“Aren’t you going home yet?” he asked then, sat beside me on the couch.
“M-may hinhintay nga kasi ako,”
He frowned. “Who? I’m already here,” he chuckled softly.
“Sinabi ko bang ikaw ang hinihintay ko? Ang kapal, ha?” natatawa kong sagot sa kaniya. Mabilis na sumeryoso ang mukha niya kaya nakagat ko ang labi ko nang mapansin iyon. Saglit pa siyang nakatitig sa’akin bago siya nakasagot.
“Boyfriend? Are you waiting for your boyfriend?” seryoso niyang tanong.
“Ha? I’m waiting for—”
“Omg! Kuya Cielo!” rinig kong sigaw ni Chloe kaya sabay kaming napalingon sa kaniya.
Ang lakas ba naman ng boses niya… eskandalosa talaga ‘tong kaibigan ko. Panigurado ay kinikilig na naman siya dahil nakita niya ang pinsan kong crush na crush niya.
“I’m waiting for this witch!” sabay turo ko kay Chloe na gulat pang napahawak sa dibdib niya.
“Hi, Chloe! Are you not among the interns that I will handle?”
Naupo siya sa tabi ko at ngumuso. “Sad to say, yes! Nakakainis Kuya Cielo…hindi ko tuloy kasama ang ma—ganda kong kaibigan…ang daya!”
Natawa naman ang pinsan ko. “It’s okay, at least safe ka.”
“Why?” gulat niyang tanong at sabay kaming tumingin sa pinsan ko.
“Well, Ella knows how strict I am especially in work,” he smirked.
“Kawawa ka naman beb! Pahihirapan ka ng pinsan mo,” tumatawa niyang sabi sa’kin, agad ko naman siyang siniko.
I rolled my eyes. “Well, subukan niya lang na pahirapan ako…pasasakitin ko naman ulo niya pati puso niya!”
“Whew! Kaya mo ba beb?” pang-iinis naman ng bruha kong kaibigan.
“Whatever! Let’s go, nag-message na si mommy. Kailangan ko nang umuwi I need to pack my things. Sasabay na ako sa’yo dahil hahatid mo ako…” I smirked at her.
“Omg! I’m sorry, beb pero may date kami ng boyfriend ko, he’s on the way na,” nanlaki ang mga mata ko nang marinig ang sinabi niya. Kainis naman kanino ako sasabay pauwi nito? Magpasundo na lang kaya ako sa driver namin?
Aish!
Natigilan kami nang may lumapit na nurse sa’min.
“Excuse me, uhm, Doc Cielo? Doc Sophie was looking for you.”
“Why?” kunot-noo niyang tanong.
“Hindi ko po alam, Doc. She’s inside your office po.”
He took a deep breath seemed annoyed. “Okay, I’ll be there,” he turned his gaze on me. “Wait for me, I’ll take you home.”
I immediately shook my head, “H-ha? Hindi na, I’ll just call a Grab na lang pauwi.”
“Aish! Just wait for me here, okay? Ako na ang maghahatid sa’yo,” seryoso niyang sambit kaya naman mabilis na lang akong tumango sa kaniya.
Tumayo na siya at naglakad nang palayo, naiwan naman kaming dalawa ni Chloe na nakasunod pa rin ang tingin sa papalayong pinsan ko. Naagaw lang atensyon ko nang kalabitin ako ni Chloe at seryosong tumingin sa’kin.
“Hoy, beb! Tell me, parang may nagbago kay kuya Cielo… pansin mo rin ba?”
I suddenly frowned. “Ha? Anong nagbago sa kaniya? Wala naman akong napapansin.”
“Meron, gaga! Basta meron…” saglit pa siyang nag-isip. “That’s it, pansin kong napapadalas na ang pag ngiti niya, ‘di ba nga masungit ‘yon? Madalang siyang ngumiti palagi lang siyang seryoso…”
“Oh? Pansin mo? Hindi naman, gano’n naman talaga siya, ah? Ngumingiti rin siya, malamang tao ‘yon, may pakiramdam din ‘yon!” nginisian ko siya.
