Diancie's POV:
After Miss Keyae tour me around in the academy, she dropped me in the room that they called dorm. Every student in the Academy has to live inside the school premises as long as the classes are going on, in every dorm, they're atleast two to three student occupying it, kaya nakakapagtakang ako lang mag-isa sa dorm kung saan ako inihatid ni Miss Keyae.
Nilibot ko ang kabuuan ng magiging tahanan ko simula ngayon, it simple and cozy. The walls are painted with a light shade of blue and green. There's a small living room in the left part and a kitchen on the right part, pinapagitnaan sila ng isang pinto na hinuha ko ay siyang magiging kwarto ko.
Una kong tinungo ang kusina at muli ay nilibot ko ang kabuuan niyon. Kumpleto ito sa appliances na ikinatuwa ko. Kaagad kong binuksan ang ref at napangiti ako nang makitang may laman na iyon.
As soon as I laid my eyes on those uncooked veges inside the refrigerator, my stomach goes wild. Damn... I'm starving as hell.
Using my telekinesis nōryoku, I managed to get those veges out in the ref. And since tinatamad akong lutuin ito in natural way at talagang gutom na rin ako, I've just cast a spell to make those uncooked veges ready to eat.
And viola! It's digging time!
Pagkatapos kung kumain at linisin ang sarili ko ay napagpasyahan ko munang lumabas ng dorm at pumunta sa garden na isa sa pinagdalhan sa akin ni Miss Keyae kanina. It's still three in the afternoon kaya I still have a lot of times to spend para makapaglibot.
Umupo ako sa isang nakausling malaking ugat ng punong-kahoy saka tumingala sa kalangitan, ngunit imbes na ang langit ang makikita ko ay naagaw ang pansin ko ng isang punong-kahoy na tuyo. It looks like its already dead to me.
Tumayo ako at nilapitan ang punong iyon saka kaagad na itinapat ang isang palad ko sa katawan nito. I close my eyes and fell the aura of the tree. There is still a life beating underneath but it's to weak to go up and spread its energy in the process.
Kaya naman, as a Swordailes. I did my job. And that is, to give life in natures. In a few minutes, I manage to put a source of energy in the heart of the tree, enough to bring back its life again.
"Don't worry, you'll be back tomorrow..." I said habang hinihimas ang tuyong balat ng puno kapagkuwan ay umalis na ng garden at bumalik na sa dorm para magpahinga. I still have a big day tomorrow.
Alain's POV:
"Did you guys feel that?" biglang tanong ni Vionna sa amin na natigilan sa pagbabasa.
"Feel what?" Cilan asked.
"Those strong aura..."
Natigilan kami sa narinig saka kanya-kanyang pinakiramdaman ang paligid. And yeah, Vionna is right. There's a strong aura scattered inside the Academy.
"Sino naman kaya ang nagmamay-ari niyon?" Misty asked to no one.
"Let's find out about that tomorrow. I'm sure as hell na naramdaman din ng mga sensei ang aurang iyon at sa mga oras na ito ay natitiyak kong inaalam na nila kung kanino galing ang aurang iyon." turan ko kapagkuwan ay tumungo na ako sa kwarto ko para magpahinga.
KINABUKASAN ay sa President heya kami dumiretso and asked sensei about those strong aura na naramdaman namin. Pero nalaman namin na wala rin siyang ideya kung kanino iyon. It's kinda new to him to feel such aura lalo na at pili lang ang mga may taglay ng ganoon kalakas at iyon ay ang mga katulad naming royalties.
Ordinary Santalunian can't feel such aura sa kadahilanang ordinaryo lamang ang mga nōryoku nila but we, royalties that can able to summon a strong kind of weapon, we can feel it easily.
"May magaganap na duel mamaya para sa mga new students kaya cancel ang mga klase ninyo but your presences are require to be there." pahayag ni sensei na ikinatango lang namin.
We're about to say goodbye to sensei when a knocked interrupted us.
