#TDSAChapter05
I did not take the chance to overdue the opportunity sa kanilang dalawa kung saan ako sasakay, because I have my money to pay on riding jeep, or maybe some bicycle. Dahil unfair sa isa, alangan naman na isipin ko ang makatipid kung may taong nadidisappoint?
Kaya ang magandang paraan ay sasakay na lang ako sa Jeep. Kahit na mamasahe pa ako. Ang awkward kaya ng feeling kanina na sabay pa nila akong tinanong na sasabay na ako sa kanila.
Naunang dumating silang dalawa habang ako ay nasa paanan na nang Jeep at pababa. Agad naman akong sinalubong ni Ace.
“Tulungan na kita” he insisted, then I crashed my legs so, naout of balance ako. Buti na lang ay nasalo niya kaagad ako.
While his eyes still on mine.
The awkward feeling swaying to my mind, and face.  Kinuha niya ang gamit ko. Without hesitation to asked me. When we’re both conducting what really happened ay nagsalita na ako.
“Nako! kaya ko naman Ace.” Tanggi ko sana pero dinala na niya ito. But in my action I don’t wanna be taking the privilege to take an action of what he was doing. Kaya iniba ko ang usapan. “Wala ba si Amy?” I asked instead.
I notice na nindi niya kasama si Adelyn ngayon parang nakakapanibago. They’re like a magnet when he is here also, Adelyn by his side. But, there’s no Adelyn.. kaya naninibago lang din ako.
“Wala siyang pasok, ngayon,” as he said then matipid lang na sagot nito at naunang pumasok sa tindahan. “Dito ka lang ba?”
“Oo, salamat nga pala.” sagot ko. Not by the incompetent to be horrible.
Alam na kasi ni Ace na nagtratrabaho ako dito, kaya dito na niya inihatid ang mga gamit ko. Nakita ko naman si Remus na papunta sa kinaroroonan namin. Tapos ay ngumiti ng kumaway sa akin.
Nung napadako ang tingin ko kay, Ace nakatingin na rin siya kay Remus.
“Sino siya, Anne?” He asked nung inilagay ko na sa likod ang bag na dala ko.
“Ah? Si Remus kaklase ko sa isang minor subject.” Sagot ko. That was the best answer to his question, baka kung ano ang isipin sa akin. Even he’s not like that.
“Talaga, blockmate ko rin kasi yan, transferee?” Tanong niya.
“Ah, Oo” Sagot ko. When I don’t have any word to say, nagpaalam na ako. “Sige papasok na ako, samalat ulit.” Sabi ko.
Wala naman siyang ibang sinabi at umalis na rin. Parang nakakapanghinala lang. Hindi ko nalang pinansin dahil ganun naman si Ace sa akin.
They bumped each other tapos may napansin akong mga titig nila but I don’t wanna assume kung ano.
Lumapit naman si Remus sa akin habang nakangiti.
“Kaano ano mo yun?” Tanong niya agad.
“Ah? Si Ace.. Boy.. Friend! Bakit?” tanong ko.
“Boyfriend?” Tanong niya.
“Nako, hindi kaibigan ko lang. As in boy slash friend.” Why I’m even explaining myself to him?
Ano naman ang naiisip niya at napaghihinalaan pa talaga akong may boyfriend at si Ace pa talaga. He just misunderstood it, and that’s not so big deal. Saka bakit ako nagpapaliwanag sa kanya.
May pa boy friend pa talaga akong sinabi eh pwede naman na kaibigan lang para short.
“Okay..” he paused then look at me. “About yesterday, Anne. I just wanted to treat lunch or dinner, as your kindness.” Sabi niya sa akin. “Pagpapakitang loob na rin.”
“Hindi na kailangan beside you gave back my notebook, ginawa ko lang kung ano ang dapat. Saka, alam ko ang takbo ng utak nun.” Sabi ko sa kanya.
“Pero, tinulungan mo pa rin ako.” sagot naman niya. “What if hindi ka dumating tapos napaano ako? It’s my fault naman kung pwede ko ibigay sayo dito sa school, but again it’s my obligations too dahil kinuha ko ito nung may kukuha na sana? Buti na unahan ko.”
