" เออนี่ ฮเยซู เมื่อคืนนายไม่ได้สังเกตอะไรเลยหรอ" ฮงโอยืนกอดอกถามด้วยความกังวลไม่น้อย "สังเกต สังเกตอะไรงั้นหรอ แล้วทำไมนายต้องจริงจังขนาดนี้ด้วยเนี่ย" ฮเยซูมองฮงโอด้วยความสงสัย"ยองฮี ตามนายไปที่คอนโดของแจจิน ฉันว่ามันคงรู้ตัวแล้วแหละไม่งั้นคงไม่ตามไปแบบนั้น" ฮงโอพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง"ถ้ามันรู้ตัวแล้วเราคงต้องรีบจัดการมันแล้วล่ะ ไปกันเถอะ"ฮเยซูตอบพร้อมกับหยินกุญแจรถและเสื้อสูทมาถือไว้ในมือ แต่ไม่ทันที่ทั้งคู่จะไปแจจินก็เดินเข้ามา"ไปไหนกันค่ะ""ก็ไป...ยื่นหลักฐานที่ยองฮีฆ่ามินฮีน่ะสิ"ฮงโอตอบ"ฉันไปด้วย""ไม่ได้" "ฉัน จะ ไป "แจจินพูดเน้นที่ละคำ"เห้อ ตามใจ"ฮเยซูพูดอย่างตัดพ้อ"เราคงต้องเอารถไปสองคัน นายไปกับแจจิน" ฮเยซูพูดพร้อมกับสายตาที่ไล่ให้แจจินขึ้นรถของฮงโอ"ไม่ค่ะ ฉันจะไปคันเดียวกับคุณ " แจจินพูดเสียงแข็ง"ให้แจจินไปกับนายเถอะ ยัยนี่ไม่ชอบกลิ่นในรถฉันน่ะเดี๋ยวจะอ้วกเละรถฉันอีก" ฮงโอตอบเสียงกวนๆ"ฮเยซูอ่าา ฉันว่าจะเก็บแกไว้เป็นคนสุดท้ายแต่ช่วยไม่ได้นะดันอยู่รถคันเดียวกับแจจิน หึหึ" สายตาและสีหน้าที่เหมือนโรคจิตของยองฮีมองไปทางรถของฮเยซูและหัวเราะด้วยความสะใจ........"ทนายพัค ช่วยขับรถให้เร็วกว่านี้ได้มั้ยค่ะ ขับแบบนี้จะถึงสถานีตำรวจชาติหน้าหรือไง คุณมานั่งเดี๋ยวฉันขับเอง" แจจินพูดพร้อมกับมองหน้าฮเยซูเพราะเธอใจร้อนอยากจะช่วยพ่อของเธอเร็วๆ"เธอก็เว่อร์ฉันขับตามมาตรฐาน เธอน่ะใจเย็นๆยังไงพ่อเธอก็ต้องได้รับความเป็นธรรม" ฮเยซูตอบพร้อมกับหันไปสบตากับแจจิน"คะ ค่ะ คุณมองทางสิคะจ้องหน้าฉันทำไม" ความรู้สึกเกร็ง ประหม่าอยู่ไม่น้อยเมื่อเธอเผลอไปสบตากับทนายใจดำ"ทำไมละ เธอเขินฉันหรอ หรือว่าความหล่อของฉันมันเข้าตาจนทำให้เธอแสบตาเลยรึไง"ฮเยซูพูดแซวแจจิน"เพ้อเจ้อ" แจจินพูดพร้อมกับหันหน้าหนี้"โอ๊ะ ทนายพัคดูเหมือนว่ารถคันนั้นกำลังตามเราอยู่นะค่ะ" แจจินบอกฮเยซูเมื่อเห็นรถสีดำข้างหลังดูไม่น่าไว้ใจตามพวกเขามาติดๆ"เป็นอย่างที่คิดจริงๆ"ฮเยซูพูดและยิ้มมุมปากพร้อมกับเหยียบคันเร่งสุดแรง"นี่คุณกับอัยการจอง วางแผนจะจับเขาให้คาหนังคาเขาเลยหรอค่ะ มันไม่เสี่ยงไปหน่อยหรอค่ะ" แจจินถามด้วยความเป็นห่วง".........."