“Saan tayo pupunta?”
“I will let you decide for that,” he said and started the engine of the car.
Kinagat ko ang hintuturo ko para mag-isip. Saan ba? Wala naman kasi akong ibang alam na mapupuntahan maliban sa mall.
“Ikaw na lang mag-isip, wala kasi akong maisip, eh.” Sinuklay ko ang buhok at tumingin sa may bintana.
“Ano wala kang isip?” pang aasar niya pa kaya iinirapan ko siya. Alam ko naman na joke lang ‘yon pero mabilis lang talaga akong mapikon.
“Bingi ka ba?”
He chuckled at my reaction. “No, I’m just joking. I just want to make you laugh.”
“Mukha ba ‘kong natatawa?”
“Sabi ko nga,” pagtiklop niya kaya napangisi ako.
“Saan nga tayo pupunta?” muling tanong ko at ang sumunod niyang sinabi ay hindi ko inaasahan. Dahilan upang lumuwa ang mga mata kong nakatingin sa kaniya.
“Sa Ilocos.”
Totoo ba ‘yan? Ang layo! Walong oras ang biyahe mula rito sa Maynila hanggang doon kung hindi ako nagkakamali.
Matutunton kaya kami roon ng mga kalaban ni daddy? Hindi naman siguro, ano? Masyadong malayo baka masayangan pa sila ng gasolina.
“Anong gagawin natin doon?”
“Mamamasyal tayo, alam kong naiinip ka na sa bahay kaya ipapasyal kita,” nakangiting sagot niya hinawakan pa niya kamay ko.
“Wala tayong pamalit, anong isusuot natin? Alangan naman ganito tayo pupunta ganto rin tayo uuwi?” Kung sinabi niya sana ng mas maaga, edi sana-
“Don’t worry, Celeste. I’ve already done taking care of that. Nasa likod ang mga gamit natin, mayr unan at kumot na rin baka sakaling lamigin ka.” And then he gave me a reassuring smile before winking.
Napangiti rin ako, ang guwapo niya talaga kapag ngumingiti, lumalabas kasi ang biloy niya sa pisngi.
“You should smile often, Lexus.”
“Why?”
“You looked handsome whenever you smile.”
Kinagat niya ang pang ibabang labi sa papuri kong iyon na tila nahihiya. “Do you find me ugly when I am not smiling?”
Napailing-iling naman ako. “N-No of course, ang ibig kong sabihin ay mas lalo kang gumagwapo kapag ngumingiti ka.”
Pagkatapos kong sabihin iyon ay ngumiti nanaman siya. Feel na feel niya talaga kapag tinatawag siyang guwapo. Hindi na ako nagtaka, ganoon din kasi si Tito Jack at Kuya Lace, lalo na kapag si Loreen ang pinupuri talagang lalaki ang ulo nila. Sa tingin ko ay si Tita Leiden na lang ang kahit papaano ay matino.
“I can only smile whenever you’re around or you are with me, Celeste.”
Napahawak ako sa dibdib ko nang bumilis ang pagtibok no’n. May tatlong katagang pikit sumiksik sa isipan ko.
Am I falling?
“Stick with me then, so you can smile often.”
Narinig ko ang pag mura niya kaya tinaasan ko siya ng kilay. “Putang ina, kinikilig ako!”
Ako rin naman, hindi ko lang masyadong pinapahalata kasi ayaw kong asarin niya ako. Edi hindi na ako astig no’n.
NANG magising ako ay madilim na ang labas. I assumed that it’s already cold hut when I looked down on my body, I was appalled when I noticed that I am already wrapped with comforter. His small gestures makes my heart thump like crazy.
“Nasaan na tayo?”
“Malapit na, wife. Tagudin na.” Binuksan ni Lexus ang radio at sakto namang ang paborito kong kanta ang sumunod na nag-play.
It’s Beautiful Scars by Maximillian
Ipinikit ko ang mata at sinabayan ko ang kumakanta. Mataman lang naman na nakikinig si Lexus habang ang tingin ay nasa kalsada pa rin. Minsan ay sinusulyapan niya ako at ngingiti kapagkuwan.
“You know that song?” he asked all of a sudden.
Tumango ako. “Oo, paborito ko.” Muli akong kumanta at sinasabayan pa iyon ng indayog. Masyado akong nawiwili sa kanta. Simula kasi nang i-release ‘yon ay hindi na ako nagsasawang pakinggan ‘yon.
“Me too!” masayang sabi niya at nabigla ako nang bigla niya akong sabayan nang nasa chorus part na kami.
I closed my eyes when I hear his voice. This is my first time hearing him sing and I can’t deny that he has such a beautiful and mesmerizing voice. My heart is thumping like crazy!
