GYSELLE POV
"Akala ko dati okay lang kasi kahit anong mangyare saken pa rin siya umuuwi" tumalikod naman ako at pumunta sa hood ng sasakyan para umupo. Nandito kasi kami ngayon sa isang park na malapit sa village kung saan nakatira sila Irithel.
"Gyselle" rinig ko namang tawag niya sakin.
"He keeps his mistresses somewhere, at matagal ko ng alam yun. Halos linggo-linggo iba't-ibang babae. Mga secretary, estudyante, minsan pa nga mga modelo" pag-amin ko dito.
"Paano mo nalaman ang lahat ng yan?"
"......" hindi ako nakasagot kundi kinuha ko ang kaha ng sigarilyo sa purse ko at agad na sinindihan ang isang stick nun at hinithit.
"How can you be so calm and dont do anything about this?" takang tanong niya.
"Hindi ko siya masisisi. No woman can resist a rich, handsome, caring ma--"
"So hanggang ngayon pinapalabas mo pa rin na hindi niya kasalanan ang lahat. Parang ang dating hindi kasalanan ang mambabae? Oh God Gys!" humawak pa ito sa sentido niya, parang pagod na pagod sa lahat ng nalaman.
"Men are polygamous. Hindi na ako nagulat ng nalaman at nasaksihan mismo ng dalawang mata ko ang mga pinaggagagawa niya" bumuga ako ng usok tsaka bumaling sa kanya na walang emosyong pinapakita.
"Him having an affair is not normal! Kasal kayo! Kahit sino alam na mali ang magkaroon ng ibang karelasyon. Ang pakikiapid ay isang malaking kasalan sa mata ng Diyos at ng batas"
"I know!" hindi ko na talaga kinaya ang magpanggap ng nga sandaling iyon, tuluyan ng tumulo ang mga pinipigilan kong mga luha.
"Nasasaktan ka! Pero bakit hindi mo sinasabi sa kanya?" tanong nito. "You deserve to say everything to him. You're his wife. Hindi ka dapat niya sinasaktan emotionally" dagdag niya pa.
"I lost my heart to him seven years ago! Paanong hindi? Araw-araw akong umiiyak iri. Araw-araw kong pinaparusahan sarili ko nung nalaman kong ginagago na niya ako. Araw-araw ko sinisisi ang sarili ko at tinatanong bakit? Bakit sakin pa!" hindi ko na kinaya. Tuluyan na akong napahagulgol. Pilit kong tinatakpan ng mga palad ko ang mukha ko para matakpan ang kahihiyan ngunit pilit na tinatanggal ito ni Iri habang inaalo ako.
"Gyselle" at isang na yakap ang binigay niya saken.
"Am I not worth it?" out of the blue, bigla ko nalang natanong.
"Of course you're worth it. Lahat tayong mga babae! So stop questioning your ownself"
>F L A S H B A C K<
"Gyselle, mahal kita. Mahal na mahal kitaaaaa!" rinig kong sigaw ni greg mula sa labas ng bahay namin.
"Mahal din kita!" sagot ko nung nagkaroon ako ng pagkakataon para habulin siya sa labas ng bahay namin.
"Gyselle!" Nagulat pa ito nung nakita niya ako, mabilis siya tumakbo agad saken papalapit.
"Greg!" aga niya akong binigyan ng mahigpit na yakap. Yung yakap na parang nangulila siya saken ng sobra.
"Gyselle, pangako ko sayo mamahalin kita pang habang buhay. Aalagaan kita hanggang sa makakaya ko." dagdag niya pa.
"Greg" mahinang tawag ko dito.
"Alam ko marami pa akong kailangan patunayan sayo at sa panilya mo. Kahit na sa pagkakataon na tutol lahat ng nga magulang natin sa relasyon natin. Hayaan mong ako ang gumawa ng paraan at manindigan para sa kanila. Huwag mo akong sukuan. Huwag mong sukuan ang pagmamahalan natin" ikinulong niya na sa mga kamay niya ang mukha ko habang mariin akong pinagmamasdan.
