HER PoV.
Sa buhay natin. Darating at darating talaga ang panahon kung kailan hindi natin malaman kung ano nga ba talaga ang nadarama nating emosyon.
'Yon ang nararandaman ko ngayon. Seeing this handsome man in front of me. Kung paanong ang kaninang napakalungkot na mga mata ay napalitan ng paghanga at saya.
Malaking tao. Malaking katawan. Magulo ang itim at may kahabaan nitong buhok ngunit hindi lalagpas sa batok. Pero ganon pa man, hindi niyon nagawang bawasan ang kagandahan ng mukha niya.
Makapal na kilay. Matangos na ilong. Maninipis at hindi gaanong mapupulang mga labi, pale pink lips. Maliliit na mga mata. Kulay gatas na kutis. At talaga namang napakaliit ng mukha niya. A well sculpted man. Those well defined jaws of his are arrogantly made their way into my eyes. Perpektong nilalang.
Pero sa lahat ng panlabas na anyo niya, ang mga bughaw niyang mata ang mas kumuha ng atensyon ko. Napakaexpressive ng mga yon, bagay na hindi kayang makita ng mga tao sa mga mata ko.
Parang tinutunaw ang puso ko sa sinaryong nakikita ko ngayon sa harapan ko. Pero..nalulungkot din ako. Masaya ako, pero nalulungkot ako. Ewan, hindi ko alam.
Hawak-hawak ni kulog ang sanggol habang nakatanaw lang ako sa kanilang dalawa.
Pinapakain niya ito. Ina-aalalayan ang bata sa pagsipsip ng gatas mula sa bote.
Pinupunasan sa may baba, dib-dib at leeg kapag may nasasayang na gatas. Nakatingin siya sa bata habang nakangiti at kumikinang ang mga mata.
Mukha silang mag-ama.
"Aray.." mahinang angal ko nang biglang may tumulak bigla sa kaliwang balikat ko.
Lumingon ako sa kaliwa at tinignan ng masama si Mil.
"Para kang tanga." Nakangiwing aniya.
"A-ano? Baket?" Nabibiglang tanong ko. Bahagya akong napaatras nang biglang lumaki ang mga mata niya.
"Hindi mo alam, Sia? Talaga!? Aba, bago 'yan ah?"
" Anong bago?"
" Ikaw? Bago talaga eh," tumango-tango pa siya.
" Anong bago ba?!" Napipikon pero mahina ko paring sabi.
" Ngayon mo lang hindi nalaman na parating ako." Natigilan ako. Napakaseryoso niya.
Gano'n ba ko ka preoccupied?
"M-may iniisip l-lang."
"Siguradohin mo. Hindi ko alam kung anong nangyari sa mga nakalipas na taon. Pero kung ano man 'yon, sana hindi yon ang dahilan ng nakita ko ngayon." Umupo rin siya sa tabi ko.
"A-anak ng.. sabi na ngang may iniisip lang eh."
"Tse. Oh? Ano nga bang mga nangyari?" Biglang palit niya ng emosyon.
I sighed.
"Wala naman." Kibit balikat kong sagot saka ibinalik ang atensyon sa mag-a-este...sa dalawang nasa harap ko.
"Anong wala?!" Nasa akin parin ang paningin niya.
"Nagbakasyon lang"
"Anong bakasyon naman?! Ano? Pumunta ka sa japan?! Nagwaitress ka don?!" Napakunot noo ako. Anong waitress pinagsasabi nito? Tsk.
"Hindi."
"Eh, ano?! Nagliwaliw ka sa Paris?! Ha! Wag ako, Sia!" Singhal niya.
"Hindi rin."
"Eh, ano nga! Nakanampusanggala naman oh!" Napipikong aniya sa mahinang tinig.
Isa 'yan sa gusto ko sa kanya. Kahit napakadaldal niya minsan at napakaraming tanong, hindi siya nagtataas ng boses kapag mahina ang boses ko.
"I took over our empire".
"What?! You did?! Really?! Kelan pa?! Ba't hindi ka nagsabi?!" I shrugged.
"Malayo ka eh.."
" Wala ka talagang kwenta!"