Hinampas niya agad ang braso ko. “Alam ko, gaga! I mean—parang iba lang talaga…alam mo ba narinig ko rin sa mga nurse kanina na first time nilang nakitang ngumiti nang pagka-sweet si kuya Cielo…and they think that he has a girlfriend!”
Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. “Ha?! Girlfriend? Wala, ah! Walang jowa ‘yon! He’s too busy for that, you know how much he loves studying.”
“I know right! Narinig ko lang naman, kung hindi nga raw jowa baka little sister…mga mukhang nagluluksa pa ang mga iyon kanina parang ayaw nilang magkaroon ng jowa ang hot cousin mo!” natatawa niyang sambit.
“They just talking nonsense…” I rolled my eyes.
“Eh, how about you? Papayagan mo bang magkaroon ng girlfriend si kuya Cielo?”
“Ha? Why not? Besides it’s his decision, not mine…”
She smirked and arched her eyebrow. “Oh, really? As if that you’re gonna let him have a girlfriend…baka masaktan ka lang…”
“Ya! What are you talking about? Bruha ka! Bakit naman ako m-masasaktan?!” pinisil ko ang braso niya.
“Hmm, nothing… basta—ahm, bye na nga, nag-message na si Jack, he’s already outside. Bye, beb!” bumeso na siya sa’kin. “Just wait for your—special someone…” she smirked at mabilis nang tumayo at naglakad palabas ng hospital.
Agad ko siyang pinanlakihan ng mata sa sinabi niyang iyon. Wala rin akong nagawa kundi ang maghintay sa pinsan kong iyon dahil kapag umalis ako paniguradong magagalit iyon sa’kin.
Makalipas lang ang walomg minuto ay nakita ko na siyang mabilis na naglalakad palapit sa pwesto ko. Mukhang nagmadali talaga siya dahil alam niyang ayaw ko ang pinaghihintay ako.
Ang gwapo niya sa suot niyang baby blue long sleeve na tinupi niya hanggang elbow niya. Hinubad na rin niya ang white coat niya pati ang suot niyang sunglasses kanina.
Parang tumigil ang mundo ko nang makita ko siyang ngumiti nang makalapit sa’kin…ano ba itong nangyayari sa akin? Parang nag-slow-mo ang lahat sa paligid ko, tapos siya lang ang nakikita ko…walang iba kundi siya lang…
“Sorry, if I kept you waiting…” he said softly.
I sweetly smiled at him. “Hmm, it’s okay. Ang bilis mo nga lang, e…”
“So, dahil naghintay ka, should I treat you?”
I bit my lower lip. “Hmm, if you insist?” I replied with a smile.
“W-what do you want to eat?”
“Ice cream…I want some ice cream…” I said then, slowly licking my lower lip.
He chuckled softly. “So, let’s have some ice cream…”
Inalalayan niya akong palabas ng hospital, pinagtitinginan pa kami ng mga ibang nurse at staff ng hospital doon.
Paniguradong iba ang nasa isip ng mga iyon, malamang ay may bagong tsismis na naman bukas dito sa ospital na kakalat. Huwag lang sana makarating kina Chairman baka malintikan kami nito, hindi yata kasi nila alam na magpinsan kami nitong gwapong ‘to…
Pumunta pa kaming mall para kumain ng ice cream, umorder din siya ng cake kahit sabi ko na ice cream lang sapat na. He ordered a Pistaccio Ciocolato cake, Mint with Chocolate, and Cookies and Cream ice cream for us.
Nagtatawanan kami habang kumakain dahil na-ikuwento ko sa kaniya ang itsura ng mga nurse nang tinawag ko siyang ‘oppa’ kanina, na-ikuwento ko rin ang narinig na bulungan ni Chloe kanina.
“Oppa…” natatawang tawag ko sa kaniya.
“Hmm?”
“Should I ready myself? Baka kasi pag-initan ako ng mga nurse na patay na patay sa’yo. Ipagtirik mo nga sila ng kandila.”
He suddenly frowned. “Aish! Subukan lang nila…they will see how very stern I am. They might see the other side of me,”
“Wushu! Kapag ako pinag-initan nila baka gamitan ko sila ng special powers ko,” natatawa kong sabi sa kaniya na sinenyas pa ang kamay ko na kunwaring may hawak na magic wand.
