Tahimik lang akong nagmamasid dito sa likod, wala pa ang lecturer namin kaya naman nag-iingay ang mga classmate ko.
Ako nakatahimik lang dahil wala akong makausap dahil wala naman akong kakilala pa rito.
Kinuha ko na lang ang rubik’s cube ko, ginulo ko iyon at saka ko sinimulang ayusin.
Wala akong pakialam sa mga kaklase ko na nag-iingay, tahimik lang akong nag-aayos dito.
“Galing ah.” Napalingon ako sa tabi ko at nakita ko rito ang isa kong kaklaseng babae. “Pa’no iyan?” tanong niya pa at sinilip ang hawak ko.
Ngumiti naman ako sa kaniya at inabot ang rubiks ko.
“Gusto mong subukan?” tanong ko rito, tumango naman siya at ngumiti bago kunin ang hawak ko.
Tinuro ko sa kaniya kung saan niya iikutin ang rubiks para mabuo niya.
“Ganiyan, tama tapos iikot mo siyang pa ganito,” turo ko sa kaniya at nabuo naman niya iyon pagkatapos ng ilang minuto. “’Di.ba madali lang,” nakangiting sabi ko sa kaniya at ngumiti naman siya.
“Fhella nga pala,” pakilala niya at inabot sa akin ang kamay niya kaya naman nakipagkamay din ako sa kaniya.
“Zelestaire,” pakilala ko sa sarili ko.
“Transferee ka ’di ba? Saang lugar ka galing?” tanong nito bago maghila ng upuan papunta sa tabi ko.
“Oo, galing ako sa Quezon,” sagot ko sa kaniya.
“Ang layo namam, ’di ba province na iyon?” tanong niyang muli kaya naman tumango ako. “Maganda ba doon?” curious niyang tanong kaya naman nakangiti akong tumango.
“Oo, maganda doon. May dagat at bukid. Sariwa ang hangin at maganda ang tanawin at syempre tahimik doon masarap mamuhay, hindi tulad dito sa Maynila na puro usok, magulo at maiingay na sasakyan ang maririnig mo,” k‘wento ko sa kaniya at napapalakpak naman siya.
“Hala! Parang gusto ko tuloy pumunta doon,” nakangusong sabi niya. “May bahay ba kayo doon?” tanong nito sa akin.
Humarap ako sa harap at napangiti ng maalala ang lugar namin.
“Oo, may bahay at lupa kami do’n,” nakangiting sagot ko sa kaniya.
“Talaga!? E di, p’wede tayong pumasyal kahit minsan doon?”
Ang kulit niya nakakatuwa.
“Oo naman,” sabi ko naman.
Nagk’wentuhan lang kami at nahinto lang kami ng dumating na ang sunod naming lecturer.
“You need to move the decimal point here.” Napatanga ako dahil sa buong tinuro niya ay wala akong naintindihan. “And the other side you need to put this one to right side and here.” Napakunot ang noo ko, hano raw!?
Sinubukan kong gawin ang tinuro ng lecturer namin pero ang tinamaan ng magaling, hindi ko makuha!
“Ang hirap naman...” Bulong ko, wala naman nakarinig dahil bumalik na sa upuan nya si Fhella.
Sinubukan kong muli at sa wakas hindi ko pa rin nakuha. Binaba ko na lang ang ballpen ko at sinikap na makinig sa pinapaliwanag ni Ma’am sa black board pero halos magkandabuhol-buhol na ang utak ko dahil kay Math.
Nangalumbaba na lang ako at tumingin sa harap na parang nanonood ng p*tayan, Oo p*tayan, daig mo pa kasi pin*patay habang nagsasagot ng Math.
“Over there, Miss tranferee.” Tumingin ako sa lecturer namin nang may ituro siya sa likod ko kaya naman tumingin din ako. “You!” sigaw pa nito at nakita ko na sa akin sila nakatingin kaya naman tinuro ko ang sarili ko. “Yes.”
Sabi niya kaya naman kinakabahan akong tumayo, walanjooo!
“Y-yes po?” kabadong tanong ko rito at tinuro naman niya ang black board kung saan may nakasulat na problem.
“Answer this,” utos niya kaya naman ay naglakad ako papunta sa kaniya. Pilit akong ngumiti sa kaniya at kinuha ang chalk.
‘Ano ba ito?’
Sinubukan kong i-solve at nagulat ako nang paluin ni Ma’am ang ulo ko gamit ang pamaypay niya.
“Hija, bakit mo binura yung decimal point?” tanong nito sa akin at narinig ko ang tawanan ng mga kaklase ko kaya naman dali-dali kong binalik ang decimal point.
