Prince's POV
HINDI ko maiwasan na ma excite dahil makikita ko siya bukas na linisin yung Music Room. Ngisi ko na parang baliw dito sa loob ng aking bathroom, which is here in my room. Tinitingnan ko ang sarili ko salamin, and i do a pose na parang sira. Haha.
Palabas na ako ng bathroom ng may marinig akong katok sa pintuan ko.
*Knock! Knock!*
"Seniorito? Kakain na raw po ng dinner sabi ng Mommy niyo." Sabi ng isa sa mga katulong namin.
"Just a minute!" I shouted so she could heard me outside. Nagbihis muna ako ng plain gray t-shirt at maong shorts. My hair is pretty wet because I was in the shower to the take a bath first. I know I'm handsome. Men cut hair, beautiful eyes, long thick eyelashes, long pointed nose and kissable lips. Yan ako eh, Hahaha. Bago ako lumabas, I texted Camille about tomorrow baka lang kasi makalimotan niya. Kung saan ko nakuha ang number niya? I have my own sources on how i could fully get my revenge.
Pababa na ako ng hagdan ng marinig ko ang pamilya ko na mukhang masaya at may pinaguusapan na kung ano.
"Enjoy the foods with chit-chat, guys?" sabi ko at tumingin naman sila na masaya pa rin ang mga mukha...ano naman kaya ang nagyari dito sa kanila?
Umupo na ako sa dining table na katabi ni Ate Queency, pinagitnaan nila akong dalawa ni kuya Jerome, na kumakain na ng pagkain. On the other side of the table si Mommy na nakaharap kay Daddy sa unahan, katabi ni Mommy si Karen at ang bunso namin, si Kathleen.
My siblings are...Ate Queency Safarii Han Matias, 24 years old. Entrepreneur, Businesswoman at the young age. My Brother kuya Jerome Xavier Han Matias, 22 years old. College graduate in Brentson Academy. I'm the third son, Prince Joshua Xander Han Matias 17 years old...all the description that I mention above, yun ako. Gets niyo? The fourth one is Karen Bridget Han Matias 12 years old, lovable, pretty but a spoiled brat. Our youngest, Kathleen Grammy Han Matias 7 years old.
"Prince I heard that, one of the top student sa school niyo eh, nakaranas ng pang-bubully? Does the Dean already take an actions about it?" mom said, na may halong concern yung tono ng boses niya. Napa-ubo naman ako at uminom kaagad ng tubig before I could answer to her question.
"I-I don't know Mom...paano ko naman po malalaman eh nasa Office po ako ng SSC at I haven't heard na may ganyan pong nangyayari." Sabi ko na iniiwasan ang mata ni Mommy at si Daddy na lang yung tiningnan ko. Parang nawala yung atmosphere kanina na masaya sila nung bago pa ako dumating.
"Does it not concern you? You are the SSC President pero-" hindi ko na pinatapos mag salita si Ate Queency dahil hindi naman yan titigil kung anong salita ang lalabas sa bibig niya.
"It's not my business anymore Ate. Bakit ako pa ang gagawa niyan eh hindi naman ako disciplinarian." Mariing sabi ko. Tiningnan niya ako ng masama at humarap siya sakin.
"You don't have a good heart, you know? Kahit naman kasi na hindi mo trabaho yun, you can do it voluntarily kaysa mag-hapon ka lang naka tambay dun sa Office niyo!" she said in sarcasm. Tinuloy niya ang pagkain at hindi na ako pinansin, para talagang bata...napakachildish kasi ni Ate. But I won't tell them na ako ang may gawa nun.
"Relax ka lang Ate Queency, wala naman sigurong gagawin si Prince na ikakasira ng pangalan niya diba? Lalo na sa pamilya natin. Haha!" Sabi ni kuya Jerome na tiningnan muna ako bago tumayo at tinapik pa ako sa balikat. What does he mean by that? I just rolled my eyes because of what he said. Whatever kuya!
Nagpaalam siya samin and he said that he want to have some rest, kaya umakyat na siya sa kanyang kwarto.
We already finished our food that we didn't continue our conversation because I feel uneasy towards my older sister and brother. I went up stairs but before that? I stared to my Mom, Dad and my two youngest sister in the living room. Watching movies.
UMAKYAT na ako sa kwarto ko at tiningnan ang cellphone ko kung may text galing kay Camille. And i'm right. I recieved her text just now because i didn't bring it earlier. Mom won't allow us to bring any gadgets kapag sabay na kaming kumakain.
I read her reply to me. A small smile on my face cannot hide this time.
Camille: Saan at paano mo nakuha ang number ko?
I simply imagine her face na naka-kunot noo. I'm surprise na parang kilala niya kung sino ang nag text sa kanya kahit hindi naman ako nagpa-kilala.
