RIA'S P.O.V
Seryoso akong tumayo at lumakad sa field. Nakangisi naman si Via. Hindi ko nalang pinansin.
I should be more careful now, if I get too angry I could kill anyone and I can't afford to put myself in the edge.
"Afraid now eh?" napadilat ako ng marinig binigkas ng babaeng kaharap ko. Ang sarap niyang tanggalan ng kaluluwa at iwanan siyang walang buhay!
I calm myself, nanginginig ang katawan ko, not in fright but in excitement.
I could hear some of my classmates whispering that I got no chance of winning.
"Poor her, she got no chance of winning."
"Right, Via's pretty cunning"
Tumaas ang kikay ko sa narinig. Losing is not on my vocabulary. I had to admit, I am pretty flawed. I possess the attitudes that not so many people would want. I am a liar, greedy, short tempered, not so forgiving, and many more for short I am not a good person kaya ganun na lang ako ka triggered tuwing nasasabihan ng bagay bagay.
Pumito ang guro at sunod na nagkaroon ng force field sa paligid.
Unti-unting nagbago ang paligid, from a bright grassy field it turn to a gloom of darkness, sa paligid ay naglalakihang puno, sa di kalayuan ay makikita ang kastilyo ng Erebos.
My eyes widen, "Welcome back Princess Peria." I look around to see Feroh, he bowed down to me.
"Feroh..." akmang lalapitan ko siya ng tumaas ang tingin niya sa akin at isang nakakakilabot na ngiti ang namuo sa kanyang labi. I stopped in my tracks ng ilabas niya ang kanyang espada.
A shiny black sword that is made of strong metal that I personally give him.
"Let's test this sword of mine, my princess." tinakbo niya ang pagitan namin ng nakaamba ang espada at handa akong hiwain.
Nanigas ako sa aking kinatatayuan, If there is one person I treasure the most, that is Feroh, he is my brother, my friend and my father that I never had.
"Oh my! Ria wake up!"
"Kyaaah! she's gonna be dead!"
My eyes widen. Battle! Illusionist! Illusion!
Napatalon ako patalikod ng kunting agwat na lang at mahihiwa na ako.
Right! This is just an illusion. He's not true. Naikuyom ko ang aking kamao. For all of the people its Feroh. How dare she use Feroh as my weakness!
Muli nanaman siyang sumugod sa akin. Feroh is a shadow manipulator but I don't know if Via can copy him.
My realization hit me hard, if Via get to know my weakness does it mean she knew me already?
Ramdam ko ang sakit ng hiwa sa aking braso, kasabay ng malakas na sipa sa aking muka. Napatalsik ako ng ilang metro.
This is not Feroh! This is Via! Pinunasan ko ang dugo sa aking braso. This time I won't fail.
Sinalubong ko ang atake niya. Lumiyad ako ng tangkain niyang hiwain ang aking dibdib. I immediately give her a side kick.
Napaurong siya ngunit hindi pa iyon sapat. Muli niyang akong inatake ngunit paulit- ulit ko naiiwasan ang mga iyon at halata sa muka niya ang gigil.
"B*tch! Lets see if you escape it this time" she said in Ferohs' form. Napagtanto niya na atang hindi tumalab sa akin ang kanyang illusion. Ang dating muka ni Feroh ay muling nagbago.
Hindi ko alam kung bakit emosyon ko ang kanyang pinupuntirya.
His dark grey menancing cold eyes were seriously staring to me like he is so disappointed.
"Father..."
"You're not my daughter..." puno ng pagkamuhi niyang saad. My heart clenched in his words. Yes he didn't liked me in the first place.
Isang pwersa ang nakapagpatalsik sa akin. Ramdam ko ang sakit ng suntok niya sa aking pisngi at hiwa sa aking tiyan.
I clenched my fist and look at him.
"Father."
"Its your fault that your mother died. Hindi ka dapat na isilang.."
Namasa ang aking mata sa maangjan gnoyang turan. Mother...she died because of me. It's my fault! If I had not live she would be alive.. And now... my own father abhore me, for I am a cursed child with these unknown abilities.
My heart ache from his words. Tears clouded my eyes.
Naitukod ko ang aking dalawang kamay sa lupa. If being killed by him makes him happy I should gladly accept it.
"You will die in my h-hands!" naipikit ko ang aking mata ng itinaas niya ang espada upang gilitan ako sa leeg. Hinintay kong dumapo ito ngunit ilang segundo na ay wala pa rin akong nararamdaman.
Iminulat ko ang aking mata at nakita siyang nakaluhod sa aking harap at sapo-sapo ang dibdib na tila nahihirapang huminga.
"Father I owe you my life. Take it."
I would want to end my life here. Si Feroh lang ang tanging meron ako at ngayong napalayo ako sa kanya, wala ng saysay ang aking buhay. I'm not home and I don't know if I can still go back home.
"B-b*tch." Vias' face welcomed me. The gloomy dark place was replaced by bright grassy field again. My eyes widen inilibot ko ang tingin sa paligid at tila lahat ay may iniindang sakit sa dibdib including my teacher.
Nanginig sa galit ang katawan ko. Nandilim ang aking paningin .