“Saan ko po ba ilalagay ’to?” mahinang tanong ko kay Ms. Cindy.
“Hindi ka ba nakinig kanina?” Tanong niya sa’kin.
“Nakinig naman po pero hindi ko po talaga naintindihan,” sabi ko sa kaniya at napailing na lang siya bago ako pabalikin sa upuan ko.
Nakayuko lang ako habang pabalik sa upuan ko, kasi naman malay ko ba kung paano sagutan ’yon.
“It’s just a simple problem,” rinig kong bulong ng kaklase ko pero hindi ko na lang sila pinansin at umupo na sa upuan ko.
Kinuha ko ang notebook ko at sinubukang mag-solve ulit pero ayaw talaga gumana ng utak ko.
Sa ibang subjects wala naman akong problema tanging dito lang talaga, dito sa Math, sa Math nawala ng katapusan sa paghahanap sa kaniyang x.
Nangalumbaba na lang ako at nagpatuloy sa pakikinig sa lecturer namin.
Nang umalis na si Miss Cindy ay agad akong nilapitan ni Fhella na hindi rin na intindihan ang lesson namin sa Math.
“Hayyyy! Wag ka ng malungkot dahil hindi lang ikaw ang nahihirapan,” sabi niya kaya naman tumango ako sa kaniya.
“Hindi ko nga alam, sa lahat naman ng subject ay ayos naman ako pero talaga pagdating sa Math ay biglang lumilipad ang utak ko,” sabi ko bago matawa kaya naman natawa din si Fhella.
“’Wag mo na lang pinagpapapansin ang sinasabi ni Kiera,” bulong sa akin ni Fhella at taka naman akong tumingin sa kaniya.
“Sino?” tanong ko rito at nginuso naman niya ang isang babae na parang siga na ewan dahil sa uri nang pagkakaupo niya at kung paano siya kumilos.
“Tomboy ’yan, girlfriend niya si Nicole ng 10-Venus.” Hindi lang pala madaldal itong si Fhella may pagkachismosa din.
Napatingin kami sa labas ng mag-ingay dito, nakita ko ang isang lalaki na naglalakad na parang wala lang sa kaniya ang ingay dahil may suot itong head phone. Naglalakad sya habang may subong lollipop at nakapamulsa. Ang mukha nito ay maaliwalas
“Si Aries.” Napatingin ako kay Fhella nang sabihin niya ang isang pangalan na hindi naman familiar sa’kin.
Mas lalong lumakas ang sigawan nang bigla itong huminto sa tapat ng pinto kung saan ako nakapwesto.
Huminto ito at kinuha ang lollipop sa bibig niya at tinggal din ang head phone at saka humarap sa’kin.
‘Sa’kin nga ba?’
Tumingin ako sa likod ko at wala akong nakitang tao roon dahil halos lahat ata ng kaklase ko ay nasa tapat ng bintana at nakatingin dito sa lalaking nakahinto sa room namin.
Tumaas ang dalawa niyang kilay at saka ako pinasadahan ng tingin. “Red hair, huh?” tanong nito sa sarili at pumaling-paling pa ang ulo habang tinitingnan ang ulo ko.
‘Red hair? Hindi naman pula ang buhok ko pwera nalang kung—’
Naputol ang pag-iisip ko nang humakbang siya ng isang hakbang papasok sa room namin.
“Aries! Marry me!” malakas na sigaw ng isa kong kaklase at hindi man lang siya tinapunan nang tingin nitong lalaking nasa harapan ko na para bang sinusuri ako.
“Kilala ka ba njya?” tanong sa akin ni Fhella at umiling naman ako ng ilang ulit sa kaniya. “Bakit ka tinitingnan ni Aries? ’Wag mong sabihing—”
“Aish, Ikaw ba si Red hair?” tanong nito sa akin na nakakunot ang noo at para bang naiinis na siya.
Nakita ko naman na nakatahimik lang ang mga kaklase namin habang nanonood sa amin, ang iba nga sa kanila ay halos patayin na ako sa tingin.
“H-hindi naman pula ang buhok ko, ah,” sabi ko sa kaniya at pinakita ang buhok kong itim.
*Hik!
Napatakip ako sa bibig ko nang bigla akong sinokin.
“Huh?” sabay na reaksiyon ni Fhella at nitong Aries daw ng marinig nila ang sinok ko.
“H-ha?” ’Di ba para lang kaming t*nga rito, naramdaman ko na bahagya akong kinurot ni Fhella sa tagiliran at ito namang lalaking Aries ay napailing na lang.
