"Anong meron, ayos ka lang?" Sidney carefully asked her..She nodded while looking at her white handkerchief.

Something is odd.
"Whats with your handkerchief?" tanong nito at hinablot ang panyo niya. Akmang illalapit ni Sidney ang panyo niya sa ilong nito para amuyin ay agad niyang hinablot ito.
"No don't." maagap niyang saad saka inagaw ang panyo.
Agad siyang kiming ngumiti at umayos ng upo.
"Ayos ka lang talaga?"
"Ayos lang."
Tiningnan niya ang waiter. Nagsasalin na ito ng alak para sa mga Lorenzo ar Serrano.
Her senses heigtened and her instinct kicked in.
Akmang iiaangat na ng mga ito ang baso para uminom ay mabilis niyang binato ang tinidor at diretso itong tumama sa baso ng lalaking Lorenzo kaya napatigil ang lahat at napasinghap.
The glass shattered and it created a loud sound. The people gasped by the sudden happening.
Even Sidney watched her with awe, Appaled.
"What the?" nanlalaki ang mata nito sa ginawa niya.
"Who are you kid?" nagtatakang tanong ni Jacinto Lorenzo sa kanya.
"Why did you do that?!" eskaharadang sigaw ng ginang na si Rhea Lorenzo.
"What's happening here mom, dad?" The council butted in specifically Ranzeya who while looking furiously at her.
"This girl! He attacked your Dad!" dinuro siya nito.
"Is that true?" Ranzeya calmly asked at her. Tiningnan siya nito na may halong galit at panghuhusga.
She remain impassive.
Hindi pa pwedeng mamatay ang mga ito ng ganun lang kadali. Madami pang mga katanungan niya ang dapat masagot and besides she should be then one to kill them.
Bakit may gustong pumatay sa mga ito Who really is their enemy and who are they?
'Of course it's the Lorenzo and Serrano's' tuya ng kanyang utak.
Ngayong nasa harap niya na ang mga ito ay madali niya na sana silang mapaslang ngunit hindi sa harap ng maraming tao.
They all gasped. She wanted to fist her palm but she just can't.
"Lapastangan ka sinisira mo ang party!" Pumaling ang muka niya ng malakas siyang sampalin ni Ranzeya.
"You're a trash I knew it the first time I saw you!" patuloy nitong sigaw habang dinuro ang dibdib niya.
They were all looking at her like she was a disgusting specimen.
She looked at Dominus beside Ranzeya, her heart clenched when he tugged Ranzeya's arm and put her beside him.
"Young lady that act is unacceptable." Mr. Jacinto to calmly stated.
She bowed "I'm sorry." she apologized.
“What no! You can't just say sorry!" Ranzeya was furiously glaring at her.
"Stop right there." she stated.
Natigilan naman ito, maging ang iba sa paraan ng kanyang pananalita. She spoke with authority.
"W-what did you just told me to shut up?" hindi niya ito pinansin.
"I said stop, right, there. One more move and you will regret it." matalim niyang tinitigan ang waiter na pasimpleng umaalis.
Napatingin din ang sa tinitingnan niya.
Natulos ang waiter sa kinatatayuan nito.
"One move and you'll see.." pagbabanta niya at dahan-dahang nilapitan ito.
"What are you doing?! Scaring the poor waiter?! Hindi mo matatakasan ang kasalanan mo bitch!" Ranzeya continue to rant but she did not mind her.
Nakita naman niyang pinapatigil na ito ng mga magulang.
Tuluyang nanigas ang waiter sa kinatatayuan nito. Kinuha niya ang bote ng alak na nasa tray nito at pinakatitigan.
"A-ano bang ginagawa mo. A-akin na iyan."
Pilit inagaw ng waiter ang bote pero umatras siya saka inosenteng tumingin dito.
"Anong nilagay mo dito, lason?" kunwaring inosenteng tanong niya.
Everyone gasped in horror. "Make sure no one go out in this gym, close all the exits." she said to Dominus.
"Why would we obey you? Who do you think you are?! Youre just a trash!"
Napalingon siya kay Ranzeya na galit na galit.
"Hindi ako nagbibiro, and I'm a human not a trash." Napanganga si Ranzeya sa kanyang tinuran.
Jacinto spoke. "Well then tell us what is happening, young lady."
Bumaling siya sa waiter na namumutla na.
"Sinong nagpadala sa iyo dito?" tanong niya
"W-wala akong alam sa sinasabi mo!" tinulak siya nito at akmang tatakbo ng mabilis niyang patirin ito.
Lumuhod siya at hinawakan ang balikat nito ng kalmado, kalmado man ay nararamdaman ng lahat ang emosyon nito na tinatago sa loob.
"Sinong nag- utos sa iyo na lasunin ang mga tao dito?"
"W-what are you really serious?" Ranzeya butted in.
" What kind of Poison?" Kinuha ni Jacinto ang bote at akmang ilalapit sa muka ng pigilan niya ito.
"Huwag niyo pong langhapin. Ikamamatay niyo iyon." agad niya itong inagaw bago pa man nito maamoy ang bote.
"Gumagawa ka ng istorya trash!. Hindi kami naniniwala sa iyo!" kunot noong lumingon siya kay Ranzeya at nilapitan ito. Hindi niya maintindihan kung anong ipinaglalaban nito.
Ini-abot niya ang bote ng whiskey. "Langhapin mo kung hindi ka naniniwala sa akin." malumanay ngunit seryoso niyang sabi.
***
Nanlaki ang mga mata ni Ranzeya sa narinig. Naumid din ang kanyang dila dala ng hamon nito.
"W-what?" naiinis siya sa kanyang sarili dahil hindi niya magawang abutin ang alak.
"I said if you don't believe then drink some of it." she deadpanned, Ranzeya mouth shutted up.