"Sensei Jeoldeon!" anang estudyante na kapapasok pa lang.
"What's wrong? Why are you in a hurry?" Sensei asked the student. I guess he is a starthier.
"Ang Snowbelle tree po..."
"Bakit? Anong nangyari?"
"Muling nabuhay..." balita niya na labis na ipinagtaka namin.
"Impossible..." I heard Cilan muttered.
"How? Let me see it."
Kaagad kaming sumunod kay Sensei nang lumabas siya ng heya. Pagdating namin sa garden kung saan naroroon ang Snowbelle tree ay ganoon na lamang ang pagkagulat namin sa nakita. Ang dating tuyo at walang kadahon-dahong puno noon ay ngayon ay kumikislap na sa sigla. It looked so healthy at parang hindi dumaan sa pagkatuyo.
"Nangyayari na..." napalingon kami kay sensei dahil sa tinuran niya.
"Ano pong ibig niyong sabihin?" tanong ni Toshiko.
"Ang sinasabi ng propesiya..."
"Anong--"
"'The one who owned the desires
Will take what it wants
By the help of a great hands
The dead get back its life again
Desire will take all over
Only the justice can stop it.' "
"Iyan ang nakasaad sa libro ng propesiya noong huli itong bumukas. And I know na ang tinutukoy nito sa linyang 'The dead get back its life again' ay itong Snowbelle tree. Ito ang magiging hudyat na mag-uumpisa na." seryusong pahayag ni sensei.
"Anong mag-uumpisa?" Vionna asked with her forehead creased.
"Ang pagsilakbo ng kasakiman." makahulugan nitong sagot.
"But how about the other line? Sino o ano ang tinutukoy nito?" tanong ko.
"That... Alain, ang walang nakakaalam. Anyway, let's go to the stadium. Any moment ay mag-uumpisa na ang duel." turan nito sabay talikod.
Sumunod na rin kami rito pero bago ako tuluyang makaalis ng garden ay sinulyapan ko muna ang Snowbelle. I wonder. Who owned the great hands that the prophecy said?
Diancie's POV:
Miss Keyae told me about the duel na gaganapin ngayon araw. Isang Duel na mga new students daw ang magiging kalahok since tapos na daw ang battle quiz noong mga nagdaang araw na nilalahukan ng mga studyante na kabilang sa tatlong level, ang starthier, ghrowhier, at fhinhiex.
Ang mga napapabilang sa Starthier ay ang mga estudtante na hindi pa kayang kontrolin ang mga nōryoku nila and at the same time ay hindi pa nakakapag-summon ng weapon.
Ang nasa Ghrowhier naman ay iyong kaya nang mag-summoned pero hindi pa gaanong malakas, and...
The Fhinhiex, are for those student who can summoned a strong weapon and also has completely controlled their nōryoku. Kalimitan ay ang mga royalties ang nasa level na ito. Kadalasan din ay sila ang tumutulong sa mga Starthier sa pag-i-ensayo para makapag-summoned sila ng weapon.
After fixing myself up ay lumabas na ako ng dorm. Saglit akong dumaan sa garden para tingnan ang kalagayan ng punong iyon. Napangiti ako nang makitang bumalik na ang sigla nito. Good.
On my way to the stadium kung saan sinabi ni Miss Keyae na roon gaganapin ang duel ay bigla akong napahinto sa paglalakad ng may mapansin ako sa likod ng isang halaman.
Nilapitan ko ito para malaman kung ano ito. Ganoon na lang ang pagkunot ng noo ko nang makita ito. It's the same duggos I healed in the forest on the other day.
"What are you doing there?" tanong ko rito. I didn't get any response from it, instead it just jumped on my shoulder and settled itself there.
"So... You're following me all along huh..." I said sabay himas sa mabalahibo nitong katawan kapagkuwan ay itinuloy ko na ang paglakad patungong stadium with an duggos in my shoulder.