“Mali ata ako ng napuntahan,” sabi nito bago tumalikod at maglakad palayo sa amin na parang walang nangyari.
“Hoy! Kakilala mo si Aries!?” Nanlalaki ang mata ko nang makita ko ang ilang babae na papunta sa upuan ko, ano ’to? Ima-m*ssacre na ba nila ako? Napaatras ako dahil ang sama ng tingin nila  sa akin idagdag pa ang mga nakakuyon nilang mga kamao.
“Aber! Aber! Aber!” Tumayo si Fhella at hinarang ang sarili niya sa akin. “Ano naman ang pakialan niyo kung kilala niya si Aries!?” mataray na tanong nito sa mga babae na pinagtaasan siya ng kilay.
“Duh, napaka-big deal kaya no’n. Bago pala siya rito pero napansin na agad siya ni Aries!” naghuhurintadong sabi ng isang babae na naka-braid ang buhok.
Namaywang naman si Fhella sa harap nila at nagsalita, wala akong magawa hindi naman sa hindi ko kayang lumaban sad’yang speechless at nabigla lang ako.
“Mga chaka kasi kayo! Hindi tulad nito na maganda at sexy kaya napansin sya!” sabi ni Fhella at kinindatan ako kaya naman pilit akong ngumiti.
“Maganda!? Saan banda!? Mukha nga suyang hampas lupa!” Para akong tinirik sa kinauupuan ko nang marinig ang sinabi niya sabayan pa nang malakas na tawa at katyawan ng iba pa naming kaklase.
“Ayan oh! ’Yong mukha niya maganda! Hindi mo lang kasi matanggap na mas maganda siya sa’yo! Chaka!” pagpoprotesta pa ni Fhella, nakakahiya naman wala akong magawa upang ipagtanggol ang sarili ko.
“Pinagtatagol mo pa iyan!? Ah,palibhasa parehas kayong hampaslupa!” sabi nito bago kami talikuran, hahabulin pa sana siya ni Fhella kaya agad ko na siyang hinawakan para hindi na lumaki ang gulo.
“Gagang ’yon! Hampaslupa, baka gusto niyang ihampas ko siya sa lupa!?” nanggigigil na sabi ni Fhella kaya naman pinaupo ko muna siya sa upuan niyang hinatak sa may tabi ko.
Napapakamot nalang ako sa ulo ko dahil hindi pa rin tumitigil sa pagbubunganga si Fhella kung hindi lang siguro dumating ang huling lecturer namin ay hindi siya matitigil sa paghuhurintado.
Naalala ko na naman ang eksena kanina at napapailing ako sa tuwing naaalala ko ang pagsinok ko.
Bakit kaya niya ako hinahanap? May atraso kaya ako sa kaniya? Pero wala naman akong maalalang nakaaway bukod sa lalaking nakasagutan ko sa cafeteria kanina, pero sa lalaking kumausap sa akin ay hindi ko siya mamukhaan o ano.
Tumingin ako sa labas ng bintana bago mag-isip muli, bago palang ako rito pero ang dami ko na agad naging eksena at ang pinakamasaklap pa noon ay dalawang lalaki pa ang nakaaway ko.
Namula ako ng maalala ang sinabi sa akin no’ng lalaki na sa pagkakatanda ko ay T.L ang pangalan. Mag-ready raw ako, jusme ano kayang gagawin niya sa akin? Kaya ko namang lumaban pero iba kasi ’yong pagkakasabi niya no’n nakakatakot talaga.
Napailing na lang ako at ikinuyom ang kamay, bakit? Kaya kong ipagtanggol ang sarili ko dati nga ay pinagtatanggol ko pa ang kaibigan kong si—
Nasaan na kaya siya?
Pumikit ako ng bahagyang tumama sa mukha ko ang sinag ng araw na papalubog na.
May bigla akong naalala, sabay naming pinapanood ang paglubog ng araw, magkasama kami sa tuwing lulubog ang araw.
Hinawakan ko ang dibdib ko at nakapa ko roon ang bagay na pinakaiingatan ko, ang bagay na pinanghahawakan ko nang matagal na panahon.
Hinigintay pa rin kita hanggang ngayo...
“Saan ka pala nakatira?” tanong sa akin ni Fhella nandito na kami sa hallway naglalakad pauwi, hindi ko nakasabay ngayon si Vanessa dahil ang sabi ng mga kaklase niya ay naunang umuwi si Vanessa at nagmamadali. Tinanong ko sila kung bakit pero hindi din daw nila alam kaya ngayon si Fhella ang kasabay ko.
