DAHAN-DAHANG pagbukas ng pinto ang nagpagising kay Alyssa. Nasa madilim siyang silid habang nakahiga sa matigas na papag. Agad siyang bumangon at sumiksik sa sulok dahil nakaramdam siya ng panganib. Sa tuwing bumubukas ang pintuan ng silid na iyon ay nararanasan niya ang impyerno. Nagsimulang pumatak ang mga luha niya nang makita ang kakaibang ngisi sa mga labi ng lalaking ngayon ay papasok na sa loob ng silid. Bumaha ang liwanag nang buksan nito ang ilaw kaya kitang-kita niya ang namumula nitong mga mata. Natitiyak niyang lulong na naman ito sa droga.
"Ma-maawa ka... Ayaw ko na!" bulalas niya habang umiiyak. Hinang-hina na siya sa dami ng galos sa kanyang katawan idagdag pa ang mga nawalang dugo sa kanya. Hindi pa siya lubusang magaling pero heto na naman ang kalbaryo niya.
"Akin ka lang, Alyssa. Walang ibang makikinabang sa katawan mo kung hindi ako lang!" singhal nito bago hinila ang mga paa niya. Napahiga siya sa kama at napasigaw ng malakas.
"Huwag! Maawa ka! Tulungan ninyo ako!" sigaw niya pero halakhak lang ng lalaki ang pumuno sa apat na sulok ng kwartong iyon.
"Sige, sumigaw ka! Walang makakarinig sayo!" sigaw nito habang pilit hinahawakan ang buong katawan niya. Pinunit nito ang manipis na kamisong tumatabing sa kanyang katawan kaya lalo siyang napaiyak.
"Tulong! Rafael!" sigaw niya. Wala siyang ibang maisip kung hindi ang kababatang naging kakampi niya sa lahat. Subalit ngayon ay wala ito para damayan siya. Tumalim naman ang mga mata ng lalaki. Bumalatay ang labis na galit sa mukha nito bago siya sinampal sa magkabilaang pisngi.
"Wala si Rafael dito! Akin ka! Akin lang!" singhal nito bago siya kinubabawan. Napatili siya ng malakas habang pilit na nanlalaban pero masyadong malakas ang lalaki.
"Alyssa! Alyssa, anak! Gumising ka!" napabalikwas siya ng bangon nang maramdaman ang mahinang tapik sa pisngi niya. Mabilis siyang sumiksik sa sulok habang nanginginig sa takot ang buong katawan.
"Maawa ka, tama na... Tama na..." bulalas niya habang sumisigok dahil sa labis na paghagulgol.
"Anak, inumin mo itong gamot, sige na," sambit ng kanyang ina na sinamahan pa ng pagyugyog sa mga balikat niya kaya napatitig siya rito. Wala roon ang lalaking nagtatangkang halayin siya. Ang naroon ay ang kanyang ina na labis ang pag-aalala. Mabilis siyang yumakap dito nang mapagtantong panaginip lamang ang lahat. Matagal na siyang hindi dinalaw ng bangungot, ngayon lang ulit. Ilang buwan na rin kasing nahinto ang therapy sessions niya sa doctor dahil mas kailangan iyon ng kanyang itay. Ang tanging karamay niya ay ang ina at kapirasong gamot na tumutulong upang pakalmahin siya.
"Inumin mo na ito, anak. Naririnig ka ng itay mo," sambit nito habang marahang hinahagod ang likuran niya. Manipis na plywood lang ang nasa pagitan ng kwarto nila ng mga magulang kaya hindi malabong marinig nga nito ang mga palahaw niya.
Narinig pa niya ang impit na paghikbi ng ina dahil sa pinipigilang pag-iyak. Ramdam niyang nagpapakatatag lamang ito para sa kanilang pamilya dahil ito na lamang ang natitirang sandigan nila ngayong maysakit din ang kanyang ama. Agad niyang ininom ang gamot para pakalmahin ang sarili, upang kumalma na din ang inay niya. Nang mawala ang panginginig niya at ma-relax ang katawan ay muli siyang nahiga. Lumabas na rin ng silid ang ina at hinayaang bukas ang ilaw.
Hindi niya naman mapigilang maluha nang maalala ang nakaraan. Tinakpan niya ng palad ang bibig upang pigilan ang paghikbi. Ayaw niyang marinig ng mga magulang ang pag-iyak niya habang ang mga alaala ay dumadaloy sa kanyang gunita, sampung taon na ang nakararaan.
NAMAMANGHANG iginala ng labing pitong taong gulang na si Alyssa ang paningin sa bago nilang eskwelahan. Isa itong kilalang unibersidad para sa mga mayayaman kaya naman labis ang kanyang pagkamangha. Napakapit siya kay Rafael na katulad niya ay namamangha rin sa paligid. Kapwa sila nakapasa sa in-apply-ang scholarship sa Manila kaya labis ang tuwa nila. Ito na ang minimithi niyang pangarap lalo na dahil maraming anak mayaman ang nag-aaral doon. Nagsimula ang pantasya niya na nakuha mula sa pagbabasa ng pocketbooks. Pakiramdam niya ay siya ang bidang babae at makakatagpo ng isang mayamang lalaki na handang pakasalan siya at iahon sa hirap. Ang magpaparamdam sa kanya na isa siyang prinsesa.
