Lian's POV
Bakit galit s'ya?
"Wag mong---" saad ko.
"Maging totoo ka nga Lia" saad ni cedi.
"A-ah!?" malakas at gulat na saad ko.
"Kumain ka ba? at tyaka bakit wala kang payong na dala?" nagtatakang tanong n'ya.
Bumuntong hiningan, "kala ko naman kung ano na" sambit ko, habang nakatingin ako sa kan'ya.
Napakasiryo n'ya talaga.
"Nakalimutan ko lang mangdala, at tyaka di talaga ako kumain dahil mas mahalaga sakin ang matitirahan sa ngayon" paliwanag ko.
"Pwede naman akong kumain pagkatapos makahanap ng--- " malumanay na dagdag ko.
"Na pa ka pabaya mo talaga" saad ni cedi sabay ngiti.
"Sa kwarto ko ka na lang muna tumira habang wala ka bang malilipatan" singit ni drie.
"You mean, kwarto natin" maangas na saad ni cedi sabay tingin kay drie.
"Oo nga pala makaroom mate kami" natatawang saad ni drie habang nagkakamot ng ulo.
"Temporary langnaman daw habang inaayos yung kwarto ko" dag-dag n'ya.
Di ako umimik pero napapangiti ako, di ko
akalain na mag-kakasundo tong dalawa na
to.
FLASHBACK
"Cedi! Cedi wait let me explain!" sigaw ko.
"Ipaliwanag ang ano!? lia!, maliwanag naman ang lahat wala kanag kailangan ipaliwanag" galit na sigaw ni cedi habang umiiyak.
Tumulo na ang luha ko, "cedi please hayaan mo kong magpaliwanag" pagmamakaawang saad ko.
"Lia naman! Naghahalikan kayo! Ano pa ang
ipapaliwanag mo dun eh kitang-kita ko!" madiin ngunit may paghigbing sambit n'ya.
"Cedi, hindi isa tong malaking di nakakaintindihan" saad ko.
"Tama na! Lia! ta---" tugon n'ya.
"Lasing si drie, di n'ya alam ginagawa n'ya! at alam ko na naging kami, pero matagal na yung tapos matagal na kaming tapos!
Cedi! ikaw ang mahal ko" umiiyak na saad ko.
Pero di s'ya na kinig at ngayon nakatayo ako habang umiiyak. Kasabay ng pag-buos ng ulan.
Nagbiglang "mahal na mahal kita lian!" saad ni drie.
"Tyaka na tayo magusap pag-di, kana lasing
drie" galit na saad ko.
Pero di parin tumigil si drie at hinila n'ya ang kamay ko at kasunod ang paghalik n'ya sa'kin. Kahit anong pilit ko na tangalin ang pagkakahalik n'ya ay di ko magawa dahil---
Nagbiglang may humila kay drie.
"Layuan mo na ang girlfriend ko!" sigaw ni cedi sabay sapak sa mukha ni drie.
END OF FLASHBACK
Akalain mo yun, pusibli pa lang mag-kasundo sila.
FASTFORWARD
Na'ndito na kami sa tapat ng pinto ng kwarto nila drie at cedi.
"Welcome, sa munti naming palasyo" masayang saad ni drie.
Nilibot ko ang mga mata ko, maliit ba to!? May dalawang kwarto ,sala,kusina,dalawang banyo.
Inilapag ako ni cedi sa isang suffa.
"Magiging masaya ka dito!, magaling magluto si cedi" saad ni drie sabay ngiti.
"Alam ko, 7 years kaya kami ---" bulong ko.
"Ah ano?" tanong ni Drie.
"Wala" madiing sagot ko.
Sa isip ko, 7 years din pala kami ni drie.
Oo guys karamihan sa mga nakakarelasyon
ko 6-7 years lang ewan ko ba kung bakit di
man lang umaabot ng 8 or 10 years.
Ay mali ako may 8 years naman pala si--- Nilagyan ako ni cedi ng panyo sa noo.
"Hawakan mo" dag-dag n'ya.
At pumasok sa isa sa dalawa kwarto.
Unti-unting lumapit si drie sa ulunan ko at hinawakan ang panyo habang na ka upo sya sa tabi ko.
"Ako na---" ani n'ya.
"Ako na lang kaya ko" sinasabi ko.
Nagkatitigan kami ni drie, "na mumula ka" mahinang sambit ni drie.
Biglang lumabas si cedi sa kwarto at may bitbit s'ya at binali-bag ang unan kay drie, dahilan para mabitawan ni drie ang panyo
Habang na-katingin ng masama si cedi kay drie.
At ako nanlalaki ang mga mata. Kasunod ang pagupo ni cedi sa kanang bahagi ng suffa.
"Bat na'ndito dito ka pa!?" sigaw na saad ni cedi.
Ako ba tinutukoy n'ya?
Eh kanina lang buhat-buhat n'ya pa ko.
"Aalis na nga po sagot" ni drie kasabay ng patingin ko sa kan'ya.
"Wag kang mag-alala sanay na ko sa kan'ya
laging beast mood pagdating sakin yan" na
natatawang saad ni drie.
Kala ko ako na---
"Alis na!" sigaw ni cedi.
Grabe galit na galit s'ya kay drie.
Makalipas ang ilang sigundo wala na si drie sa apartment at kami na lang ni--- Napalunok ako nagbiglang kunin ni cedi ang panyo na nasa tabi ko.
Tahimik lang ako habang kinukuha n'ya ang panyo.
Kasing tahimik ang buong paligid.
Nagbiglang "mahal mo pa'rin ba ko?" tanong
ni cedi habang hawak n'ya ang panyo at nakatingin s'ya sakin.
Grabe pag-katapos ng 7 years ito ang itatanog n'ya na pakatapang n'ya talaga pagdating sa pagsasabi ng nararamdaman n'ya.
"Bakit mo naman na tanong yan?" tanong ko.
"Bakit mahina ang boses mo? Siguro
pagod ka pa sige aayusin ko lang ang kwarto---" saad n'ya siryoso ngunit sweet ang boses.
Hinawakan ko ang braso n'ya at lumingon s'ya.
"Bakit?" tanong n'ya.
"Bakit mo nga na-itanong kung mahal pa
---" nagtatakang tanong ko.
"Kasi mahal parin kita hanggang ngayon" pagputol n'ya sa sinasabi ko.
"Kung hindi ka pa handa ok lang maghihintay ako" dag-dag sabay lakad.
Hanep walang perno-perno.
Nasa tapat na s'ya ng pinto ng unang kwarto
, na kahawak s'ya sa door'nap.
"Mahiga ka muna d'yan sa suffa habang inaayos ko yung kama" malumanay na saad ko.
"Dito ba o sa kabilang kwarto?" tanong n'ya
habang nakatalikod s'ya.
"Kahit saan" sagot ko.
Ang weird, bakit ayaw n'yang humarap?
Humiga na ko at ipinikit ko ang mga mata ko,
Para kahit saglit ay makapag-pahinga ako.
Maya-maya ay naririning ko na ang boses ni drie.
"Nandito na ko" masayang sambit nito.
"Wag kang maingay" mahingan saad ni cedi.
FASTFORWARD
Pakalipas ng 3 oras. Minulat ko ang mga mata ko at bumangon na ko. Na katulong pala ako saad ko sabay hikap.
"Kamusta pakiramdam mo?" tanong ni cedi.
Napakasiryoso n'ya, di ko s'ya naringin na tumawa man lang.
Ngumiti lang ako.