Chapter 4: Liga
“ANG bilis mo, ah?” Komento ni Cynthia nang makalapit ako at maupo sa silya sa tabi ni Luna.
Kunot-noo ko silang tiningnan, “Huh?”
Inginuso ni Luna 'yung lalaki na kausap ko sa counter.
“Oh? Anong meron du’n?”
Ngingisi-ngising nakikinig sina Lester at Aerol.
“Alam mo na pangalan?” Usisa ni Cynthia.
“Hindi.” Walang gana kong sagot saka muling tumayo at sinalubong si Selena at Denmark na hirap sa pagbi-bitbit ng soft drinks at tubig. “Bakit ba kasi pati tubig dinala niyo na?”
“Ewan naman diyan kay Den,” Nakangusong reklamo ni Selena. Umupo siya sa tabi ni Aerol at si Den naman ay sa tabi ni Amaris. “Anong pinag-uusapan niyo?”
Si Aerol ang sumagot, “Iyong lalaki na kausap ni Eula sa counter.”
“Ah, si Mark?” ani Den.
“Si Mark iyon?” gulat na tanong ni Luna. Napahawak pa siya sa braso ko. “Totoo? Hindi kasi kita dito ang mukha niya. Si Mark pala iyon, nice.”
“Anong nice do'n?”
Hindi na sila sumagot dahil dumating na ang order naming pagkain. Nauna pa nga iyong mga inumin kaysa sa main course.
Nawala na sa usapan tungkol sa lalaking nakausap ko kanina ang atensyon nang lahat. Tahimik kaming kumain. Walang usap, tanong o ano pa man.
Mga gutom na rin pala sila tapos kung hindi pa ako nag-aya ay wala pa silang balak.
Nang oras na para sa pagbabayad ng mga kinain ay nagturuan na kung sino ang magbabayad.
“Si Denmark, royalty 'yan.” Turo ni Luna sa nananahimik na lalaki.
Yes, Denmark is a royalty. Apo siya nang King and Queen ng Denmark, obvious naman sa pangalan niya. His mother is a royalty tapos tatay niya ang kapatid ng father ko. Actually, youngest. Pero si Amaris ang youngest, in age, sa group namin.
Denmark sneered, “wala akong pera!”
“Mamatay?” pang-aasar ni Aerol.
“Ay grabe!” ani Cynthia. “Wala akong alam diyan,”
“Bayad na, Den.” Pangungulit ko na rin sa pinsang lalaki.
Sa amin kasi 'yan ang pinakamalaki ang allowance. Kaya kinu-kotongan namin.
Kakamot-kamot naman na naglabas ng wallet si Denmark saka naglabas ng 500. Bale, 390 lang naman lahat ang kinain namin tapos akala mo kung makapag-indahanan sa pagbayad nasa sampong libo na.
Tumayo si Den saka lumapit sa counter at nagbayad. Kami naman ay lumabas na matapos ayusin ang pinagkainan at ang mesa ay ibinalik na namin sa dating pwesto.
Sa labas na namin hihintayin si Den. Nang matanaw namin siyang palabas na ay nagsimula na kaming maglakad papunta sa court.
“Hoy! Hintayin niyo 'ko! Matapos niyo akong pagbayarin,”
“Bilisan mo kaya!” balik na sigaw ni Lester saka tumigil at hinintay ang lalaki.
Naghanap kami ng upuan nang makarating sa court. Ang bakante na lamang ay sa unang bleacher, iyong nasa baba malapit sa mga player.
Doon kami humilera. Rinig na rinig namin ang bulungan nang mga manunuod sa taas. Kung gaano sila ka-excited at kung sino ang pinaka-gwapo sa mga players.
“Sali kaya tayo next summer, 'no?” suhestiyon ni Denmark sa mga katabing sina Aerol at Lester.
“Next summer? Parang hindi ako sure,”
Napalingon ako kay Aerol, “bakit? Hindi ka dito next summer?”
“Depende.” Aniya saka tumawa. “College na ako nu'n, hello!”
Oo nga pala, graduated na siya sa High School together with Levy and Cynthia.