Pinagtaasan ko siya ng kilay. Naunahan niya kamo? So, that’s not really what destined to be called dahil siya mismo ang pakana?
“Hindi naman ‘yung malaking pabor pero buti ikaw kumuha kaysa iba.. okay lang naman, sinabi ko nga na may utang na loob ako sayo, kaya papayag ako sa offer mo.” I said.
Para naman maibsan ang pagiisip ko kung ano yung sinabi niya na panghahawakan niya raw sa akin.
“As in! We’re dat– I mean dinner later?” he asked with my frowning face.
Dating? Kakilala lang namin but ito na ang iniisip niya?
“Oo nga, dahil na rin sa kabaitan mo, po.” nakangiting bawi ko.
Kakilala ko lang kay Remus pero ang laki na nang maitulong niya sa akin. Mas gusto ko pa tuloy na makilala siya ng lubos.
“What if we date?” he asked with his smiling face. I know he’s joking pero nakapuot ang mukha ko.
“Bakit mo naman naisip niyan RJ?” tanong ko. ‘di kasi mapigilan na magtanong kung hindi mo kasi alam ang dahilan.
“Wala lang, I just wanted to know you more. That’s why I’m here.” He replied. Now he’s serious parang kanina kasi ay wala lang sa kanya, pero ngayon ay kunot noo itong nakatingin sa akin.
‘’I wanted to say, I want to!’ pero pinaghihinaan ako ng loob. Baka kung ano ang kanyang maisip kung sakali man. Kaya ‘di na lang din ako nagsalita.
Hindi naman big deal kasi pwede naman na friendly date lang, friendly date. At saka wala namang malisya, if ever meron as a friend lang talaga. I don’t mind saying what they really want to say about pero kung masama wala tayong magagawa kundi ang ibaliwala dahil hindi naman totoo.
As I said ayaw ko nang spotlight sa mga tao, ayaw ko na maulit yung nasa highschool pa ako, kaya mahirap kunin ang tiwala ko. Ayaw ko mang ipagkalat pero kusa lang itong kumalat, kaya anong magagawa ko?
Pero kay Remus parang ang gaan ng loob ko sa kanya. As he said, I want to know him more, I like his vibes ‘sometimes’ pero nakakainis rin kung minsan.
“Friendly Date? I guess?” I asked him.
“Sure! Friendly date.” Napakunot ulit ang noo niya tapos sabay kaming natawa.
Gusto ko rin naman na makilala siya nang lubos at saka ‘yung Patrick na pinsan niya. Baka sa pamamagitan nito ay may kaibigan ulit ako.  Magkaibang magkaibang ugali talaga sila. Si Remus ay palakaibigan at si Patrick naman ay mapagisa. Parang takot sa mundo. But I don’t judge him, sino ba naman ako para manghusga?
“Sige, papasok na ako.” Paalam ko sa kanya nung ilang minuto na rin ang lumipas ng daldal nang daldal lang siya sa akin.
Nagtaka naman siya.
“I work here,” I honestly said.
“You mean, you work here?” tanong niya sa akin. Tumango ako dahil totoo naman at walang dapat ikahiya.
“Oo, dagdag kita narin. You know we’re not like you” ulit natatawang saad ko.
We were not those children who born rich, maybe I’m the one but not anymore. Kaya kung may trabaho at magkapero I’ll grab the opportunity sayang naman kung tumunganga lang ako.
Money is not their problem anymore kasi alam ko na marami silang ganun, kaya kaming mahihirap ay nangangailangan talaga. Kaya habang may oras na kumayod ay gagawin ko para narin makatulong kahit kakaunti sa pang araw araw na gamot ni Nanay tsaka na rin sa pang araw araw na pangangailangan namin.
“Can I work here too?” tanong niya. Nabigla ako at nnapalakas ang kagat ko sa labi ko kaya lasa ko ang dugo.