“Don’t worry, I’m always at your side…wala silang gagawin sa’yo takot lang nila sa’kin,” seryoso niyang sagot.
“Talaga lang, ha? Baka ikaw pa ang magpahirap sa’kin sa buong practicum ko,” umiiling kong sabi at sumubo ng ice cream.
Titig na titig naman siya sa akin na hindi mawala ang ngiti sa kaniyang mga labi…Chloe is definitely right, may nagbago nga kay Kuya Cielo. Madalas ko na siyang nakikitang nakangiti ngayon, parang nababawasan ang pagiging masungit niya, ah. Bakit naman kaya? In love kaya siya?
Sana naman ay hind isa iba… sa akin na lang sana…
I was shocked when he leaned closer to me and slowly wipe my lips using his thumb… I felt a very intense sensation deep inside me. It was as if I was electrified by what he did, leaving my mouth gaping.
Siya lang ang kaisa-isang taong nakapagpapadama sa akin ng ganitong sensasiyon, ang lakas ng epekto niya sa’kin sa tuwing lalapat ang balat niya sa akin… hindi ko alam kung bakit gano’n ang palagi kong nararamdaman.
“Para kang bata kumain…ang kalat,” he said softly. Then, I held his hand that still on my lips.
Natigilan naman siya at napatitig sa mga mata ko, matagal kaming naglabanan ng tingin pero ako rin ang sumuko at nagiwas ng tingin. Tinapik ko ang kamay niya, hindi ko kayang makipagtitigan sa kaniya dahil pakiramdam ko ay nilulusaw ako ng mga mata niyang mapang-akit.
“M-malamang, it’s ice cream…may tao bang hindi makalat kumain ng ice cream na kapag sumubo ng ice cream ay hindi madudungisan?” nakangiwi kong sagot.
“Hmm, ako? Kasi hindi naman ako sumusubo.”
“H-ha?!” I asked in confusion.
He chuckled softly. “Nothing…” he squeezed my cheek. Lokong ‘to may taglay rin pa lang kapilyuhan ang isang ito, natawa tuloy ako sa inisip ko.
“Gusto mo bang subuan kita? Para malaman natin?”
“I don’t want to…ako na lang ang susubo sa’yo,” he smirked. “Tikman mo ‘tong sa’kin,” sabay subo niya sa akin ng ice cream niya. “How is it?” tanong pa niya.
Ninamnam ko naman iyon. “Hmm, it tastes good…masarap!” I said as I nodded my head then, licked my lip…masarap naman talaga dahil lasap ko ang mint with chocolate. “Gusto mo rin bang tikman ‘yong akin?”
Natawa siyang bahagya sa sinabi ko. “Ahm, maybe next time…”
“So, may next time pa?” excited kong sambit.
“Of course, ikaw naman ang manlilibre sa akin, Ellatot…”
I nodded at him. “Sure…I’ll treat you an ice cream…a delicious one,” kinagat ko ang pang-ibabang labi ko saka muli sumubo ng ice cream.
Matapos namin kumain ay umalis na rin kami agad sa mall dahil kailangan pa niyang bumalik ulit sa hospital, may duty pa raw kasi siya at gagabihin na nang uwi. Paniguradong mag-oover time na naman siya,
Npakasipag talaga nitong si Kuya Cielo, namana niya ang kasipagan niya kina Chairman Park at sobrang dedicated sa work niya. Masaya kami habang nasa byahe dahil sinasabayan namin ang kanta na pinatutugtog niya sa kaniyang sasakyan.
Nakangiting pasulyap-sulyap pa siya sa akin habang nagmamaneho siya, bakas sa kaniya ang tuwa sa ginagawa kong pagkanta. Dahil hindi naman ako gano’n kagaling kumanta pero birit ako nang birit, bakit ba?
Gusto kong bumirit, e, sa tuwing kasama ko talaga siya nag-uumapaw sa saya ang puso ko… ewan ba pero sobra-sobrang kaligayahan ang nadarama ko kapag magkasama kami. Mas nag-level up nga lang ang sayang nadarama ko sa ngayon…
Because I think my heart beats for him…
He stopped the car when we reached in front of our house, nagpakiramdaman pa kaming dalawa kung sino unang bababa ng sasakyan pero wala ni isa sa amin ang nagbukas ng pinto. Kaya naman humarap ako sa kaniya at gulat ako nang makitang nakatingin na siya agad sa akin…
“Oppa—thank you for this day…” napakagat-labi ako dahil pakiramdam ko ay nahihiya ako sa kaniya bigla.