" Girls!!!! Anong pinagbubulongan niyo?! Pwedeng makisali?" Biglang dating ni Jay habang may dinidikit na ice pack sa mukha níya.
Napangisi ako.
" Wala naman, nagpaplano lang," agad siyang lumapit. Umupo sa katapat naming sofa. Kung saan nakatayo parin si Kulog habang hawak ang sanggol.
"A-anong plano?" Gulat na tanong nito.
"Pfftt-" Pigil tawa ni Mil. Kaya naman lumingon kaagad sa kanya si Jay.
" Anong nakakatawa?!"
" Shhhhh!" Saway ni kulog dahil sa lakas ng boses ni Jay.
"Ayan kase" gatung ni Mil.
"Tumahimik ka nga! Ano Sia? Anong plano ha??"
"Pinaplano ko, kung paano ka mawawala sa mundong 'to. Papatayin ba kita o ipapatapon sa ibang planeta".
Parang pinagsakluban ng langit at lupa si Jay. Para siyang bata na inagawan ng kendi. Gusto kong tumawa sa mukha niya pero may gumawa na no'n para sakin.
"Ano namang nakakatawa don?ha? TH?" Patungkol ni Mil kay kulog. Bagaman kitang-kita sa mukha niya kung gaano niyang pinapigilan ang tawa niya.
"Ewan, natutuwa ako eh," kibit balikat na sagot nito.
"Grabe ka naman Sia! Hindi kita tutulongan! Hinde! Bahala kayo!" Naalarma ako nang biglang tumayo ito.
"Hoy! Wag kang magdrama! Ihahagis kita! Umupo ka!" Nakasimangot namang umupo ito.
I sighed.
Buti nalang talaga at nandito ka Mil
"Pwede ba!? Tigilan niyo yang kasisigaw niyo!!?" Lahat kami napatingin kay kulog dahil sa pikong pagkakasabi niya. Hindi 'yon malakas at halos wala nang tinig na lumabas pero nakakakaba. Ewan pa'no niya nagawa 'yon.
Doon ko lang nakita ang pag-aalo niya sa sanggol. Umiiyak ito habang kinakampay sa kung saan-saan ang mga kamay. Tapos na sigurong kumain dahil wala nang laman ang boteng hawak-hawak parin ni kulog.
Bakit Hindi niya pa inilapag yan? Tsktsktsk..
Natataranta siya. Ngayon lang ba to nakahawak ng sanggol?
Napangiwi agad ako sa naisip ko. Obviously, first time niya talaga to.
wag kang mag-alala brad...pareho lang tayong dalawa tsk...tsk..tsk.
HIS PoV.
Halos mapanganga ako nang makita kong naglakad siya papalapit sa akin. Hindi ko alam pero nawala ang pagkataranta ko.
Dahan-dahan kong nailagay sa mesa ang boteng wala nang laman na alam kong kanina ko pa bitbit.
Malaki siyang babae. I mean...mataas ang height niya. Kahanga-hanga ang nakalad-lad at tuwid na tuwid na hanggang bewang at itim na itim niyang buhok. Parang balahibo ng isang ibon sa pagiging pino ng bawat isang hibla.
Maliit ang bilogan niyang mukha. Bumagay rin sa kanya ang matangos niyang ilong. Ang mala-rosas niyang mga labi. Maamong kilay pero napakaagresibong mga mata. Those bright green orbs. Napakaganda.
Wala kang emosyon na makikita sa kaniya. Hindi mo malalaman kung ano ang nasa isip niya. Pero napakasopistikada naman niyang gumalaw. Na para bang, may nakasalalay na importanteng bagay sa bawat ng galaw niya. Kalkulado at sigurado.
And her body... it is built for a shield in a battle. She has the body of a warrior. Nakasandong kulay itim siya at fitted jeans na kulay itim din. May malapad na belt sa bewang niya. Hapit na hapit ang katawan niya dahil sa suot niya.
Kaya naman kitang-kita ko talaga ang mga naga-gandahang muscles niya. Ang napakagandang kurba ng katawan niya. Ano kayang ginagawa nito para makuha ang ganyang kaperpektong katawan? God, she's a goddess.
