Mamaya na ang acquaintance party. Kaya naman nagsisimula na akong mag-prepare ng sarili dahil maya-maya lang ay susunduin na ako ni Dylan. Naku! Kung hindi lang dahil sa kaniya ay hindi talaga ako pupunta.
Nag-rent lang kami ni Mama ng gown sa malapit na rental dito sa amin. Mabuti nga at close ni Mama ang may-ari kaya naka-discount kami.
Actually, nag-offer si Dylan na siya na raw bahala sa gown at make up ko. Pero tumanggi na ako. Siya na nga ang nagbayad ng acquaintance fee na pagkamahal-mahal. Kahit naman mayaman ang bestfriend ko, ayaw ko siya abusuhin.
"Ay bongga! Mas lalo kang gumanda, Avs. Dali! suotin mo na ang gown mo." Excited much, Ate Georcelle? Siya ang nag-aayos sa akin. Anak siya ng ninang ko, kaya siya na rin nag-insist na mag-ayos sa akin.
Sinuot ko na ang gown ko. Nude ang color nito tapos off-shoulder ang style ng sleeves niya.
"Lakas naman maka-dyosa, Avs! Nga-nga ang bestfriend mo niyan kapag nakita ka." Loka-loka talaga itong si Ate.
"Pwede nang pambato sa Mutya ng Sinilangan." Lakas naman mambola!
Sinuot ko na ang four-inches stilleto heels na match sa gown na suot ko. Ayaw ko mag-six inches dahil baka madapa ako. Kahit naman marunong akong gumamit ng heels, takot pa rin ako.
Narinig na namin ang busina mula sa labas. Nandiyan na yata si Dylan.
"Mukhang nandiyan na ang Prince Charming." Kilig 'yan, Ate? Naku! Bestfriend ko lang ang Prince Charming na tinutukoy mo, 'Te.
Tinapos ko lang ang pag-aayos tapos nang okay na ay lumabas na si Ate. Sumunod na rin naman ako kaagad.
"Ayan na pala si Avlyn." Ang haba naman kasi ng gown na ito.
Malamang, Avs! Long gown nga 'di ba? Magtaka ka kung long gown pero maikli. Hay naku, self!
Napatingin ako kay Dylan. Iba rin talaga ang bestfriend ko! Never talaga siyang papakabog. Pero problema nito? Bakit hindi nagsasalita?
"Hoy, Dylan! Okay ka lang?" Tila naman napabalik siya sa wisyo nang mag-snap ako.
"Ha? Yeah! Ganda naman, Avs! May bayad 'yun ha. Pero siyempre joke lang." Siraulo talaga.
Nilahad niya ang kamay sa harap ko at agad ko naman itong tinanggap. Taray naman ni Dylan Cabrera, may pagano'n. Pinicture-an pa kami ni Mama pang-remembrance raw.
"Alis na po kami," paalam ko sa kanila Mama. Pinaalalahan pa ni Mama si Dylan na bantayan daw ako sa party.
Ano ako? Bata?
"Avs, dapat before mag-twelve midnight ay makauwi ka na. Mawawala ang bisa ng magic pagtungtong ng alas-dose." Ano 'to? Cindyriella lang?
"Ate, si Avlyn po ako hindi si Cindyriella." Natawa na lang sila sa akin.
Lumabas na kami ni Dylan sa bahay at sumakay na sa sasakyan niya.
"Baka mamaya awayin ako ng fans mo ha. Naku! Lagot ka talaga sa 'kin, Dylan Cabrera." Bahagya naman siyang natawa habang nagkakabit ng seatbelt.
Tumingin siya sa akin at ngumiti.
"Don't worry, Avs. I will not let that happen," nakangiti niyang sabi tapos inumpisahan nang paandarin ang sasakyan.
Siguraduhin mo lang talaga, Dylan.
Sa Dansel University lang din naman ang event kaya mabilis lang kaming nakarating ni Dylan. Ipinark lang niya sumandali ang sasakyan bago kami naglakad patungo sa Multipurpose hall ng University.
Grabe ang daming students. Nakuha pa namin ang atensyon nila nang tuluyan na kaming makapasok. Sa totoo lang medyo kinabahan ako. Kaya naman kinuha ni Dylan ang kamay ko at ikinawit sa braso niya.