Hindi ito nakasagot sa pagkapahiya ngunit agad ding nakabawi. "Are you trying to kill me?!" akusa nito.
Umiling siya at inosenteng tumingin sa kanya habang naka kunot ang noo.
"I thought you said I'm a story maker?. Then prove it Ranzeya." Hindi na ito muling nakahuma.
Pekeng ngumiti ito saka pinasadahan ng tingin ang paligid. Ang mga tao ay nakatingin sa kanya na tila nanghahamon.
She smirked at Ranzeya na hindi nakita ng ilan, nanlaki tuloy ang mata nito. No one gets to shame her. It was easy to turn the tables.
NANGINIG si Ranzeya sa pagkapahiya at galit. Ngayon pa lamang niya naranasan ang ganito. Sa babaeng ito lamang!
Kinilabutan siya ng ngumiti si Ruske. "It's okay Ranzeya may lason nga ito." she added and look at the people inside.
"This is a Nerve Agent XV. No odor, No color it's just like a plain water but it is dangerous. This kill the person just by simply inhaling it in just a span of minute.
TUMINGIN si Ruske kay Jacinto. "I intentionally did it bago niya pa malanghap ang nasa baso niya."
"If it kills by inhaling why put it in a drink." Ranzeya's mom asked while raising a brow.
"Because they wanted to kill just a specific person?" aniya sa tono na obyus. She needed to report this to Nakazan. This needs a further investigation.
Nagkagulo tuloy ang mga guards at alertong nagmasid sa paligid habang pinoprotektahan si Mr. Jacinto at Mr. Serrano.
"It's not just Mr. Jacinto but to Mrs. Lorenzo and Mr. Serrano's drink as well." she added na nagpalaki ng mata ng mga ito.
Nilingon ni Ruske ang waiter na nakasalampak pa rin sa sahig.
"Who sent you here?" muli niyang tanong.
The waiter suddenly laughed like a mad man at matalim siyang tinitigan.
"Matalino ka." namamanghang sabi nito. Pinalibutan ito ng mga guards ng tumayo ito.
"Isa lang ang masasabi ko. Enemy is everywhere. Be aware." anito tsaka naglabas ng baril at pinutok sa kanyang direksyon.
Mabilis siyang umilag, natakasan nito ang mga guwardiya.
Sigawan at putukan ang nangyari. May ilan pang waiter na agad ring naglabas ng mga baril at nagpaputok.
"Ruske!" nilingon niya si Sidney sa sulok.
Her kitten is crying. Sidney is like an innocent baby that needed to be protected.
Umiiyak ito at hawak ng isang kalaban. Mabilis niyang hinablot ang plato sa tabi at hinagis sa direksyon nito.
"Yuko!" sapul sa ulo ang kalaban. Agad niyang hinila si Sidney at tinago sa ilalim ng lamesa.
"Hide." aniya at tinakpan ito ng table clothing. Alertong inilabas ang double edge dagger na nakakabit sa kanyang binti.
She teared her dress revealing a black outfit like ninja's do.
May saklob din siya sa ulo at tanging mata lamang ang nakikita.
Inundayan niya ng saksak sa tyan ang unang nakita niya.
She saw her classmate, Hogan fighting with one of them. Nilapitan niya ito at sinipa ang akmang sasaksak sa likod nito.
"That was close shit!" sigaw nito ng mapalingon sa kanya.
"Who are you?!" akmang susugurin siya nito nang may lumitaw sa likod nito, walang dalawang isip na ginilitan niya ito sa leeg.
She moved fast and precise.
Duguang bumagsak ito ng mulat ang mata. Hogans eyes widen. "Shit!"
Napangnga si Hogan sa galaw ng taong kaharap niya. Napakurap siya ng nilagay nito ang daliri sa labi na tila pinapatahimik siya.
"Ssshhh.." Sino ang taong ito?
Namataan ni Ruske ang kalaban na nagbitbit ng lason. Papalabas na iyon sa exit. Mabilis niya itong sinundan at sinipa sa likod. Sumadsad ito ngunit mabilis ding tumayo at tumakbong palayo.
Nahinto sila sa likod ng gym, tahimik at walang tao rito.
Pinakiramdaman niya ang paligid. Leaves crackled at left side.
Minulat niya ang mata at kita niya ang parating na katana sa kanya. She shield her self at sinalubong ang atake nito.
She expertedly kicked his foot dahilan para mapaluhod ito. She elbowed his head and put the katana at his neck.
"Who sent you? What organization do you have?" utas niya.
Ngumisi lang ito. "Wala kang mahihita sa akin."
She then smiled and lowered her katana ripping the mans clothes. Tumambad sa kanya ang tattoo nito sa bandang dibdib. Skull with a rose peeking in every hole it have. Mabilis naman na kumilos ang lalaki at sinipa ang kanyang kamay.
Napaatras siya ng bahagya. "I'm done playing with you. Pinagbigyan na kita kanina."
Gulat ang kalaban ng sa isang iglap ay nasa harap niya na ang babaeng may saklob sa mukha. Two slashing katanas ripped his skin in his chest putting an "X" sign there. Hindi ito nakauma at napaluhod sa sakit.
Ruske put her katana and slit his neck before punching his temple that made him go unconcious. Duguan itong bumagsak na walang malay. She did not kill him, she just made him bled a little. She needs him still. Mabilis niya itong hinila sa kanyang sasakyan at iniuwi sa kanyang tinutuluyan.
It's a good thing she rented a quiet neighborhood and there's a basement in it.
"Nakazan." she greeted the man in the other line.
"How is it there?" tanong niya.
"The enemy sabotage the transaction of fire arms to the Italian Mafia but we manage to kill sone of them." she clenched her fist. The enemy is making her patience short.