Ang ganda ng boses niya, pang the voice! Sound trip lang kami hanggang matapos ‘yong kanta. Siyempre sinulit ko na ang pagkakataon na maka-duet si Lexus. Hindi ko in-expect na maganda pala ang boses niya. Sa susunod ay paniguradong pililitin ko siyang kantahan ako bago kami matulog.
Nang matapos ang kanta ay pati ang kasiyahan ko ay natapos nang may maalala. That song really suits me. I have my insecurities when it comes to every little things about me.
I closed my eyes and take a deep breath. The scars are still in there…
-*-
Ilang oras pa ay nakarating na kami sa Vigan, Ilocos Norte. Hindi pa ako nakakarating dito dahil takot sila mommy na ilayo ako.
Ako rin naman ay natatakot pero kasama ko naman si Lexus. Gaya nga ng sinabi ko, I feel safe whenever I am with him.
Dahil gabi na ay nag-check in muna kami sa isang hotel. Isang room lang ang kinuha niya, alangan naman dalawa eh mag asawa kami, charot.
Iniayos ko ang mga gamit namin at inilagay ko iyon sa may cabinet. Kaunti lang naman kaya mabilis ko lang naayos iyon. Nang pumunta ako sa may sala ay nakita kong may kausap si Lexus sa phone. Sticking my nose in other’s business isn’t my hobby pero parang may kung anong nagtulak sa akin na pakinggan ang pag-uusap nila.
“Yeah we’re safe…hmmm.. I saw them too….Yeah? Ok… Thank you, motherfucker.”
Siguro si Kuya Lace iyong kausap niya. Gano’n kasi siya magsalita kapag nag-uusap sila. Kung papakinggan mo ay parang hindi sila magkapatid.
Naglakad ako papalapit sa kaniya at niyakap siya. Ano ba ‘yan, ang bango pa rin!
“You smells good,” sabi ko habang pasimpleng inaamoy ang balikat niya. Mas matangkad siya sa akin ng ilang pulgada. Hanggang balikat niya lang ako kaya hanggang doon lang rin ang naaamoy ko.
“My wife is horny,” he joked pero hindi nakakatawa.
“Baka ikaw,” pikon na sabi ko tumalikod na bago umupo sa may putting sofa at saka in-on ang TV para manood ng balita.
“Saan mo gustong pumunta bukas?” tanong niya at naupo sa tabi ko.
“Ewan ko, hindi pa naman ako nakapunta rito,” diretsong sagot ko.
“I thought… Why?”
“My parents are scared, natatakot sila na baka makuha ako ng mga kalaban ni daddy. Alam mo naman iyong nangyari, hindi ba? It triggered our mind maski ako ay takot na ring lumabas mula noon.”
“Then why are you here with me?” malumanay na tanong niya ngunit mahihimigan ang excitement sa tono niyang iyon.
“Because I feel safe when I’m with you,” walang pagdadalawag-isip na sagot ko. Totoo naman kasi iyon.
Nang tumingin ako sa kaniya ay nakangiti na siya at kumikislap pa ang mga mata niya. “Talaga?”
“Uh-huh!”
Lumapit siya sa akin at siniksik ang ulo sa leeg ko. “Are you happy?” kapagkuwa’y tanong niya.
“With whom?”
“With me.”
“Yes,” I answered honestly because that is the truth. I’m happy when I am with him. Kahit pangit ang simula namin ay masaya pa rin ako.
I wonder kung hindi ako sinabihan ni daddy na pakasalan siya, magiging ganito pa rin ba ako ka saya? Maybe yes? Maybe no, but my answer is I don’t really know.
“Im happy too, Celeste.” He started caressing my hair. “You’re the only one who can make me smile like this, not even my sister nor my mom. My smile is different when I’m with you.” He then kissed me on my neck. Just a peck. Masyado na siyang nagiging touchy, huh. Ayaw ko naman maging kj kasi gusto ko naman iyon kaya I just hummed and close my eyes, savouring the moment. “I want to thank my father for forcing me to marry you.”
Napabalikwas ako ng upo at nanlalaki ang matang tumingin sa kaniya. Mabilis ang kalabog ng dibdin akong nagsalita,” H-He forced you?” Bigla tuloy akong nanlumo, akala ko pumayag siya nang hindi siya pinipilit. Ayaw ko sa lahat ay iyong namimilit para lang makuha ang kagustuhan nila.
“Yes, but it’s okay. If he didn’t forced me, I won’t be happy like this. So, hell yeah.” He smiled and pull me into a heart warming hug.
-*-
Alas sais pa lang ay ginising na niya ako kahit kulang kami sa tulog, nagkuwentuhan pa kasi kami hanggang sa inabot kami nang ala-una nang umaga. Kahit inaantok ay bumangon pa rin ako. Ang sabi niya kasi ay kapag kulang ka sa tulog, mas maganda raw na gumising ka nang maaga, hindi raw iyong abutin ka nang tanghali kasi hindi raw kasi iyon healthy.