I replied,
Me: Secret! And from now on? Call me seniorito, kapag tatawagin kita lumapit ka kaagad, hindi yung ako pa ang lalapit sayo. Get that?
Message sent!
One text message.
Camille: Oo na, Mr. President para lang mapatawad mo ako, at no worries hindi ko naman nakakalimutan yung sinabi mo sa akin para bukas.
Me: Good! So see you tomorrow then?
Hindi na siya nagreply sa text ko. I wonder kung anong mangyayari bukas?
I went to my bed and put my phone above my bed side table. Anong oras na ba? Napa-tingin ako sa relo ko at nine thirty pm na pala.
It's almost ten in the evening.
I wrapped my blanket around me, and tried to sleep but yet i can't sleep.
Bumangon ako konti at bumuntong hininga, dahil hindi ako maka-tulog at may pumasok sa utak ko kasi hindi ko mai-imagine ang gagawin ko sa kanya bukas.
I have to be friendly to her in a slightest way, and if i did? I need to pretend that i am her friend para madali ko lang makuha ang loob niya at isipin na pina-tawad ko na siya.
Yeah right!
Ang galing mo talaga Prince. I smiled of what I thought right now.
Yun nga ang gagawin ko bukas.
Exact ten pm nang dinalaw na ako ng antok, and tried to go back to sleep.
MAAGA akong bumangon and prepared myself going to school. Hindi ko muna sinuot ang coat ko at kinawit ko lang muna sa braso ko and also bring my bag, phone etc.
Tapos na ako lahat at bumaba na para kumain ng breakfast.
Naabutan ko doon si Mommy at Daddy na kumakain ng breakfast nila.
When they felt my presence, they called me and went to them.
They said good morning to me and i greet them back. Hindi na ulit ako nagsalita at nag-simula na akong kumain.
"How's your studies, Prince?" biglang tanong ni Dad na naka-tingin sakin at nagulat ako dahil sa tanong niya.
"I'm good Dad, no need to question me like that." Sabi ko at tumingin kay Dad.
"Okay then, sana patuloy na yan kasi alam ko kung anong ugali meron ka, Prince. You must be the playful kind of guy but you know your own limitations also." 'Yun lang ang sinabi niya bago nagpaalam na pumasok na ng trabaho. Tiningnan niya muna ako at tinapik sa balikat bagi umalis.
Naiwan kaming dalawa ni Mommy sa dining table na nagtataka sa sinabi ni Daddy. Pinag-patuloy ko lang ang pagkain ng breakfast ko, ngumiti lang ako kay Mommy and she smiled back to me.
Mom already finished her food, tumayo siya matapos punasan ng table napkin yung bibig niya. She went to me, hug me in my back and tap my shoulder before she go to work.
My Mom's work, she's the one who handled in one of our five star hotel. She managed everything and keep it number one around the asia. The H&M Hotel, pati ang restaurant namin na may kaparehong pangalan sa hotel namin.
Si Dad naman ay CEO ng company na itinayo ng Lolo at Lola ko. The tele-commuting company. Pagkatapos kong kumain, i went outside of our house already and put out my car keys ng tumunog yung phone ko.
Bryle is calling me. I answered it at pumasok na ako sa kotse ko.
I connected my phone on the bluetooth of my stereo.
"Oh? Anong meron at napatawag ka?" tanong ko kaagad. Nag-simula na akong mag drive ng magsalita siya.
"Wala naman...i was just wondering kung may practice tayo ng banda? Alam mo na? Hangout?" ahhh... 'yun lang naman pala ang gustong sabihin nito.
"Yeah, we have a practice. But tomorrow, kasi ipapalinis ko muna yung music room mamaya." Ngising sabi ko. Hindi niya naman siguro mahuhulaan kung sino yun? Baka malaman ni Aidan masira pa yung gusto kong gawin sa babaeng yun.
"Woah! Really? And who is that?" curious niyang tanong. Syempre mamaya ko sasabihin sa kanya kung sino.
"My secret pretend friend, Bryle." Agad kong sabi. Humalakhak siya kaya ako naka-ngisi ng malaki.
"Wow! Pretend friend? Who's that must be?" makulit na tanong niya.
"Alam mo, ikaw Bryle kapag hindi mo pa titigilan ang pangungulit sakin mag-practice kang mag-isa!" I just hung up the call at hindi ko na inintindi yung mga tanong niya kanina.
SIX thirty am nang dumating ako sa school, pumasok muna ako sa classroom namin, on the north side of the building... Medyo may kalakihan kasi itong Academy and there's four side of the building. North, West, East and South.
On the four side building, nasa gitna yung classroom namin which is on the second floor. Lahat ng classroom buildings may ti-tig limang floors.
Ang section Gallema nasa kabilang building, in the west to be exact.
