Chapter One : The Necklace
PRESENT TIME
Luna's P.O.V
"Paki explain nga ulit kung anong ginagawa natin dito sa room ni Buwan?" nakapamewang na tanong ni Ashley sa tatlong lalaking nakahiga sa aking malaking kama.
Napailing na lang ako sa kanilang apat. Ano nga bang ginagawa nilang apat dito? Sa pagkakaalam ko ay mag eenroll kami para sa pasukan. Pero heto sila at nakahilata sa aking kama.
We will took an online entrance exam in Landerstorm University. Nakakatamad kaseng maghintay ng napakahabang pila sa mismong university kaya ito ang naisip naming way para mapadali ang aming pageenroll.
"Mag eexam tayo diba? Bakit kayo nakahiga dyan tatlo? Tayo na para makatapos na." muling wika ni Ashley.
She's really determined to take that online exam chuchuchu, hah!
"Nakakatamad mag aral!" sigaw ni Lucas na nakatabon ang mukha ng unan kaya yung sigaw sana ay naging parang bulong na lang.
"Oo nga! Bakit pa ba kailangan mag college kung ayaw naman ng student diba? Anong silbi ng pag aaral kung tamad ka naman?" pagsang ayon naman ni Timothy bago nagtalukbong ng kumot.
"Alam mo Tims---"
"Hindi! Hindi ko alam. Paano ko malalaman kung hindi ko alam?" pagputol ni Tims sa sasabihin ni Ashley. Kaya naman umuusok na ang ilong at tenga ni Ash sa inis.
Nagpipigil lang ito dahil paniguradong magkakaroon na naman ng world war III dito sa room ko.
"Ang... Ang... Arghhhh! Bwesit ka talaga Tims!" inis na sigaw nito na nginisihan lang ng lalaki.
"Aist! Ikaw Maicko wala ka bang balak mag exam? Alam kong ikaw lang naman ang matino sa inyong tatlo. Ang tatalino nga mga tamad naman. Hmp!"
Bumango si Maicko at umupo sa kama bago tamad na tumingin kay Ashley.
"What?"
"Nakakatamad!" sagot nito.
Doon na napigtas ang pasensya na kanina pa pinipigilan ni Ashley.
"ARRRGHHHHH! ANG TATAMAD NYO!" nagdadabog na lumapit ito sa akin. Umupo sa tabi ko at kinuha ang kanyang laptop.
"Tayo na nga lang ang mag exam Buwan. Bahala ang tatlong tamad dyan."
Iiling iling na humarap ako sa aking computer bago may pinindot na link ng entrance exam. Ngunit nakapagtataka dahil biglang nag blurd ang screen ng aking PC. Hindi naman ito sira ah! Kinusot ko ang dalawang mata dahil baka namamalikmata lamang ako, at nang ibalik kong muli tingin ko doon ay maayos na iyon.
What was that???
Ang wierd!
Muli kong pinidot ang link at nagloading pa iyon saglit bago lumabas ang hindi familiar na page. Bahagya kong naatras ang aking upuan dahil sa pagtataka, maging ang mouse ay nabitawan ko din. Napansin yata iyon ni Ashley kaya napatingin sya sa akin.
"Bakit?" pagtatakang tanong nya.
"Y-Yung link nagbago," hindi makapaniwalang sagot ko.
Tiningnan naman nya yung kanya kaya napatingin din ako doon pero hindi nagbago yung sa kanya. May mga sagot na nga sya. Pero iyong akin nagiba?
"Hindi naman yung akin ah. Patingin nga!"
Lumapit sya sa desk ko at tiningnan yung page.
"Nakapagtataka. Ano 'to?" tanong nya din sakin pagkakita sa nakasulat doon.
Umiling ako. "I-I d-don't know either!" Sh*t! Nauutal ako. Dahil siguro sa pagkabigla at konting kaba na aking nararamdaman.
Nag scroll up and down pa sya doon. Isa iyong page ng isang lugar. Ewan ko kung anong lugar iyon dahil hindi naman familiar. Matagal na ako dito sa Lacoste pero wala pa akong napuntahang ganung lugar ang pangalan. Kakaiba kase sya!
