Maagang nagising si Emma para makatulong sa paghahanda ng agahan. Nahihiya na kasi ito kay manang at saka gusto niyang makakwentuhan ang matanda. Pagkalabas niya ng kaniyang kwarto napatingin ito sa pinto ni Jacob. Sumilay ang ngiti nito sa labi bago bumaba ng hagdan.
Pagdating niya ng kusina nakita niyang magsisimula pa lang ang matanda sa pagluluto.
"Good morning, manang." Masiglang pagbati ni Emma sa matanda.
"Good morning din, hija. Ang aga mong nagising ah." Masayang pagbati rin nito sa dalaga.
"Opo, dahil gusto kong tumulong sa pagluluto." Nakangiti nitong saad.
"Gano'n ba baka magalit si Jacob, hija." Nag-aalala nitong sambit.
"Manang, huwag po kayong mag-alala tulog pa po 'yon," wika nito na nakaakbay sa matanda.
"Oh sige, halika na magluto na tayo." Ngumiti ang matanda sa kaniya.
Masayang nagkwentuhan ang dalawa habang nagluluto. Marami na nga silang napagkwentuhan, tungkol sa pamilya ng matanda at ang buhay ng dalaga.
"Napakawalang puso naman pala ang dati mong nobyo hija, nagawa niya 'yon sa'yo. Naku! Kapag sa probinsya namin talagang hahabulin 'yan ng itak!" Inis na wika nito.
Napahigpit ang hawak ng matanda sa kamay nito. Hindi alam ni Emma kung matatawa ba ito o maiiyak dahil sa inasta ng matanda.
"Hayaan niyo na siya manang tinapos ko na ang aming relasyon. Hindi na ako magpapaloko pa sa kaniya." Ngumiti na lang ito para hindi na nila pag-usapan pa ang dating nobyo.
"Aba'y ba't hindi na lang kayo ni Jacob. Magiging masaya ako kapag naging kayo." Ngumiti ito kay Emma na may gustong ipahiwatig.
Nanlaki naman ang mata ng dalaga dahil sa sinabi nito. Luminga pa siya sa paligid baka narinig ni Jacob.
"Manang, magkaibigan lang po kaming dalawa. Hanggang do'n lang po 'yon." Halos pabulong na saad ng dalaga partikular ang bandang huli.
Kumirot ng bahagya ang puso nito. Masakit isipin na hanggang magkaibigan lang sila ni Jacob. Habang lumilipas ang araw na magkasama sila nahuhulog na ang puso nito sa binata. Pero nilalabanan niya lang ang kaniyang nararamdaman dahil alam niyang mahal pa nito ang dating girlfriend. Makakaya ba niyang itago ito sa sarili habang buhay? Makakaya niya siguro dahil magaling itong magtago ng nararamdaman kahit nung kay Zeke pa.
"Hija, umiiyak ka ba?" Tinignan siya ng matanda pero hindi ito lumingon.
"Manang hindi po, nakakaiyak kasi itong sibuyas." Pagdadahilan na lang niya dahil naghihiwa siya ng sibuyas.
Napansin niyang napatango lang ang matanda sa kaniya. Nakita nitong busy na ulit ang matanda.
"Ma-Manang, ano pong paboritong pagkain ni Jacob? Para sa susunod ipagluluto ko po siya." Kinakabahan na tanong nito baka mag-isip ang matanda ng iba.
Pero nung hindi ito lumingon sa kaniya guminhawa ang pakiramdam niya. Napabuntong hininga na lang siya.
"Hindi naman mapili si Jacob sa pagkain. Pero ang paborito niyang pagkain mga sea foods. Partikukar 'yong tahong, suso at tilapia."
Napalingon agad sa kaniya ang matanda dahil nahulog ang kutsilyo mabuti na lamang at hindi sa paa niya tumama.
"Pasensiya na manang dumulas po sa kamay ko." Pekeng ngumiti ito sa kaniya.
Agad niyang iniwas ang mukha dahil alam niyang namumula ito. Iba kasi ang dating para sa kaniya ang sinabi ng matanda. Iyon talaga ang paboritong pagkain ni Jacob? Parang uminit bigla ang pakiramdam nito at pinagpapawisan pa. Nang matapos sila inihanda na nila ito sa dining area.
