"H'wag mong ilalabas si baby Cean. Maliban na lang kung kinakailangan. And always be with him attentively. Maghapon akong wala rito sa bahay at ikaw ang tatayong ikalawang nanay niya, okay?" sunod-sunod pang pagpapaalala ni ma'am Clarideth sa 'kin habang naglalakad paalis.
"Opo, ma'am. Noted po," tugon ko sa mga sinabi niya. Kailangan, hindi ako pumalpak sa mga ibinilin niya sa 'kin.
"And when you see someone. Lalo na kung group of men... B-Basta lalaki, h'wag na h'wag na h'wag mong papapasukin. Let manang Brenda to look it first bago ka makiusyoso. Basta lahat ng attention mo, ibigay mo kay baby Cean. Tanging 'yon lang, Ericka."
Sa mga pagpapaaalala ni ma'am Clarideth, bakas ko ang takot at kaba sa kaniya. Medyo nagmamadali siya dahil ang sabi niya, may emergency raw.
Basta puro kay baby Cean ang bilin niya sa 'kin. Tutukan ko ang bata nang mabuti.
May problema ba?
Second day ko pa lang ngayon pero medyo weird na ang napapansin ko sa kanila.
Bakit ba ako nakikiusyoso? Tsk!
"Opo, ma'am. Ako na pong bahala kay baby Cean. H'wag po kayong mag-alala," sabi ko na lang kay ma'am para kahit papaano, gumaan ang pakiramdam niya.
"Sige, Ericka, manang, mauuna na po ako," paalam ni ma'am bago umalis.
Hinintay muna namin ni manang na makaalis nang tuluyan si ma'am bago kami pumasok sa loob.
"Ericka, ituon mo na ang sarili mo kay baby Cean. Ako na ang bahala sa mga gawaing bahay. Sige na," sabi ni manang Brenda sa 'kin. Mahinahon ang pananalita niya sa 'kin ngayon kumpara kahapon.
Agad na akong umakyat sa room ni baby Cean at doon tumambay. Tulog pa rin ang baby.
"Ano kayang nangyayari? Kakaiba ang kilos ni mommy mo, baby Cean. Kung ano man sana ang problema niya, masolusyunan sana niya," tanong ko sa sarili ko at saka nagbuga ng isang malalim na paghinga. Tinuon ko ang baby. Pansin ko na suot-suot na nito ang kwintas na may ocean blue diamond. Si ma'am na siguro ang naglagay nito.
Dahil wala pa naman akong gaanong pinagkakaabalahan, nagtingin-tingin na lang ako ng mga pwede kong gawin dito sa room. Inayos ko ang mga gamit at tinanggal ang mga nakakakalat. Hindi ko rin mapigilan na sulyap-sulyapan ang napaka-cute kong alaga.
Wala na ang picture dito ni ma'am Clarideth na nakita ko kahapon. Tinanggal na niya siguro?
"Baby, sino ang mga kasama mong baby sa picture? Mga anak din ba sila ni mommy mo?" tanong ko sa walang kamalay-malay na bata at saka huminga nang malalim. "Sino ang daddy mo? Bakit kayo na lang ni mommy mo ang magkasama?"
Bigla na lang akong nahinto nang umiyak si baby Cean. Hininto ko ang pag-aayos ko at saka itinuon ang pansin ko sa bata. "Sshhh... Shhh.... Hmm..." paghehele ko sa bata. Tss! Ang ingay-ingay ko naman kasi e!
Tumapat ako sa may malaking bintana ng kwarto para dumungaw sa paligid. Natahan nang marahan si baby at mukhang gusto niya ang view rito sa kwarto niya.
"Ay teka, baka gusto mo ng dede. 'Di ka pa naman nag-poo-poo e. Wait," sabi ko pa rito at saka inilapag sa crib niya.
Agad akong nagtimpla ng gatas sa bote at sh-in-ake 'yon. Medyo binibilisan ko ang kilos ko dahil umiiyak na naman siya.
