BUHAT nang nagkausap ang dalawa ay naging maayos na ang pakitutungo ni Yuan kay Raine. Kahit na sabihin pang matalino rin si Raine ay may mga pagkakataong hindi niya kaagad nakukuha ang lessons nila kaya kailangan pa niyang magpaturo sa binata sa mga subject na magkaklase sila, sa math.
“Ang akala ko ba ay matalino ka?” tanong ni Yuan nang kinukulit na naman siya ni Raine tungkol sa assignment nila sa basic algebra. “Basic lang naman ang pa-assignment ni Sir ah!”
“Basic para sa isang tulad mo na halatang math genius na noon pa man,” sagot naman ni Raine. “Pero sa isang tulad ko na walang hilig sa math, mahirap na ito.”
Isang malalim na hininga na lamang ang pinakawalan ni Yuan nang sandaling iyon, “Hindi mo ba talaga naiintindihan ang lesson? Baka naman kumukuha ka lang ng tiyempo para molestiyahin ako nang hindi ko nahahalata.”
Isang straight look agad ang ibinigay ni Raine bago pa man siya nagsalita, “Hindi nga kita tipo, baka ikaw na ang nababakla sa ating dalawa.”
“Aba’t -”
“Panay ang banggit mo na momolestiyahin kita kahit na hindi naman totoo eh,” mabilis na sabi ni Raine sa binata. “Turuan mo lang talaga ako at ililibre na kita ng strawberry ice cream.”
“Para namang mahilig akong magpalibre sa iyo,” inis na sagot ni Yuan. “Akin na nga iyan at tuturuan na kita. Subukan mo lang na tulugan ang lesson natin ay sa labas ka na matutulog.”
Isang ngiti na lamang ang ibinigay ni Raine sa binata nang sandaling iyon. Kahit naman kasi pinagbantaan na siya ni Yuan na sa labas siya matutulog ay alam naman niyang hindi naman iyon mangyayari. Saka, willing naman itong magturo sa kanya kaya sasamantalahin na niya ang kabaitan nito bago pa man ito topakin sa kanya.
“Subukan mo lang na mag-isip nang kakaiba at malilintikan ka sa akin,” pagbabanta pa ni Yuan bago pa man sila nag-umpisa sa turuan session nila nang oras na iyon.
Nasa kalagitnaan na sila ng kanilang tutorial nang bigla na lamang silang nagulo dahil sa pagtunog ng cellphone ni Raine. Nakaset na ang tone ng nasabing phone sa mga taong bibili sa kanya. Alam naman iyon ni Yuan kaya bago pa man magawang kunin ni Raine ang phone niya ay napagbantaan na naman siya ni Yuan.
“Subukan mo lang na sagutin iyan ay sa labas mo na iyan pupulutin,” sambit ni Yuan na hindi nag-angat ng paningin mula sa pagchecheck ng pinagawa niya kay Raine. “Kita namang nag-aaral ka ngayon eh.”
Napanguso na lamang si Raine nang sandaling iyon. Nanghihinayang kaagad siya sa posibleng kikitain niya dahil lang sa bantang iyon sa kanya ni Yuan. Well, no choice na rin naman siya dahil siya rin naman ang nangulit sa binata na turuan siya. Mas mabuti pang mawalan na lamang siya ng isang consumer kaysa naman sa masira naman ang phone niya dahil lang sa tinotoo ni Yuan ang banta nito sa kanya.
“Nga pala, alam mo naman sigurong bawal ang pagbebenta ng kung ano-ano rito sa loob ng campus,” sabi agad ni Yuan kay Raine.
“Alam ko naman, kaso nga lang, no choice din naman ako eh,” sagot naman ni Raine.
“Bakit naman? Hindi ba nagpapadala ng allowance ang mga magulang mo saka scholar ka rin dito,” sabi ni Yuan.
“Sabihin na lang nating kailangan kong magbenta ng kung ano-ano online dahil sa pangambang hindi sasapat ang perang hawak ko kung sa allowance lang ako aasa,” sambit ni Raine. “Hindi rin naman kasi mura ang mga bilihin dito.”
“Tapos malakas pa ang loob mong magsabing ililibre mo ako,” naiiling na sabi ni Yuan sa dalaga. “Batukan kita riyan eh!”
Isang mahinang tawa na lamang ang pinakawalan ni Raine bago pa man siya sumagot nang oras na iyon, “Hindi naman mahal ang bibilhin kong ice cream kaya okay lang.”
“Paano kung mahuli ka?” tanong agad ni Yuan sa dalaga.
Isang cheeky smile na lamang ang pinakawalan ni Raine bago pa man siya sumagot, “Siyempre, alam ko naman kung ano ang gagawin ko para hindi nila ako mahalata. I always find ways para makalusot.”
“Paano nga kung mahuli ka nila?” tanong ulit ni Yuan.
“Eh di ititigil ko na lamang ang pagbebenta ko,” sagot naman ni Raine. “As long as hindi naman nila ako patatalsikin eh hindi naman na ako uulit pa.”
MABILIS na lumipas ang mga oras at nakatapos din si Yuan sa pagtuturo kay Raine. As usual, mas nadedrain ang utak niya kapag tinuturuan na niya ang karoommate niya dahil halata niyang hirap ito sa pag-intindi ng mathematical terms. Ilang beses pa silang magsasagutan na para bang mag-asawang matagal nang nagkahiwalay sa isang math problem pa lang. Nakahinga lang siya nang maluwag nang nagpaalam na si Raine sa kanya na makikipagkita muna sa isa sa mga costumer nito. Nagulat na lamang siya nang nagvibrate ang sarili niyang phone.