“Sa kaibigan ng Lola ko, doon sa may kabilang barangay.” Sagot ko sa kaniya.
Mamaya ay maghahanap na ako ng p’wede kong matirhan pansamantagal, ang bilin sa akin ni Lola ay pumunta ako sa kaibigan niyang si Lola karen dahil may pera raw siya na naipatago sa matalik niyang kaibigan.
“Ang layo naman, ano ’yon may service ka or mamasahero ka?” tanong ulit sa akin ni Fhella kaya naman umiling ako dahil wala sa dalawa ang sagot ko.
“Maglalakad lang ako, malapit lang naman,” sagot ko rito at nanlalaki naman ang mata niya sa akin.
“Hoy, ang layo kaya no’n! Maglalakad ka lang seryoso? Sumabay ka na lang kaya sa akin? May sasakyan naman kami o kung ayaw mo ay bibigyan nalang kita ng pamasahe,” sabi nito at dali-daling naglabas ng wallet kaya naman pinigilan ko siya.
Nakakahiya naman, kakakilala pa lang namin pero sobrang bait na niya sa akin at saka sanay naman ako sa lakaran kaya walang problema sa akin ang gano’ng kalayong lakaran sa akin.
“’Wag na! Maglalakad na lang ako at saka kayang-kaya ko naman, naglakad nga lang ako kaninang pagpasok ko,” sabi ko sa kaniya at pinilit na ibalik sa wallet ang hinugot niyang isang daan sa wallet niya.
Ngumiti ako sa kaniya bago mag-thumbs up. “Laking probinsya ako kaya wala ka dapat ipag-alala. Matitibay kaya ’tong mga buto,” sabi ko pa at pinalo-palo ang mga tuhod ko. “Bundok pa ang nilalakaran ko roon at saka mas malayo pa ’yon sa lalakarin ko ngayon,” pagmamayabang ko sa kaniya pero ang mukha niya ay tutol na tutol sa  gusto kong mangyari.
“Sigurado ka ba?” nag-aalangang tanong niya sa akin kaya naman tumango ako.
“Red hair!” Napahinto kami sa paglalakad ni Fhella dahil may sumisigaw habang tumatakbong papalapit sa amin. ’Yong lalaki kanina.
“Aries? Ano bang problema mo sa kaibigan ko?” Napatingin ako kay Fhella ng sabihin niya iyon, kaibigan? Kaibigan na ang turing niya sa akin? Parang gusto kong maiyak dahil sa tuwa pero kailangan ko munang harapin ’tong lalaking Aries.
“Anong problema mo?” tanong ko rito at hinawakan naman niya ako sa balikat bago tingnan sa mata. Tinanggal ko naman iyon dahil hindi naman kami close para hawakan ako.
“Ikaw nga, sabi mo ay hindi ikaw ang red hair na hinahanap ko?” tanong niya sa akin at napalunok ako. Magsisinungaling ba ulit ako? Pero nakokonsensya na ako at baka sinokin na naman ako.
“A-ano bang kailangan mo sa akin?” tanong ko na lang dito at hindi na nagsinungaling dahil masyado na akong nagkakasala.
Ngumiti siya nang malapad sa akin bago iabot ang isang itim card na kasing laki lang siguro ng baraha.
“Aanhin ko ’yan?” ranong ko rito at kinuha, nagulat naman ako nang bigla iyong hablutin ni Fhella at ibalik kay Aries.
“Aries, umalis ka na,” utos ni Fhella pero hindi man lang siya tinapunan ng tingin ng lalaki at sa akin lang siya nakatingin habang nakangiti.
“Keep it, that’s a souvenir,” huli nitong sinabi bago idikit sa noo ko ang baraha na pula at umalis.
“Aries!” sigaw ni Fhella pero tinaasan na lamang siya nito ng kamay habang nakatalikod. “Zelestaire,” tawag nito sa akin, at tumingin sa mata ko.
Ano bang nangyayari?
Kinakabahan na ako.
“Ano ba ito?” Kinuha ko ang baraha na nakadikit sa ulo ko at tiningnan ito. May joker ito na design na hindi ko alam kung ano ang ibig sabihin.
“Black card, ibig sabihin ay target ka,” biglang sabi ni Fhella at nagtataka naman akong tumingin sa kaniya.
“Ha? Target? Anong target?” Sunod-sunod kong tanong dito at nagulat naman ako nang hawakan nya ang magkabilang balikat ko.
“Humanda ka, Zelestaire,” seryosong anito na nagbigay ng kaba sa akin. “Magiging impy*rno ang buhay mo...” sabi niya at napaawang naman ang labi ko.