“Nako, hindi ko po alam,” sabi ko. “Bakit mo naman naisipan na magtrabaho dito? Eh hindi mo naman kailangan ng pero Sir, mayaman na po kayo. Diba?” Tanong ko.
I used po, to emphasize that he’s rich. Para may galang ganun!
Eh? Kita naman na may magandang buhay sila. Tapos hindi na kailangan maghanap ng pera dahil may allowance naman sila galing sa parents nila.
“Wala lang, naisip ko lang din na maging independent at matutong maghanap ng pera.” He said then he lean his arms to the door beneath mine.
Hindi pa man ako nakapasok ay ito na ang kakaibang feeling na ramdam ko.
“Kakausapin ko si Ate Freda kung pwede pa, then kapag papayag sasabihin ko kaagad sayo.” I said while smiling at him, he just nodded. “Sige na papasok na talaga ako, ang dami na nang customer oh?” turo ko sa mga studyanteng pabalik palik sa loob ng store.
“Okay, I’ll wait you outside.” sabi niya.
“’Wag na baka mamaya pa ako matatapos, 9:30 pa kasi klasi ko tapos maghihintay ka pa dito. Alam mo naman na pangit ang panahon.” sabi ko.
“As you said. Pero pwede ba akong pumasok na lang?” tanong niya.
Ang kulit.
Napaisip ako.
Pwede naman maybe I should try to talk to Ate Freda. Mabait naman talaga iyon.
“Sige, wala ka bang klase?” tanong ko kaagad. Baka may klase siya tapos ay naabala ko pa.
“No, I don’t have. Wait I’ll try to check my schedule.” Sabi niya tapos kinuha ang cellphone niyang may apple sa likod. I think iphone ata ang brand nun.
“Look, 9:30 rin ang class ko, kaya sabay na lang tayo.” He handled his phone to me, kaya tinanggap ko ito. Ibinalik rin agad ng maramdaman na may tumawag na sa akin.
“Sige, tinawag na ako.” Sabi ko.
Tumango lang siya tapos ay pumasok na kasabay sa pagpasok ko. He want to stay there. Kaya anong magagawa ko?
***
Nasa gilid naman si Remus at nagorder ng makakain niya.
“Anna? Kasama mo?” tanong ni Ate Freda.
“Opo, Ate. Saka pwede bang dito muna siya tatambay?” tanong ko.
“Nako, okay lang may inorder naman siya kaya makakatambay siya dito. Kaano ano mo siya Anna?” Tanong niya ulit. This time iba na ang mga tingin sa akin.
“Kaibigan ko lang po. Bagong kakilala na transferee sa school.” Paliwanag ko. “Saka ate, may bakante pa po ba dito?”
Napagisip isip naman si Ate Freda.
“Oo nga pala, meron yung sa cashier.” Sagot niya. “Bakit?” Tanong niya.
“Mamamasukan raw po si Remus. Yung kasama ko po.” Sagot ko.
“Eh? Parang mayaman naman iyan Anna, tapos tignan mo hindi bagay ang mukha niya dito, sobrang gwapo lang.” Sabi ni Ate.
Pinaliwanag ko na lang sa kanya kung ano yung pinaguusapan namin ni Remus kanina. Bigla namang umigting ang panga ni Ate Freda tapos ay nakasmirk.
“Kung ganun, ay gusto niyang magtrabaho dito?” Tanong niya.
“Ganun na nga po, Ate” sagot ko.
“Sige pagisipan ko,” sabi niya at umalis narin. “Kumain kana?” Tanong niya sa akin.
“Opo, ate.” Sagot ko tapos ay ibinalik sa ayos ang mga gamit dito. Usually mga school supplies lang naman ang nandito at sa ibang bahagi naman ay mga foods.
May pumasok sa loob kaya agad ko itong nilapitan.
“Ano pong hinahanap niyo sir?” Tanong ko.
Napatingin naman ito sa akin. Dahil sa eyeglasses niya hindi ko tuloy siya makilala.
Si Patrick.
