SEINA'S POINT OF VIEW
"Pasensya kana at binulabog ka pa ni Ashly," paumanhin ni Xylus, napatigil ako sa pag-kain at nilunok ang nasa bibig ko bago muling magsalita.
"It's okay, no need to feel sorry," tugon ko. Tinignan ko ang paligid at nagtaka kung bakit wala si Ashly dito ngayon. "Nasaan na nga pala siya?"
"Nandoon siya sa kwarto ni Sei, ang balita ko ay gising na siya kanina." Natigilan ako sa kanyang sinabi. Gising na ang isa pang ako?
Hindi pa ako handang makaharap siya, malay ko ba... natatakot ako eh.
"Seina? You okay?" tanong sa akin ni Kion.
"Y-yes, of course." Ipinagpatuloy ko na lamang ang pag-ubos ng kinakain ko. Tahimik lang sina Xylus at Kion, hindi naman ako maka-isip ng topic na pwedeng i-bring up para naman maging  magaan ang atmosphere dito sa dining area.
Hindi ko alam kung ganito talaga sila o may mali? Masyado silang tahimik. "Uh guys?" Sa pagkakataong ito ay nagawa kong agawin ang atensyon nilang dalawa.
"What?" tanong ni Kion at humarap sa akin.
"M-may problema ba? Ang tahimik niyo kasi eh," pinilit kong maging normal ang aking pananalita.
"Oh sorry, nag-alala ka ba? Don't worry.. we're just... Nevermind." Ano daw? Hindi ko na-gets ang sinabi ni Kion.
Grabe ha, sa haba ng sinabi niya, wala manlang yung saogt sa tanong ko.
Hanggang sa matapos kami ay tahimik pa din sila at hindi nagsasalita, parang may malalim silang iniisip at ayaw ma-istorbo.
Naka-upo lang ako dito sa couch habang sila ay nakatayo sa harapan ko. Naka-krus ang kanilang mga braso at pabalik-balik sa paglalakad.
Natampal ko ang noo ko dahil sa nai-stress ako sa dalawang 'to. "Okay. I give up, ano ba talagang problema?" Dahil sa pagsasalita ko ay tumigil sila at nagkatinginan.
"Ah kasi..." Hinintay ko ang sasabihin ni Xylus pero hindi na nadugtungan pa iyon.
"Kasi?"
"Alam na ng Black Society ang tungkol sayo, kung saan ka galing," wika ni Kion.
Alam na nila? Pero papaano?
"Oh, 'yon lang naman pala eh." Nanlaki ang mata ko ng biglang hawakan ni Kion ang magkabila kong balikat at tiningnan ako ng masinsinan.
"That means involve kana dito at posibleng madamay ang Universe 13 na pinaggalingan mo. Naiintindihan mo ba iyon Seina?"
P-posibleng... Oh no.
Tumayo ako naglakad sa pinaka-malapit na bintana, tumingin ako sa kalangitan na kulay lila. Ang universe ko...
"A-ano ng gagawin natin?" tanong ko at humarap sa kanilang dalawa.
"Sumunod ka,"Hindi ko alam kung saan kami pupunta pero mukhang may ideya na ako...kay Sei.
-
"Ang ibig mong sabihin, ililipat natin kay Seina ang elemental seal ng fire ability?" ani Ashly at tiningnan kaming dalawa ni Sei.
Simula kanina ay hindi ko pa nakaka-usap ang isa pang Seina, nacu-curious tuloy ako. Pero nararamdaman ko ang mga titig na ibinibigay niya sa akin.
"Pero ang tanong, kakayanin ba ni Seina..." nag-aalalang sabi ni Xylus at ipinukaw sa akin ang atensyon.
"Kaya niya, nararamdaman kong malakas si Seina." Nagulat ako sa biglang pagsasalita ni Sei. Iba ang boses niya kumpara sa akin.
Nagkatitigan kaming dalawa ni Sei, at sa pamamagitan noon ay tila nagkaroon ako ng lakas na loob.
May tiwala sa akin si Sei, kaya dapat ay magtiwala din ako sa aking sarili.
"Ang goal natin dito ay mapanatili ang mga elemental seal sa atin, at mas magagawa natin iyon ng maayos kung may mag-hahawak sa kanila," paliwanag ni Sei.
"Pero si Seina ba dapat?" tanong ni Ashly. "Pwede namang si Kion ah?" Nanlaki ang mata ni Kion sa sinabi ni Ashly at mabilis na umiling.
"Dapat kay Seina natin ilipat ang seal, para dagdag proteksyon na din sa kanya," dagdag pa ni Sei at tumango naman sila.
This is it, papasukin ko na ang problena ng universe na ito. Sana lang talaga, anuman ang plano nila...sana magtagumpay kami. Hindi ko tiyak kung ano ba talaga ang pinipilit nilang mangyare pero susubukan kong tulungan sila.
"Lalabas muna ako," sabi ni Ashly.