"Boys tingnan nyo 'to. Wala pa akong napuntahang lugar na ganito dito sa Lacoste. Baka alam nyo kung saan." tawag nya sa tatlong lalaking agad namang nagsitayuan upang maki esyuso din sa tiningnan namin ni Ashley.
"Casa De Moonterifico? Anong lugar yan? Baka naman sa ibang bayan o sa ibang bansa yan na kapapatayo lang?" sabi ni Timothy.
"Hindi bro! May feeling ako na dito lang din sya sa Lacoste pero hindi pa nadidiskubre." anang seryosong si Maicko.
"Feeling mo lang yan bro! At kelan ka pa nag mala Madame Auring hah?" pagtatanong na may halong biro ni Lucas. Sinamaan lang sya ng tingin ni Maicko.
"Tsk! Ayan na naman kayo." sita ni Ashley sa dalawa.
Tahimik lang na pinagmamasdan ko ang pangalan ng lugar. Feeling ko din na dito lang ito sa Lacoste. At mukhang tama si Maicko na hindi pa ito nadidiskubre ng marami. Hindi pa nagkamali ang gut feel ko kaya malakas ang pakiramdam ko na ganun nga.
Habang pinagmamasdan ang pangalan ay para bang nais kong mapunrahan ang lugar na iyon. My curiosity wants me to go there. Para bang may nagsasabi sa akin na kailangan kong pumunta doon dahil may naghihintay sa akin. Hindi ko alam kung ano o sino pero iyon ang nararamdaman ko ngayon.
Sh*t ano ba 'to?
"Wait guys! May map!" anunsyo ni Lucas ng mag scroll pa sya pababa sa page.
Nagpantig ang mga tenga ko sa narinig. This is my chance to go there!
"Nasa Lacoste lang din sya. Look nyo yung sketch. Pero bakit pagdating sa intersection sa kabilang bayan nawala na yung line na dapat nating sundan?" paliwanag ni Lucas sa amin.
Tiningnan ko at Oo nga. Tama sya doon. May line ang mapa na iyon ang dapat na sundan from sa plaza sa labasan hanggang sa intersection sa kabilang bayan. At pagdating nga doon sa dalawang daan sa intersection ay nawala na ang guhit.
"Ang wierd na nito guys!" mahinang wika ni Maicko na animo'y ayaw nyang may makarinig ng kanyang sasabihin.
"Bakit ka bumubulong? Tayo tayo lang naman ang naririto at wala tayong ibang kasama." takang tanong ni Ashley sa kanya.
"Feeling ko may nagmamasid sa atin mula sa page na iyan," Maicko said.
Napataas ang aking kilay.
"Hoy bro! Ikaw ang wierd dito eh. Anong sinasabi mong may nagmamasid? Eh computer lang iyan, sinong makakapasok sa com-- si Sadako!" sigaw bigla ni Lucas sabay takbo sa pwesto ko at yumakap sakin.
"Hoy! Alis dyan chansing ka masyado kay Buwan eh," sita ni Ashley kay Lucas na nakayakap sa bewang ko habang nakaluhod.
Binelatan lang sya ng lalaki. "Bleh! Inggit ka lang eh." pang aasar nya dito. Inirapan lang sya ni Ashley bago binalingan si Maicko na nakaharap na sa akin.
"Hoy Maicko akala ko si Buwan lang ang malakas ang gut feel dito bakit parang nahawa ka na din. Feeling mo lang yan!"
Tinaasan ko sya ng kilay. Iniiwas naman nya ang tingin sa akin at nagkamot sa ulo.
Kinuha ni Timothy ang phone nya sa bulsa at pinicturan ang mapa.
"Incase of emergency. Hehehe!" aniya.
"Hoy! Huwag nyong sabihin na pupuntahan natin ang lugar na iyan," inis na sigaw ni Ashley bago sya tumingin sa akin.
"Buwan don't tell me you want to go there?" Hindi makapaniwalang tanong nya.
"Ash please! Let's go there! There is something in me that really wants to go that place. I don't know what is that but I really want to. Please!" pagmamakaawa ko.
She looked at me with disbelief in her eyes but in the end, she also agree.
