logo
logo-text

Unduh buku ini di dalam aplikasi

Chapter 2

Renaissance Pov
Napaawang na lamang ang labi ko dahil sa sinabi n'ya nang pumalya ang mga brain cells ko na makapagproseso ng matinong sasabihin. Damn it, for the sake of all flirt! Bakit s'ya ang pinaka-maharot sa lahat?
Hindi naman ako tanga para maniwalang lasa talagang tangerine ang labi ko at malamang s'ya rin ay alam na ang nalasahan n'ya ay marahil galing lang rin sa lipstick na suot ko nong gabing 'yon na s'yang suot ko rin ngayon.
Para makumpirma ang hinala ay pasimple kong binasa ang aking labi gamit ang aking dila at tama nga ako, dahil lang 'yon sa lipstick. "Your offer is tempting but we have stuff to talk about and let settle in first." Makahulugang sinabi n'ya dahilan para mangunot ang noo ko at tumaas ang sulok ng kilay.
"Ano bang pinagsasabi mo? Wala naman akong inoffer sa'yo, abnormal na 'to." I murmured, wala na 'kong ibang nagawa kundi ang pasadahan na lamang ng kamay ang suot kong corporate attire ng mapansin kong nakatitig s'ya sa 'king kabuan. "Eyes here, Mister." Anas ko at tinaasan s'ya ng kilay nang magtagpo ang aming mga mata.
Awtomatik naman akong naalarma nang tumayo s'ya mula sa pagkakaupo at marahang naglakad papalapit sa 'kin. "Don't lick your lips like that, it's tempting it's like offering your lips to me." He whisper as he lean to my left ears.
Maagap at may kalakasan ko naman s'yang naitulak palayo sa 'kin ng matauhan ako, mula sa labis na nerbyos na nararamdaman dahil sa ginawa n'ya. "Hindi ko na kasalanan kung masyado ka talagang malisyoso, Klau. Normal lang naman na basain ko 'yong labi ko kapag natutuyo na — Ikaw natutuyo ka na ba? Gusto mo basain kita?" May bahid ng wagas na kaharutang tanong n'ya sa 'kin, Renaissance ang gagong hukluban na yan ay kailangan mo sa negosyo kaya naman pagtyagaan mo na lang s'ya.
"Bukod sa pagiging mayabang at malibog ano pa ang alam mo?" I asked in between gritted teeth as I hold a grip on the hem of my peach-colored coat.  "Such a short-tempered woman, alas dose na kumain muna tayo at doon na natin pag-usapan ang kabuan ng deal." And of course it wasn't a suggestion nor a request it was a command from him that need to be follow by me, unfortunately.
"Klau! Sandali nga lang akala ko ba maglalunch tayo anong ginagawa natin sa condominium building na 'to?" Walang bahid ng interes na nilingon n'ya habang nakasuot pa rin sa kanya ang isang aviator glasses, ang nilalang na 'to, napaka- ano... Basta napaka n'ya.
"Nag-expect ka ba na sa isang mamahaling restaurant tayo kakain? Sorry to break it up to you lil tangerine but I don't eat food that someone else's prepared." Sambit n'ya bago ako muling hinawakan sa pala-pulsuhan at hinila papasok sa loob ng building.
"Renaissance nga kasi, Isabella Renaissance McAllister at hindi lil tangerine, Klau. Ang weird mo rin pala ano? Ngayon pa lang ako nakarinig ng taong hindi kumakain ng pagkaing niluto ng ibang tao, marami bang may galit sa'yo at natatakot ka na baka lasunin ka nila?"  Natigil ako sa pagsasalita at namamangha tumingin sa maganda at disentang pagkakadisente ng condo unit n'ya, sandali hindi lang ata 'to simpleng condo unit sa lawak kasi nito at laki ay para bang isang buong floor ng building ang inukupahan n'ya.
"Dito ka lang, magluluto muna ako." Aniya at tumango na lamang ako kahit na hindi ko naman talaga naintindihan ang sinasabi n'ya dahil ang buong atensyon ko ay nasa design at pagkaka-ayos ng unit n'ya pati na rin ang view nito kung saan makikita mo ang kabuan ng Manila Bay.
For a place where a devil like him resides, this is a heaven.
Nang inalis ko ang aking mata mula sa glass wall ay kaagad kong napansin ang panda bear na nakapatong sa ibabaw ng kulay itim n'yang couch, dahil sa labis na pagkabiglang makakita ng ganoong bagay sa pamamahay n'ya ay mabilis ko 'yong nilapitan atsaka na lamang napagtanto na isa talaga 'yong baby panda.
Mahimbing itong natutulog habang nakayakap pa sa piraso ng kawayan na malamang ay kinakain n'ya bago s'ya nakatulog.
"Renaissance." Mabilis akong napalingon sa 'king likuran ng marinig ang boses n'ya, bago ko pa man matanong kung bakit mayroon s'yang totoong Panda sa unit n'ya ay napako na ang tingin ko sa kanya, ngayon pa lang ako nakakita ng lalaking naka-suot ng apron at may hawak na spatula pero napaka-gwapo pa rin.
