CHAPTER 3: Resident Doctor
“Ah, yes! Okay, Kamsahamnida!” si Daddy, mabilis niyang inilapag sa table ang phone niya nang matapos ang tawag. “Chairman, everything is settled. Our flight to Thailand will be tomorrow at 5 AM.”
Tumango-tango si Chairman Park. “Good, so, I’ll be with you in Thailand for a few days or weeks before I go back to Korea,” he turned his gaze to Tito Leo. “Leo, you’ll be the one to supervise the construction of the hospital in Davao while we were in the Medical Mission in Thailand, you should be hands-on there,” maotoridad na utos ng Chairman.
Tito Leo nodded. “Yes, Chairman I will. Tomorrow I will go to Davao.”
We are currently at the dining room table and eating our breakfast, and it seems that my parents will be gone for days, weeks or months…may medical mission na naman pala sila.
At kasama si Chairman sa kanila, si Tito Leo naman ang naatasang mag-supervise sa construction ng ospital sa Davao. So, maiiwan na naman kami ng kapatid ko sa bahay kasama si Manang Fe. Ano pa nga ba? Palagi namang gano’n. Napasulyap ako kay Kuya Cielo na nasa harapan ko nakaupo, seryoso ang mukha at panay ang sulyap sa wrist watch niya.
Ang aga-aga ang seryoso na naman ng mukha niya. Pasalamat siya dahil gwapo siya…
“So, Ella, Cyrus you will stay here while we were in Thailand,” biglang sabi ni Daddy kaya napalingon ako sa kaniya.
“Eh, dad? We can stay in our house though,” reklamo ni Cyrus.
“No—you stay here with your tita Celeste and Doc Cielo,” bumaling siya kay Kuya Cielo. “Cielo, please take care of them…especially si Ella, ikaw na muna ang maghatid-sundo sa kaniya besides nasa isang university lang naman kayo. Magkalapit lang ang hospital ‘don sa school niya.”
“And please, Cielo don’t ever let her drive…alam mo naman nangyari sa batang ‘yan last time she tried to drive my car,” my mom said. Kagat labi akong napailing na lang dahil hindi ako maaaring umalma ngayon lalo na’t kasama namin si Chairman Park.
“Ah, yes po, tito and tita. I’ll take care of them,” pormal niyang sagot.
“I’m so happy, I will be with you, Ella. Mag-girl bonding tayo! Don’t worry Aries and Esther kami na ang bahala sa mga bata,” tita Celeste happily said.
“Thank you, unnie!” mom replied to her.
Kuya Cielo cleared his throat. “Excuse me po, I have to go now, I have a duty,” paalam niya at tumayo na siya sa kinauupuan niya. “Won’t you come with me?” baling niya sa akin.
“H-ha?” takang tanong ko sa kaniya.
He took a deep breath. “My class ka today, right? Let’s go…”
Tumango ako agad sa kaniya at tumayo na rin. “Excuse po, sasabay na po ako kay kuya Cielo, I have a class po,” paalam ko rin sa kanila.
“Arasseo, take care…” ani Chairman, agad naman kaming yumuko sa kaniya ni Kuya Cielo upang magbigay galang sa kaniya.
“Cielo, take care of Ella, okay?” nakangiting pahabol ni Tita Celeste na tinanguan lang siya ni Kuya Cielo.
Humalik na muna ako sa pisngi nina Mommy, Daddy, Tita Celeste at Tito Leo. Ginulo ko naman ang buhok ni Cyrus na naiwang nakanguso dahil mas gusto nito ang mag-stay sa bahay namin.
Natatakot kasi siya kay Chairman sa tuwing kasama namin siya. Hinintay ko lang na matapos magpaalam si Kuya Cielo sa kanila at saka kami lumabas ng mansion at sumakay sa sasakyan niya.
Tahimik lang kaming dalawa habang nasa byahe, iniisip ko kasi ang practicum namin magsisimula na kami mamaya o bukas, once na sabihin na sa’min kung saang department kami ma-assign at kung sinong resident doctor ang hahawak sa’min.