Sino mang babaeng makakita sa kanya ay maiinggit dahil sa panlabas na anyo niya. At sino mang lalaki ay hahanga sa taglay niyang ganda.
Huminto siya sa harap ko. Kinailangan ko pang iyuko ang ulo ko para makita siya at..
Anong gagawin ko naman dyan?!
Nausal ko sa isip ko nang ilahad nito ang dalawang kamay sa harap ko. Tinignan ko siya ng may pagtataka, gusto ko rin sanang makita muli ang mata niya.
Pero.... gano'n nalang ang pagkadismaya ko nang makitang sa leeg ko pala siya nakatingin at hindi mismo sa mukha ko.
Ang weird naman ng babaeng to?
"Ehem," tikhim ko dahilan para iangat nito ang paningin deretso sa mata ko mismo.
Ano nga ulit pangalan nito? Hindi ko matandaan eh...kung makatalak kase si Mil parang hinahabol ng isang daang turo.
"Hm?" Walang ganang aniya.
"Ganyan ka ba talaga?" Dagling nagsalubong ang kilay niya.
"Anong 'ganiyan'?" Grabe naman to...kalalaki kong tao kinakabahan ako.
Natural lang naman siguro 'yon?! Sa laki palang ng boses niya kahit siguro si Satanas mawiwindang!
Napangiwi ako bago nagsalita ulit.
"Parati ka ba talagang walang gana?" Kumurap-kurap siya na para bang hindi talaga niya inasahan na yon ang magiging sagot ko.
Para akong nabunutan ng sangkaterbang karayom na nakatusok sa iba-ibang parte ng katawan ko nang mawala rin ang pagkakabanggaan ng mga kilay niya.
"Hindi naman," maikling sagot niya. Halos manlaki ang butas ng ilong ko. That's it?! That's it?!!
"Y-yun lang?"
"Meron pa ba?" Napakapilosopa naman nito?!
"A-aba't?" Sinikap kong maging kalmado kahit napipikon na ako. Tsh.
"Ano bang gusto mo?" Wala paring ganang aniya.
"H-hindi ka mag-e-explain kung bakit?" Sinikap kong huwag nang mautal kaya lang parang may sarili nang utak ang bibig ko!
"Hindi ako mahilig mag-explain eh" kibit-balikat pa nito saka bahagyang itinaas ang dalawa niyang kamay na nakalahad parin pala.
"A-anong gagawin ko dyan sa kamay mo?"
Ba't ba ko nauutal?
" Hindi mo alam?" Tumabingi pa ulo niya.
" Magtatanong ba ako kung alam ko?" Bago ko paman mapigilan ay lumabas na sa bibig ko 'yon. Nako naman ...
" Pffttt-" The two stifle a laugh. Tinignan sila ng kaharap ko and in an instant, tumayo sila at hinarap ang isat-isa na parang walang nangyari.
Ibinalik niya ang tingin sa'kin habang wala paring nagbabago sa expression niya.
She sighed.
"Akin na.." iginalaw pa niya ang nga kamay niya.
"A-ang ano?" Halos mapapikit ako dahil sa kautalang ginagawa ko.
"Tsk ...ang sanggol. Akin na. Ang hina mo naman," mahinahong aniya pero nainsulto parin talaga ako.
"H-hindi ko gusto yang tabas ng dila mo ah!...oh!" Gusto kong padaklot na ibigay sa kanya ang gusto niya pero agad na pumasok sa isip ko na sanggol pala ang gusto niyang makuha.
She held her child...at
WALA PARIN SIYANG GANA!
Kaagad naman itong tumahan at tumingin sa ina niya habang nakanguso at nakalagay ang dalawang kamay na may gloves malapit sa bibig.
"S'yanga pala," biglang sambit ni Jay kaya halos sabay kaming napatingin sa kaniya.
"Wow! Sabay na sabay ah?! AMAZING!!"
"Sabay ba?" Si..ah, basta 'yong babae! Tsh.
"HAHAHAHA..Oo Sia!" ah .. Sia pala.. hindi siya sinagot ni Sia, sa halip ay ibinaba nito ang tingin sa sanggol.