Tangina self? Ano bang pinagsasabi mo?
"Are you done checking me out? Pwede na ba tayong bumalik sa kusina?" Wala sa sariling tumango na lamang ako at sinundan s'ya hanggang sa marating namin ang kusina n'ya, hindi katulad ng sa sala na may bahid ng pinagsamang modern at layback na design.  Mas moderno ang dating ng kusina n'ya dahil na rin siguro sa iba't ibang kitchen appliances na nandirito.
Ilang segund o minuto rin ata akong nakatulala sa kanya habang pinapanuod ko s'yang haluin ang pesto pasta na niluluto pati na rin ang apat na piraso ng garlic bread bago ko maalala muli ang tungkol sa panda na nasa sala.
"Nakita ko 'yong baby panda na natutulog sa couch mo, hindi ba bawal sa batas ang mag-alaga ng ganoong hayop sa bahay pero bakit mayroon ka?" May buong kyuryosidad na tanong ko sa kanya habang inilalapag n'ya sa harap ko ang platong naglalaman ng pasta at garlic bread.
"Lahat ay kawang gawan ng paraan ng pera Ressee, may naalala lang ako sa t'wing may nakikita akong panda at gustong-gusto ko na naalala s'ya kaya naman binili ko si Pou." Magtatanong pa sana ako ulit nang maglakad s'ya palapit sa isang estante at kumuha doon ng isang boteng wine.
"Ano ba 'yong pag-uusapan natin?" He then tore his eyes off the plate and turn to look at me as he sip on his wine and carefully put in the table afterwards.
"Let's eat first and talk afterwards." Utos n'ya bago s'ya nagsimulang kumain, gusto ko mang sabihin na naiilang ako sa pagtitig n'ya ay winala ko na lang 'yon lalo na't ang buong atensyon ko ay nasa pagkain ng inihain n'ya sa 'kin.
Hindi naman ito ang unang beses na nakakain ako ng ganitong pagkain pero dahil sa sarili n'yang version ng pesto pasta at sa pagkakaluto n'ya non. Ito na ata ang magiging bagong pamantayan bago ko masabi kung masarap ba o hindi ang isang pagkain.
Nang mapagtantong tapos na s'ya ay mabilis ko na ring isinubo ang natitirang pagkain na nasa pikanggan ko ng bigla na lang s'yang magsalita. "Katulad ng sinabi ko hindi pa rin ako interesado sa 10 percent na hotel shares — then what do you want me to do instead Klau, to become your sex slave? Bed warmer? Fuck buddy." Natigil na lang ako sa pagsasalita nang makita ko ang pagtiim ng kanyang panga, ano na naman ba kasi ang pinagsasabi ko.
"Para sa isang babaeng hindi marunong humalik, anong mapapala ko kung gagawin kitang sex slave, bed warmer o fuck buddy? I bet you cannot even give me a proper blow job or ride on me — ang halay mo." A mischievous smile crept on his lips at my retort, punyeta ka rin talaga Renaissance ikaw 'yong magbubukas ng ganyang topic tas kapag sinabayan ka na ng bakulaw na 'yan ikaw 'yong unang mahihiya? Mukha kang tanga, self, nakakahiya ka.
"Masyadong baliw ang mga babae sa 'kin na sila mismo ang luluhod sa harapan ko matitigan ko lang sila lil tangerine, at dahil malaking tulong ang kailangan mo mula sa 'kin gusto ko rin ng malaking kapalit mula sa'yo." Makahulugang sinabi n'ya habang nagsasalin ng alak sa kanyang wineglass.
I heaved a sighed and blow a breath on my bangs. "And what does Klau Villera wants in return?" I asked.
"Marry me, gusto ko nang makuha mula kay Leonardo ang mga negosyo n'ya at ibibigay n'ya lamang sa 'kin 'yon kung kasal na 'ko, so marry me." Kaswal na sinabi n'ya na para bang napakaliit lang ng hinihingi n'ya at hindi isang life-changing na desisyon ang gagawin ko.
"Gago ka ba? Sa tingin mo papayag ako? Hell, no! Atsaka hindi ka rin swapang, may sarili ka ng corporation kumikita ka na ng milyon-milyon buwan-buwan baka naman pwede nang huwag mong pag-interesan ang negosyo ng Tatay mo nang hindi mo na kailanganin pang ikasal, pabor din 'yon sa'yo sigurado naman ako na hindi mo gusto ang ideya na maitali ang sarili mo sa isang babae lang."  The infamous smirk of him is now visible on his face as he shrug his shoulder. "Kung ganoon wala ng deal sa pagitan natin, ikasasaya kong panuorin na sipain ka paalis sa posisyon mo ng board at ng iyong step brother, it's your lost anyway and not mine." He mumbled before he turn his back on me and walked away.

Komentar Buku (22)

  • avatar
    Marich Solis Santia

    nice story 👏👏👏

    30/05

      0
  • avatar
    Mateth Madelo

    👏👏👌👌👌👍👍😍😍

    06/04

      0
  • avatar
    Khen P. Jimenez

    love u

    03/11

      0
  • Lihat Semua

Bab-bab Terkait

Bab Terbaru