"Ito na. Ito na. Okay na, baby," pagpapatahan ko nang ilapat ko ang tsupon sa bibig niya. Muli na naman siyang natahan kaya't gumaan ang pakiramdam ko.
Natuon na lang ang paningin ko sa kalangitan. 6:10 na ng umaga at ang aga namang magising nitong cute na baby na 'to. At simula ngayong oras hanggang sa makauwi si ma'am, dapat ang atensyon ko ay nakatuon lang sa kaniya.
Napukaw na lang sa pansin ko ang isang naglalakad sa may 'di kalayuan. Parang lalaki dahil nakaitim siya. Naglalakad siya at parang may kausap sa phone. Kasalukuyan siyang papunta sa sasakyan at saka sumakay rito.
Ang yayaman talaga ng mga nakatira dito. Hay!
Mabilis na umandar ang sasakyang 'yon hanggang sa maglaho na ito sa paningin ko.
Muli na namang umiyak si baby Cean kaya't wala akong choice kundi ang patahanin siya. Ubos na kaagad ang gatas niya. Binuhat ko na lang siya at saka hinele-hele.
PARANG dinaig ko pa ang paglilinis ng mansyon dahil sa araw na 'to, sunod-sunod ang iyak ni baby Cean. 'Di tulad kahapon, mas nahihirapan akong patahanin siya ngayon.
Kasalukuyan akong nakatingin sa sanggol na ngayon ay mukhang masaya na sa hinihigaan niya. Seryoso lang ang mukha ko at ramdam ko ang pagod para mapatahan lang ito na halos ilang beses kong ginawa.
"Cean..." sambit ko lang sa pangalan niya. Nasa loob ako mismo ng crib niya at nakadapa siya ngayon sa 'kin. Sa tuwing aakmain ko ang umalis, iiyak siya nang pagkatindi-tindi.
"Gusto mo talaga ako rito, ano, cute kong alaga?" tanong ko sa kaniya pero ngumiti lang siya sa 'kin na akala mo, naiintindihan ang sinasabi ko.
"Oh? Anong ginagawa mo r'yan, Ericka?" biglang tanong ni manang Brenda nang mapasok sa kwarto ni baby Cean.
"Manang, si baby Cean kasi ayaw akong paalisin. Iiyak po ito nang matindi kapag gagawin ko," sabi ko sa kaniya.
"Hay! Mukhang wala ka na ngang magagawa dahil gustong-gusto ka ng batang 'yan," sabi ni manang saka inayos ang salamin niya sa mata. "Hmm... Hahatiran na lang kita rito ng makakain mo. Saglit lang," paalam niya ulit at muling lumabas.
Isang minuto't mahigit lang ang itinagal ni manang ay muli siyang bumalik dala ang isang tray ng pagkain ko. "Ayan, sige maiiwan muna kita. Kailangan ko pang linisin ang banyo e. Basta kapag may tanong ka, malamang itanong mo lang sa 'kin. Hmm?" sabi nito at akmang aalis nang pigilan ko siya.
"Saglit lang po," sabi ko dahil nang i-open niya ang salitang tanong, marami ang pumasok sa isipan ko. "May problema po ba?"
Hindi kaagad ako sinagot ni manang kundi ang tignan lang ako. Medyo nagsisi pa ako sa itinanong ko dahil mukhang susungitan lang niya ako.
"Lahat naman ng tao, nagkakaproblema, hindi ba?" tanong din niya sa tanong ko.
"Pero mukha pong matindi ang problema ni ma'am Clarideth e. Nag-aalala lang po ako. Kung may pwede po akong maitulong, sabihin niyo lang po."
Nagbitiw lang siya ng isang marahang paghinga at muling inayos ang salamin niya sa mata. "Matindi nga ang problema ni ma'am. Nag-aalala rin ako sa kaniya. Pero hindi niya tinanggap ang maaaring maitulong ko sa kung anong pinagdaraanan niya," sabi ni manang. "At kung gusto mong tumulong, alagaan mo na lang si baby Cean," huling sabi niya bago ako iwan dito sa kwarto.