Nang tingnan ko siya ay nakadamit na siya. Simpleng puti na V-neck shirt and medyo fitted na maong pants lang ang suot niya at saka pinaresan iyon ng puti na rubber shoes.
“Get up, wife. I’m hungry, let’s eat downstairs. Nagpa-reserve na ako ng upuan. Come on.”
Matapos maligo ay binlower ko ang buhok ko saka kinulot ang ibaba no’n.
Tanging off shoulder white with gold necklace, blue fitted jeans at saka flat shoes ang sinuot ko para terno kami. Mamaaya pa ay may lumapit pang babae sa kaniya, isiping single siya kaya mas mabuting pareho na lang kami ng suot.
Naabutan ko siya sa sala na may kausap na babae. She looks familiar. Biglang nagdilim ang paningin ko at nag-init ang ulo ko. Sino naman itong higad na ito?
“Hey! Good morning,” bati sa akin ni Lexus nang makita ako.
Good morning lang? Walang Wife? O kaya misis? Ayaw ba niyang sabihing asawa niya ako sa harapan ng higad na ‘to? Imbis na batiin siya pabalik ay binigyan ko nang malamig na tingin yung babae. “Who are you?”
Tumayo siya at naglahad ng kamay sa akin at saka matamis na ngumiti. Gusto kong iikot ang mga mata ko dahil alam kong plastik ‘yon. Tsk!
May pagka-slow ako minsan at inaamin ko iyon, pero pagdating sa ganito, hindi sa pagmamayabang pero expert ako.
“Im E, Lexus friend, and you are?”
Tumaas ang kilay ko at pinasadahan siya ng tingin mula baba pataas. Magkaibigan kuno sila ni Lexus pero hindi niya ako kilala? Nagjo-joke ba ‘to?
Nang sulyapan ko si Lexus ay nag-iwas lang siya ng tingin. Bumuntong-hininga ako at tinaggap ang kamay niya. “Celeste, Celeste Salvatore,” malamig na tugon ko.
“Salvatore? His sister? You don’t look like him,” kunot noong tanong niya at ang sarap niyang ibalibag. Hindi ako bayolenteng tao pero pina-train ako nila daddy ng martial arts, pang-self defense raw.
“Mukha ba akong kapatid niya? Asawa niya ako, tanga.”
“Celeste Hara!” bulyaw ni Lexus kaya umismid ako.
Hala! Ako pa may kasalanan ngayon? Hihingi na ba ako ng tawad? Note my sarcasm please. Tinawag niya rin akong Celeste hindi wife! Papalakpak na ba ako?
“What?” I turned my cold gaze on him.
Nalulunok naman siyang nagsalita. “I-I don’t even know her, she said she’s looking for you kaya pinapasok ko siya rito.”
Muli ay napatingin ako sa babae, nanliit ang mga mata ko habang pinapasadahan siya ng tingin, she really looks familiar to me like I’ve seen her before.
Napaikot siya ng mata at tinaliman ako ng tingin. “Punyeta, Celes ako ‘to, si Ericka na mahal na mahal ka!” Napatampal ako ng noo nang makilala siya. Kaya pala familiar siya sa akin.
“Ang kapal ng mukha mong kalimutan ako, bespren!” Pabiro pa niya akong sinabunutan kaya tumayo si Lexus at hinarangan ako.
“Hey! Don’t touch her!”
“Kalma, sir! Kaibigan ko ‘yan, kinalimutan ba naman ako.” Inirapan pa ako ni Ericka, umaktong nasasaktan at pinunasan ang pekeng luha niya.
“Sorry na, hindi nga kita namukhaan at bat ba kasi ang kapal ng make up mo? Nagparetoke kaba? Iba kasi iyang mukha mo eh tapos kdjhwnsnkaoebkalakxnhw-“
Tinakpan niya ang bibig ko. “Shhhh, andami mong sinabi! Siyempre may shooting kami kanina kaya pinakapal iyong make up ko. Hindi mo talaga ako naaninag dahil sa sobrang kagandahan ko!” She even flipped her hair.
Pero paano siya napunta rito? Paano niya nalaman na narito kami?
“May shooting kasi kami! Tapos dito rin ako sa hotel na ito naka-check in tapso kanina, noong papasok kayo ay nasa counter ako kaya sinundan ko kayo. And to my surprise, magkatapat lang para tayo ng room! Eh, kayo? Anong ginagawa niyo rito?” Tingnan niya rin si Lexus bago niya ko binigyan ng nakakalokong ngiti.
“Mukhang puyat ka, pinagod ka ba?” Humalakhak siya.