“Buti naman at naisipan mo pang pansinin ang kaibigan mo,” sambit agad ni Juris nang sinagot ni Yuan ang tawag niya. “Ang akala ko ay nakahanap ka na ng bagong kaibigan.”
“Ano ba ang pinagsasabi mo riyan? Busy lang ako kanina kaya hindi ko nasagot ang tawag mo,” sagot naman ni Yuan sa binata.
“Busy sa pagtuturo kay Raine,” panunukso agad ni Juris. “Ang akala ko ba ay hindi ka makikipagkaibigan sa kanya?”
“Sino ba ang maysabi sa iyo na magkaibigan na kami? Hindi kami magkaibigan ng baklang iyon,” sagot naman ni Yuan.
“Kilalang-kilala kita na parang anino ko,” sambit ni Juris. “Alam kong nagiging malapit ka na sa kanya dahil kaibigan na ang turing mo sa kanya. Ayaw mo lang aminin dahil alam mong bubwisitin kita.”
“Ano ba ang -”
“Okay lang sa akin na may iba ka pang kaibigan,” sambit ni Juris. “Ipakilala mo lang din sa akin nang matino para hindi ako nagseselos.”
“Juris, tumigil ka na nga sa mga sinasabi mo!” inis na sabi ni Yuan sa kaibigan. “Isa pang banggit mo ng bagay na iyan at hindi na kita ituturing na kaibigan.”
Isang mahinang tawa na lamang ang pinakawalan ni Juris nang sandaling iyon. Kahit na hindi niya nakikita ang kaibigan niya ay sigurado siyang namumula na ang mukha nito nang mga sandaling iyon. Well, he is just happy to see Yuan having some other friends dahil magkaibang course na ang kinuha nila. Hindi rin naman forever na magkasama silang dalawa sa iisang building.
“Nga pala, parehas kayo ng course ni Bakla, hindi ba?” tanong agad ni Yuan na nagpakunot sa noo ni Juris.
“Oo, bakit?” tanong agad ni Juris.
“Pakibantayan lang at baka mamaya ay may ginagawa na siyang magic nang hindi ninyo nalalaman,” sagot naman ni Yuan. “Pakireport na lang sa akin kapag bigla siyang nawawala sa klase ninyo. Ako na ang kakastigo sa kanya kapag ganoon ang ginawa niya.”
Bago pa man makapagtanong si Juris tungkol sa gagawin niya ay binabaan na siya ni Yuan ng phone. Mas lumawak ang ngiti niya dahil alam niyang concerned si Yuan sa welfare ng karoommate nito na nagkataong kaklase naman niya. At least, alam niyang may kayang magtiis sa kakaibang ugali ng kaibigan niya.
NANGUNOT na lamang ang noo ni Yuan nang naghello na naman sa paningin niya ang kulay pula and this time, pulang ice cream ang inaabot sa kanya ni Raine.
“Ano?! Mag-iinarte ka pa ba?” sunod-sunod na tanong ni Raine nang nakita niyang hindi gumagalaw si Yuan nang sandaling iyon. “Abutin mo na kasi ito bago pa matunaw.”
“Ang akala ko ba ay strawberry ice cream ang bibilhin mo? Hindi ba, pink iyon? Bakit naging red?” tanong naman pabalik ni Yuan sa dalaga.
“Hindi ba pwedeng natakam ako sa watermelon ice cream kaya nakalimutan kong strawberry ang sinabi ko sa iyo,” sagot naman ni Raine. “Ayaw mo ba?”
“Sino ang maysabi sa iyo na ayaw ko? Akin na!” mabilis na sabi ni Yuan sabay kuha sa isa pang ice cream na nasa kamay ni Raine nang sandaling iyon. “Walang bawian ng libre!”
Napangiti na lamang si Raine nang sandaling iyon. Kahit papaano ay alam niyang hindi siya nagkamali sa kutob niyang kukunin pa rin ni Yuan ang ice cream na libre niya sa binata.
“Sorry kung red ang nabili ko,” sambit ni Raine nang tumabi siya sa binata. “Bigla na lang niya akong kinawayan eh.”
“Kailan pa natutong kumaway ang isang ice cream?” tanong ni Yuan sa dalaga. “Hayaan mo na, as long as masarap ang ice cream ay hindi na kita kagagalitan pa. Basta, sabihan mo lang ako next time na may bahid na naman ng red ang kahit na anong ibibigay mo sa akin para napaghahandaan ko.”
Tumango na lamang si Raine nang sandaling iyon. Wala na siyang pakialam pa kung ano ang hitsura nang sandaling iyon. Ang mahalaga lang sa kanya ay ang nakain na niya ang paborito niyang ice cream.
“Nga pala, may mga babaeng humihingi ng number mo sa akin,” sambit ni Raine sa binata. “Hindi ko nga lang binigay kasi wala naman akong number mo.”
“So kung hawak mo pala ang contact number ko ay ibibigay mo ang number ko sa kanila?” tanong ni Yuan sa ‘bakla’.
“Malamang sa malamang, hindi,” mabilis na sagot ni Raine. “Alam ko namang hindi ka mahilig makihalubilo sa mga babae eh. Para ngang allergic ka sa kanila.”
Isang malalim na hininga na lamang ang pinakawalan ni Yuan nang sandaling iyon. Well, hindi naman niya masisisi si Raine kung bakit ganoon ang tingin ni Raine sa kanya. Buhat nang nagkahiwalay sila ng ex niya ay hindi na siya nagkaroon pa ng interes sa mga babae, sa ngayon. Who knows? Baka naman magbalik ang interes niya kung sakaling makabangga na niya ang babaeng magpapatibok ng puso niya.