"H'wag kang kabahan, Avs. Nandito naman ako," bulong niya sa akin kaya naman napahinga ako nang maluwag.
Lumapit na kami sa kung nasaan ang mga kaibigan ni Dylan. Sino pa ba?
"Hey, Bro!" Isa-isa nilang nilapitan si Dylan upang batiin tapos bumaling sa akin.
"Hello, Avy!" Ngumiti lang ako kay Gavin nang batiin niya ako.
"Hello, Avlyn! You look gorgeous today." Thanks Calvin, but I'm not like your girls.
Pinag-usog ako ni Dylan ng upuan, kaya naman umupo na ako ro'n.
"So, I thought you're not coming?" Napataas naman ang kilay ko sa tanong na 'yon ni Raven.
"Bro, ayaw ka lang talaga maging date ni Avs kaya sinabi niya 'yun," asar ni Payton sa kaniya.
Teka...alam niya rin? Kahit si Raven ay napatingin kay Payton na tila hindi makapaniwalang alam din nito.
"Wait...inaya mo si Avy maging date, Bro? Woah! Bago 'yun ha."
Nagtawanan naman sila sa sinabi ni Gavin at nag-apir-an pa. Mababakasan naman sa mukha ni Mister Yabang na si Raven ang inis.
Puro lang sila usap dito sa table habang naghihintay magsimula ang event. Sampo kami rito sa table, pero ang nakakaloka 'yung tatlong babae ay date ni Calvin. Wala kasing date si Payton at Mister Yabang.
Ibang klase talaga ang pagiging babaero nitong si Calvin.
Nang magsimula na ang program ay nakinig lang kami sa sinasabi ng emcee at nang mga nagsasalita na part ng head nitong school. Kasalukuyan namang nagpe-perform ang dance troupe.
Infairness! Ang ganda ng performance nila.
"Gentlemen, take your partners on the dance floor." Isa-isang nagtayuan ang mga kalalakihan at inaya ang mga ka-date nila na sumayaw.
"Let's dance, Avs." Tinanggap ko na ang kamay ni Dylan tapos nagtungo na kami sa dance floor.
Habang sumasayaw ay puro lang kami tawa at usap ni Dylan.
"Ready na ba ang paa mo? Habang iniikot ko ang tingin ko kanina. Halatang marami ang gusto kang isayaw. Ano? Sabihan ko na ba ang Emcee na i-announce na bawal isayaw si Miss Avlyn Pilapil?" Natawa naman ako at binatukan siya.
"Siraulo!"
"Bakit kasi masyado kang nagpa-ganda ngayon, Avs? 'Yan tuloy mapapagod ang paa mo." Naku! Nambola na naman siya.
Pagkatapos namin sumayaw ay bumalik na kami sa pwesto namin.
"Hey, Calvin! You should dance me first." Ito ang nadatnan namin pagbalik sa table. Paano ba naman, matapos isayaw ni Calvin ang isa ay nagreklamo na ang dalawa.
'Yan! Tatlo-tatlo pa kasi ang ka-date. Na-triple trouble ka pa tuloy Calvin.
Nakinig na lang ako sa Emcee. Medyo out of place ako ngayon dahil wala si Dylan. Nagpaalam kasi siya na pupunta lang siya sa restroom.
"The dancefloor is now yours. Grab whoever you want to dance with." Muli ay nagtayuan ang mga lalaki upang ayain ang mga gusto nila isayaw. Maging ang mga kababaihan ay tumayo upang ayain ang lalaki at babaeng gusto nila isayaw.
Makapag-cellphone na nga lang.
Habang nagtitipa sa phone ay may lumitaw na kamay sa harap ko. Nang iangat ko ang tingin ay nalaman ko kung sino.
Sino? Si Gavin lang naman na may alias na Mister Nice Guy.
"May I have this dance?" Wala namang masama kung tatanggapin ko, right?
Tinanggap ko ang kamay niya at dinala naman niya ako sa gitna.
"So, how's the party?" pag-uumpisa niya ng usapan.
"Honestly, it's kind'a boring." Bahagya naman siyang natawa sa sinabi ko.