"Hoy, Aly! Para kang timang! Nagdi-daydream ka na naman, ano?" tanong ni Rafael kaya pabirong inirapan niya ang kaibigan. Mabuti na lamang talaga dahil kasama niya ito. Panatag ang mga magulang niya at pinayagan siyang mag-aral sa Maynila. Kung hindi ay baka masayang ang scholarship niya at doon lamang siya sa kanila mag-aaral ng kolehiyo. Kumuha ito ng kursong BSCE dahil pangarap nitong maging civil engineer. Palibhasa ay mga kubo ang madalas nitong makita sa lugar nila kaya bata pa lang ay nangarap na itong makapagpatayo ng mga naglalakihang building. Habang siya naman ay sa turismo.
"Alam mo ba, Rafa, ito na ang simula ng mga pangarap natin!" nagniningning ang mga matang sambit niya.
"Oo nga, dito tayo sabay na magtatapos, makakahanap ng trabaho at kalaunan ay magpapakasal!" nakangising sambit nito kaya binatukan niya.
"Ikaw talaga! Sinabi nang hindi tayo talo, eh! Bahala ka nga diyan!" singhal niya bago nagmartsa papasok sa eskwelahan. Mabilis naman itong humabol at umagapay sa kanya.
"Biro lang kasi! Ito naman, oh! Sorry na!" sambit nito pero napanguso lang siya habang sinasamaan ito ng tingin. Napatitig naman ito sa mga labi niya at bahagyang napalunok kaya naman lalo siyang nainis. Pinagpapantsayahan pa kasi ng kababata na halikan ang mga labi niya. Mabilis siyang tumakbo upang iwasan ito nang bumangga siya sa isang lalaki. Napaupo pa siya at nagkalat ang gawak niyang libro sa sahig.
"Ano ba? Hindi naman tumitingin sa dinadaanan, eh!" singhal niya bago mabilis na dinampot ang mga libro habang nakaupo pa rin sa sahig.
"Aly, ayos ka lang?" tanong ni Rafa habang inaalalayan siyang tumayo.
"Miss, sorry. Hindi ko sinasadyan. Ikaw kasi, bigla ka nalang tumakbo," sambit ng baritonong boses ng isang lalaki. Agad siyang namaywang nang makatayo at tuluyang hinarap ito pero agad siyang napatulala nang makita ang lalaki. Singkit ang mga mata, matangos ang ilong, mapupula ang mga labi at higit sa lahat ay maputi at matangkad. Mukha itong oppa sa mga pinanonood niyang Kdrama. Lalo pa siyang napatulala nang ngumiti ito at magsilabasan ang mga biloy sa magkabilang pisngi. Otomatikong bumuka ang bibig niya para sana magsalita pero walang lumabas na tinig mula roon.
"Miss, baka pasukan ng langaw 'yan," napapangiting sambit nito bago itinaas ang baba niya para maitikom ang kanyang bibig. Nang umalis ito ay nakatulala pa rin siya kaya naman mabilis siyang hinila ni Rafael. Doon lamang siya natauhan at impit na napatili habang pinapalo ang balikat ng kaibigan. Nainis naman ito at iniwan siya. Male-late na daw ito sa unang subject kaya naman wala siyang nagawa kung hindi pumunta na rin sa klase niya.
Nang mag-lunch break ay nakita niyang muli ang lalaki. Isa itong varsity player ng basketball at marami ang tumitili rito. Napansin din niyang maraming babae ang umaaligid rito kaya napasimangot siya. Ito pa naman ang prospect niya sa paghahanap ng mapapangasawang mayaman dahil bukod sa gwapo ay mukhang mabait din ito. Palaging nakangiti, ang ayaw lang niya ay nakikipaglandian ito sa mga babae.
"Mag-ingat ka sa mga lalaki lalo't taga Maynila. Normal na sa kanila ang makipaglandian kung kani-kanino," sambit ng lalaking tumabi sa kanya habang may hawak na tray ng pagkain. Nilingon niya ito at nakita si Rafa na seryosong nakatingin sa kanya. Ngumuso siya at hindi na lamang ito pinansin. Palagi naman itong kumokontra pagdating sa lovelife niya. Sinimulan na lamang niyang kumain nang may tumabi sa kanila.
"Pwede bang maki-share ng table?" sambit ng isang singkit na babae. May mahabang buhok at may bangs, maputi ito at mukhang manika kaya agad siyang naaliw rito. Katabi naman nito ang medyo chubby ngunit maganda rin na babae. Bilugan ang mata nito, parang labanos ang kutis at kulot ang buhok na bumagay naman dito. Kung ang isa ay mukhang hapon, ang kasama naman nito ay parang canadian. Matapos niyang tanguan ang babae ay inilapag na nito sa mesa nila ang hawak na tray. Kinuha na rin nito ang dala ng kasama at ito na ang nagpatong sa mesa.
"Ako nga pala si Natsumi, magkaklase tayo sa ilang subjects. Itong kasama ko naman ay si Chrissy. May pagkasuplada lang pero mabait ito!" masayahing sambit nito matapos umupo. Agad siyang ngumiti bago nagpakilala sa mga ito. Sa ngayon ay may matatawag na siyang kaibigan.
"Ako si Alyssa Mendez. Ito naman si Rafael Bermudez, bestfriend ko," nakangiting pagpapakilala niya. Agad namang napangiwi si Rafa at napahawak sa bandang puso nito.
"Ouch, bestfriend zone," sambit nito kaya nahampas niya sa balikat na agad naman nitong sinalag.
Lumipas ang mga araw at naging magkakaibigan sila. Patuloy naman si Alyssa sa panonood ng basketball para masilayan lang ang star player ng mga ito na si Ivan Lee. Sa kabila ng mga paalala ng mga kaibigan na babaero ito ay umasa pa rin siyang mapapansin ng lalaki. Handa siyang baguhin ito at turuan kung paano ang magmahal ng tama. Ganoon siya kapursigido na makahanap ng prince charming niya.