I went to my table and sit to my chair, i just hang my bag at the side of my table at nilabas ang notebook ko sa lesson namin ngayon.
Lumilinga-linga ako ng hindi pa dumadating yung anim. And it's almost time of our lesson already.
Walang ibang pumapasok sa isipan ko kundi ang gagawin ni Camille mamaya. Kung paano ako magp-pretend sa kanya na kaibigan niya ako. Nang sabay pumasok ang english teacher namin at yung anim na dumeritso sa kanilang mga upuan.
Magkatabi yung upuan namin ni Bryle at tinanong agaran ko siyang tinanong.
"Bakit ngayon lang kayo? Mas nauna pa ako sa inyo dito, ah?" sabi ko ng hindi ako naka-tingin sa kanya, pero sapat lang yang boses ko na marinig niya. Tumingin naman siya sakin.
Our english teacher start his lesson for this morning, nakinig lang muna ako but Bryle answered me with a little laugh.
"Mas nauna kaya kami dito kesa sayo...we're more early than you, Prince." Nakangising sabi naman ni Bryle.
Hanggang sa na tapos namin ang lahat ng lesson ngayong umaga.
May iba sa mga classmate namin ang umalis na ng classroom, pero naiwan muna kaming pito para magusap-usap.
"Pass muna ko jan...I need to go." Paalam ni Aidan. I want to know kung bakit hindi na siya suma-sama samin minsan. Magkasama naman kami kapag oras ng meeting.
Ngayon parang may sarili siyang mundo.
Pinabayaan muna namin siya at pumunta kaming anim sa garden para magpa-hangin.
"Sabihin mo nga samin kung sino yang secret pretend friend mo na yan?" pangungulit ulit ni Bryle sakin kaya yung apat naman tumingin sa aming dalawa na nagtataka.
"Pretend Friend? Sino na ba yan? Anong pinag-uusapan niyo?" si Kumiko na yung atensyon ay nasa akin at lumapit muna na mukhang curious. Kaming dalawa ni Bryle ang naka-upo sa malaking bench habang silang apat ay naka-tayo kanina. Tumabi siya sakin na parang chismoso.
Sumunod naman yung tatlo.
"You want to know kung sino? Si Camille Martinez. Now you already know wag na wag niyong sasabihin kay Aidan. Dahil gagawa na naman yan ng dahilan na ipagtanggol si Camille."
"May plano ka na bang bago para pahirapan siya, Dude?" biglang tanong ni John Carlo "Carl" Belarmino. Treasurer ng SSC. Cassanova din at ilang bese ng nagpapalit ng babae dito sa school, kahit sa labas meron din. Kaming lahat halos hindi pa ready sa seryosong girlfriend-girlfriend na yan.
"Susubukan kong tawagan, baka sakaling tapos na yung lesssons nila ngayon." Seryoso kong sabi, nilabas ko kaagad ang cellphone ko and dial her number.
Hindi din naman nagtagal sinagot niya ang tawag.
"Hello? Sino to?" sabi sa kabilang linya.
"Where are you?! I want you to go here in the garden andito ako, hinihintay ka. Faster!" seyosong sabi ko...kahit nka-tingin yung lima sakin hindi ko muna sila pinansin.
"T-Teka? Mr. President? Sorry hindi naka-register yung number mo sa contacts ko. Andito pa kasi ako classroom namin...pero papunta na." Siguradong sabi niya.
"I will give you ten minutes to go here, andito ako sa ikatlong bench naka-upo, bilisan mo!" kunwari irita kong sabi kahit hindi naman talaga ako ganung na-irita, konti lang.
"O-Okay!" hindi magkandaugagang sagot niya.
"Ano bang ginawa mo bakit atat mo siyang pinapa-punta dito kung nasaan tayo?" tanong ni Adrian Asuncion.
"Wala naman, dapat ba meron? Hahaha. Kaya nga pretend friend ko diba? Ako ang gagawa ng move! Just watch and learn!" masaya kong sabi na naka-ngisi silang lima ngayon.
Pagkatapos ng 10 minutes na paghihintay. Dumating din ang pakay ko at gulat na gulat kung tumingin sa mga kasama ko.
"Welcome to the club!! Camille! This exact day, sisimulan mo ang first task mo diba?" kunwaring masigla kong sabi sa kanya.
"O-Oo. Pasensya na kung ngayon lang ako dumating, matagal kasi kaming pinalabas ng teacher namin... S-Sorry talaga!" yumuyuko niyang para humingi ng sorry sa'kin.
"No worries! Let's go guys! Sumunod ka na rin." Sabi ko na hindi siya tinitingnan instead yung mga kasama ko ang tiningnan ko, parang mga aso kung ngumiti. Hahahaha
Nakayuko siyang sumunod samin at parang tanga kung maglakad. Lihim akong tumawa dahil naka-isa na naman ako sa kanya.