"Hindi ka ba nag-e-enjoy?" Mabilis lang akong umiling bilang tugon.
Mukha ba akong nag-e-enjoy?
"Well, I'm not fond of parties that's why. Wala naman talaga akong plano ng um-attend kung hindi dahil kay Dylan."
"I see. Ibang-iba ka talaga sa mga babaeng kilala ko. Ngayon lang ako naka-meet ng babaeng hindi partygoer." Ngumiti naman ako.
Well, I really find parties like this boring. Sabihin niyo nang boring ang buhay ko, pero ganito talaga. Lumaki kasi akong hindi pala-party.
"Oo nga pala, matagal ko na 'to gusto itanong sa'yo. Paano mo nalaman ang pangalan ko?" Inalala naman niya kung paano.
"Naalala mo nang mag-away kayo ni Raven sa Cafeteria? Nang mag-walk out ka, may nahulog ka na isang bagay. Tapos may naka-engrave ro'n na Avy." 'Yung bracelet ko!
Shit! Bakit ko nakalimutan ang bagay na 'yun? Suot ko 'yun no'ng first day ng pag-attend ko sa klase.
"Dala mo ba?" Kaya pala parang pakiramdam ko may nawawala akong gamit.
That bracelet is Dylan's farewell gift to me when they migrated to States. Remembrance niya raw 'yun sa akin. Binigay niya 'yun nang ihatid namin sila sa airport.
"Naiwan ko sa bahay. Bukas ko na lang ibabalik." Napangiti naman ako tapos tumango.
"Okay lang. Mabuti na lang at ikaw ang nakapulot." He smiled then slightly patted me on my head
Bumalik na kami ni Gavin sa table namin. Pero mga ilang minuto lang ay may lumitaw na namang kamay sa harap. But this time, si Payton na.
"So...shall we?" Muli ay tinanggap ko ang kamay niya at dinala rin ako sa gitna upang mag-sayaw.
"Maganda ka rin pala 'no?" Hindi ko alam kung insulto ba 'yun o tunay na compliment.
"Mister Payton O'neil, kung iinsultuhin mo lang ako ay mainam nang ibalik mo na lang ako sa upuan ko." Aalis na sana ako pero hindi niya hinayaan 'yun at talagang natawa pa siya.
Nakakatawa ba 'yun?
"Ang cute mong mainis." Hala sige! Mang-trip ka pa. Pinagkatuwaan pa talaga ako ng loko.
Ilang minuto rin niya akong inasar habang nagsasayaw kami bago niya ako binalik sa table namin. Pero hindi nagtagal si Mister Playboy naman ang nag-aya sa akin.
"Sorry nga pala sa inasta ko nang unang encounter natin. Doon sa library." Marunong din pa lang mag-sorry ang lalaking 'to?
"Grabe! Alam mo ba na first time kong matarayan ng babae?" I hissed.
Akala kasi niya kagaya ako ng mga babaeng nakilala niya. Well, doon siya nagkakamali.
"Hindi naman kasi ako kagaya ng ibang babae na basta-basta lang papatol dahil sa looks. May delikadesa kaya ako 'no," I said that made him chuckle.
"Iba ka talaga. Pero alam mo? Pwera biro, maganda ka." Sus! Babaero na bolero pa.
Sabagay bolero naman talaga ang mga babaero. Kaya nga maraming marupok silang napapaikot.
Gladly, hindi ako marupok.
Bumalik na kami sa upuan. Mayroon pa na ibang schoolmate namin na inaya akong sumayaw.
"Sakit na ng paa ko," reklamo ko sa katabi kong si Dylan.
Tinawanan pa ako.
"Anong nakakatawa, Cabrera?" Bigla naman niyang ni-zip ang bibig niya.
May muling nagtangkang ayain ako sumayaw pero to the rescue na ang bestfriend ko.
"Pasensya na, Pre. Pagod na ang bestfriend ko." Naintindihan naman kaagad nang lalaki.
Hays salamat naman.
"Kain ka na, Avs." Siya na kasi ang kumuha ng food ko para daw maipahinga ko ang paa ko.
Sweet ng bessy ko 'di ba?
"Thanks, Dy." Alam pa rin talaga niya ang ayaw at gusto kong foods.