Sana si Kuya Cielo na lang ang mapili sa kin para naman hindi ako kabahan dahil baka masungit ang mga ibang doctor ‘don. At least sa kaniya sanay na ako sa kasungitan niya, dahil kusa siyang sumusuko sa kakulitan ko kaya nawawala ang pagsusungit niya.
“Gwaen-cha-na?” bigla niyang tanong.
(Are you okay?)
Nilingon ka naman siya agad. “I don’t think so…kinakabahan ako,” I pouted.
Saglit siyang sumulyap sa akin at saka muling tumingin sa daan. “Don’t be…kaya mo ‘yan!” lumingon siya ulit sa’kin at nginitian ako. Hindi ko naman mapigilan ang mapangiti rin dahil sa tamis ng ngiting binigay niya sa’kin.
Napakagwapo mo talaga, Doc!
“Eh, as long as ikaw ang magiging resident doctor na ma-assign sa’kin,” I smirked at him.
“Bakit gusto mo ba ako?” lumingon siya sa akin.
“H-ha?! Ano ‘yon?” gulat kong tanong sa kaniya.
“I mean g-gusto mo akong ma-assign na resident doctor, ako ang hahawak sa inyo?”
Ngumiti ako nang malawak sa kaniya. “Of course, gustong-gusto…ayoko sa iba—mas kampante ako sa’yo, no? For sure hindi mo ako pahihirapan, right, oppa?”
“You know that I am strict? Bawal ang makulit, Ella,” nakangisi niyang sagot na sumulyap pa sa’kin.
“I know right! Ayaw mo ba? Baka may girlfriend ka ‘don sa hospital na doctor din?! Kaya ayaw mong ‘don din ako ma-assign sa inyo?” I pouted.
Seryoso siyang tumingin sa akin “Wala, ah! Wala akong girlfriend, wala akong ibang gusto—” natigilan siya at saka muling bumaling sa daan.
Hindi ko alam pero nakaramdam ako ng kasiyahan sa sinabi niyang iyon, umiwas na lang ako ng tingin dahil baka mapansin niya ang pag-ngiti ko. Kagat labi akong nakatingin sa labas ng bintana ng sasakyan. Kainis naman kasi, bakit ba ganito na ang nararamdaman ko? Hindi naman ganito dati, ah?
Pagkahatid niya sa akin sa campus ay dumeretso na siya sa ospital na katabi lang naman ng campus ko. Nagpaalam na rin ako sa kaniya, pinalakas niya pa ang loob ko at sinabing huwag daw akong kabahan dahil kayang-kaya ko raw iyon. At hindi naman daw ako pag-iinitan ‘don dahil kami ang may-ari ng ospital na iyon, natawa na lang ako sa sinabi niyang iyon.
Pagpasok ko sa loob ng conference hall natanaw ko agad ang kaibigan kong si Chloe na busy sa kaniyang cellphone. Simula high school ay magkaklase at naging magkaibigan na kami, siya ang pinakamalapit na kaibigan ko.
Palagi ko rin siyang sinasama sa mga event na meron ang pamilya ko, kagabi nga lang siya hindi nakadalo dahil may pinuntahan daw sila ng family niya. Mabait, makulit at madaldal ang babaeng ito at isa siya sa mga may crush sa pinsan kong si Kuya Cielo. Pero hanggang crush lang siya dahil may boyfriend na siya.
Sana all…
Naupo ako sa tabi niya at tinapik siya. “Aga niyan, ah? Busy sa boyfriend!”
“Gosh! Good morning beb!” hinalikan niya ako sa pisngi.
“Yuck!” kunwaring diring-diri kong sabi at pinunasan pa ang pisngi ko.
“Ang arte mo! Wala ka namang jowa! So, ano na ang chika? Kumusta ang event ‘nyo kagabi?” nakangiti niyang tanong at bahagya pa akong natigilan dahil naalala ko ang nangyari sa’min ni Kuya Cielo kagabi.
Hindi ko napigilang mapangiti nang maalala ko ang mga iyon, ‘yong sa bar na bigla niyang nahalikan ang ilong ko, tapos ‘yong sa bahay namin na bumagsak kami sa sahig at nahalikan ko ang gilid ng labi niya.