"Maganda at g'wapo po pala ang magulang ni Jacob, manang. Hindi halatang may edad na sila parang ang bata pa nila kung tignan." Magiliw na wika ng dalaga.
"Paano mo nakilala ang magulang ni Jacob, hija?" Tanong nito habang nilalagay ang mga pagkain.
"Hindi ko pa sila personal na nakilala nakita ko lang po sa portrait na nasa kwarto ni Jacob." Tumigil ang matanda sa paglalagay kaya napatigil din ito.
Nakakunot noo na tinignan ang matanda dahil nakatingin lang ito sa kaniya na malalim ang iniisip.
"Pinapasok ka ni Jacob sa loob ng kwarto niya?" Nagtatakang tanong nito.
"Opo manang kahapon. Doon niya gusto na gamutin ang sugat niya. Bakit po?" Titig na titig ito sa matanda dahil nakatayo lang ito at hindi gumagalaw.
"Nakakapagtaka lang, kasi walang ibang pinapapasok si Jacob sa kwarto niya kung 'di siya lang. Pero pinapasok ka niya. Nakakahalata na ako sa alaga ko." Pangiti-ngiti na ito ngayon.
Napako ang paa ni Emma sa kaniyang kinatatayuan. Tama ba siya ng narinig, walang pinapasok ni Jacob sa kwarto niya. Bakit siya pinapasok kung gano'n? Sa mga oras na 'yon hindi lang puso ni Emma ang naguguluhan pati na rin ang isip. Ang gulo mo Jacob! Kung wala lang ang matanda sa harapan niya, baka kanina pa niya sinabutan ang buhok.
"Gisingin ko na si Jacob para makakain na." Nagmamadali itong umalis dahil kakaiba na ang tingin ng matanda sa kaniya.
Pagdating niya sa kwarto ni Jacob kakatok na sana ito ng biglang bumukas. Agad nalanghap ni Emma ang shower gel na gamit ng binata. Bagong ligo ito gusto niya sanang singhutin ang mabangong amoy nito pero pinigilan na lang niya ang sarili.
"Go-Good morning." Todo ngiti nito sabay hagod sa binata magmula ulo hanggang paa. Tulad ng dati naka-black na naman ito pero hot niya tignan.
"Good morning, Emma." Bati nito ng binata na nakangisi.
"Handa na ang breakfast halika na." Agad niya itong tinalikuran dahil pulang-pula ang mukha nito.
Narinig pa niya ang mahihinang tawa ng binata. Ramdam nitong nakasunod lang sa kaniyang likuran.
-----
Kasalo nila ang matanda sa hapag kainan. Tahimik na kumakain ang dalawa pero ang matanda panay ang tingin nito sa kanilang dalawa.
"Manang, parang iba ngayon ang lasa ng scramble egg." Puna ng binata habang nilalasahan niya ito.
"Hindi ba masarap, hijo?" Tanong nito na may mapanuring tingin.
"No, I like it manang." Ngiti nito sabay subo.
"Mabuti naman dahil si Emma ang nagluto niyan. Wife material siya 'di ba hijo? Gwapo at maganda ang magiging anak niyo kapag nagkataon." Malawak ang ngiti nito sa labi.
Sabay na napaubo ang dalawa. Kanya-kanya silang kuha ng maiinom. Lihim na napangiti ang matanda dahil naapektuhan ang mga ito sa sinabi niya. Palihim naman na sinulyapan ni Jacob si Emma na namumula na ang mukha. Na may kung anong saya siyang naramdaman sa puso nito. Si Emma naman hindi niya magawang tignan si Jacob dahil nahihiya ito pero hinihiling niya na sana magkatotoo ang sinabi ng matanda.
"Milk at sour cream lang po ang nilagay ko manang," saad nito na nasa matanda nakatingin.
"Simple but delicious. Thank you, Emma." Boses ng binata kaya napaligon ito bigla. Mas lalong namula ang pisngi nito ng kumindat pa ang binata sa kaniya.
Natawa ng malakas ang matanda kaya natawa na rin silang dalawa.
-----
Pagkatapos nilang mag-agahan ginamot naman ni Emma ang sugat ni Jacob. Ngayon sa sala na niya ginawa. Tulad pa rin ng dati pero ngayon mas nakaka-tense dahil hindi mapigilan ni Emma ang kabang nararamdaman. Halos nanginginig ang kamay nito hindi lang tiyak ng dalaga kung napapansin ni Jacob. Parang may kuryente na dumaloy sa buong katawan niya kapag naglapat ang kamay nila. Kaya hindi ito makatingin sa binata baka mahimatay pa ito sa harapan niya.
