Nakatabi ulet ako sa kanya. Nakabusangot ang mukha ko habang nakikinig sa lecture. Sobrang diin na ng paghawak ko sa ballpen na ginamit. Sana hindi nalang ako lumipat. Titiisin ko na lang ang kaingayan nina Lucy at Shayne sa likod ko kesa sa maupo sa tabi ng demonyo.
Lalo lang akong nairita nong sinilip niya ang mukha ko habang nakayuko ako para magsulat.
Kinunutan ko siya ng noo at malambot na halakhak lamang ang natanggap ko sa kanya.
Punyetang... Wag niya akong matawa tawa ng ganon ka lambot at baka mahambalos ko siya.
Pa ganon ganon ang tawa niya habang ako dito ay hindi na maitsura dahil sa inis.
"Ayaw moko kausapin?" Rinig kong sabi niya. Alam kong ako ang kinakausap niya pero ayoko siyang kausapin. Sabi ko nga kanina di ba? Kadiri! Naalala ko tuloy iyong ungol nilang dalawa. Mga walang hiya talaga e. Nakakainis.
Sinubukan kong balewalain ang presensya.
Nagpatuloy ako sa paglista ng mga important points sa lecture at tuluyan ko na ngang nabalewala siya.
Ngunit kumunot ang noo ko nong hinarap niya ako. Gagu ba siya? Pero imbis na pansinin siya ay nidedma ko ang kakulitan niya, baka sakaling titigil na siya sa naisip na kalokohan.
Subalit ang buong katawan niya ay nasa akin na talaga. Nakaharap na sa akin. Baliw ba siya? Paano kung mapansin siya ni Miss saka pagalitan kaming dalawa? Baliw talaga! Hindi nag iisip. Sabagay kanina nga sa ginawa nila nong malanding iyon ay hindi sya nag iisip. Hindi man lang naisip na umagang umaga may makakita sa kanila saka nakabukas pa ang pinto. Manyak kasi! Walang pakialam sa paligid. Basta ba masatisfy lang yung makamundong pagnanasa ay okay na! Mga kalat sa lipunan!
Sarap ibalibag sa Mars.
"Bakit ayaw mo'ko kausapin?"
Kasi nakakadiri ka? Duh.
Walang emosyong mukha ang pinakita ko sa kanya. Aba'y bakit? Kailan ba kami nag uusap? Nag uusap lang kami nong pinahiram niya ako ng payong.  Balak ko pa sanang magpasalamat ulet pero sa nakakadiring pangyayari ay nawalan na ako ng gana.
"Huy! Lexa!" Umalingawngaw ang boses niya sa buong klase. Ang guro naming nagsusulat sa board ay napalingon sa amin pati ang mga kaklase ko. Si shayne at Lucy ay natahimik din sa kakabulong sa isa't isa.
Nanlai ang mga mata ko sa kanyang ginawa. Wtf, Jovel!? Tangina niya. Maiiyak na ako sa kahihiyan ngayong araw.
"Ano bang nangyayari riyan, Lexus Alexa?" Pagalit na tanong ni Miss.
Fuck it! Bakit ako? Nakakainis! Sobra na!
"M-miss...." Napalunok ako.
"Uhm...I'm sorry Miss. Ako po yun, a-ayaw kasi ako kausapin ni Xel--"
"Sinong Xel?" Takang tanong ni Miss.
"I mean ni Alexa, Miss" nakakamot pa sya sa kila to niya. Nahihiya ka pa? Sarap mo hambalusin takting ka!
"No, Miss. Si Neil---"
"Sinong Neil ba?!"
Napapikit ako sa hiyaw ng guro namin. Saan ko ba kasi nakuha ang pangalang Neil. Joveneil kasi, may Neil naman talaga.
"I mean si Joveneil po, Miss" mahinang sabi ko.
"Kayong dalawa. Kanina ko pa kayo napansin. Ano bang problema ninyo sa isa't isa?" Nakapameywang na siya sa aktong ito. Inayos niya ang kanyang salamin sa mata at bumuntong hinga. Naglakad siya sa harapan naming dalawa ni Jovel at sinusuri kamibg dalawa. Nakayuko ako at ang kumag sa tabi ko ay parang walang nagyari sa kanyang kapaligiran. Takteng buhay, bakit ba ganito nalang palagi ang eksena?
"Problemang puso yan, Miss!" Pang aasin ni Julius. Sabay pa siya naming pinakyuhan ni  Jovel.
Ngunit nakita iyon ng guro namin. Napapikit nalang ako. Shit talaga.
"Sabay pang nagpakyu. At may sari sarili kayong palayaw sa isa't isa? Xel? Neil? Ako ba'y niloloko niyo? Maghiwalay kayo ng upuan. I don't tolerate couples here in this classroom. Pamilya tayo. Hindi kayo talo, okay?"
Muntik na akong masuka sa sinabi ni Miss. Anong couple ba pinagsasabi niya?
Sabay silang nag okay at ako naman ay bumalik sa upuan kung saan sa harapan nina Shayne at Lucy.
'couples ang kingina! Pati guro nakikiteenage. Langyang Menses yan. Sarap bugbugin"
Sa oras ng math ay nagkaroon ng activity. By pair iyon at kahit anong gawing iwas ko sa malas ay ganon din sya kakapal na lumapit sa akin.
"Pare, Menses. Hanap ka ng pair mo. May pair na kami e" rinig kong sabi ni Angelo sa kanya.
Naiiyak ako sa inis. Wala akong choice. Kundi siya ang gawing partner.
Nong una ay may partner na akong naiisip ngunit akala ko ay kami na ang final kaso may partner na pala siya. Iyong malapit niyang kaibigan. Takteng buhay naman talaga, oo. Ganito talaga nangyayari kapag wala kang ka close na kaibigan. Iyon bang nakikitropa ka lang?
Napabuntong hininga ako. Malas nga naman talaga. Simula ata nong nagkalapit kami ni Jovel ay palagi na ako minamalas. O sadyang mamalasin talaga pag mumukha ko?
Nakakainis naman. Napaisip ako. Sino kaya ang partner niya? May partner na kaya siya?
Bumuntong hininga ako saka humarap sa kanya.
May choice pa ba ako? Mag iinarte pa ba ako sa lagay na ito? Na ang mga kaklase ko ay malapit ng matapos pero kaming dalawa halos hindi pa magkausap mas lalong hindi pa nakapag simula.
Hahay buhay.