"Alam nyo naman na matagal ko nang gustong umalis dito at hanapin ang nawawala kong mga tunay na magulang, diba? At ito na yung chance baka sa lugar na yan naglalagi ang mga magulang ko," sabi ko habang hawak hawak ang kwentas na sabi ni Mommy ay suot ko nung nakita nila ako ni Daddy sa isang ilog.
Hindi ko alam kung saan ilog dahil sobrang daming ilog dito sa Pilipinas.
"Alam ba nina Tita at Tito ang gusto mong gawin?" tanong ni Maicko.
Tumango ako. "Sila ang nagsabi sa akin na pagdating ko sa tamang edad ay hanapin ko ang aking mga magulang. Lagpas na ako sa 18 kaya nasa legal age na ako. At nararamdaman ko fin na nais ko itong gawin."
"We will come with you no matter what. Kahit saang lugar pa iyan sasamahan ka namin." desididong wika ni Ashley sabay hawak sa balikat ko.
"No! Baka pagalitan kayo ng mga parents nyo. Kilala ko ang Mommy mo Ash at ayaw na ayaw nyang nagpupunta ka sa kung saan saan," pigil ko sa kanya.
"Akong bahala kay Mommy! Basta hindi ka namin pababayaan at iiwan sa ganitong problema. Sama-sama tayo, right?"
Sumang ayon yung tatlong lalaki sa sinabi ni Ashley.
"Tama si Ash, Buwan! Sasamahan ka namin kahit saan man iyan. Adventurious Squad tayo diba? At ang magkakaibigan hindi nag iiwanan. Dito lang kami Buwan!" nakangiting sabi ni Lucas.
Napatingin ako kina Tims at Maicko na nakangiti din sa akin. Tumayo ako para yakapin silang apat.
"GROUP HUGGGGG!" masayang sigaw naming lima saka nagtatalon habang magkakayakap pa rin sa isa't isa.
I'm very happy and gratefull that I have this called 'bestbuddies' or 'squad'. Nagpapasalamat din ako dahil silang apat ang naging kaibigan ko.
At mas nagpapasalamat ako sa aking mga nakagisnang magulang. They didn't hide the truth from me. Simula ng magkaisip ako ay alam ko nang hindi nila ako tunay na anak at napulot lamang ako sa isang ilog. Sabi ni mom ay katatapos lamang daw iyon ng isang malakas na bagyo at nagkaroon ng baha kaya ang alam nila naanod ako ng tubig palayo sa tahanan ko. Sa tunay kong pamilya.
Nakapagtataka lang dahil hindi manlang ako hinanap ng tunay kong mga magulang. O kung hinanap man nila ako pero hindi nila ako nakita. Kaya ngayon ako na lang ang maghahanap sa kanila.
Nang makauwi ang apat ay nagtungo muna ako sa cr upang maligo. Mamaya pa darating sina Mommy dahil nasa trabaho pa ang mga ito. At ako lang ang laging naiiwan mag isa dito sa bahay. Sabagay bakasyon pa naman. Ayoko rin namang gumala dahil mainit sa balat ang araw.
Naghubad ako ng tshirt at nakabra na lamang ako. Walang kaso dahil ako lang naman ang nandito. Humarap ako sa malaking salamin ng banyo na nasa may sink. Hinawakan ko ang kwintas na lagi kong suot.
Sabi ni mom ay huwag ko daw iyon tatanggalin dahil baka isa ito sa maging way upang malaman ko kung sino ang mga magulang ko. Hindi naman sya umiitim kahit na basain. Mukhang mamahalin pa nga.
"Luna!" bulong ko habang nakatitig sa repleksyon ng kwintas sa salamin.
Minsan ay naririnig ko din iyan na binubulong ng kung sino noong maliit pa ako. Siguro ay 7 years old ako.
Isang crescent moon iyon na may katabing tala. Puno ng maliliit na dyamante ang kabuoan ng buwan kaya talagang napakamahal nito. Kaya nga tinatago ko sya baka maholdap pa.
Hindi kaya ay mayaman ang parents ko?
Kaya Luna ang ipinangalan sa akin ni mommy ay dahil dito. Luna ang pangalan ng buwan, right?
Isang beses ko pang pinagmasdan ang kwintas bago ako tuluyang maghubad para maligo.