logo
logo-text

Unduh buku ini di dalam aplikasi

Chapter 5

It's a stressfull day for me now, pag pasok ko palang ng Cafe kanina ay may tambak na agad akong mga papeles na dapat asikasuhin kaya naman ngayun ay nakaupo ako sa harapan ng sandamakmak na papel.
It's already lunch time pero diparin ako kumakain, ang dami ko kasing dapat gawin and kahapon sana ay pumasok nalang ako pero okay lang naman atleast nag bonding kaming tatlo.
Habang binabasa ko ang papel na hawak ko ay may nag labag ng isang paper bag sa lamesa ko kaya nag angat ako ng tingin, si Warren pala. Hindi ko na siguro napansin na pumasok s'ya dito at ngayun nasa harapan kona.
"Did you don't know how to knock?" Tanong ko sa kanya pero nag taas lang naman s'ya ng kilay.
"May pag kakaiba ba? Kung kumatok ako o hindi?" Tanong nya pabalik.
"Oo, for privacy you know?" Sarcastic kong sabi pero ngumisi lang s'ya. About pala dito ay diko parin alam ang sagot ko sa kanya siguro tama sila Eyrie na hayaan ko nalang muna s'ya ang baka someday baka alam kona ang sagot sa sarili kong tanong.
"Ahh, ikaw nga tuloy tuloy lang pumasok sa puso ko di kanga kumatok e. Nagalit ba ako?" Tanong naman neto na akala mo ay nakakakilig ang sinabi.
"Alam mo kung mag sasabi kalang ng Kung ano ano D'yan umalis kanalang Busy ako sana naman nakikita mo." Sabi ko sa kanya at nag peke ng ngiti.
"Kumain kana ba?" Tanong n'ya ulit na para bang walang narinig sa kung anong sinabi ko.
"Hindi pa." Sabi kolang at kumuha ulit ng ibang papel na pipirmahan.
"Kumain ka muna, i brought you some food for luch kasi alam kong mag papalipas ka nanaman ng gutom." Sabi nito at inilabas ang laman ng paper bag, mula sa paper bag inilabas n'ya ang dalawang Tupperware yung isa kanin at yung isa naman ay ang laman ay adobo. Nag labas rin s'ya ng isang malaking C2 na alam n'yang favorite ko 'yon panulak lalona kapag lunch.
"Hindi ako gutom." Sabi ko pero ang totoo gutom na gutom na ako, hindi kasi ako kumain ng almusal at dumiretsiyo na dito sa Cafe. Pero pag sabi ko non ay siya namang tumunog ang tiyan ko, plastic naman toh! Ayaw makisama.
"Hindi pala huh, kumain kana Amara wag kanang mag inarte pa D'yan. Ako na muna bahala d'yan sa mga ginagawa mo tutal minsan narin naman akong nag asikaso nitong Cafe mo nung mga panahong busy ka sa sarili mo." Sabi nito kaya wala na akong nagawa, grabe siya makapag sabi na nag iinarte ako ah! Akala koba mahal n'ya ako? Akala koba ipapakita n'ya at ipaparamdam sakin na mahal n'ya ako bakit ganon siya sa akin parang wala naman pinag bago? Siraulo ba 'to?
Hindi konalang pinansin at kimuha na ang mga dala n'ya at pumunta sa mini table para doon kumain.
"Kumain kana ba? Kung Hindi pa sumabay kana sa 'kin tutal sayo naman 'to." Sabi ko sa kanya kaya napa tingin siya sa 'kin.
"Tapos na ako, sayo nayan." Sabi lang n'ya at bumalik na sa ginagawa n'ya.
Kumain nalang ako ng kumain at halos maubos kona ang dala n'ya sa sobrang gutom, hindi lang pala 'yun pero dahil masarap yung ulam. Ang sarap talaga n'ya mag luto, manang mana s'ya sa Mommy n'ya.
Pag tapos ko ay nakita kong nakatingin siya sa kin kaya napatingin ako sa mga papel kanina sa table at nakita kong tapos narin ang mga 'to ang bilis naman n'ya mag basa.
"Busog kana? Hindi halatang hindi ka gutom ah." Sabi n'ya sa 'kin kaya naman at nag taas lang ako ng kilay para itago ang hiya na nararamdaman ko, bakit ba siya ganyan parang wala naman pinag samahan.
"Oo, salamat sa pagkain." Sabi ko sa kanya at iniligpit na ang mga  pinag kainan ko.
"Tapos kana ba d'yan?" Tanong ko kaya tumayo s'ya sa upuan ko bago sumagot.
"Yes, it's already done. Ako narin naman nag pirma parehas lang naman yun kasi in the future pwedeng ikaw narin gumawa ng mga ganya sa office ko kasi same narin naman tayo ng apilyido." Sabi nanaman n'ya sabay kindat sa akin.
"Wag nalang kung gagawin molang naman akong katulong." Sabi ko bago tignan isa isa kung tapos na talaga.
"Psh, laging barado ah. Sige mag deal tayo babanat ako sa 'yo pero pag hindi mo na bara yung mga banat ko papayag ka makipag dinner sa kin? Ano game?" Tanong nito kaya naman tumango ako.
"Game, as if." Sabi ko pero ngumisi lang to.
"Amara alam mo ba ang ibigsabihin ng coke?"
"Hindi" sagot ko agad.
"Ganto kasi yan, ang coke minsan zero minsan sakto pero pag ako nag mahal ikaw lang mismo at walang kasalo." Sabi ni Warren.
"Hindi mo sure." Sabi ko kaya naman napa nguso s'ya sabay sabing.
"If i will be given a chance to re arrange the alphabet, i will put U and I together." Sabi nito.
"Pero hindi ka mag kakaroon ng change kasi since pinanganak ka nandiyan nayan, sino ka para bigyan ng chance huh?" Sabi ko naman.
"You are "nothing" when someone ask why im smiling." Sabi naman nito.
"Baka baliw kana, ginawa mo akong "nothing" wag moko idamay sa kabaliwan mo." Sabi ko dito kaya naman napa facepalm nalang s'ya.
"Seriously Amara?" Sabi nito.
"Sige ito nalang, My love for you is like dividing by zero, it cannot be defined." Sabi nito kaya napa hinto ako, dinadamay na pati mathematics malala na 'to.
"And also amara, para kang math problem pag hindi ko makuha tititigan nalang." Sabi ulit nito, sabi sa 'nyo malala na s'ya pero ngayun wala akong masabi wala akong pambara kase mula pa kanina kinikilig na talaga ako pero mga slight lang naman, kase medyo corny.
"Natahimik ka d'yan? Math lang palamag papatahimik sa 'yo. So Dinner?" Tanong nito kaya tumango nalang ako.

Komentar Buku (35)

  • avatar
    Ronil Arbacan

    hiiii sana pamansin Ako Dito kahit Bago palang🥹

    1d

      0
  • avatar
    Drexler Monio Ancero Bultron

    ganda

    21/08

      0
  • avatar
    Neshell Anne NNono Canillo

    napaka gandang basahin at maraming natutunan

    13/06

      1
  • Lihat Semua

Bab-bab Terkait

Bab Terbaru