Habang nasa kalagitnaan ng dinner ay tinawag ako ng kalikasan. Uminom na muna ako ng tubig bago tumayo.
"Restroom lang ako, Dy." Tumango naman siya.
Umalis na ako at hinanap ang restroom. Nasaan ba ang restroom dito? Hindi ko kabisado ang pasikot-sikot dito sa hall.
Gladly, nahanap ko rin. Bakit kasi ngayon pa ako tinawag ng kalikasan. Pwede naman pag-uwi na lang. Nakakainis talaga!
Pumasok na ako sa cubicle upang mag-pee. Pagkatapos ay naghugas na ako ng kamay at nag-retouch kaunti dahil oily na ako. Lumabas na ako ng banyo matapos gawin ang agenda ko rito, pero may humarang sa akin na tatlong babae. At ayaw nila akong padaanin.
"Ano na naman ba?!" I asked but they just rolled their eyes.
Sabay na sabay pa silang tatlo ha.
"Akala ko ba, you and Dylan were just friends. Bakit ikaw ang date niya?" Putek! Hanggang ngayon 'yun pa rin ang issue nila?
Nakakaloka ha!
"Hindi pa rin kayo tapos sa issue na 'yan? Whatever! I don't have to explain myself to you. So, excuse me." Bigla niyang hinablot ang braso ko at malakas na itinulak sa pader.
Masakit 'yun ha!
"Problema niyo ba?!" Tiningnan nila ako ng masama.
"Ikaw! Ikaw ang problema namin. Kunwari ka pa na galit sa grupo nila, pero ang totoo ay nagpapapansin ka lang."
"As I said, I don't have to explain myself to you. Kung 'yan ang gusto niyo isipin, then go! Mamatay kayo kakaisip tungkol r'yan. I don't fucking care." Nakaka-bwisit na kasi.
Sinasagad ako nang babaeng 'to.
"Tsaka hindi ko kasalanan kung hindi kayo magawang pagtuunan ng pansin ng mga lalaking 'yun. Baka sadyang allergic sila sa hipon at takot sa clown." Napanganga naman sila sa sinabi ko. Tila hindi makapaniwala sa narinig.
Pero kinagulat ko ang sunod nilang ginawa.
Bigla akong sinakal ng leader nila. 'Yung kanina ko pang kaharap. Lalaban sana ako nang may dalawa pang babae na pumasok. Hinawakan nila ang kamay ko tapos ang alipores nitong nananakal sa akin ay nakahawak sa paa ko.
Ano 'to? Five versus one?
"Shrimp? Clown? Kami ba talaga? Ha! Tandaan mo, scholar ka lang dito at kaya kitang baliktarin para lang matanggal ang scholarship mo. This school is only for elites not for a poor like you." Shit! Pakiramdam ko nauubusan na ako ng hangin.
Hindi ako makalaban dahil hawak nila ang paa at kamay ko.
"Girl, hindi porket kaibigan ka ni Dylan ay hahayaan ka na naming makalapit sa kaniya. Tandaan mo 'to, hanggang talampakan ka lang namin at kahit kailan ay hindi mo kami mapapantayan. Kaya h'wag kang feeling entitled!"
Ako pa talaga ang feeling entitled ha?
Binitiwan niya ang pagkakasakal sa akin pero hinawakan niya ng madiin ang panga ko at sinampal ako. As in, sobrang lakas.
Ramdam ko ang pangingilid ng luha ko dahil sa sakit ng sampal. Bwisit kang babae ka! Matapang ka lang dahil may kasama ka. One on one tayo, tingnan natin kung hanggang saan 'yang tapang mo.
"Anong nangyayari di—" agad na binitawan nilang lima ako kaya napaupo na lang ako sa sahig at nauubo habang sapo ang leeg ko.
Agad na lumapit sa akin ang dumating.
"Putek! Ano'ng ginawa niyo sa kaniya?!" tanong niya sa mga babae na ngayon ay hindi alam ang sasabihin.
"She's the one who started. We just defended ourselves." Hindi ako makasagot dahil hanggang ngayon pakiramdam ko humiwalay ang hangin sa lalamunan ko.
Putek talaga!
