JURIS! ANO na namang kalokohan ang pinagsasabi mo kanina sa meeting?!" inis na tanong ni Yuan nang pumasok siya sa loob ng editing room ng Lion Heart Publishing Company. "I do not fucking get it nang sinabi mong dapat bigyan ng one thousand copies ang bagong writer na nakuha mo."
"Hindi na rin naman talaga bago ang writer na iyon," sagot naman ni Juris. "She has a strong fanbase sa website natin kaya siguradong bibilhin din ang mga akda niya kapag ginawang hard copy."
"As if namang ganoon kadali ang gusto mong mangyari," sambit ni Yuan. "Alam mo naman sigurong iba ang platform ng website. Of course, mas madali siyang sisikat sa website dahil libre lang ang akda niya, but this -"
"Let the promotion team do their job," sagot naman ni Juris. "Challenge na iyan sa kanila."
Isang masamang tingin na lamang ang pinakawalan ni Yuan nang sandaling iyon, "Para namang hindi kami maaapektuhan sa number of copies na gusto mong ipagawa."
"Well, pwede naman natin ulit pag-usapan iyan mamaya sa meeting," sagot ni Juris. "Just make sure na handa kang sabihin sa lahat kung bakit kabaliwan ang hinihingi kong numero."
"You -"
"Yuan, alam kong may pinagsamahan na tayo noon sa student council noon pero hindi iyon nangangahulugan na hahayaan na lang kitang masigawan mo ako rito," sambit ni Juris sa binata. "Let me remind you na nasa trabaho tayo at wala sa classroom."
Namula na lamang si Yuan sa sinabi ni Juris. Seriously, hindi naman kailangang ipaalala pa ni Juris ang nakaraan nila lalo na at wala na rin iyong epekto sa trabaho nila. Isang malalim na hininga na lamang ang pinakawalan niya nang sandaling iyon. Isang tango na lamang ang ibinigay niya kay Juris bago pa man siya nagpasyang lumabas ng office.
Isang malalim na hininga na lamang ang pinakawalan ni Raine nang sandaling iyon. Kung hindi niya kilala ang dalawa ay siguradong iisipin na niyang nagkabanggaan na ang dalawang lalaki. But then, again, kilala na niya ang dalawa simula pa college kaya sigurado siyang walang samaan ng loob na nagaganap sa pagitan nila. Ang alam lang niya ay maayos pa naman ang friendship nila.
"Raine, huwag ka munang umuwi mamaya at ikaw ang isasama ko sa meeting," sambit ni Juris na para bang nakita si Raine bilang isang main weapon laban kay Yuan.
"Boss, alam ninyo naman po na wala akong alam sa meeting na iyan," sagot naman ni Raine in a calm manner. "Baka hindi lang ako makatulong sa iyo."
"There is nothing to worry," mabilis na sabi ni Juris. "Kakailanganin ko lang ang presensiya mo para masiguro kong kakalma ang leon sa meeting room."
HINDI alam ni Raine kung tama pa nga ba ang ginawa niyang pagsama kay Juris sa isa sa mga meeting nito. Bukod sa wala naman siyang kinalaman sa pag-uusapan nila dahil hindi rin naman niya writer ang pinag-uusapan. Isa pa, hindi rin siya sigurado kung meeting pa nga ba ang ginawa niya dahil puro sigawan lang naman ang naririnig niya. Ang alam lang niya ay hindi kalmado ang leon na itatago na lamang niya sa pangalang Yuan.
Dahil sa hindi rin naman na niya iniintindi pa ang mga pangyayari sa loob ng meeting room ay hinayaan na lamang niya ang kanyang sariling maglakbay ang utak niya pabalik sa panahon kung saan una niyang nakilala si Yuan. Iyon nga lang, hindi naging maganda kaagad ang una nilang pagkikita. Why? That is simply because bigla na lamang siya nitong tinawag na bakla out of nowhere.
"Excuse me, sino ang tinatawag mong bakla?" tanong ni Raine in a calm but poisonous matter.