ฮเยซูไม่ได้ตอบอะไร"โทรหาฮงโอให้ฉันที" ฮเยซูหันไปบอกกับผู้ช่วยสาวด้วยน้ำเสียงจริงจัง( ว่าไง) "ทางนั้นเรียบร้อยดีไหม พวกมันตามฉันมาละ" (ทางสะดวก ฉันเตรียมทุกอย่างพร้อมไว้หมดแล้วมาได้เลย)หลังจากฮงโอพูดจบก็ตัดสายไปทันทีฮเยซูขับรถไปที่สะพานแม่น้ำjj ที่มีพวกตำรวจกำลังซ่อนตัวอยู่เพื่อดักจับยองฮี ที่จริงแล้วหลักฐานนั้นฮงโอเอามาให้เจ้าหน้าที่ตั้งแต่เมื่อวานแล้วแต่ที่เขากับฮเยซูบอกว่าจะเอาเอกสารไปให้ตำรวจเพราะไม่อยากให้แจจินต้องมาเสี่ยงอันตรายแบบนี้ แต่ผู้ช่วยสาวคนนี้ก็ดื้อดึงจะตามมาให้ได้เขาจึงต้องพามา เมื่อฮเยซูจอดรถเขาก็เดินลงมาจากรถพร้อมกับแจจิน ยองฮีเห็นว่าไม่มีใครนอกจากแจจินและฮเยซูเขาจึงลงมาพร้อมกับปืนหวังจะฆ่าปิดปากเพื่อนของเขาทั้งสองคน"แจจินอ่า ฮเยซูอ่าา พวกแกเลือกที่ตายได้เหมาะจริงๆ ถ้าพวกแกไม่ตามสืบคดีที่มันจบไปเมื่อ8ปีที่แล้ว ฉันคงไม่ทำอะไรแบบนี้" ยองฮีพูดพรางหยิบกระสุนมาใส่ในกระปอกปืนพร้อมเพ่งเล็งปืนไปที่แจจินและฮเยซูสลับไปมา "มีอะไรจะพูดสั่งเสียมั้ยแจจินอ่า " ยองฮียิ้มมุมปากอย่างโรคจิต"ไม่มีหรอก เพราะคนที่ต้องสั่งเสียมันคือแก ไม่ใช่ฉัน" แจจินพูดพร้อมชี้นิ้วไปที่ยองฮีทันทีที่แจจินพูดจบฮงโอและเจ้าหน้าที่ตำรวจก็ออกมาจากที่ซ่อน"หยุดนะนี่เจ้าหน้าที่ตำรวจ เราขอจับคุณในข้อหาพยายามฆ่าทำให้ผู้อื่นถึงแก่ชีวิตและให้ข้อมูลเท็จ พวกเราล้อมไว้หมดแล้ว ไม่มีทางที่คุณจะหนีได้ มอบตัวซะ" ตำรวจพูดพรางเอาปืนจ่อไปทียองฮี"อ่าา อย่างนี้นี่เองแกถึงล่อฉันมาติดกับที่นี่ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า" ยองฮีหัวเราะออกมาแล้วยิ้มอย่างไม่สำนึก"มอบตัวเถอะยองฮี โทษหนักจะได้กลายเป็นเบา"แจจินพูด"ไม่ มันยังไม่จบแค่นี้ ถ้าฉันติดคุกพวกแกสองคนก็ต้องตายย ปั้ง"ยองฮีลั่นไกไปทางแจจินแต่ฮเยซูกลับกระโดดเขาไปรับกระสุนแทน แต่ก็ทำให้ทั้งคู่พลัดตกลงไปในแม่น้ำที่ไหลเชี่ยว"แจจินอ่า ฮเยซูอ่า" ฮงโอตะโกนเรียกเพื่อนทั้งสองด้วยความเป็นห่วงที่ตกลงไปในแม่น้ำทันใดนั้นตำรวจก็จับตัวยองฮีไปรับโทษทางกฎหมายแจจินและฮเยซูจมดิ่งไปในแม่น้ำทั้งคู่หมดสติด้วยแรงกระเเทกที่ตกลงมาในน้ำ อยู่ๆแจจินก็สดุ้งตื่นขึ้นมาตะโกนเรียกชื่อฮเยซูดังลั่น"ฮเยซูอ่า""นี่เธอเป็นอะไรของเธอ คนอื่นเขานั่งเรียนอยู่ตื่นมาก็ตะโกนลั่นห้องขนาดนี้หัดเกรงใจคนอื่นบ้างสิ" ฮเยซูหันไปดุแจจิน"โอ๊ะ ทนายพัค คุณโดนยิงนิไม่เป็นไรใช่ไหม โอเครรึป่าวเจ็บตรงไหนไหม" แจจินถามด้วยความเป็นห่วง"อะไรของเธอเนี่ยนี่เราเรียนจะเป็นทนายแต่ยังไม่ได้เป็นมาเรียกทนายพัคอะไรของเธอ ถ้าจะเพี้ยน แล้วโดนยิงอะไรของเธอฉันก็นั่งเรียนอยู่ตลอดจะไปโดนยิงที่ไหน" ฮเยซูพูดพร้อมกับส่ายหัวแจจินมองไปรอบๆก็เห็นเพื่อนของเธอสมัยมหาลัยนั่งเรียนเรียนอยู่ หันไปเห็นบนกระดานที่เขียนว่า ปีการศึกษา2012"โอ๊ะ เป็นไปได้ยังไงนี่ฉันย้อนเวลากลับมาปี2012หรอเนี่ย คิมแจจินในวัย18ปี งั้นก็แสดงว่ามินฮียังไม่ตาย พ่อยังไม่ติดคุก ถ้าฉันช่วยให้มินฮีไม่ตายงั้นพ่อฉันก็ไม่ต้องติดคุกฉันก็มีโอกาสสอบทนายผ่าน และฉันก็ไม่ต้องมาเป็นผู้ช่วยไอตาบ้านี่" แจจินพูดกับตัวเองในใจพร้อมกับทำปากเบะและกลอกตามองบนมองไปทางฮเยซูด้วยความมั่นไส้ เพราะการแข่งกันอีกรอบครั้งนี้ เขาจะต้องชนะฮเยซูแน่ๆ "อะไรของเธอยัยเพี้ยน" ฮเยซูพูดพร้อมกับมองแจจินเคืองๆ"ไม่ว่าจะเป็นพัคฮเยซูอายุ18 หรือจะเป็นพัคฮเยซูอายุ28ก็ปากหมาเหมือนกันไม่มีผิด" แจจินบ่นพึมพำกับตัวเอง "เอาละนักศึกษาทุกคน พรุ่งนี้จะมีการสอบกฎหมายครั้งแรกเพื่อให้คนที่ได้คะแนนดีและเยอะที่สุด จะได้ทุนการเล่าเรียนตลอดจนถึงปี4มีอยู่2ทุนด้วยกันโดนทุนแรกจะเป็นจำนวนเงิน5,492,314วอน(ประมาณ150,000บาท) ทุนนี้สำหรับคนที่คะแนนเยอะที่สุด ส่วนทุนที่สองสำหรับคนที่ได้คะแนนเป็นอันดับสอง3,661,543วอน(ประมาณ100,000บาท) "อาจารย์ประจำชั้นพูดกับนักศึกษาปีหนึ่งทุกคนของเขา "โห แกว่าใครจะได้ทุนไปว่ะ"เพื่อนนักเรียนคนนึงพูดขึ้น"ฉันว่าไม่คิมแจจินไม่ก็พัคฮเยซู ได้ยินอาจารย์พูดมาว่าสองคนนี้เก่งมาก" เพื่อนสาวของเธอตอบ"ก็ต้องเป็นฉันที่ได้ที่หนึ่งแล้วละ ส่วนที่สองงงงง"แจจินพูดพรางลากสายตาไปมองฮเยซู+++++++++++++++++++++
ชอบน่าอ่าน
4h
0น่าอ่าน
23h
0สนุกมากมีเเต่เรื่องหน้าสนใจเเละเนื้อหาดีๆ
23h
0Lihat Semua