"Sshhhhh. Mahal kita" iyon nalang ang nasagot ko.
"Kaya na kitang piliin. Sorry kung natagalan. Sorry kung ngayon lang ako nagkalakas ng loob na puntahan ka ulit. Mahal na mahal kita" tsaka niya ako binigyan ng malalim na halik.
*GREGs RESIDENCE*
"Mom, I must spend my life with Gyselle. Kelangan kong panagutan ang pagmamahalan na meron kami" paninindigan nito sa relasyon namin.
"Hindi ako papayag! You can't marry that girl. Wala silang kaya, hindi siya nababagay sayo at lalong-lalo na sa pamilya natin. Shes a disgrace!" malakas na sigaw ng nanay nito
"Sa tingin mo mahal ka ng babaeng yan? Nasisiraan kana ng bait. Mahal ka niyan dahil sa estado mo sa buhay, pera ang habol niyan sayo hindi ikaw!" dagdag pa ng tatay niya.
"Aalis ako sa pamamahay nato. Pati lahat ng yaman na meron ako galing sa inyo ay tatanggalin ko. Hindi pera ng habol saken ng taong mahal ko, hindi siya ganung babae. At kahit kelan hindi magiging ganun dahil iba siya mga babaeng sinasabi niyo"
"Greg, mali na ata 'tong ginagawa natin. Huwag kang magpadalos-dalos. You can't abandon your family" mahinang sabi ko dito. Nakita ko pang binigyan ako ng isang nakamamatay na mga tingin ng mama niya.
"Talagang mali! How could you do this to our son! Sino ka ba at ang lakas ng loob mong sulsulan itong anak namin na piliin ka kesa ang pamilya niya" tuluyan na akong dinuro ng tatay nito.
"Dad stop it. It's my choice! Desisyon kong piliin ang mahal ko sa pagkakataon na'to"
"Mapapakain ba kayo ng lintek na pagmamahal na yan? Maaayos pa ng pagmamahal na yan ang buhay niyo? Pinapairal niyo lang yang katangahan niyo sa pag-ibig" dagdag pa ng tatay nito.
"Mom, Dad please. Tama na! Ilang taon niyo na akong dinidiktahan. Pati mga desisyon ko noon, puro galing sa inyo. Siguro panahon na ngayon para piliin ko nakapagpapasaya sakin ng walang diktang nakukuha mula sa inyo"
"If thats your decision. Lets make this final! Once you go out of that goddamn door, don't you dare beg us if you need us" malakas ang boses ng tatay niya nung sinabi ito, halos dumagundong ang buong bahay sa tensyon.
"Thank you" yun nalang ang huling nasabi ni Greg sa mga magulang niya bago humarao sakin, "Lets go" isang ngiti ang ibinaling niya saken.
Tumango nalang ako at napahigpit nalang ang hawak ko sa mga braso niya at tuluyan na kaming umalis sa mansion na iyon.
Greg and I kept on fighting for our relationship. Pero hanggang sa makasal kami hindi namin nakuha ang basbas na gusto naming makuha galing sa mga magulang namin.
>E N D  O F  F L A S H B A C K<
"Marami akong tiniis at pinagdaanan sa pamilya niya. Napakadaming bawal! Napakadaming rules. Kahit kelan hindi nila ako binigyan ng pagkakataon para patunayan ang sarili ko, hindi nila ako pinapayagang magtrabaho sa kumpanya. His mom despises mo so much lalo pa nung pumanaw si Don Alfredo" tukoy ko sa tatay ni greg.
"......"
"Hindi ko alam bakit bigla nalang kaming nagkaganito. Hindi ko alam bakit biglang nagbago lahat" amin ko pa dito.
"Pinipilit kong maging masaya. Pinipilit kong magpakita ng mga ngiti at saya sa kanila kahit na alam ko sa sarili kong hindi naman ako masaya. Araw-araw kong pinipilit ang sarili kong maging okay, I've become a big spender. Halos araw-araw ako gumagastos ng pera para mapawi ang lungkot na nararamdaman ko, nagbabakasakaling sa ganitong paraan maibsan ang sakit na pinaparamdam saken ni Greg!" nagsindi pa ulit ako ng isang stick ng sigarilyo.