TANGHALI na pero nananatili pa rin ako rito sa kwarto ni baby Cean. Kasalukuyang natutulog ang bata pagtapos nag-poo-poo at dumede. Nalinisan ko na rin siya bago magpahinga.
"I thought galit ka dahil pinakita ko sa 'yo ang surprise sa ex-boyfie mo. Hay! Sorry talaga, Ericka."
"Sa kaniya ako galit, 'no? Hindi sa 'yo. Hindi mo naman ako niloko e," tugon ko kay Divine.
Nakaupo ako sa may couch sa may dulo habang abalang nakikipag-usap kay Divine sa cellphone. Gusto kong ilibang ang sarili ko.
"Akala ko, galit ka e. Anyways, how's work?"
"Hay... Medyo nakakapagod din pala mag-alaga ng bata pero okay lang. At least, may experience. Tinuruan din ako ni manang kung ano ang mga pwede kong gawin kapag umiiyak na ang baby. Effective naman," paliwanag ko.
"Gan'yan talaga, Ericka. Alam mo, kapag nagka-anak ka someday, gan'yan din ang gagawin mo so at least may experience ka na sa pag-aalaga."
"Hmm... Kaya nga..."
"Second day mo na ngayon, ah? Parang kamakailan lang nung ibalita mo sa 'kin na may work ka na. Pagbuthin mo ang work, ha?"
"Oo nga e. Pinagbubutihan ko naman pero may mga something lang na hindi ko maintindihan. Ewan ko ba, Divine. Ang weird talaga ng mga napapansin ko at na-experience ko rito within two days. Ewan ko ba kung bakit nakikiusyoso pa ako."
"Paanong weird? Alam mo, kahapon mo pa sinabi 'yan. Dapat 'di na tayo nakiki-tsismis pero sige, ano bang napapansin mo? Gaga ka, na-curious tuloy ako."
Huminga ako nang malalim. Sasabihin ko ba kay Divine? E hindi naman siguro maganda na ipagsabi mo sa iba ang tungkol sa napapansin mo sa isang tao.
"Hmm... Saka na lang siguro?"
"Tss! Pabitin ka. Kahit isa lang. Nagsimula ka na e."
"Ehh... Hindi kasi ano... Basta sa picture na nakita ko. Hindi ko alam kung paano i-e-explain sa 'yo e. Something dito sa family ng amo ko. Pero... Ewan!"
Hindi ko kayang sabihin. Naghahalo ang doubt ko at gusto na maikwento kay Divine ang nasa isipan ko kaya 'di ko alam kung anong sasabihin ko.
"H'wag ka na lang mag-kwento. Ang gulo e. Parang barbed wire. Ganito na lang, mag-relax ka muna habang tulog pa ang alaga mo. Masyado mong ini-stress ang sarili mo. H'wag ka munang mag-iisip ng kung ano-ano, okay? Trabaho at sarili, 'yan lang ang tuunan mo ng pansin."
Siguro tama si Divine. Kung ano-ano kasi 'tong mga iniisip ko e. Pati mga 'di importanteng bagay, gumugulo sa isip ko.
"Hmm... Sige, Divine. Salamat. Kahit tsismosa ka, maaasahan ka rin pala," pagbibiro ko rito.
"Naman! Basta if you need help, call me and I'll tsismis you na lang. And speaking of tsismis..."
Narinig ko pa ang pagtikhim niya mula sa kabilang linya.
"Oh? Ano?" tanong ko sa kaniya. Medyo ramdam ko na ang inis sa balak niyang sabihin pero dahil sa curious ko, naghintay ako sa sasabihin niya.
"The popular business man in the world was looking for you. Yes, Ericka. Hinahanap ka sa 'kin ni Iller kagabi lang! Waaahhh! Come back is real!"
What?!
At anong pakay sa 'kin ng manlolokong 'yon?!