“Of course, basta ikaw, Ellatot…’ he smiled sweetly.
I nodded at him. “Una na ako…balik ka na sa hospital may duty ka pa,” sinubukan kong tanggalin ang seatbelt ko pero hindi ko maalis. “Oppa—” napansin niya agad ang pag-struggle ko sa pagtanggal sa seatbelt ko.
Kaya mabilis siyang lumapit sa akin at pilit ring tinatanggal ang seatbelt ko, pigil ang hininga ko dahil sa sobrang lapit ng mukha namin sa isa’t isa. Langhap na langhap ko ang mabango niyang perfume na nakaaadik at hindi nakasasawang amuyin.
Napapikit ako nang mas lalo pa siyang lumapit dahil nahirapan siyang tanggalin ang lock ng seatbelt. At nang matanggal na ay agad ko siyang nilingon na siya ring lingon niya sa akin at muntik nang magdikit ang mga labi namin.
Fuck!
We stared on each other...pinagmasdan niya ang kabuoan ng mukha ko hanggang sa bumaba ang tingin niya sa labi ko. Ilang beses siyang napalunok habang nakatitig sa labi ko kaya naman nakagat ko ang pang-ibabang labi ko sa sobrang kabog nang dibdib ko na tila tinatambol sa loob nito.
“Shit…” he cursed at mabilis siyang nag-iwas ng tingin saka sumandal sa upuan niya. Nakahinga lang ako nang maluwag nang maglayo na ang mukha namin.
Natigilan kami at gulat nang biglang may kumatok sa bintana ko; si Cyrus…I lowered the window.
“Noona? Hyung? What are you doing there? Bakit hindi pa kayo bumababa?”
Napalingon kami ni Kuya Cielo sa isa’t isa at saka ako muling bumaling sa kapatid ko. “Ah, ‘yong—seatbelt was stucked earlier,” utal kong sagot sa kaniya.
“Oh, I see…” he nodded so many times.
“Oppa, thank you ulit. Mauna na ako, ingat ka,” mabilis kong sambit at lumabas ng sasakyan niya.
Sumilip si Cyrus sa sasakyan. “Hyung, aren’t you going inside?” tanong sa kaniya ng kapatid ko.
“Hindi na, I still need to go back to the hospital,”
Tumango naman siya agad. “Arasseo, drive safely, hyung.”
“Y-yeah, thanks…see you later…” he slightly looked at me as if he’s asking me. Sinarado na ni Cyrus ang pinto ng sasakyan ni Kuya Cielo at kumaway-kaway pa siya sa kaniya na parang bata. Nang makalayo na ang kaniyang sasakyan ay tinapik na ako ng kapatid ko at inayang pumasok sa loob.
“Gaja, noona,” nakangiti niyang sambit.
“Ah—lets’ go…” sagot ko, inakbayan niya pa akong papasok sa loob ng bahay.
Hindi naman siguro nakita ng kapatid ko ang nangyari kanina? At wala naman iyon dahil tinulungan lang niya akong tanggalin ang seatbelt na na-stuck at ang hirap tanggalin. At isa pa, wala namang nangyaring hindi dapat…hindi katulad kagabi na aksidente kong nahalikan ang gilid ng labi ni Kuya Cielo.
Pero pakiramdam ko ay hindi na normal itong nadarama ko para sa kaniya.
Ang bilis palagi ng tibok ng puso ko sa tuwing magkalapit kami, para akong nakukuryente sa tuwing magdidikit ang mga balat namin, na hindi naman gano’n dati. Ano ba ‘tong nararamdaman ko? Alam kong mali ito…mali sa paningin ng lahat pero nahuhulog na talaga ako sa kaniya…nahuhulog na ako sa pinsan ko…
And I can’t help it…It seems that I fell in love with him before I even realized I did—I just hope that he can catch me…