"Eh bakit ka tumatawa? May nakakatawa ba?"
"Haha...ano ka ba naman insan TH! Wag ka ngang masyadong hard sa akin?"
"Tsh...ano bang sasabihin mo?"
" Oh? Ba't parang wala ka ring gana ngayon? Huwag mong sabihing naipluwensiyahan ka na agad nitong si Sia?!"
"Sasabihin mo ba o sisipain kita?" Gulat akong napatingin sa babae. Ang brutal naman nito?
" Oh, come on, Sia. Alam naman nating lahat na hindi mo magagawa 'yan sakin. Hindi mo lalagyan ng pinturang itim ang napakaganda kong figure," itinaas baba pa niya ang dalawang kamay niya. Pinasadahan ang kabuuan niya..
" Tsk, bakla." Gusto kong matawa ng napakalakas nang sabihin 'yon ng babae.
"H-hey! Foul 'yon ah!"
"Sabihin mo na Juan Altonio Yonto!"
bwa..bwuahaha
"BWUAHAHAHAHA-" Malakas kong tawa! Agad akong napatig at napatingin sa sanggol. Nakahinga naman ako ng maluwag nang makitang tulog parin ako.
"A-akalain mo 'yon? A-alam mo pala ang napakabantot niyang pangalan?" Tawang-tawa ko pang sabi kay Sia habang itinuturo ang ngayo'y hindi na maipintang mukha ni Jay.
Pero unti-unting nawala ang tawa ko nang makita ang reaksyon ng babae. Ayon na naman ang mukha niyang walang reaksyon ni katiting man lang.
"Tsk, wag mo nga ako tignan ng ganiyan" sabay iwas niya ng tingin. Unti-unting lumaki na naman ang ngiti ko nang makita kong namumula ang pisnge niya.
Haha! Nahihiya siya! Babae parin siya...nyahahahahhaha...babae pa rin!
teka nga...kailan ba siya naging lalaki? Naging lalaki ba siya?! Boba!
" Ano ka ba naman insan?! Pinsan ba talaga kita?!" Sigaw ni Jay pero tinawanan ko lang ulit siya.
"Maghinay-hinay ka sa kasisigaw mo, Tonio at sabihin mo na ang dapat sabihin, kung ayaw mong makatikim sa 'kin," pagbabanta ni Sia. Pero hindi parin natinag ang pinsan kong hilaw.
" Sus..ano ka ba naman, Sia. Hindi ko naman gugustuhing tikman ka eh..pero pwede rin naman kung mapilit ka talaga...hehe----ARAY!!" Untag niya nang batuhin siya ni Mil ng tsenelas kaya naman napalingon siya rito.
"A-ano ba Mil! Pinagkakaisahan niyo na talaga ako!! Huhuhuhu," kunwari ay iyak pa niya.
"Sabihin mo na! Ako ang gugulpi sayo kung ipagpapatuloy 'yang pagpapaliko ng usapan!"
Parang aso naman itong sumunod at tumingin sa gawi namin.
"Y-yung compartment mo kanina, Sia." Tinaasan siya ng kilay nito. Sinasabing ipagpatuloy niya ang sinasabi niya. "M-Medyo nakabukas-"
" Anong ginawa mo?"
" Isinara ko syempre-"
" Aghh!" Angal ko.
Halos matumba pa ako nang basta nalang niyang inilapit at pwersahang ibinigay sa akin ang sanggol na hawak niya.
Agad akong napatingin sa sanggol at nakahinga ng maluwag nang makitang ayos lang ang lagay nito.
Nanlalaki ang mata kong sinundan ang kilos niya papunta sa pinto. Sabay pa kaming tatlo sa pag-igting dahil sa lakas ng pagkakasalampak ng pinto nang makalabas siya!
Tumingin ako sa sanggol at kahanga-hangang sa lakas ng pagkasasarado ng pinto ay mahimbing na mahimbing na ang tulog nito at ngumingiti pa!
Wirdong sanggol! Mana sa ina!
Kanina lang kung makaiyak?! Tas ngayon tulog na?! Syempre naman TH...inihele na ng ina eh...oo nga naman..tsh! Mama's Girl!