Nang makalabs si Ashly ay sinenyasan ako ni Xylus na lumapit kay Sei. "Ano nang gagawin natin?" tanong ko kay Xylus at Kion.
"Susubukan natin kung tatanggapin ng katawan mo ang fire element. Kung may maramdaman kang hindi maganda, sabihin mo agad." Tumango ako sa sinabi ni Kion. Ano naman kaya ang pinaka-worse na pwedeng mangyare if i-reject ng katawan ko ang seal?
Nagtaka ako ng kumuha si Sei ng isang towel at binuhusan iyon ng tubig. Nang mabasa ang towel ay ipinunas niya iyon sa braso na mayroong fire element.
Nagulat ako dahil tila nakikita ko ang isang rectangle sticker na bahagi ng fire element na symbol.
"Ready?" tanong ni Xylus.
"Yes," confident na sagot ko habang pinapanood siya tanggalin ang seal na para bang sticker na nakakabit sa wrist ni Sei. Naglabas iyon ng kulay dilaw na liwanag.
Hinawakan ni Xylus ang kanang kamay ko at dahan-dahang inilapat doon ang seal. Noong una ay nakaramdam ako ng parang nasusunog ang balat ko, marahil dahil fire element ang seal na iyon.
"A-ah..."daing ko ng mas tumindi ang sakit na nararamdaman ko. Hindi ko ma-explain pero bakit parang nag-aapoy ang buong katawan ko?
"Masakit ba? Tatanggalin ko—"Binawi kong aking kamay mula kay Xylus para pigilan siya sa pagtanggal ng seal. Bahagya akong umatras habanag hawak ang kamay ko.
Tinignan ko sila at halata sa kanilang hitsura ang pag-aalala na baka hindi kayanin ng katawan ko.
"Seina, kung hindi mo kaya, tanggalin mo na."This time, si Seina naman ang nagsalita.
Hindi ko sila pinakinggan at huminga lang ng malalim. Lumuwag ang kalooban ko ng maramdaman na unti-unting nawawala ang tila nag-aapoy na sensasyon sa wrist ko.
Tinignan ko ang seal at nakita ang fire element na maayos na naka-align sa balat ko. Hinimas ko pa iyon, para lang siya tattoo...
"Mukhang malakas ang katawan mo," puna ni Kion at tiningnan ang seal.
"Of course Kion, siya si Seina," proud na sabi ni Sei.
"Let's go Kion, kailangan nilang mag-usap."Bigla akong nataranta dahil sa planong pag-alis nina Kion at Xylus. Hindi ko iyon pinahalata at tahimik na naglakad patungo sa couch na malapit kay Sei.
Isang nakaka-binging katahimikan ang namayani sa buong kwarto. Ang awkward naman...
"A-ah... "pagbasag ko sa katahimikan. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko, ano ba dapat?
"Seina."
"Y-yes?" kinakabahang sabi ko.
"Sorry kung kailangan ka pang mapunta sa sitwasyon na 'to..." Tila nag-iba ang nararamdaman ko dahil sa sinabi niya.
"Sumama ako kay Kion dahil gusto kitang tulungan, hindi naman ako napilitan at gusto ko din naman gawin ito so..."
"Kamusta si mama?" tanong niya.
"Alam mo bang patay na ang mama ko? Namatay siya sa isang car accident papuntang airport." Natigilan ako sa sinabi niya.
P-patay?
Wait—car accident na papunta airport...
Biglang nag-flashback sa utak ko ang mga panahon na pupunta dapat si mama sa airport para magtrabaho sa ibang bansa pero hindi natuloy, kasabay kasi noon ay ang emergency na nangyare sa akin noong elementary ako.
Sa pagkaka-alala ko ay nadulas ako noon at tumama ang ulo ko sa bato kaya naman agad akong dinala sa hospital, that time, hindi natuloy ang flight ni mama dahil sa nangyare.
Kung hindi pala ako na-aksidente sa school...baka patay na si mama.
Woah, hindi ko ma-imagine 'yon ah?
"Oh wait—here..." Hinugot ko mula sa bulsa ng pantalon ko ang isang litrato.
"What is this?" tanong niya pero hindi na lamang ako nagsalita.
Tinignan niya iyon at nakita ko ang luha sa gilid ng mga mata niya. "It's.."
"Nakita ko iyan sa gamit ni mama, nai-kwento niya sa akin ang pagpunta niya dito sa Universe 97,"pagpapaliwanag ko.
Noong sinundo pala ako ni Kion mula sa Universe 13, hindi ko namalayan na nai-bulsa ko ang litrato kaya ayon, dala-dala ko ang picture hanggang dito.
Hindi ko alam kung counted ba ang litrato na iyan sa mga bawal kong dalhin sa ibang universe pero sa Universe 97 naman nagmula ang litrato hindi ba?
"You can keep it." Nilapitan  ko siya at niyakap.
"Thank you Seina."