"H-how dare you decieve me?" lahat ng kalungkutang naramdaman ko kanina ay napalitan ng galit. Galit para sa panloloko sa akin. She humiliated me by my onwnself and to everyone...
and I hated that! Ayaw ko ng natatalo, napapahiya o ano pa man!
I slowly picked the sword at her side.
Nandilim ang aking paningin. People like her should die, soul shall be succumed by me and her body shall be a food to the nature.
Nanlalaki ang mata niyang napatingin sa akin ng inangat ko iyon. "W-what are you doing?" nahihintakutang bigkas niya.
Walang emosyon ko siyang tinignan. "You must die Via.."
"Underestimating an empath like me is a big mistake."
Now have a taste of your own medicine.
Sa isang mabilis na paraan ay inihampas ko ang espada sa kanyang leeg. I was really determined to end her life, right here right now if not only a strong blow made me fly from my position.
Masama ang tingin ko kay Prinsepe Javar.
"Thats enough!" isang mahabang nakakabinging pito ang aking narinig mula sa guro. Tila ako nagising sa isang malalim na hulog. Hingal na napaluhod ako. Nanginginig ang kamay.
Sunod-sunod ang mga kaklase kong magsitakbuhan sa gawi namin, ang iba ay dumeretso kay Via na nakatulala at sila sila Sunny at Kira sa akin.
"Ria ayos kalang?!" nakayakap sa akin si Kira at ininspeksyon ang sugat ko sa braso na hanggang ngayon ay nagdudugo.
"You have gotten too far Ria.." bakas naman sa boses ni Sunny ang pangamba. I suddenly remembered Estelle by her.
It happened again. Napapikit ako sa inis, its like it's moving on it's own and kill anyone who dared to hurt me, it's like programmed to be like that.
"You're at it again." napataas ako ng tingin kay Javar. Galit ang ekspresyon at kung tingnan ako ay kagaya ng sa aking ama.
My heart ache and my stomach knot in pain.
CALLANDRA
Napahawak ako sa dibdib ko na maramdaman ang pananakit niyon. Ramdam ko ang kahungkagan at kalungkutan nadarama niya at ganun din ang lahat ng aking mga kaklase maging ang guro.
"What is this..?" naluluhang tanong ni Alleyah habang nakahawak din sa dibdib.
Napatingin kami kay Ria na nakaluhod at lumuluha. "It's her.."
"She is a powerful empath." The ever silent Terron said.
Indeed, powerful that she can manipulate someone's emotion.
Tiningnan ko si Javar at malalim itong mag iisip habang nakatitig kay Ria.
"I don't trust her." ani niya bigla.
"She's mysterious but I sense she is a good person." kontra ko.
Umiling siya saka tinuro si Ria na ngayon ay biglang nagmulat ng mata kasabay niyon ay ang pagkawala ng masakit na pakiramdam sa damdamin.
Halos manayo ang balahibo ko ng maramdaman ang napaka negatibong aura. It has the pure lust of killing intent into it!
"S-she will kill Via!" naisigaw ni Alleyah na tila naramdaman din iyon.
Nakangisi at malamig ang tingin. Ang larawang iyon ni Ria ay nakakatakot. Napatayo kami at napasigaw ang ilan ng sa isang iglap, sa napakabilis na galaw ay tatagpasin niya ang ulo ni Via, mabuti at bago pa mangyari iyon ay mabilis na kumilos si Javar at pinatamaan ng apoy ang espadang hawak. Tumalsik iyon at nadali siya.
Agad kaming lumapit doon. Ria was trembling. "You're at it again." makabuluhang saad ni Javar.
"I'm..I'm sorry. H-hindi ko sinasadya."
"Again!?" malakas at galit na sigaw ni Alleyah.
Yumuko lang siya at hindi na sumagot.
"You will be punished by this! I will make sure of that!" nagbabantang saad ni Alleya kaya sumabat na ako.
"It was'nt just her fault Alleyah! She was also triggered by Via--"
"That's only normal Andra, kung ako ang nasa posisyon niya ay ganon din ang mararamdaman ko but I will not kill Via." sansala ni Timothy.
"B-but-"
"I will accept the punishment.." Napatigil kami ng marinig si Ria.
"Great. Your punishment is hard, that's considered as attempted murder already." Alleyah said.
"You'll be locked up in the punishnent room." napasinghap ako maging ang mga ibang kaklase ko sa tinuran ni Javar.
"Hindi! That's too much Javar!" sigaw ko pero binigyan niya ako ng masamang tingin. Tinignan ko sila isa isa pero tila sang ayon ang lahat doon.
"A-are you serious?"
Nagulat ako ng lumuhod sa harap namin ang isang kaibigan ni Ria na si Kira.
"Y-your Majesty please reconsider your thoughts, Ria can die from the pu--" napatigil siya sa pananalita ng hilahin siya patayo ni Ria.
"R-Ria-"
"Shut up, I don't need you to do that for me. Tatanggapin ko ang parusa."
"But Ria you can die from it." tutol ko pa din.
She smiled at me but her smile didn't reach her eyes. "Thank you for concern Princess Callandra but I can do it."