pagkakataon na pwede ko ng sabihing 'Lamunin mo ako lupa!
Bakit ba kasi siya umupo sa tabi ko. Nakakaagaw tuloy siya ng pansin. Pasimple kong tinakpan ang mukha gamit ang kamay. Alam ko namang hindi sila nakatingin sa akin kundi sa katabi ko pero nakakahiya talagang tumabi sa kanya. Parang anumang oras ay tatadtarin ka ng bala ng mga fans niya. Lalo na itong katabi ko panay ang siksik sa akin para makatitig ng malapitan sa lalaki. Napasandal ako sa inuupuan.
Nanlaki ang mata ko ng maramdamang may tumutusok na kung ano sa likod ko. Mabilis akong lumingon. Isang babaeng may hawak na ballpen ang sumisenyas sa akin na magpalit kami ng upuan.
Paano naman ako aalis dito. Alangan namang kausapan ko yung katabi ko na dadaan ako dahil gusto ng fans niya na magpalit daw kami.
Hindi ko nalang pinansin at nakabusangot ang mukha kong nagbasa. Nagulat na naman ako ng tusukin niya ulit ang likod ko gamit ang dulo ng ballpen. Lilingon na uli sana ako ng makitang tumaas ang braso ng lalaki sa sandalan ng inuupuan ko. Napasinghap ang mga babae sa likod.
Napatanga naman ako sa ginawa ng katabi ko.
Mabuti na lang at dumating na si Prof. Galante kung hindi ay baka mawalan na ako ng utak dahil sa pagkagulat sa nangyari. Wala na ring ballpen na tumusok sa likod ko pero ramdam ko pa rin ang braso ng lalaki sa inuupuan ko. Nakakahiya! Bakit niya ba iyon ginawa?
Binuksan ko na lang ang laptop ko at doon nagtake note habang nakikinig kay Prof.
Nasa ikaapat na taon na ako ng kolehiyo pero ngayon ko pa lang nakuha ang unit na Philosophy subject. Napuno na kasi ang units ko noon kaya ngayon ko lang naisingit. Inuna ko pa kasi ang mga major subjects ko. Nakakagulat lang na hindi lang pala akong ang kumukuha no:n pati na din ang mga graduating na sa ibang kurso pa ay nandito. Lalo na ang katabi kong lalaki na hanggang ngayon ay hindi pa rin inaalis ang braso sa sandalan ng upuan ko.
Tipa lang ako ng tipa roon at hindi ko pa rin pinapansin ang katabi ko.
Shit!
Pilit ko pinipindot ang mga letra pero wala pa rin. Naghang yung laptop ko! Hindi pa naman siya lowbat dahil nagcharge ako sa library kanina. Naka on lang ito pero hindi pa rin lumalabas sa screen ang mga letrang tinitipa ko. Nataranta naman ako.
Luma na kasi ang laptop na ito.
Sinara ko iyon. At itinaob para sana subukang tanggalin ang baterya. Ngunit naagaw iyon ng katabi na ikinabigla ko. Wala siyang sinabi pero binuksan niya ang laptop. Mabilis ang mga kamay niya. Ilang minuto lang akong natulala ay ibinalik niya sa akin iyon.
Nahihiyang yumuko ako at itinakip sa mukha ang takas na buhok. Nang subukan ko na ay gumagana na iyon.
Pumikit muna ako ng mariin.
"Salamat," anas ko. Ewan ko na lang kung narinig niya, basta nagpasalamat na ako no.
Hindi ko nakita ang reaksiyon niya dahil nakayuko pa rin ako. Bakit ngayon ka pa 'to nagloko!
Masama ang tingin ko sa laptop.
Nakakahiya ka!
Hanggang sa matapos ang klase ay walang gumagalaw sa tabi ko. Sa kabila na ako dumaan kahit malayo.
Nakahinga lang ako ng mabuti ng makalabas na ako ng tuluyan.
Hindi siya lumabas ibig sabihin baka rito pa rin ang sunod na klase niya. Ako naman ay dumiretso na sa room kung saan ang huling klase ko. Hindi na ako makapaghintay na matapos ang araw.
Sa susunod iiwasan ko na talaga siya. Nagugulo ang buong pagkatao ko kapag nakikita ko ang gwapong mukha niya!
***