Napabuntong hininga ako at balak na sanang umupo nang mapalingon ako sa dalawang hanggang ngayon ay nagtataka parin sa inasta ng babae.
Si Mil nakakunot noo at nakatingin sa sahig habang si Jay naman nakanganga at kumurap-kurap pa habang nakatayo at nakatangin sa pinto.
"Bakit niyo nga ba kilala yo'ng wirdong 'yon?" Sabay silang napatingin sakin at bahagya pang napa-igting ang katawan na ikinangiwi ko nalang.
"Kaibigan ko siya," si Mil. Tumaas ang sulok ng labi ko.
"Ah, talaga lang ah? Hindi halata."
"Duhh?! Bahala ka kung hindi ka naniniwala!" Maarteng aniya saka pabagsak na isinandal ang likod sa sofang inuupuan niya.
Bilib din talaga ako sa babaeng 'to eh. Maarte siya pero may angas siya. Astig. Hindi gaya nong isa, maangas na nga, brutal pa. Edi, nakakatakot na siya.
Napatingin ako bigla kay Jay nang bigla siyang umupo at tumabi kay Mil.
"Nakilala ko si Sia dahil sa kanya," turo niya kay Mil. Nangangalay na rin ako kaya umupo na rin ako.
" Hindi ba't magkaklase tayo? How come I don't know her?"
"Hindi ka dito nag first year eh....first year kami nagkakilala."
"Talaga? Kaya pala mukhang close kayo" tatango-tangong ani ko. Ngumisi naman si Mil.
" Gusto mong maging close sa kanya?"
" Hindi ah! Sino namang maysabi niyan sa'yo?!"
" Ang defensive mo...HAHAHAH...alam mo bang hindi mo ugali yan?" Nanliit bigla ang mata ko..
" A-anong hindi ugali?! Nasisiraan ka na, Mil!"
Anong iniisip niya?!
"Hegeyyy!!! Wala ka....ngayon palang magp-prey na 'ko."
" Bakit naman?!"
"Huwag kang sumigaw...papatayin ka ni Sia..hindi na kayo magiging close n'yan," nanlaki agad ang mga mata ko.
"What?"
"A-ano yon?" Biglang untag ni Jay na dagling nagpatahimik sa 'min.
"H-ha?" Si Mil.
"May kumakatok.." Bulong niya.
" Tsh, baka si Sia lang yan." Balewala kong banat pero nanlaki ang mata ko sa sunod niyang sinabi.
" Hindi kumakatok yung babaeng 'yon! Narinig mo ba siyang kumatok kanina sa kusina? Eh, walang habas na pumasok nga lang 'yon dito kanina eh." si Mil. Turo niya pa ang front door.
" Eh, kung gano'n...sino pala 'yan?!" Pasaring niya 'kong inirapan.
" Sinong tinatanong mo unggoy?! " Walangyang babae!
" S-syempre.. sarili ko," tsh.
"Takot ka pala kay Mil?" sabat ni Sia...
Wait... Sia?!
"Hindi ba lumabas ka?!" Halos sabay naming sabi ni insan habang si Mil naman ay parang nakahinga ng maluwag.
"Oo."
"Eh, pa'no ka napunta riyan?!" Ako..
"Oo nga naman Sia... Hala.. multo ka na ba?!" Bumagsak ang balikat ko... Bakit niya naman naisip na multo?
Pareho lang sila ng babaeng yan eh! Lahat nalang pinagkakamalang multo!
"Whewhoot!"
Napatingin kaming lahat sa kanya nang tumaghoy siya. Hindi nagtagal ay tumabi siya.
Ganon nalang ang gulat ko nang makita kung ano ang nasa likod niya!
What?! A dog?! Ano namang meron d'yan?!
May ibinulong -bulong siya sa aso niya.
Tumingin ako ng matalim sa kanya at hindi ko narin mapigilang pandilatan siya ng mata..
ABNORMAL KAAA!!
"Huwag mo 'kong tignan ng ganyan kulog. Nakakasuka. Pwe!" Nakangiwing aniya.
"Tsh... Abnormal ka!"