"Ikaw, pare, iayos mo na lang ang pananamit mo kung ayaw mong natatawag kang bakla," sagot naman ni Yuan na nagpasulak naman sa dugo ni Raine.
Bago pa man tuluyang tumaas ang dugo ni Raine ay isang malalim na hininga kaagad ang pinakawalan niya nang sandaling iyon. Hindi naman niya masisisi ang binatang nasa harapan niya kung mapagkakamalan man siya nitong bakla dahil mukha naman talaga siyang lalaki sa hitsura niya. Imbes kasi na ilabas niya ang pagiging babae niya ay mas pinili pa niyang pagupitan ng barber's cut ang buhok niya. Hindi rin nakatulong ang pagsusuot niya ng plain t-shirt at hoodie paired with ripped jeans para masabing babae nga siya. Pero hindi naman niya inakalang matatawag siyang bakla kaagad sa unang araw pa lang pa ng pasok nila sa university. Pinag-isipan na lamang niya kung ano ang sunod na sasabihin niya sa binata nang sandaling iyon.
"Pare, pagpasensiyahan mo na sana ang kaibigan ko," sambit ni Juris nang panahong iyon. "Hindi lang siya marunong makipagsocialize sa ibang tao. Do not worry, hindi ka naman mukhang bakla, lampa lang siguro."
Gumuguhit na ang inis sa mukha ni Raine nang sandaling iyin. Hindi niya inakalang maiinsulto agad siya ng dalawang lalaki sa magkaibang paraan. Siguro nga ay hindi talaga mahahalata ang pagiging babae niya dahil mas straight pa sa isang rebonded na buhok ang katawan niyang walang korte. Daig pa niya ang sinandalan ng isang surf board dahil sa pagiging flat ng dibdib niya. Iyon nga lang, hindi naman iyon nangangahulugang hindi na siya babae. Ngumiti na lang siya kahit na nabubuwisit na siya.
"Huwag kayong mag-alala, mas mukha naman kayong bakla kaysa sa akin," sambit ni Raine sa isang kalmadong tinig. "Baka nga nagkakabaklaan na kayong dalawa nang hindi ninyo nalalaman eh."
Bago pa man makasagot ang dalawa ay tumalikod na si Raine sa kanila. Napailing na lamang siya lalo na at sa tingin niya ay hindi naman naoffend sa kanya ang dalawa.
She is still in the past nang bigla na lamang may pumitik sa noo niya nang sandaling iyon. Napatingin pa siya sa harapan niya para lang masalubong ang curious stare na ibinibigay nito sa kanya.
"TELL me, bakit sumama ka kay Juris kanina kung ang gagawin mo lang pala ay tutulala ka lang buong meeting?" kastigo ni Yuan sa dalaga. "You were literally spacing out."
Isang sheepish grin na lamang ang ibinigay ni Raine nang sandaling iyon, "Pinasama lang ako ni Juris kasi kailangan ko raw pakalmahin ang leon na nasa meeting room."
Naningkit kaagad ang mata ni Yuan nang sandaling iyon, "Leon talaga? Parang masarap puntahan ang lokong iyon ngayong gabi. Makakatikim talaga siya sa akin ngayon! "
"Hayaan mo na, isipin mo na lang na ikaw ang stress reliever niya ngayon dahil wala si Sunny sa opisina," sagot naman ni Raine. "Isa pa, magkaibigan naman na kayo so sa tingin ko ay pwede mo na ring palagpasin iyon."
Isang marahas na hininga na lamang ang pinakawalan ni Yuan nang sandaling iyon, "Hindi ko nga alam kung paano ko naging kaibigan ang mokong na iyon."
"Grabe ka talaga sa mga taong nakapaligid sa iyo," panunukso agad ni Raine sa nobyo. "Para mo na ring sinabi sa akin na para bang kailangan kong pag-isipan ko ulit kung bakit ko ba sinagot ang isang tulad mo na laging leon kapag galit."