Equal points na tayo kuya Cielo…
“Hoy! Wanna share? Ngiting-ngiti ka ‘dyan? Hindi lang ako naka-attend kagabi parang ang dami ko nang na-missed na pangyayari, ah?!” taas kilay niyang sabi.
Napasulyap ako sa pinto. “It’s nothing… ‘dyan na si Ma’am, huwag ka nang maingay,” sabay turo ko kay Ma’am Berboso na kapapasok lamang sa loob ng hall.
“Chika mo ‘yan later, okay?” bulong niya sa’kin, natatawang umiling na lang ako sa kaniya at nakinig sa announcement ng prof namin. At pinagdasal na sana sa department ni Kuya Cielo ako mapunta sana siya ang resident doctor namin…
Please po… magpapakabait ako kapag tinupad ‘nyo ang hiling ko…
**
Masaya akong lumabas ng hall, kung sinu-swerte nga naman ako…ang lakas maka-good vibes ng announcement ni Ma’am Berboso. Parang gusto kong magtatalon sa sobrang tuwa, ‘yun nga lang hindi ko kasama si Chloe dahil ibang resident doctor ang na-assign sa kaniya.
Papunta na kami sa hospital para ipakilala sa mga staff ng hospital at syempre sa mga doctor din doon, bukas ang start ng duty namin.
Nang makita ko si Kuya Cielo ay natuwa ako agad, ang gwapo niya sa suot niyang white coat, na may nakasabit na stethoscope sa may leeg niya. Nakasuot din siya ng sunglasses, mukhang genius ang datingan ‘nya.
What a handsome doctor!
Hot genius, doctor!
Kausap niya ang mga nurse sa nurse station, parang may pinapaliwanag siya sa mga iyon ngunit hindi naman nakikinig sa kaniya, kundi nakatitig sa kaniya na panay lang ang tango ng mga ito.
Leche! Mga kinikilig sa kaniya ang mga iyon bakas na bakas sa kanilang mukha. Naisipan kong tawagin si Kuya Cielo, pero ayaw niya kasing tawagin ko siyang ‘kuya’ kapag nasa labas kami, e. Ewan ba ‘don ang lakas ng sapak niya, lakas daw kasi makatanda ‘pag tinawag ko siyang kuya, mas gusto pa niyang tawagin ko daw siyang Doc Cielo.
“Oppa!” tawag ko sa kaniya, agad naman siyang napalingon sa’kin at nginitian ko siya, maging ang mga nurse na kausap niya gulat na lumingon sa akin.
Napangiti rin siya nang makita ako at bahagyang naglakad palapit sa akin. “Hey,what are you doing here?”
“Isn’t obvious, oppa?” diniinan ko ang pagsabi ‘non kaya kitang-kita ko ang pagtataka sa mukha ng mga nurse na naroon.
“So, who’s the resident doctor that will handle you?” nakangiti niyang tanong. Kagat-labi akong nakatingin sa kaniya pinipigilan ang sobrang pag-ngiti sa harapan niya
“Doc Cielo! Good morning! I already did your request—” natigilan si Ma’am Berboso nang sumenyas si Kuya.
I wonder why…
“A-ah…by the way, Doc, we’re here to introduce these students to you, under your department, Doc,” nakangiti niyang sabi.
He nodded and smiled. “Oh, I see…”
“Everyone, come here,” tawag niya sa mga kaklase ko. “Doc, this is Ms. Yumi, Ms. Grace, Ms. Layla, Mr. Liam, Mr. James, and of course, Ms. Ella—Park,” she said smiling. Kilig na kilig naman ang mga kaklase kong babae nang isa-isa silang kinamayan ni Kuya.
“Ms. Park…” nakangiti niyang hinawakan ang kamay ko. “Welcome everyone to our department, welcome here at AMC. I hope you will enjoy your practicum under my supervision. Do your job well and avoid any mistakes that will lead to harm to patients that assigned each of you. You are here to take care of them but don't worry we are here to guide you as well. So, good luck!”
“Thank you, Doc!” sabay-sabay na sabi ng mga kaklase ko. Marahan lang akong pumalakpak at nakangiting nakatingin sa kaniya.