“You have, Graphite pencils, Colored and pastel pencils, Charcoal sticks, artists’ pencils, and carré sticks. Image by One Light Studio via Shutterstock. Graphite sticks. Inks, dip brushes, dip pens, and pens. Craft knife, erasers, stumps, and sharpeners?” Tanong niya sa akin.
“Okay, sir we have.” Sabi ko tapos ay kinuha ang set na sinabi niya. “Here sir you can choose what you want.” I said.
Hindi naman siya nagsalita at pumili lang nang mga gagamitin. Nung nakapili na siya ay inilagay niya ito sa maliit na basket tapos ay Ibinigay sa akin. Agad ko itong pinunta sa counter tapos ay ibinigay kay Terry. Isa sa mga cashier ngayon.
“1,396.00php po sir.” Sabi ko kay Patrick at kumuha naman ito ng pero mula sa pitaka.
“Here,” sabi niya at bigay sa akin ng dalawang libo.
Agad ko namang Ibinigay sa counter at sinuklian niya ako.
“614.00php. sir, thank you.” I said habang ibinigay ang product na binili niya.
Napatingin ako sa nakatalikod na si Patrick. Gusto niya talaga ang maging artist. Parang ako lang pero hindi ko pinush kasi hindi naman kami ganun kayaman na tao. Pero pwede rin naman ako, pero sa hindi professional na pamamaraan.
Napahinto naman si Patrick ng tawagin ito ng pinsan.
Iginaya ni Remus ang upuan at pinaupo ang pinsan. Akala ko ay magkasama talaga sila pero hindi pala. Hindi ko nga naitanong ano kayang kurso ni Remus.
Bumalik na ulit ako sa trabaho, dahil may studyante naman na nagtatanong.
“Excuse me, you have this list here? Book cover film, Spine tape, Page marking ribbon, Bookbinding, headband, Twill tape, Paper drill bits, Bookbinding, tools, Stitching wire.” Tanong niya sa akin.
Memorize ko naman dito kaya pumunta ako sa isang bahagi para tingnan ang sinasabi niya. Isang set rin ito kaya hindi na ako nahirapan.
“Here ma’am, 1,578.00php.” I said.
Para ito sa pagbibind ng libro, o paggawa ng libro.
Nagbayad naman siya tapos ay umalis na. Padami ng padami ang tao sa store kaya pabalik palik rin ako upang kunin ang mga kailangan nila. Nung may isang dalaga na kaedad ko lang din ang nagtanong about pen, highlighter and pencile.
Parang pre-law yata ito.
Kaya ibinigay ko nalang din ang sinabi niya.
Muli ay tapos narin ang shift ko kaya nagbihis narin ako para makapasok na sa school. Kahit pagod ako ay nagpahinga lang ako ng kaunti tapos ay pumusok na nga sa iisang klase.
Sabay sabay kaming lumabas ni Remus, hindi ko na pala napansin na wala na si Patrick.
“Anong first class mo?” Tanong ko sa kanya.
“Cultural tourism.” Sagot niya.
“Pareho lang pala tayo, si Patrick nga pala?” Tanong ko.
“Ah, may gagawin pa raw siya. Mukhang napapakawerdo na naman iyong pinsan ko.” Tapos ay tumawa.
Buti nga siya may ginawa.
Sasabihin ko sana pero hindi ko na lang din itinuloy. At naglakad narin papasok sa campus. The stares are there, but in my surprised I don’t want to mind because that’s their life, I don’t envy them because I have my own.
About touring lang naman ang class namin. So, expected na pinapagawa kami ng touring list sa mga lugar at kung ilang oras ang estimate bago nakarating at sa mga lugar na may magandang quality at tourist spot.
Pinili ko ang Thailand kasi, may knowledge na ako kakaunti, gusto ko sana ang Korea pero may nakapili na kaya nagthailand nalang ako. Pare-pareho lang naman ang Thailand at Korea dahil nasa Asian countries lang naman ito nabebelong.
3 hours ang klase ko kaya kaming lahat ang natawag. Nung turn ko na ay pumunta na ako sa harap at inilagay ang isinulat ko sa cartolina.