"Aba! Swerte ka pa nga at nakuha mo ang pagmamahal ko kahit na mukha ka pang bakla noon," pagmamalaki naman ni Yuan na nagpatigil kay Raine. "What?!"
"Sabihin mo, mukha pa rin ba akong bakla ngayon?" tanong ni Raine na may madilim na ring aura na lumilibot sa katawan niya nang sandaling iyon.
Napalunok na lamang si Yuan nang sandaling iyon. Nabanggit na naman niya ang ipinagbabawal na salita ni Raine. Kahit naman kasi sabihin pang parte na iyon ng nakaraan nila ay nasasaling pa rin ng salitang iyon ang ego ng girlfriend niya.
"Sabihin mo na kasi kung mukha pa rin akong bakla," giit ni Raine sa binata.
Tinitigan na lamang ni Yuan si Raine nang sandaling iyon. Sa getup na mayroon ito ay nagmumukha pa ring lalaki ang girlfriend niya sa paningin niya. Hindi niya alam kung ano ang isasagot dahil katotohanan man o kasinungalingan ang sasabihin niya ay siguradong maaasar lang sa kanya ang dalaga. Wala namang ibinigay na ibang opsyon sa kanya si Raine eh.
"Nevermind, huwag mo nang sagutin ang tanong ko," sambit ni Raine sa isang nanlulumong tinig.
Isang malalim na hininga na lamang ang pinakawalan ni Yuan nang sandaling iyon. Kailangan na niyang makaisip ng paraan para mawala na ang tampo ng dalaga sa kanya at iisang bagay lang ang naiisip niya. Hinatak na lang niya kaagad ang kamay ni Raine nang oras na iyon.
"Teka, bakit nanghahawak ka ng kamay gayong bakla naman pala ang tingin mo sa akin?" tanong kaagad ni Raine sa boyfriend niya. "Hindi ka ba natatakot sa makukuha mong reaksyon mula sa mga taong makakakita sa atin?"
"As if namang naisip ko iyon noong nanliligaw pa ako sa iyo noon," sagot naman ni Yuan. "Huwag ka na ngang mag-inarte pa at hindi naman iyan bahagi ng personality mo."
Napangiti na lamang si Raine nang sandaling iyon. Kahit na hindi pa sinagot ni Yuan ang tanong niya ay alam naman niyang babae talaga ang tingin nito sa kanya. Kung tutuusin nga ay swerte pa siya sa binata dahil hindi siya nito pinipilit na baguhin ang hitsura niya.
KAHIT na may relasyon pa sina Yuan at Raine ay hindi pa rin iyon nangangahulugan na mayroon na silang karapatan na pakialaman ang trabaho ng bawat isa. Alam ni Yuan kung ano ang trabaho ng girlfriend niya bilang isang editor. May mga pagkakataon nga lang talaga na nagagalit lang siya kapag napapabayaan na ni Raine ang sarili nito kapag nasa red days na sila.
"Nangangayayat ka na naman, hindi ka ba pinapakain ni Juris sa trabaho ninyo?" tanong ni Yuan nang napansin niya ang pigura ng girlfriend. "Tinatakasan mo na naman ba ang lunch break mo para lang matapos ang mga pinagagawa niya?"
Isang kamot na lamang sa ulo ang isinagot ni Raine nang sandaling iyon, "Nawawala na sa utak ko ang kumain eh. Sorry na."
"Mapapatawad lang kita kung sasamahan mo na ako sa lunch ko palagi," sambit ni Yuan.
"Para namang magagawa natin iyon eh madalas ka ngang naglilibot sa mga bookstore para tingnan kung malakas ba ang benta ng mga libro natin," sagot naman ni Raine.
Isang malalim na hininga na lamang ang pinakawalan ni Yuan nang sandaling iyon. Hahayaan na lamang niyang barahin muna siya ng girlfriend niya. Sigurado naman siyang makababawi rin naman siya sa pang-aasar nito sa kanya.