" Oh? Hindi ko alam na may pake ka pala?"
" Pfft.." tinignan ko rin ng masama ang dalawa. Mga gagong to tatawa pa..
" Mayabang ka!"
"Madaldal ka," ngising aniya.
"Basta! Mayabang ka!
"Pero maganda ako..di ba?" Hindi siya tumatawa! Pero pilyong tumaas baba ang kilay niya..mayabang talaga!
"Hindi ka maganda!"
"Huwag kang magkaila, Kulog, alam kong alam mo-"
"Na ano?!"
"Wag ka ngang sumigaw. May hawak kang sanggol," hindi ko siya pinansin.
"Ano nga?!"
" Tsk. Alam kong alam mo na gusto mo rin ako," literal na nanlaki ang mga mata ko. Oo! Mukha na siguro akong half tarsier half human.
"T-tama na 'yan Sia!..HAHAHA kinikilig ako sa inyong dalawa!"
Agad kong nilingon si Mil.
" Wala kang dapat ikakilig!"
" Ha? Bakit?"
" Dahil hindi ako magkakagusto sa babaeng takot sa multo!"
" Ha? Sinong takot sa multo?"
" Siya!" Turo ko kay Sia.
" Whooittt??!!" What daw.. " Aba! Ngayon ko lang nalaman 'yan ah! Anakngdemonyo ka Sia! Ayon lang pala ang kahinaan mo!?..."
" Hindi ako takot sa multo," umiwas pa siya ng tingin.
" Takot ka," ako.
" Hindi."
" Takot ka."
" Hindi nga sabi," walang gana pero nagtitimping aniya.
" Says the girl who nearly broke the doorknob just to go out. Hindi mo man lang nakita ang button para mabuksan 'yon, eh halos tuklawin ka na no'n"
" Tsk, sinong hindi mag-aakalang multo ka eh tignan mo nga 'yang itsura mo. Nakapulong puti naka belt ng puti. Nakapants ng puti. Tas ang putla mo pa." Mas sumama ang mukha ko.
" Anong putla?! Hindi ako maputla!"
" Maputla ka ..aminin mo na.."
" Tsh! Hindi ako maputla! Ikaw ang pula!"
" Tama na nga... you're talking nonsense already."
" Ha! Ako pa talaga?!"
" Eh, sino ba dapat?"
" Ikaw! Ikaw!"
" At bakit naman?"
" Dahil nakakairita ka!"
" Nag-aaway ba kayo?" Singit ni Mil.
" Hindi!" Nagkatinginan pa kami nang sabay naming sabihin yon.
" Tsk..nagugutom na 'ko" tumigil siya sa pagsasalita saka tumingin sa 'kin. " Gusto ko nang tikman ang luto mo."
Pinandilatan ko agad siya. Ano bang pinagsasasabi ng bibig ng babaeng 'to?! Kung kanina ay manghang mangha ako sa kaniya ngayon naiirita na ko!
"Hegeyyy! Halina nga kayo! Puro satsat." Saway ni Mil saka nagpamaunang maglakad papunta sa dining table. Wala kaming nagawa kung hindi sumunod nalang.
"Ang liit talaga ng bahay mo Mil." Agad akong napatingin sa kanya.
"Anong maliit?! Ang laki na kaya nito!" Tinignan niya lang ako ng blanko.
"Hindi ako sanay sa ganito. Napakaliit ng espasyo." Umiling-iling pa siya na para bang dismayadong dismayado siya.
Ang totoo'y malaki ang bahay ni Mil. May limang kwarto sa taas may dalawang guestroom sa baba. Anong pumasok sa isip ng babaeng 'to at sinabing maliit ang bahay na 'to?!.
"Hoy! Para sabihin ko sa'yo! Sa mga mahihirap ay napakalaki nang bahay nito!"
"Oo. Kaya lang," saka siya tumingin sa 'kin ng seryoso. Ngayon pa lang, hindi ko na siya gusto. Lalo na kapag ganyan siyang kaseryoso. Naninindig agad ang mga balahibo ko!
"A-ano?" Pilit kong pinatatapang ang sarili.
"Hindi ako mahirap."