“G ako.” Saad naman ni Lester.
“Search tayo ng pogi,” sabi ni Luna.
Nakasimangot naman na sumagot si Selena. “Ayaw. I have a boyfriend.”
“Nananaginip ka na naman, oy! Hindi ka mapapansin no'n. Gising na!” pang-aasar ni Aerol sa kapatid.
“Anong boyfriend? Alin do'n 'yung bansa din ang pangalan parang si Den?” turan ni Cynthia.
“Anong bansa?” naguguluhan ako sa mga pinagsasabi nila.
Hindi kasi kami sama-sama kapag nasa Manila. Kami lang ang nasa Manila, ang pamilya ni Den nasa Tagaytay, ang iba ay nasa ibang probinsiya at lungsod din.
“Czech.” Sabat ni Lester.
“Ah, hindi ko kilala iyon.”
Hindi ko naman talaga kilala iyon. Baka siguro model. Hindi naman kasi ako nagpa-fan girling sa mga ganoon. Hindi naman makapansin ang mga iyon kapag walang camera.
Ewan lang kapag nasa showbiz na rin sina Kuya Jed at Jared. Mga suplado din iyon e.
Ilang minuto pa nagsimula na ang game. Kasali sa first five iyong Mark daw na nakausap ko sa karinderya kanina. Sila ang representative nang barangay Tagum tapos Tamayo naman iyong kalaban nila.
Sa unang set ng game parang laro-laro lang sa team ng Tagum dahil nagtatawanan pa sila kapag hindi nakaka-shoot.
Malakas naman na hiyawan ang kanilang natatanggap kapag may nakaka-shoot ng tres especially when it’s Mark. Sikat pala talaga siya dito?
Sobrang ingay nitong mga katabi ko at iyong mga nasa likod. Ang lakas nila tumili samantalang tahimik lamang akong pumapalakpak.
But I thought I will remain silent throughout the game but when the game is already at its peak. Napapatayo at sumisigaw na rin ako to cheer our team.
First quarter lamang ang kalabang team. Second quarter lamang ang Team nang barangay namin.
Nag-time out sandali ang grupo. Lumapit sila sa kabilang bleacher dahil naroon ang mga gamit nila at ang sub. Kaniya-kaniyang lapit ang mga babae sa mga basketball player, may mga dalang towel at tubig.
Napangiwi ako. Uso din pala dito yu'n? Mga babaeng epal sa mga basketball players.
“Pag nanalo sila, sama tayo sa party nila?” suhestiyon ni Selena. Kinublit pa ako sa gilid saka si Luna.
“Ano ka! Maghintay kaya muna kung aanyayahan kayo?” sikmat ni Lester na narinig pala ang sinabi Selena.
“Bakit? Ano bang sabi ko?”
“Saka pwede naman mag-gatecrash.” naka-ngising ani Cynthia.
Ito talagang magkapatid na ito parehas ng utak.
Nabalik ang atensiyon namin sa game ng magsimula ulit. Mabilis na tumayo at sumigaw para mag-cheer ang mga kasama kong babae kaya nabaling sa amin ang atensiyon ng mga players.
May free throw kasi kaya medyo maluwag ang bantayan kaya pwede tumingin sa paligid ang mga manlalaro.
Si Mark ang nasa free throw line, hawak ang bola at handa ng i-shoot.
Bago niya tuluyang i-shoot ang bola tumingin ang lalaki sa gawi namin at ng mahanap ang mata kong nakatingin din sa kaniya.
Malawak na ngiti ang iginawad niya, isang kindat at kaway. The crowd went wild because of what he did. Maging ang mga pinsan ko ay niyu-yugyog na ang balikat ko at pinapalo ang braso ko.
Panay din ang tili nila.
“Ano 'yon, Eula?”
“Wuah! Shit ka!”
“My gosh! Haba ng hair!”
Ako naman ay hindi maka-react dahil sa nangyari. Ramdam ko ang pag-iinit ng mukha ko at gusto ko nang kainin ng bleacher na kinauupuan ko dahil sa hiya.
What was that?