"Mabuti naman pagaling na ang sugat mo. Ilang araw na lang pwede na natin huwag lagyan ng bandage. Naigagalaw mo na ba kahit konti?" Tanong nito habang dahan-dahan niyang minamasahe ang kamay nito. "Sigurado ako hindi ito magpepeklat dahil magaling ang naging doctor mo." Dagdag pa nito na nakangiti.
"Dahil magaling ka rin na mag-alaga." Bulong ni Jacob sa punong tainga nito.
Nanlamig ang buong katawan ni Emma dahil ramdam nito ang hininga ng binata sa kaniyang batok. Napatingin siya bigla sa mukha ni Jacob pero gano'n na lang ang panlalaki ng mata niya ng halos magkalapit na sila ng mukha. Konti na lang talaga at magdadampi na ang kanilang labi.
"Tapos na Jacob."
"Thank you, Emma."
Palitan nilang dalawa na hindi inaalis ang titigan sa bawat isa. Naaamoy na rin nila ang bawat hininga ng bawat isa.
"Ahem." Isang pagtikhim ang kanilang narinig kaya ro'n lang sila natauhan.
"Good morning, Boss. Good morning, Emma." Pagbati ni Akif sa dalawa na sobra ang ngiti nito.
"Good morning, Akif." Balik na pagbati rin ni Emma sa lalaki. Natataranta pa ito na ayusin ang ginamit sa paggagamot.
"Tsk!" Tanging sambit ni Jacob at sinimangutan ang sekretarya.
"May dala pala ako para sa'yo, Emma." Nakangiti ito sabay abot sa dalaga.
Masaya naman kinuha ng dalaga. "Ano ito Akif? Wow! Rainbow cupcake, paano mo nalaman na favorite ko ito?" Tanong ng dalaga na nasa hawak nito nakatingin.
"Nakita ko sa social media account mo. I hope you like it." Pa-cute na sabi nito sa dalaga.
"Sobra kong nagustuhan, Akif. Thank you." Niyakap na lang nito ang lalaki bilang pasasalamat.
"Para sa akin Akif wala kang dala?" Supladong tanong ni Jacob kaya napahiwalay ang dalawa sa kanilang yakapan.
"Mayron boss mga papeles." Sagot nito na nakangisi sabay lahad sa kamay nito.
"Wala ka talagang kwenta. Damn!" Mura nito sa kaniyang sekretarya. Napakamot na lang sa batok ang lalaki.
"Maupo ka na, Akif. Kukuha lang ako ng maiinom natin." Natatawang anas ni Emma dahil sa bangayan ng mag-amo.
"Emma, I want your lemonade nagustuhan ko ang lasa." Pahabol na wika ni Jacob.
"Gusto ko rin ng lemonade mo, Emma." Malambing na wika din ni Akif.
"Damn you, Akif!" Narinig na mura ni Jacob. Napapailing na lang ang dalaga sa pagiging aso't pusa nila.
-----
"Akif, kumusta ang kompanya?" Tanong nito sa sekretarya. Sila lang dalawa ang nasa sala habang nasa kusina si Emma.
"Don't worry boss nandoon naman ako. Hindi ko pababayaan ang kompanya. Ako pa!" Mayabang na saad nito.
Napangiti na lang si Jacob dahil sa sobrang bilib ni Akif sa sarili. Samahan pa ang GGSS ng kaniyang sekretarya.
"Boss, may nagbago sa'yo. Hindi mo 'yon napapansin pero ako matagal ko ng napansin. Masaya ako dahil bumabalik ka na sa dating ikaw, boss." Tinapik nito ang kamay niya.
Hindi nito sinagot ang kaniyang sekretarya. Pinakiramdaman ni Jacob ang sarili kung may nagbago nga sa kaniya. Pero kung mayroon man isang tao lang ang dahilan ng lahat ng ito. At iyon ay walang iba kung 'di si.....
"Nandito na ang lemonade niyo." Nakangiting mukha ng dalaga ang nakita ng binata.
.....si Emma, sabi ng isip ni Jacob.