"....."
"Pero alam mo kung anong mas masakit dun?" humarap ako kay irithel.
"...." umiling naman siya bilang sagot.
"He doesn't care at all" tsaka ako bumuga ng usok galing sa hinihithit kong sigarilyo.
"...."
"He doesn't care if I spend hundreds of thousands each month. He kept on asking if it was enough behind his parents back. Pinapamukha niya saken na nakukuntento ako sa ganung bagay" pinitik ko ang cigarette butt sa hindi kalayuan at bumuntong hininga.
"...."
"Sa tingin mo deserve ko yung ganito? Do you think this is love? Or it is just a lust out of guilt? Minsan nga naiisip ko na baka naging tama ang mga magulang namin noon. Karma ko na siguro ang lahat ng ito sa pagkakaroon ng pabigla-biglang desisyon sa buhay namin?"  tanong ko dito.
"Gyselle wag mo naman idown sarili mo" naramdaman kong hinaplos niya ang likod ko.
"Or maybe Greg is just generous to every woman?" dagdag ko pa.
"Thats impossible. Kasal kayo. Kaya dapat alam niya limitation towards others" paninindigan ni irithel.
"Hindi ko na siya kilala ngayon. O tama bang sabihin ko na iba siguro ang pagkakakilala ko sa kanya dati. Siguro hindi talaga siya yung nakilala ko dati, pakitang tao lang" napabuntong-hininga nalang ako.
"How could you say that? Mahal ka niya, nag-iba lang siguro ang pagmamahal na yun" parang mas lalo akong nasaktan nung sinabi niya ito.
"Hayyys. As long as he gives me money, handles his affairs properly, I will never leave him. As long as it doesn't concern me in public I won't disturb him" malumanay kong sagot.
"Gyselle alam naming lahat na mahal mo siya. Pero sa tingin mo sapat na yun para hindi bitawan ang relasyong meron kayo?"
"Irithel, alam kong nag-aalala ka tungkol saken pero..." tsaka ako bumaba sa hood ng kotse at humarap sa kanya, "pero sana hindi ito makarating sa iba. Can you pretend that you never know about this?" nakangiting pakiusap ko sa kanya.
__________
IRITHEL POV
"...." napatahimik ako.
"Please?" nakatayo siya sa harapan ko at hinawakan ang mga kamay ko. Nararamdaman ko ang tensyon sa lamig ng mga kamay niya.
"Gy-"
"Sa pagkakataon na'to hindi ko kayang maging malakas katulad mo. Alam naman natin na mas matapang ka. Working so hard while raising a child alone, thats hard" nakangiting paliwanag pa niya saken.
"Well fine" napabuntong hininga nalang ako. Sa totoo lang hindi ganun kadali magpalaki ng bata, lalo pa at single mom ako at umaasa saken ang buong pamilya. Ako ang bumubuhay sa buong pamilya namin pero pinipilit kong maging malakas dahil sila ang dahilan ng lahat ng ginagawa kong tagumpay.
>F L A S H B A C K<
Five years go...
Natigil ako sa pag-aaral. Napatalsik ako sa unibersidad na pinag-aaralan ko dahil nalaman nilang buntis ako. Pati ang tinitirhan ko dati sa loob ng university ay pinalayas ako. Bawal daw ako tumira dun dahil hindi naman na ako estudyante ng paaralan. Naranasan ko din mapagtsismisan ng mga tao, noong bumalik ako sa mga magulang ko.
"Sobrang malas naman ng pamilya nila" rinig kong tsismis ng isang kapitbahay namin.
"Naku. Alam niyo bang minalas ang pamilya na yan simula nung dumating yang irithel na yan sa buhay nila" dagdag pa ng isang matabang babaeng nakaduster.
"Tatay niya nabalian dahil sa isang car accident. Tapos ang nanay niya nagmemaintenance na gamot para sa highblood at diabetes. Tapos ngayon babalik siya dito ng ganyan, imbes na makatulong ,dagdag palamunin at problema lang sa mag-asawa" dagdag pa nung babaeng may hawak na walis tingting.
