logo text
Tambahkan
logo
logo-text

Unduh buku ini di dalam aplikasi

CHAPTER 3

Kinabukasan nagising ako ng maaga. Nakahanda na ang lamesa para sa mga kapatid ko saka ako umalis ng bahay.
Matagal kasi talaga silang nagigising. Kaya naman hinandaan ko na sila ng pagkain para hindi sila malate.
Dala dala ko ang payong na pinahiram ni Jovel kahapon. Hindi ko talaga kakalimutang isauli ito. Nakakahiya naman kung malimutan kong isauli. Baka sabihin niyang nag take advantage ako at walang balak isauli. Ayokong ganon ang isipin niya 'no. Hindi pa naman kami ganon ka close.

Naglalakad ako sa hallway ng aming paaralan. Hawak hawak ang payong sa kabilang kamay saka bag naman na lagayan ng mga libro sa kabilang kamay.
Maraming naggagala sa hallway. I crinkled my nose when I saw something that is not appropriate for the innocent eyes like mine.
'What the hell? Anong ginagawa nilang dalawa?'
Malakas ang tibok ng puso ko habang nakatingin sa kanilang dalawa. Napako ako at kahit gaano ko kagustong pumikit o umalis ay hindi nagawa.
Nasa harapan na ako ng classroom namin. Walang ibang tao dito kundi itong malalanding estudyante! Kay aga aga naman at dito pa talaga ginawa. Hindi na nakapag pigil! Inalipin na ng tawag ng laman!
Nakaupo si Jovel sa kanyang upuan at ang babaeng tiga ibang section ay nakaupo sa hita niya habang mapusok silang naghahalikan. Kapit na kapit ang babae sa leeg niya habang siya naman ay hinihimas ang hita ng babae. Ang kanyang isang kamay ay nasa ilalim ng blouse ng babae at alam ko, alam ko okay, na nilalaro niya ang malusog na dyoga ng babae!
Nakakadiri! Nakakasuka! Nakakairita!
Namumula ako at para akong hinihingal. Damn it! Bakit kailangan ko pang masaksihan ang mga nakakadiring pangyayari na ito.
Nag iinit ang buong pisngi ko. Pakiramdam ko ay sasabog na ako dito.
Minsan talaga kung ano anong magagawa ko kapag naiinis ako. Imbis na tumakbo at magtago ay hindi ko na gawa. Kaya naman pabagsak kong nilagay ang bag ko sa isang upuan doon malayo sa kung saan sila. Akala ko matigil sila sa kanilang ginawa pero parang hindi nila ako napapansin. Nakakainis lang! Mga walang hiya mga hayop. Wala akong karapatang magalit, alright, pero kasi mali ang kanilang ginawa. Mas lalo lang nag init ang ulo ko.
"GOODMORNING! HALA! OO MAY ASSIGNMENT PALA, NO? DAMNIT! HINDI KO NAALALA. OMG! NASAAN PALA ANG MGA TAO DITO?" Sobrang lakas ng boses ko na napatalon silang dalawa. Nagkanda dapa dapa ang babae sa pag ayos ng kanyang skirt at blouse saka buhok. Nahihiya siyang nag angat ng tingin sa akin.
Poker face ang binigay ko sa kanya. Nawawalan ako ng respeto sa kanya honestly. Pero syempre hindi ko naman ipapahalata iyon.
"I--i'm sorry" ang tanging nasabi niya. Gulat parin sya sa nangyayari at may halong hiya ang kanyang expression sa mukha. Hindi ko siya masisisi. Ako nga e nahihiya sa kanilang ginagawa.
Saka siya tumakbo palabas. Muntikan pa siyang madapa malapit sa pintuan. Ayan, tanga! Mas lalo lamang akong nairita. Halata kasi siyang tanga at alipin sa mga lalaki.
Speaking of lalaki....
Tinapunan ko ng tingin si Jovel na ngayon ay may nakakairitang ekspresyon sa mukha. Dinampot ko ang payong sa tabi ko saka ko binato sa kanya.
I didn't mean it that way pero dahil na rin siguro sa init ng mukha at adrenaline rush ko kaya ko nabato sa kanya ang payong.
"W-woah" sabay salo niya sa payong. Inirapan ko siya at hindi na nagsalita pa. Ayoko makipag usap sa kanya. Kadiri!
Ilang minuto pa bago napuno ng tao ang room namin. Ilang segundo lang rin ang nakonsyum saka dumating ang guro namin.
Nag attendance muna saka nagsimula pero ngayon ay nilibot ng guro ang buong klase.
"Walang absent pero bakit parang may kulang?"
"Ah si Alexa po, Miss wala na siya sa tabi ko" pagsasalita ni Joveneil. Nakakaasar na ngiti ang kanyang binitawan nang nagtagpo ang aming mga mata.
Napapikit ako sa kaepalan niya.
"Ah, right si Alexa. Bakit ka nga nandyan sa pinakalikod, Miss Lexus Alexa Rosales?"
Istriktang muka ni Miss Mendoza ang nakita ko. Nasa harapan ko na pala siya. Napanguso ako. Kainis naman.
"Alam mo naman ang height mo, hija. Hindi ka nababagay sa pinakalikod. Bumalik ka sa orihinal mong upuan."
Nagtawanan ang mga kaklase ko. Pinapahiya ako sa klaseng ito. Ibang klaseng nilalang. Mga bully. Pinangungunahan pa nga iyon ni Mr. Mayabang Joveneil  Riley 'Jovel' Menses. Pacool. Kairita! Sarap bigwasan, 'no? Kung kayo kaya ang nasa lugar ko? I used to be a silent student. Halos walang nakakakilala sa akin at ngayon, dahil sa letsenga yan silat na pangalan ko sa classroom. Nakakapikon.
"Actually, Miss Mendoza katabi ko siya kahapon."
Tiningnan ko siya ng nakakamatay na tingin ngunit ningitian niya lang ako.
"Alright. Hindi ka kataasan pero pag sa tabi ni Mr. Menses ay pwede na."
Naghilyawan ang mga walang hiyang kaklase ko sa sinabi ng teacher namin wala namang maganda dun. Puro pang iinsulto.
Langyang araw!

Komentar Buku (15)

  • avatar
    Ma Rhea

    wow ahh grbe

    18d

      0
  • avatar
    MarceloChristina

    How thrilling!

    27/04

      0
  • avatar
    Mark Dave Tarrazona

    wow

    29/03

      0
  • Lihat Semua

Bab-bab Terkait

Bab Terbaru