Hindi nakakasawang pagmasdan…
“Alright, Ma’am Berbeso? You can now introduce them to the other staff here. I’ll go ahead. See you around, interns,” he said flashing his charming smile then, turned to me. “Good luck, Ellatot!” he patted my head habang nakangiti at saka naglakad palayo.
“Omg! Grabe ang gwapos ni Doc Cielo!”
“Ang lambot ng kamay ni Doc!” rinig kong sabi ng mga kaklase ko.
“Wow! Did you see that? Si Doc Cielo? Nagumingiti nang gano’n? I rarely see him smile because he’s always serious!”
“Who is she?”
“Tinawag nga ‘nyang oppa si Doc Cielo ‘di ba? Baka naman little sister ni Doc?”
“Or girlfriend? No way!” rinig ko ang mga bulungan ng mga nurse na kaninang kausap ng pinsan ko.
Ang aarte mga leche! Pasalamat sila wala akong balak gamitin ang special powers ko, kung hindi? Mapapatalsik sila rito sa ospital na ‘to…huwag lang sana nila akong pahirapan at pag-initan! Hindi ko rin naman kasing balak sabihing apo ako ng may-ari ng ospital na ‘to.
Bahala sila kung hindi nila alam, sa mga nakakaalam naman bahala na rin sila kung sasabihin nila sa iba. Basta ayoko lang na sa’kin mismo manggaling iyon, hindi naman kasi big deal sa’kin iyon…
After Ma’am Berboso introduced us to the nurses, and other hospital staff also toured the facilities, I was waiting for Chloe here in the lobby area since they weren’t done yet.
I will go home with her because I still need to pack my things, mom messaged me that we would sleep at the mansion tonight, they will also be gone for a few weeks or it may take another month for their medical mission in Thailand.
Okay lang araw-araw ko naman makakasama ang masungit na iyon…
Napailing ako sa sarili kong naisip at marahan ko pang tinapik ang pisngi ko. Nasaan na ba si Chloe? Ang tagal naman ng babaeng iyon kung ano-ano tuloy ang naiisip ko.
Nakakainip rin! Ayoko pa naman sa lahat ang pinaghihintay ako. Kinuha ko ang phone ko sa bag at nag-scroll sa Instagram account ko nang biglang nag-vibrate ang phone ko, nag-message ang gwapo kong pinsan.
@CieloPark: “Who are you waiting for, Ellatot?”
Agad akong nagpalinga-linga sa paligid nang mabasa ko ang message niyang iyon. Nasaan siya? Bakit alam niyang may hinihintay ako? Mabilis akong nagtipa sa phone para mag-reply sa message niya.
@EstrellaPark: “Hmm, someone else…”
Mabilis naman niyang na-seen ang message ko at nakapag-reply agad siya.
@CieloPark: “Who???”
Bahagya pa akong natawa at muling luminga sa paligid, nasaan ba siya nagtatago? Alam kong nandito lang siya malapit sa’kin. Muli akong nag-type at nag-reply sa kaniya.
@EstrellaPark: “Someone special.”
@CieloPark: “Okay, I’m coming…”
Gulat ako nang mabasa ko ang kaniyang reply. Ha? Sinabi ko bang siya ang someone special na hinhintay ko? Kagat-labi akong nagtitipa sa phone ko nang biglang may kamay na tinakpan ang mga mata ko, malambot at mabangong kamay… langhap ko ang mabangong pabangong pamilyar sa’kin.
“I’m already here…” he said in a husky voice at dahan-dahan niyang inalis ang kamay niya sa mga mata ko.
Dahan-dahan naman akong lumingon sa likuran ko at bahagya pa akong nagulat nang makita kung gaanong kalapit ang mukha niya sa’kin. Kasalukuyan siyang nakayuko at nakatitig sa mga mata ko, sunod-sunod ang ginawa kong paglunok habang kagat ang pang-ibabang labi ko.
Ang bilis ng kabog ng puso ko…sobrang bilis that it seems anytime ay hihinto na ang pagtibok nito. He sweetly smiled at me then, mischievously smudged my face…
Damn, that smiles! It’s taking my breath away…