"Do you really think that I will believe you? Lima kayo tapos isa lang siya, then sasabihin niyo dinepensahan niyo lang ang sarili 'niyo? May utak ba kayo?" Tumingin siya sa akin tapos ibinaba ang tingin sa leeg ko.
Muli siyang tumingin sa mga babae.
"Kilala niyo ba ang kinalaban niyo? Do you think Dylan will let you slide if he knew what you did to his beloved bestfriend?" seryosong-seryoso lang siya habang sinasambit 'yun sa mga babae.
Itinayo niya na ako at hinawakan ang kamay ko.
"I will not let this slide. Besides, it's bullying." And with that, hinila na niya ako pabalik sa loob. Hindi ako makapalag dahil hanggang ngayon ay masakit pa rin at parang may nakabara.
Seryoso lang ang mukha niya habang hinihila ako pabalik sa hall. Problema ba ng lalaking 'to?
"What happened?" tanong ni Dylan nang makita akong hila ni Raven pabalik sa table tapos seryoso pa ang mukha niya.
"Tanong mo r'yan sa bestfriend mong 'di marunong lumaban." Aba! Nakita naman siguro niya ang sitwasyon kanina?
Paano ako lalaban sa posisyon na 'yun?
"A-anong 'di mar—" Hindi ko matapos ang sasabihin ko dahil bigla akong napa-ubo. Kaya naman inabutan ako kaagad ni Dylan ng tubig.
"Ano ba kasing nangyari?"
Magsasalita na sana ako nang sumabat si Raven.
"Pinagtulungan nila Kayecee." Grabe diretsahan?
Napahawak ako sa leeg ko dahil mahapdi, 'yun pala may maliit na sugat. Ang haba naman kasi ng kuko nang babaeng 'yun. Baka mamaya may rabbies 'yun.
"Sinong Kayecee? 'Yung babaeng may gusto sa'yo, Raven?" tanong ni Gavin.
So, Kayecee pala pangalan niya.
"Tell me, ano'ng ginawa nila sa'yo? Okay ka lang ba?" Ngumiti lang ako at tumango. Pero narinig ko na naman ang hiss ni Raven.
Kaunti na lang magiging snake na siya.
"Okay? Pinagtulungan ka ng limang babae. Halos maubusan ka na ng hininga sa sakal at matanggalan ng mukha sa sampal sa'yo ni Kayecee." Kainis 'tong Raven na 'to! Ako ang tinatanong tapos siya ang sabat nang sabat.
"Lima laban sa isa? Aba hindi na pwede 'yan!" sige gatungan mo pa, Calvin.
Tinanggal ni Dylan ang kamay ko na nakahawak sa leeg ko upang i-check ito.  Hinawakan pa niya ang sugat kaya napadaing ako.
"Hays ano na lang sasabihin ko kay Tita kapag nakita niya ang sugat sa leeg mo?" Sus madali lang naman 'yan itago sa kanila Mama.
"Don't worry, hindi niya 'to mapapansin." Bumuntong-hininga na lang siya at nilagyan ng band-aid ang leeg ko.
Napatingin kami sa grupo ng kababaihang dumaan sa gilid namin. Tumingin pa sila sa amin at inirapan ako. Agad kong hinawakan ang kamay ni Dylan nang maramdamang gusto niya sugurin ang mga babae.
"Hayaan na lang natin sila, Dy." ayan na naman ang hiss ni Raven.
Sapakin kaya kita r'yan? Hiss ka nang hiss, ahas ka ba?
"We can't just let them slide, Avlyn. If they already did that, they will possibly do that again." Lahat naman sila ay sumang-ayon sa sinabi ni Payton
Seryoso? Sa party talaga namin pag-uusapan 'yan?
"I think, hindi magandang topic 'yan ngayon? Nasa party pa po tayo. Just saying." Napabuntong-hininga na lang muli si Dylan tapos ginulo ang buhok ko.
I know he's just worried.
Napatingin ako kay Raven. Umiinom lang siya ng wine habang nakatutok sa phone. I remember the way he look at me after he caught them bullying me.
Worry? Tama ba ang nakita ko?
Baka nga namamalikmata lang ako. Si Raven? Worried sa akin? Baka nga natutuwa pa siya sa nakita.
Tama! Namalikmata lang ako.