"Buong akala ko maayos ang pagpapalaki ng mag-asawa diyan. Pero bakit maagang nagbuntis? Iba na talaga pag nakarating sa siyudad no? Doon kumakawala" sabi nung isang aleng may hawak na basura.
"Mom, paps I'm sorry I disappoint you" napahikbi kong sabi nung nakita ko sila sa bakuran.
"Ano bang pinagsasasabi mong bata ka? Kahit na anong nangyare sayo, anak ka namin. Susuportahan ka namin sa decision mo. Hindi mali ang magkaroon ng anak, kahit kelan blessing ang makaroon ng bata sa pamilya" lalo pang bumuhos ang luha ko.
"Tsaka matagal ko ng iniisip na magkaroon ng apo. Ngayon na ibinigay na. Hindi ba dapat matuwa ako? Tahan na. Hindi nakabubuti sa bata pag patuloy kang iiyak. Baka maging iyakin pag laki mahirap yan." napatawa naman ako sa sinabi ni paps at pareho na silang niyakap.
Simula noon, pinangako ko sa sarili kong bibigyan ko sila ng magandang buhay hanggat sa makakaya ko. Lahat ng bagay pagbubutihan ko para sa kanila.
>E N D  O F  F L A S H B A C K<
"Paps, Ma, Lia nandito na ako!" sigaw ko nung nakauwi na ako.
"Iri you're home" agad naman lumapit saken si Lia.
"I have a surprise for you" tsako ko binigay yung paperbag na hawak ko.
"Wow. Partner tayo?" amaze na amaze na sabi niya.
"Do you like it?" nakangiting tanong ko sa kanya.
"...." nakita ko naman biglang nagbago ang expression niya.
"Hindi mo nagustuhan?" nag-aalalang tanong ko.
"Iri, other children in my school have their dads to pick them up after school" malungkot na sabi nito.
"Baby" mahinahon kong tawag sa kanya at hinawakan ang mga braso niya.
"Who is my daddy? Bakit hindi niya ako pinupuntahan sa school o kahit na bisitahin dito sa bahay" curious na tanong niya saken.
"Lia, your mom had to leave your daddy for some reasons" si paps naman ang sumagot para saken.
"Daddy doesnt know Lia?" tanong ulit nito sa malungkot na tinig.
"Lia, hindi sa ganun. If he does, he will surely love you so much" sagot ko dito habang pinagmamasdan siya.
"Totoo Iri? Kung ganun malapit ng umuwi si daddy saten?" excited niyang tanong.
"Of course he will soon. Medjo matatagalan lang si daddy sa paghahanap sa baby Lia niya dahil nung iniwan ni mommy si daddy nakalimutan niya sabihin kung saan siya lumipat. Okay lang ba yun?" ngumiti ako at hinalikan ang forehead ng anak ko.
"Yes. The harder he find us, the more he cherish us. Right Paps?" tumingin naman siya sa pwesto kung saan nakatayo si paps.
"Yes little angel" sang-ayon naman ni paps dito.
"Okay. I will go watch and play na" at umalis na siya para pumunta sa sala.
"Anak panahon na siguro para humanap ka ng magiging partner mo sa pagpapalaki kay Lia. Panahon na para makipagrelasyon ka, humanap ka ng handang maging tatay para kay lia. Panahon na para sumaya ka at si Lia" biglang bungad samen ni mom.
"...."
Tatay? Madaling sabihin pero mahirap gawin. Kahit ako alam ko sa sarili kong sooner or later dapat malaman ng tatay ni Lia na anak siya pero natatakot ako. Natatakot na baka huli na ang lahat at baka hindi siya tanggapin. Kung sino man ang nakakaalam sa tatay ni Lia, ako lang wala ng iba. As for her father, hindi niya alam na meron na siyang anak. Kailangan kong malaman bakit ito nasa pilipinas bago pa man niya magulo ulit ang tahimik naming buhay.