“DELUXE | PRIVATE-GUIDED: Start with exciting Bangkok, continue to charming Chiang Mai and finish your tour with a luxury resort stay in Phuket. This perfect combination allows you to truly immerse yourself in this country of contrasts.” Panimula ko.
“This 10-day deluxe trip serves as a great introduction to Thailand, taking you to bustling Bangkok, relaxed and culture-rich Chiang Mai, and the sprawling beaches of Phuket.
Bangkok, the Thai capital since 1782, is a national treasure with its Buddhist temples, palaces, floating markets on small canals, legendary nightlife, and abundant shopping opportunities. It offers visitors the opportunity to experience fascinating glimpses of Thailand’s rich traditions and gentle culture amid the bustle of a diverse metropolis.
This dynamic city has successfully combined the ancient and modern worlds. Bangkok, the Thai capital since 1782, is a national treasure with its Buddhist temples, palaces, floating markets on small canals, legendary nightlife and abundant shopping opportunities. It offers visitors the opportunity to experience fascinating glimpses of Thailand’s gentle culture amid the bustle of a great and diverse metropolis.
Your stay begins with a visit to the renowned Grand Palace, the former residence of Thai kings. In this complex, you will be able to relive the splendour and pageantry of the past. A highlight will be the impressive Emerald Buddha. Continue to Wat Po, one of the oldest and largest temples in Bangkok where the large Reclining Buddha is housed. In the evening, you will take a cruise on the Chao Phraya River which cuts through the city, taking in spectacular sights on both banks including the Temple of Dawn, and the Grand Palace. Thai delicacies will be served during the cruise.
The following morning, head outside the city to Damnoen Saduak to see the colourful floating market where the customers travel in their boats to the merchants who are lined up on the sides of the canals selling their wares. Also visit the tallest Buddha pagoda in the world, the Phra Pathom Chedi. After lunch at the nearby Rose Garden, you will be entertained by a Thai cultural show including music, singing and the martial arts. Return later back to Bangkok.
Chiang Mai is the principal city in the north surrounded by the highest mountains in the country. The atmosphere here is much more serene than Bangkok. With a wall surrounding the old part of the city and over 300 ancient temples, “The Rose of the North” is famous for its history, culture, spirituality, lush hills, shopping, and fascinating tribal people.
During your stay, visit the Wat Chiang Man Temple, the oldest in the city built in the 13th Century with its two statues of Buddha, one of which is made of crystal. You’ll also visit the Wat Phra Singh, built in Northern Thai classical style with its exquisite wood carvings and the Wat Chedi Luang with its Lama style chedi (a conical shaped stupa). The last temple to be visited is the Wat Suan Dok built in the 14th Century and one of the most famous for Monk studies. After this, head to the expansive Varoros Market, where you can buy almost anything. The afternoon is free to explore further, shop etc.
The next morning, travel outside the city to Doi Suthep, a temple built on top of a mountain with amazing views of the surrounding countryside and even Chiang Mai in the distance. After this, visit a hill tribe village and meet the Hmong tribe close up with their colourful outfits and a special way of life.
Fly the next day to the south of Thailand to the beach resort of Phuket, your home for the next three nights. Phuket is blessed with magnificent coves and bays, powdery white beaches, hospitable people and lushly forested mountains – everything necessary for a memorable, relaxing stay. The next morning, you will enjoy a boat ride to PhiPhi Island where the movie “The Beach” was filmed. You are free to explore the charms and serene beauty of the island. Later, you will have the opportunity to travel on a small boat to a secluded beach to swim, snorkel or just relax. After lunch here, enjoy free time before it’s time to travel back to Phuket.
The following day is totally at leisure to explore, swim, relax or go shopping as you wish.” Patapos ko.
Medyo napataas ang sabi ko kaya natagalan ako. Mukhang nawala ang hiya ko. Dahil kumportable na ako sa harap nila.
Sa una lang ang hiya pero kapag nasanay kana ay parang wala lang ito.
Besides kailangan namin na marunong makikipaginteract sa mga turista.
“Good job, Ms, Lopez.”
***
The information is from GoWay.